Herkesin kaygı düzeyi çok farklı. Açıkçası ben hiç araştırmıyorum, bu konuda pek okumamaya çalışıyorum ve olumsuz bir şey görecek gibi olursam uzaklaşıyorum. :)
Çünkü deneyimlerimizin hepsi kendine has olacak. Dünyanın varoluşundan beri olağan olarak ilerleyen bir süreç içerisindeyiz. Bir de henüz yaşamadığımız bir şeyin kaygısını şimdiden hissetmek geri kalan süreyi başka hiçbir şeye odaklanamadan tamamen stres içerisinde geçirmemize neden oluyor. Bu doğum konusu, bilinen bir risk, hastalık vs vs durumları yoksa kervan yolda düzülür misali olmalı gibime geliyor benim.
Ancak doktorun yaklaşımı biraz keskin olmuş. :) Bu tür söylemler çok yanlış. Zorunlu olarak sezeryan olan, keyfi olarak sezeryan olan farketmez bu şekilde çocuğuna kavuşan bir sürü anne var. Hiiiç sanmıyorum çocuklarıyla aralarında bir şeyler "sırf sezaryen doğurdukları için" eksik olsun. Bir şeyleri överken diğer şeyi yermek gerekmiyor illa.
Ha her şeye rağmen kaygınızı yönetemiyorsanız, sizi daha da strese sokuyorsa (stres bebiş için daha kötü sonuçta) tabii ki sezaryen planlanır ne olacak ki?
Ama belki de su gibi kolaylıkla geçecek bir süreciniz olacak, bunları hiç bilemeyiz, hiç öngöremeyiz. Birazcık sürece teslimiyet gerekiyor sadece.
Bir de doktorunuza güveniyorsanız eğer türlü türlü kaynaklardan okuyup araştırmamanızı öneririm. Zira kafa karıştırıcı olabiliyor. Ve fazla bilgi de maalesef kaygı düzeyimizi artırıyor. Sağlıkla kavuşalım inşallah bebişlerimize.