Kızlar aşırı duygusalım ben bu aralar bu da beni mutsuz ediyor
hepimiz yaşıyoruz suan benzer duygu değişimleri biliyorsunuz ağrılarımız oluyor yapamadığımız bir çok iş yetisemedigimiz bir çok şey. Bebek için alınacaklar, kendimiz için alınacaklar, doğum vs derken kafamızda bir sürü soru işareti kaygı karmaşa var. Bu süreçte maalesef eşimden yeterli desteği ilgiyi görmediğimi düşünüyorum. Hamilelik öncesi de aşırı rahat bir insandı zaten ama bu kadar gözüme batmıyordu. Çok şükür maddi açıdan değil ama manevi açıdan kendimi inanılmaz yalnız hissediyorum. Her şeyi ben düşünüyorum her şeyi ben hallediyorum onun benim kadar heyecanlı olmadığını düşünüyorum. Benimle yeterince ilgilenmediğini üzerime düşmediğini düşünüyorum. Bu da aramızda sorun oluyor bu aralar haliyle. Çünkü çok fazla kafama takıyorum. Annem babam benimle çok fazla alakadar aynı evde olmamamiza rağmen telefonla sürekli arayıp iyimiyim bir sorunum var mı diye soruyorlar ellerinden geleni yapiyorlar beni düşündüklerini her daim hissettiriyorlar. Ama yanı başımdaki insanın benim ne halde olduğumu görmesine rağmen bu kadar ilgisiz kalması canımı çok sıkıyor. Ailesi de aynı şekilde
onlar değilde eşim üzerime düşsün gözümün içine baksın sırtımdan bir tane yükü de o alsın çok isterdim. kesinlikle kötü biri değil ama düşüncesiz, ben bir şey talep etmeden istemeden kendi içinden gelerek hiçbir şey yapmaz. Maalesef manevi olarak çok yalnızım ve üzgünüm. Bebeğim doğduktan sonra beni daha zor bir süreç mi bekliyor diye de düşünüp durmuyor değilim. Biraz içimi döktüm