Önce sıkıntımı sonrada maddi durumumu anlatayım. 28 yaşındayım 6 yıllık evliyim 1 yaşında bebeğim var. Evliliğimin başından beri eşim bilgisayar oyunları bağımlısıydı. Ne kadar güzel sözlerle konuşsamda ağlasamda tripte atsam vazgeçiremedim. Ailem ve çevrem bu durum için ne güzel işte dışarıda geziceğine evde oturuyor dedi bende zamanla bu duruma alışıp böyle kabul ettim. Eşim normalde babasının yanında çalısıyordu o zaman maddi durumumuz iyiydi sonrasında ayrılıp kendine internet kafe açtı ve gündüzleri eleman bakıyorken geceleri eşim çalışmaya başladı. Para kazanıp cok çalışmam lazım dedi. Hamileyken geceleri eve gelsin sohbet edelim diye bekledim. Bebeğimiz oldu gececi eleman bulamıyorum dedi tamam dedim. Daha sonra yaşadığımız şehirde üst üste 4-5 şiddetinde deprem yaşandı ve ben depremden çok korkuyorum evde rahat değilim dedi ve geceden sabaha kadar full çalısıp eve sabah gelip uyumaya başladı. Çocuk 13 aylık oldu yeter artık bari haftada bir gece eve gel diyorum gelemem korkuyorum diyor. Sevgisizlik, ilgisizlikten napıcağımı şaşırdım. Bir gününü bile bana ayırmıyor. İstersen ayrılalım artık beni sevmiyorsan bitirelim diyorum. Seni cok seviyorum saçmalama diyor. Evlendiğimden beri kendi memlektimde yaşamıyorum. Annem sağ 69 yaşında. 1 evimiz var annem tek yaşıyor. Hem kendi babasından hem benim babamdan emekli maaşı alıyor. Üniversiteden mezun olduktan kısa bir süre sonra evlendik ve eşim ile ailesi başında benimle konuştular. Biz muhafazakarız çalışmanı istemiyoruz erkeklerle içli dışlı olamazsın diye bende o yaşımda ki aklımla ve eşimi çok sevdiğim için kabul ettim. Babasız çocuk büyütmek mi yoksa bu evliliğe katlanmak mı zor?..
.Bu tiplerin kafa gidik bacım gidik.
önce can sonra Canan derler de bu kadar da değil
