Geçen hafta boşanma kararı aldığımızda ben o anlık ruh hali ile eşimin abi gibi dertleştiği bir arkadaşına mesaj atmıştım. Hatta bizim dava dilekçemizi o adam hazırlayacaktı. Geçen hafta şehir dışındaydı. Dün gelmiş. Eşimin telefonunda daha önceki yazışmalarını görmüştüm. Adam boşanma kararının yanlış olduğunu söyleyip vazgeçirmeye çalışıyordu. Ben o an kendimde değildim. Kimseye de derdimi anlatamadım. Kendimi tutamayıp adama mesaj yazarak içimi döktüm. Eşimle tekrar konuşmasını istedim. Yardımcı olmasını, yardımcı olmayacaksa bu mesajdan eşime bahsetmemesini istedim. Hatta hayatında biri olup olmadığını bile sordum. Adam da hayatında biri olmadığını, büyükşehirin eşime iyi gelmediğini, onu bunalttığını söyledi. Tekrar konuşacağını, yardımcı olacağını ve mesajdan eşime bahsetmeyeceğini söyledi.
Bunu da sordum, neden benimle içinden geçenleri paylaşmadın dedim. Bana "senin çocuktan başka bir şeyi gözün görmüyordu." dedi. Yine de tavrımı koymaya çalışıyorum. Hala ona karşı mesafeliyim. Ne istiyorsan yapmaya hazırım, yeter ki sen yanımda ol diyor. Bilmiyorum. Benim de bir desteğe ihtiyacım var sanırım.
Herkesin hayatı önemlidir.Kendinize bu denli haksızlık yapmayın ve yaptırmayın lütfen 
canım hayretle okudum ve ben eşine benzemesemde anladım
Başka bir şehirden gelecek. Okuması yazması da var ama yine de otobüse binip buraya bile gelemez. Ben çocukla gidip bir de onu otogardan alıp eve getirecekmişim. Bir de ona çok iyi bakacakmışım, iyi etmeden göndermeyecekmişim.O kadın hastalık hastası ne kadar ilgi göstersenizde hep daha fazlasını ister.Kapıyı açmazsınız sizde istemiyorsanız iletişiminizi keseceksiniz.Size zarar verecek birileri varsa kendi ailen bile olsa uzak tutacaksın kendinden.
Ben oğluma kendimi o kadar vermişim ki. Eşimdeki değişimleri hiç fark edememişim. Eşim konuştukça kendimdeki hataları da fark ettim. Ama bu yaşadıklarımı hak ettiğim anlamına gelmez. Eşime dedim ki "Kendi baban gibi bir baba mı olmak istiyorsun. Bu çocuk da ileride senin gibi olacak. Ondan sevgini esirgeme. Senin içindeki boşluğu dolduracak olan o. Biraz onunla yalnız vakit geçir. Gelebilirsen akşam eve erken gel. Beraber parka gidin. Biraz dolaşın. Arkadaşlarınla çay içmeye giderken oğlunu da al. İnan bana herkes sana imrenecektir. Yaşayamadığın çocukluğu oğlunla beraber yaşa." dedim.
Arkadaşı da söylemiş, Sevmeyen adam 5 yılını bir kadınla aynı evde geçirmez. ondan çocuğu olsun istemez. diye. Demek ki eşim hala seviyor ki arkadaşının sözleri onun üzerinde bu kadar etkili olmuş. Önce kendime çok kızdım neden mesaj attım. kendimi küçük düşürdüm diye. Ama iyi ki gönderdim.
Hak etmedim derken kendi adıma söyledim. Şu an psikolojik olarak çok yorgunum. Savaştan çıkmış gibiyim. Bu şekilde bir hafta daha sürseydi kendimi kaybederdim herhalde. Şu an beklemedeyim. Zamana bıraktım. Biraz zihnim dinlensin. Sular bir durulsun.
inşallah evliliğinize öncekinden dahada huzur muhabbete kavuşursunuz, yazınızın ilk başlarını geçen hafta içinde okumuştum, bu haftada bakma fırsatım oldu, bende evliliğimde yaklaşık iki yıl sıkıntılar çektim çok şükür atlattım diyebilirim, o dönemde ailemin anlayışı desteği olmasaydı hemen mantığıma uyup bende boşanma fikrindeydim ama çok şükür böyle bir hata yapmamışım, sizin gibi fiziksel ve psikolojik darba maruz kaldım eşimin en son yapacağı şeydir fiziksel darp ben sinir oldukça onuda sinir ettim neyseki bu kötü günler geçti inşallah birdaha gelmez yuvalarımıza.. maddi konular insanı çok ama çok bunaltıyor anlıyorum, yazınıza baktığımda hemen boşanma kanısında değildim millet bir anda fevri davranıyor, gerçekten arada sadakat ve sevgi varsa bu tür durumlar geçici oluyor, Allah zina gibi kötü durumlardan korusun yuvamızı, evliliğinize 5 yıl emek vermişsiniz bir haftada bitecek bir durum değil bu, inşallah zamanla herşey rayına oturur, sevgi herşeyin ilacı inanın buna, bunlarda geçmişte kötü birer anı olarak kalır, eşimle aramızda sevgi bağı bu kadar güçlü olmasaydı bu sıkıntıları atlatamazdık, Allah'a emanet olun duyorum, tekrardan geçmiş olsun.
