• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuk sahibi olmak istemiyorum. Sizce ileride pişman olur muyum?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Ben 1 tane çocuğa kapasitem yeterli deyip başka yapmadım , inan hiç pişman değilim
Sende çocuk olmasa daha mutlu olurum diyorsan tabi yapmaman senin hayrına ve senin kararın , ama terdğtlerin varsa tekrar düşünmelisin bunu
Çoğu sanatçı gelecek kaygısı yaşadığından yapmamışlar ama ilerki yıllar maddi refaha kavuştuğunda bunun pişmanlığını yaşamışlar
 
  • Beğen
Reactions: 000
Sizin konunuzu biliyorum.Bence çok olgun birisiniz.
Yorumunuz da benim düşündüklerimle çok paralel.. Bende böyle düşünüyorum.
Deneyimlemediğin bir şeyin eksikliğini çok aşırı hissetmezsin..

Ama ileride, sizin gibi olgun olur muyum bilemiyorum. Kendime çok yüklenirim gibi geliyor..
Neden tek çocuğum olmadı, hiç çocuksuz olmayabilirdim gibi hissedebilirim.

O yüzden iyi karar vermem lazım..
Teşekkür ediyorum.
Ben de şu ara ileride oğlum yapayalnız kalacak keşke kardeşi olabilseydi diye kendime yükleniyorum. Bunların sonu yok.
Yeri geliyor iyi ki doğurmuşum diyorum, öyle zamanlar oluyor çocuksuzlara imreniyorum. Tek söyleyebileceğim çocuksuzken dingin bir hayatım vardı, şimdi karmaşık :KK70: kahkahalar havada uçuşurken bir anda ağlama krizleri olabilen bir hayattayım, eskiden random gülücük atarken surat ifadesi değişmeyen tipler gibiydik. Gülüyoruz ama içten; o coşku yoktu. Mantıken bakınca zaten kim sorumsuz, istediği gibi yatıp kalkabileceği bir hayatı bıraksın ki?
 
  • Beğen
Reactions: 000
Ekonomice gayet doğru bir yorum kız aslında, nufüs yaşlanıyor insanlar daha çok yaşıyor artık. Bir emeklinin emekli maaşını ödemek için 5-7 çalışanın vergisine ihtiyaç var. Öte yandan genç nufüs şu anda ne kadar vergi ödüyor tartışılır, işsizlik aldı başını gitti. Yani genç nüfus çoğalırsa işsizlik artacak, ortalık bombk olacak. Genç nüfus çoğalmazsa yaşlılardan oluşan bir toplum olacağız ve ekonomi taşımayacak yine bombk olacak. Tablo her şartta berbat yani . Türkiyenin acil şekilde yönetsel olarak kendine gelmesi gerek. Yoksa bizi İrandaki işsizlik, Arjantindeki enflasyon bekliyor.
Gayet haklısınız, çok haklı bir yorum..
Zaten şu an İrana yakın işsizlik var. Enflasyon da zaten çok yüksek..
Genç nüfusumuz şu an yüksek, ülkemiz bu kadar gence bakamıyor.
Ülkemizin şartları her geçen gün zorlaşıyor, herkes 1 veya en fazla 2 çocukta kalsa şu an daha farklı bir yerdeydik.

İyi anlamda...
 
Yorumları okumadan yazıyorum, eminim çok değerli cümleler zaten kurulmuştur da naçizane fikir belirtmek isterim. Dünya şöyleymiş de ekonomi böyleymiş de para problemmiş falan... bunlar ben doğarken de eminim dört dörtlük değildi. Bu dünyada geçen 37 yıllık hayatımda yaşadığım her şeye çok şükür. Mutluluklarım ve mutsuzluklarım bana çok şey kattı. Bundan sonra başıma gelecek olan her şeye hazırım, ben böyle yetiştim, iki kızımı da Allahın izniyle böyle yetiştirmek isterim. Belki çok mutlu olacaklar, iyi ki varız bu dünyada diyecekler, belki vatana millete hayırlı olacaklar, belki çok güçlü olacaklar.. bu ihtimallere değer dünyaya çocuk getirmek. Yarına çıkmaya garantimiz yokken 15 sene sonrasına hesap yapmak dünyanın matematiğine uymuyor bana kalırsa.
 
Umarım çocuğunuz olur..:dua:
İsteyip de olmaması da yıpratıcıdır.
Umutsuz olmayın, daha yaşınız müsait.. Ben 44 lere kadar doğal yolla çok hamile kalan duydum..
Insallah canim insallah seninde olur ama bazen diyorum keske daha once dusunseydim simdiye belki boyum kadar olmuslardi belki oda ... Allahim gonlune gore versin
 
İleride pişman olursan eğer, evlat edinebilirsin. Böylece hem yaş faktörünün verdiği hamilelik risklerinden kurtulursun hem de bi çocuğa ev vermiş olursun. Benim 3 tane çocuğum var. Yeri geliyo senin gibi düşünüyorum pişman oluyorum. Yeri geliyo ayy ne güzel çocuk yapmışım diyorum 😅 ikisi de ayrı pişmanlık.
 
  • Beğen
Reactions: 000
Kendinizi şu an ikna edecek kadar sebepleriniz var. Ama bi de şunu düşünün biz insanız. Bir yılımız diğer yıla uymuyor. Bu sene bu düşüncedesiniz seneye hala fikriniz aynı mı olacak? Ya da bundan 10 sene sonra?
İlerde tercihinizden pişman olmamak için her ihtimale karşı yumurtanızı dondurun derim. Olur da fikriniz değişirse B planı olur😉
Değişmezse hiç kullanmazsınız.

kendimden örnek vereyim: bundan üç sene önce ya hamile kaldıysam diye her ay ağlıyodum. Şimdide çocuk hasretiyle yanıp tutuşuyorum. İnsanoğlu gerçekten garip:KK66:
 
1.nin kıyafetleri ve beşiğiyle diğerlerini de büyüterek :KK48:
Diğer harcamalar peki?
Kurslar, eğitimler, doktorlar, kitaplar vs?
Bir tane resimli üç boyutlu çocuk kitabı netteki kitap sitelerinde bile en az 45 tl.
Ki sadece bir tane alamazsın..
Oyuncakları geçiyorum o konu tam bir felaket.
Hepsi çok pahalı..

Nasıl büyüyecek bu çocuklar???
 
Diğer harcamalar peki?
Kurslar, eğitimler, doktorlar, kitaplar vs?
Bir tane resimli üç boyutlu çocuk kitabı netteki kitap sitelerinde bile en az 45 tl.
Ki sadece bir tane alamazsın..
Oyuncakları geçiyorum o konu tam bir felaket.
Hepsi çok pahalı..

Nasıl büyüyecek bu çocuklar???
Gücümüzün yettiği kadarıyla büyüyecek.
Misal çok pahalı oyuncakların yerine artık materyallerden kendin yap dönüşüm etkinlikleri yapar kullanabiliriz.
Kesesi bol dolu olan bunlara kafa yormayacak.
Bütçesi kısıtlı olan üretme peşinde yaşayacak.
Zart partisi zurt partisi, pahalı elbiseler, 9 çeşit ikramliklar olmadan da çocuk büyür.
Esasen bunlar büyüklerin açgözlülüğü bebeler farkında bile değil ki o yaşta..
 
29 yasindayim 4yasinda kizim ve 5 aylik oglum var . Sukurler olsum rabbime. Iyiki iyiki iyiki iyiki anneyim.... sevgisi bagliligi bambaska Allah isteyen herkese nasip etsin. Kizim dogdugunda bu nasil bir duyguymus yaa dedim keske daha once olsaymis dedim. 2.bebegimide ayni hisle buyutuyorum . Bu hayatta yaptigim en iyi sey olabilir annelik 💜💜💜. Bile isteye cocuk yapmasaydim kesinlikle pismanlik duyardim...
 
Kimsenin kararı hakkında bir şey diyemem ama yapan kişilere olan sorunuz için şunu diyebilirim:: ben yalnızca kendimden bir parça görmek istedim anneliği tatmak istedim bir parça istedim ki kokladığım zaman böyle eşsiz bir koku hissedeyim öyle seveyim öyle karşılıksız sevileyim ki ruhum buna doysun istedim. Allah bana iki parça verdi hayata dair öyle güzeller ki. Şuan ikiside yanımda uyuyor böyle bir sarılıyorum bir kokluyorum ki şu hayatta bana en eşsiz güzellikleri sana sunduk deseler bilirim ki yanlış bilirler çünkü eşsiz güzeller yanımda koynumda yatan evlatlarım. Bakabilecek herkesin anne olmasını isterim pişman olursunuz veya olmazsınız bilmem ama ben onlara sahip olduğum için hiç pişman olmadım. Hayatın ve dünyanın kötülüğünden uzak öyle masumlar ki bazen hiçbir şey yapmadan bütün gün öpüyorum onları öyle güzel bir duygu.
 
Yaşınız 33, 45 yaşında çocuk sahibi olanlar var.
Kendinizi yakın hissederseniz düşünürsünüz.
Yalnız bakış açıları elbette farklı olacak ama 'böyle bir dünyaya çocuk getirmemek' hiç gerçekçi, akılcı bulmadığım bir şey.
 
Diğer harcamalar peki?
Kurslar, eğitimler, doktorlar, kitaplar vs?
Bir tane resimli üç boyutlu çocuk kitabı netteki kitap sitelerinde bile en az 45 tl.
Ki sadece bir tane alamazsın..
Oyuncakları geçiyorum o konu tam bir felaket.
Hepsi çok pahalı..

Nasıl büyüyecek bu çocuklar???

Dediğim gibi hem temiz kullanıp diğerlerine de kalıyo. Mesela çocuk kitapları. Her sene kitap fuarı açılıyo. Arkadaşlarla gidiyoruz. Aşağı yukarı aynı yaş grubu çocuklarımız var. Alıyoruz dönüşümlü kullanıyoruz. Oyuncak desen, şu bi gerçek çocuklar cidden oyuncakla oynamıyo. Ben şahsen oyuncağa para vermiyorum. Yaratıcı oyunlar oynuyoruz. Kuaförcülük, marketcilik gibi tarakla, meyveyle... Çok kasmıyorum açıkçası. Mükemmel bi hayat sunamiyorum belki ama en azından iyi insan olmaları için elimden geleni yapıyorum. O da ne pahalı oyuncakla ne de üç boyutlu kitapla olmuyor zaten. Devlet okuluna gidiyorlar. Çok şanslıyım ki şahane öğretmenlerimiz var. Bilsemi kazandı iki oğlum da onun kurslarına gidiyorlar. Maddi olarak sıkıntı yaşamadım. Manevi boyutunu sorarsan, evet yorucu yıpratıcı. Bazen oluyo ki sıcak çay içmek bile lüks oluyo. Tatile gittiğinde çocuksuz aile gibi geceyi sabahı düşünmeden hareket edemiyosun. Tek diyebileceğim şu ki maddi kaygılar çözümsüz değil. Ama manevi olarak hazır hissettiğin an karar vermelisin bu mesele.
 
Freudun dusuncelerini bosverin o normalde de cok mantikli seyler soylemiyor zaten.
Ben 24 yasinda isteyerek anne oldum mutluyum dunyaya bi canli getirdim benden bi parca.her anina sahit oluyorum bi dunyayi buyutuyorum aslinda.buyumesine gulmesine yurumesine sahitlik etmek cok guzel bi duygi her zaman boyle toz pembe degil ama iyiki yapmisim diyorum.hayat her zaman zordur mesela evlenmeyin zaten hersey kotu ileride esinizin size siddet uygulamayacagi sizi oldurmeyecegi ne malum.sizin bakis acinizla konusuyorum suan hayata boyle olumsuz bakmak iyi degil mantikli olmak ve olumsuz bakmak arasinda ince bi cizgi var.sartlar iyi degil diye hayattaki herseyi ertelemek yapmamak cok sacma.dunyaya bi kere geliyoruz elimizden geldigince guzel yasamak lazim.
 
Evet benim sevgili cikolatam;

Bu konu için benden yorum bekledin mi bilmiyorum ama şimdi gördüm konuyu.

Öncelikle nüfusunun büyük çoğunluğunun eğitimsiz olduğu toplumlarda "çocuk motivasyonunu" sorgulaman çok eğlenceli 🤣Çünkü motivasyon filan olmadığını,bir hevesle, bir zorunlulukla , bir sebepsizlikle yapıldığını sen de biliyorsun.

Ilkokul mezunu sevdiğim bir arkadaşım var. Kendisi çalışmıyor. Eşi 2700 lira ile çalışıyor. Evinin kirası 900 lira
Araba yok. Güç bela geciniyorlar.
Ve su an hamile. Kendisine motivasyon sordum mu... tabiki hayır.

Çünkü kendisinin bir motivasyonu olmadığını, yaşının 33 olduğu için yaptığını biliyorum.

Doktora gideceği zaman benden rica ediyor. Çünkü benim arabam ve şoförlüğüm var.

Arabası ve şoförlüğü olmayan bir kadının çocuk yapması da bana anormal geliyor.

Burdaki arkadaşlar bana kızmasınlar. Ama araba yoksa çocuk nasıl olabiliyor...

Bunu anlamlandiramiyorum.

Çocukla bir yere her gidişimizde eşimiz mi bizi getirip götürecek... hayat hep böyle mi olacak o kısmı ben çözemiyorum.

Çocuk neden yapılır? Bunu ben de bilmiyorum.

Biliyorsun ben henüz 32 oldum. 3 seneyi aşkındır da evliyim. Çocuğum yok çünkü neden çocuk yapmam gerektiğini henüz tespit edemedim.

Eğer bir gün bir sebep bulursam seninle paylaşacağım.

Eğer birgün çocuğum olduğunu öğrenirsen de bunun tamamen sebepsiz olduğunu bil 😊

30 senedir bulamadigim sebebi bu saatten sonra bulamam.

Ama bütün yorumları okuyacağım. Belki bana da bir yol olur ❤
 
Pişman olursunuz .Rıskı veren Allah.

Cidden merakımdan soruyorum çocuk eğitimi sizin için sadece "rızık" tan mı ibaret? Mesela çocuğa her türlü rızkı yaradan vesilesi ile verebilen bir anne baba istediği kadar üreyebilir mi? Zira yaradan rızkın yanında akıl ve muhakeme yeteneği de vermiş insana.
 
Tercih senin kimse yargılayamaz mantık cercevesinde bakarsan bir çok noktada doğru tespitler yapmış ve mantıkla karar vermişsin ama duygusal olarak baya karışıksın ben 48 gün önce evladimi kucağıma aldım allahın isteyen herkese nasip etsin doğumdan sonra kendimi topladığım ilk gün kokusunu içime çekerken keşke daha önce yapsaymışım böyle güzel bir duygu olduğunu bilsem daha önce yapardım dedim o yüzden pişman olursun yada olmazsın diyemiyorum ama mucizevi bir duygu olduğunu söyleye bilirim
 
Merhaba Sevgili Üyeler;
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Size bir sorum var.
Ben 33 yaşında, evliliğe giden bir ilişkisi olan biriyim(inşallah). Erkek arkadaşımla evlenmeyi istiyorum. Ama çocuk sahibi olmak istemiyorum.

Evet, çocuk sahibi olmak istemiyorum.
En azından şu an istemiyorum.
Bunu birkaç kere onunla da konuştuk. Senin kararın. Benim için çok sorun değil ama sen ileride pişman olabilirsin dedi. Erkek arkadaşım çocuk olmasa da sorun değil diyor ama ben ileride belki çocuk isteyebileceğini düşünüyorum.
Ama gelin görün ben çok kararsızım. En azından içinde bulunduğum şartlarda.Kendime göre çok nedenim var.

Bir kere çok enflasyonist bir ülkede yaşıyoruz.. bir hafta aldığımız bir temel tüketim malı diğer hafta asla aynı fiyat değil, fiyat inanılmaz artmış oluyor. Maaşlar bu fiyat artışlarına yetişemiyor. Araba almak bile artık lüks olmuş. Ev fiyatları zaten inanılmaz pahalı. Her şey çok pahalı. Eğitim pahalı. Sağlık pahalı. Bezi, maması, doktoru, kursu, hobisi, giyimi, oyuncağı, kitabı vs her şey pahalı. Yaşamak çok pahalı. Daha da kötüsü burası manevi olarak kaotik bir coğrafya.. Sosyal, ekonomik ve kültürel sorunlar hiç bitmiyor. Araf gibi bir yer.. iki arada bir derede..

Ayrıca dünyada su sorunları, savaşlar, kadınlara saldırılar, işsizlik, ekonomik krizler tonla sorun var. Dünya giderek kalabalık oluyor. Bu gidişle kaynaklar bir noktada yakın zamanda tükenecek. Çocuğum benden bunun için hesap sorabilir. Klişe bir soru ile "Neden beni dünyaya getirdin?" deme ihtimali çok yüksek.

Özetle hem maddi hem manevi parametrelerden dolayı çocuk sahibi olmak istemiyorum. Arada olsa nasıl olur diye düşünüyorum.(Acaba yaşımdan dolayı etkilenme mi yaşıyorum?) Bazen acaba sadece bir tane olsa mı diyorum?

Sanırım bu kaotik ortamda çocuk istemiyorum. Burası bana 33 yaşında ağır geliyor kim bilir çocuğuma ileride nasıl gelir..Ayrıca bu kadar kaotik bir ortamda çocuk büyütmek bana çok bencilce geliyor. Bunu çocuğuma yapmaya hakkım yokmuş gibi..bunu çocuğuma yapmamalıymışım gibi..Kısacası araftayım.

Sizce ileride çocuk sahibi olmasam pişman olur muyum? Olursam neden?
Doğurgan yaşlarda çocuk sahibi olmayıp sonra bundan pişman olmayan üyeler var mı? Neden pişman olmadınız?

Ilave Soru: Evlenip çocuk sahibi olanlara da bir sorum var.
Freud der ki: Üreme; insanlar için hayattan memnun olmanın kanıtıdır. Insanlar hayatlarından memnunsalar üreyerek kendi genlerini sonraki nesillerde devam ettirmek isterler.

Bu önermeye göre Freud'un dediği gibi hayattan istediğiniz ölçüde memnun musunuz ondan mı çocuk sahibi oldunuz?
Çocuk sahibi olma motivasyonunuz neydi?

Belirtmek isterim ki yargılamak için değil arafta kaldığım için soruyorum.

Cevap verirseniz çok sevinirim.
Herkese iyi forumlar..

Sevgiler.:KK200:
Tam benlik bir konu olmuş. 15 yıllık evliyim. Taaa üniversiteden beri çocuk istemediğime eminim. Etraftaki çocukları da çok sevmem. 39 yaşındayım. Geçen yıl iş arkadaşlarım bu konuda çok baskı uyguladılar. Pişman olursun, deli misin, dünyanın en güzel şeyi, neden daha önce yapmadı im diyeceksin. Artık ben de meraktan mı yoksa ısrarlardan mı tamam deneyelim dedim. Tek bir ilişki ile hamile kaldım. Pozitif test sonucunu gördüğüm an pişman oldum. 9 ayım pişmanlıkla geçti. İnsanlar heyecanla bebek hazırlığı yaparken ben hergün ağladım. Mart ayında doğum yaptım. Doğum anım hiç öyle duygusal değildi. Şu anda 5 aylık bir bebeğim var. Çok tatlı, çok sevimli ama zamanı geri alsak hiç bu işe girmem. Kendinizi tanıyorsanız ve gerçekten istemiyorsanız yapmayın. Yoksa benim gibi bir insan olursunuz. Hayattan soğumuş, amacı kalmayan, hiç bir şeyden zevk almayan, sadece gün geçirmek için yaşayan.Bu arada iki üç dört çocuk sahibi olan insanlar gözümde sabır taşı oldu. Hala şaşırıyorum onlara
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back