- 17 Mart 2017
- 86
- 208
- 93
Çok haklısınız, teşekkür ederim güzel niyetiniz için
Çok haklısınız, teşekkür ederim güzel niyetiniz içinHayatım çok tatlısın çok iyisin ama lütfen bir dur bakalim. Once moderatörlerden artık hangisinin göreviyse bilmiyorum bakar bu kızımız kimmiş, neymiş, gerçekten hukuk fakültesi kazanmış bir arkadaşımız miymiş, bu anlattıkları gerçekten doğru muymuş. Sonra zaten senin gibi tertemiz, yüreği iyilik dolu insanlarımız neyseki var ki elimizden geleni yaparız. Ama ne olduğunu anlamadan hadi hop al bu para senin olaylarına girersek burası kötü niyetli insanda geçilmez olur bir süre sonra.
Evet var.. benmde öylee.. konu sahıbı gibi direk yuze söylemek yok ama bunu belli ederler.. kız evladıysan bişiy vermezler etmezler yardım fln da etmezler.. dısarıdan gelen gelin önune gecer senin hele bi de o gelin erkek evlat verdıyse oooo direk sen el olursun gelin kızlarıHâlâ böyle cinsiyet ayrımı yapanlar var mı yaaaa(( ne kadar kötü bir durum hiç bilemezler kız evlat daha hayırlı olur derler yarın iki gün sonra yaşlanınca senin eline kalırlarsa çok pişman olurlar inşallah iş oraya gelmeden düzelir sen hiç çalışmadın mi çalışmana da mi izin vermiyorlar? Sakin intihar düşünme o en kolay yol başkalarının hatalarını sen hayatınla ödemek zorunda değilsin. Eğer çıkış yolu bulamazsan en kötü ihtimal devlete sığın bulunduğun yerde sosyal hizmetlere başvur hem iş hem kalacak yer hepsini devlet ayarlıyor
Iste bak okurken çalışabilirsin o dediğim.iskuru araştır . Üniversiteler de yardim ediyor öğrencilere. Üniversitede ben de okulun toplantı salonunu temizlerdim harcligim çıkardı hocam bulmuştu bu isiYanımda biraz para olsa bu işleri halledecek kadar bu seneden giderdim ama aklımda bu sene çalışıp para biriktirip seneye geçiş yapmak var bu sene bunu yapmam imkansızdı yani
Hanımefendi hep dedim ben kimseden maddi bir sey beklemiyorum okul başlasın calisicam kendi parami da kazanicam, ben buraya ne yazdıysam artık içimi dökmek istedim paylaşmak istedim olduğum yerde nefes alamiyordum çünkü. Hep diyorum yine dicem büyük harflerle yazıyorum bana söyleyenler olmuş ama teşekkür ederim çok iyisiniz fakat KİMSEDEN MADDİ BİR BEKLENTİM YOK KİMSEDEN BÖYLE BİR ŞEY İSTEMİYORUM. Ben sadece içimi döküp anlatmak istedim. Ve buraya yazılan destek verici sözleri okudukça da kendimi iyi hissediyorum, Allah razı olsun. Ama siz çok kötüsünüz.Madem kimseden maddi bir beklentin yok neden sıklıkla "param yok, hiç para vermiyorlar, param olsa..." gibi sözler kullanıyorsun. Yani herşeyi bir şekilde hallettim de para kısmı sorun diyorsun açıkça. Ok anlattıkların doğruysa allah kolaylık versin. Zor gerçekten ama bu tür konuşmalar benim hiç hoşuma gitmiyor bdv'de. Yani para mevzularının konuda geçmesinden bahsediyorum. Hassas konular ve biz Türk insanı kullanmaya da kullanılmaya da çok yatkınız
Evet ben bahsettiğiniz kişiyim. Ama yanımda kimsem yok. Olanlar da bana yardımcı olmaz. Okul başlayınca gizlice okula gidiyorum diyip çalışacağımı da yazdım ve öyle yapicam zaten ama şu an evden çıkamıyorum bile delirmek üzereyim.
Ben zaten üniversiteyi kazandım, hukuk fakültesi. Ama gidemedim onların yanında kalmaya mecbur bırakıldım maalesef. Asla evlenmek istemiyorum, ben akıllandım hayatı da çok güzel gördüm öğrendim kimseden kimseye fayda yok. Herkes aileden başka kimsen yok der ama benim ailem hiç yok. Kendimden başka kimsem yok. Bugün yine fark ettim ağlamaktan, zırlamaktanda hiç bir fayda yok. Babam eve geldi tüm her şey sana zehir zıkkım olsun yüzüne bakmıyorum dedi. Konuşmanın bir faydası yok ben bunu gördüm anladım. Bunlar hep kendini haklı görüyor asla laf dinlemezler. Yaşadığım her şeyi anlatıyorum bana cevap her şey sana zehir olsun. Kendi yolumu çizeceğim. Çalışacağım, çabalayacağım, parmaklarımla her şeyi kazıyıp elde edeceğim. Ben ailemi seçemedim. Ben istemedim böyle olsun. Onların tek istediği ya delirmem ya da kendi canıma kıymam. Ama yapmayacağım. Hayatımı çizeceğim.Şu an şok olmuş durumdayım. Sanki 17 yaşındaki ben konu açmışım. Yazdıklarının çok çok benzerini, hakareti, küfürü, dayağı, aşağılamayı hepsini yaşadım. Bana kimse yol göstermedi, kimse elimden tutmadı. Çok yazık ki o zaman kk'dan da haberim yoktu. Ve ben en büyük hatayı yapıp bu baskılara eğilip evlendim, kendimi mahfettim.
Şimdi geçmişime yazar gibi yazıyorum. SAKIN EVLENME! Onlardan düzelmelerini bekleme. Annem bana "okuyup da oruspu mu olucaksın" dediğinde 13 yaşındaydım, sen daha şanslısın. En azından liseyi bitirmişsin. Kurtulmak için bir sürü yolun var. En başta durumunun farkındasın. Kadın dernekleriyle iletişime geç. Onların avukatları oluyor, sana akıl verebilirler. Devletin kadınlar için açık tuttuğu bir iletişim hattı da var.
Ama sen herşeyden önce üniversiteye hazır olmalısın. İşleri yap, tepki çekme. Gerekirse gece uyuma, ders çalış. Eminim burdan sana kitap göndermek isteyen birçok kişi olacaktır. Tek amacın iyi bir bölüm kazanıp üniversiteye hazır olmak olsun. Sonra çeker gidersin, garsonluk yapar harçlığını çıkarırsın. Geriye baktığında iyiki diyeceksin. Ben yapamadım inşallah sen yaparsın.
Kazanmış hukuk fakültesiniAllah yardımcın olsun.. Senin şimdi niye ben, neden benim ailem böyle gibi sorular aklına geliyordur.. Hiç öyle düşünme kendini yeme boşuna..
Ben de çok sordum kendime ama cevabı hiç bulamadım. Biz de kız erkek evlat ayrımından ziyade ben sevilmiyordum şiddet de vardı biz de maalesef.. Yazdıklarından şiddet okumadım şiddet var mı? Bu önemli
Ve vazgeçme ne yaparsın nasıl yaparsın bilmem ama vazgeçme.. İçinde yaşarken biliyorum çok zor ama vazgeçme.. Ben şuan ailemden farklı bir şehirde tek başıma yaşıyorum.. Evimde kavga gürültü dayak sesine uyanmıyorum hamdolsun.. Ve bunu vazgeçmemeye borçluyum..
Ped alamadığını söylediğinde yüzlerini görmek isterdimBen zaten üniversiteyi kazandım, hukuk fakültesi. Ama gidemedim onların yanında kalmaya mecbur bırakıldım maalesef. Asla evlenmek istemiyorum, ben akıllandım hayatı da çok güzel gördüm öğrendim kimseden kimseye fayda yok. Herkes aileden başka kimsen yok der ama benim ailem hiç yok. Kendimden başka kimsem yok. Bugün yine fark ettim ağlamaktan, zırlamaktanda hiç bir fayda yok. Babam eve geldi tüm her şey sana zehir zıkkım olsun yüzüne bakmıyorum dedi. Konuşmanın bir faydası yok ben bunu gördüm anladım. Bunlar hep kendini haklı görüyor asla laf dinlemezler. Yaşadığım her şeyi anlatıyorum bana cevap her şey sana zehir olsun. Kendi yolumu çizeceğim. Çalışacağım, çabalayacağım, parmaklarımla her şeyi kazıyıp elde edeceğim. Ben ailemi seçemedim. Ben istemedim böyle olsun. Onların tek istediği ya delirmem ya da kendi canıma kıymam. Ama yapmayacağım. Hayatımı çizeceğim.
Biliyor musunuz, bu onların umrunda değil. Beni mal olarak görüyorlar sanırım artık öyle düşünüyorum. Şimdi de beni Allah a havale ediyorlarmış, hayatım boyunca hiçbir işim yolunda gitmesinmiş. Asıl ben onları ediyorum. Yıllarca işkence çektim ben, herkese vardı ama bana yoktu. Varlık içinde yokluğu da yaşadım. Ben ailemin bugün dışında yüzüne çıkamadım, alttan aldım, sustum, bu şekilde sevgi bekledim, istedikleri işleri yaparak beni severler sandım. Hiçbir şeye yaramamış. Beni iyice mal görmeye devam etmişler. Hakkımı asla helal etmiyorum.Ped alamadığını söylediğinde yüzlerini görmek isterdim
Bu anlattıklarınız gerçekse o evde 1 dk kalmayın çünkü ortada aile diye bisey kalmamış gidin çabalayın didinin bor iş bulun ve o aileyi de asla arayıp sormayın bir daha.Nasıl gireceğim yine bilmiyorum. Bu eski konum. Zamanınız varsa önce buraya ne yazdığımı okuyun lütfen. https://www.kadinlarkulubu.com/forum/threads/psikolojim-cok-bozuk.1136490/
Bunu yazdıktan sonra bana çok yardımcı olmak isteyen ablalarım oldu fikirlerinizi dinledim ve sonunda cesaret bulup annemle babamla konusmaya karar verdim. (Durumu bilmeyenler için, annem ve babam ben kız çocuğu olduğum için bana evde insan muamelesi yapmıyorlar hiçbir şekilde. Yaşama hakkım yokmuş gibi hissettiriyorlar.) Anneme durumu söyledim o da her zaman yaptığı gibi yine kendisini işin içinden çıkaracağı gibi babama yanımda bağırdı kıza bunu bunu yapmiyormussun bir tane kıyafeti yokmuş giyecek, hiç parası yok diye. Ama annemi görseniz yardımcı olmak değil amacı babami kışkırtıp üstüme salmak.
Bunları diyip annem komşularla bahçeye oturmaya gitti evde babam ve ben yalnız kaldık. Babam saatlerce bana küfür etti bağırarak. Öyle kötü şeyler dediki ben odada ağlamaktan helak oldum. Yazmaya o kadar utanıyorum ki dediği şeyleri sonuç olarak ben bu şekilde yaşayacakmışım.
Ben bu 3- 4 gündür bana ettiği küfürleri hatırladıkça evde yemek yemeyi de kestim. Ağzıma bir şey koyamıyorum, açlık hissedemiyorum sürekli ölmeyi düşündüm. Dün annem odaya geldi kalk ev işi yap her yeri topla sil süpür dedi, bu kadar şeyi bana yaşattığınız için artık yapmayacağım dedim. Bağırmaya delirmeye başladı kalk temizle diyorum sana dedi üstüme yürüdü. Bende böyle yaptığınız için kendimi öldürücem artık dayanamıyorum dedim. O da çıkıp gitti.
Bu sabah erkenden uyandım ama yataktan çıkmak istemedim annemle benden 4 yaş küçük erkek kardeşim kahvaltıda konuşuyorlardı, babam bu sırada evde yok. Annem diyorki sen üniversiteye başla senin için her şeyi yapacağım oğlum, babana soylicem sana araba alsın onunla çok rahat edersin, istersen yanımızda oku biz sana hiç karışmayız istersen gittiğin yere arabanı götür ama bizim yanımıza da gel diye. Ve sonra dediki evde senden daha akıllısı yok zaten, ablanın aklı kesmiyor hiçbir şeyi o hiçbir şeyi beceremez dedi beni kötüledi 5 dakika burda. Bunlardan sonra yanıma geldi kalk ağzına bir sey koy dedi. Bende dediklerine o kadar üzüldüm ki sesim titreyerek ben senin yaptığın bir şeyi asla yemem dedim. Sonra bi anda kriz geçirdi. Bana nasıl bağırdı nasıl üstüme geldi. Küfürler ediyor. Çığlık atıyor resmen. Üniversiteye gidince ne olcak o... olup çıkacaksın kızlar üniversitede ne yapar şu haline bak sana tüm emeklerim haram olsun. Slak, aptl, sana hakkımı helal etmiyorum, inşallah geberdigini görürüm, seni tutan yok hadi intihar et geber de kurtulalım senden, benim 3 evladım daha var ben çok mutluyum onlarla, senin inşallah öldüğünü görürüm merak etme hiç üzülmem artık konuşma intihar et geber pislik o.. Dedi bana. Buraya çok az bile yazdim en az 10 dakika bana öyle kötü küfürler etti, öyle kötü şeyler söyledi ki. O zamandan beri ağlıyorum hıçkırarak. Ben bunları çekecek yaşayacak ne yaptım bilmiyorum. Anneme göre kız evlat, başka bir erkeğe eş olarak gidecek birisi sadece, evde kız beslemek sadece yük, kızlar için nasılsa bizim değil onlar, oğlanlar bizim diyor. O böyle düşünüyor. Bunları bu yüzden çekiyorum ben. İnsan yerine başta annem koymuyor, babami kışkırtıyor hep bana karşı birkaç seneye ere gider diyordu önceden de.
Geçen konuma yazdıklarınız bana güç vermişti ama şimdi her şey daha kötü oldu. Dayanamayacak yerdeyim artık. Bana küfürler hakaretler edip yine istedikleri her şeyi (temizlik vs) yaptırmak istiyorlar. (bu küfürleri ettikten sonra yine yanıma gelip temizle şuralari dedi bağırdı) Evden dışarıya çıkmama izin yok, ne yapacağım nasıl yapacağım inanın bilmiyorum 5 kuruş param yok bana akıl verin bunları hıçkırarak yazıyorum şu an. Yine bir çıkış yolu gösterin, destek olun lütfen kimseye anlatamıyorum konuşacak kimsem yok, dayanamıyorum intihar etmek üzereyim.
Bu sene mi kazandın? Eğer öyleyse bu fırsatı geri çevirme. Ölmeni isteyenler peşine düşmez diye düşünüyorum. Sözleri, hakaretleri o evdeyken çok batar ama takmamaya çalış. Yıllar geçti hiçbiri canımı yakmıyor. Beni tek üzen boyun eğmem oldu. Yokluk da, hakaretler de unutulup gidiyor, bunlara kafa yorma, o evden kurtulmaya bak.Ben zaten üniversiteyi kazandım, hukuk fakültesi. Ama gidemedim onların yanında kalmaya mecbur bırakıldım maalesef. Asla evlenmek istemiyorum, ben akıllandım hayatı da çok güzel gördüm öğrendim kimseden kimseye fayda yok. Herkes aileden başka kimsen yok der ama benim ailem hiç yok. Kendimden başka kimsem yok. Bugün yine fark ettim ağlamaktan, zırlamaktanda hiç bir fayda yok. Babam eve geldi tüm her şey sana zehir zıkkım olsun yüzüne bakmıyorum dedi. Konuşmanın bir faydası yok ben bunu gördüm anladım. Bunlar hep kendini haklı görüyor asla laf dinlemezler. Yaşadığım her şeyi anlatıyorum bana cevap her şey sana zehir olsun. Kendi yolumu çizeceğim. Çalışacağım, çabalayacağım, parmaklarımla her şeyi kazıyıp elde edeceğim. Ben ailemi seçemedim. Ben istemedim böyle olsun. Onların tek istediği ya delirmem ya da kendi canıma kıymam. Ama yapmayacağım. Hayatımı çizeceğim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?