Kızlar özet geçiyorum herkesin sorularını da cevaplayacağım:)
29+5 haftalık ve gayet iyi bir hamilelik geçiriyorken hatta biliyorsunuz yurtdışı doğum için doktorum onay dahi vermişken gece bir anda yatakta suyum patladı. Patlama derken baya patladı tazyikle. Her yer köpeğimi dahil sırılsıklam oldu:) o an çok kötü bir andı ama şimdi komik geliyor halimiz.
Hemen apart topar giyindik hastaneye doğru yola çıktık, yolda doktorumuza haber verdik ve 24. Hafta suyu gelip 33te doğurttuğu hastalardan bahsetti cesaret verdi sakinleştirdi. Hemen doğumhane kapısından girdik. Orada doktor önce bebeği sonra beni kontrol etti. Kasılmam ağrım yoktu bu yüzden yatak istirahati ile erteleme yapmaya karar verdiler. Ancak benim küçük fındığım doğmak istedi ve kasılmalarım başladı. Kendi doktorum içine doğmuş gibi bir anda içeri girdi ve elle muayene etti. Muayene sırasında 4 cm açıklığım olduğunu ve en kötüsü de bebeğin kordonunun sarktığını ve sıkıştığını söyledi. Acilen ameliyathaneye geçtik. En son üzerinde hemşireler biri karnımı tutuyor, biri bebekten kalp ritmi almaya çalışıyor bremen mızıkacıları gibi alt alta üst üste duvarlara sedye çarpa çarpa ameliyathaneye girdik. Anestezist geldi gerisini hatırlamıyorum. Uyandığımda bebişimiz yoğun bakıma gitmişti eşim görmüştü sadece ben de yoğun bir ağrıyla odaya çıkarıldım. Daha sonra tekerlekli sandalyeyle bebeği görmeye gittik. Tabi bu süreçleri hep iki göz iki çeşme geçirdik tahmin edersiniz. Doktorumun anlık acil sezeryan kararı olmasa bugün bebeğimiz hayatta değildi. Evet biraz küçük ama bodur tavuk her dem taze:)
Ağrılarım var kanamam var dikişlerim çok can acıtacak bir yerde ama hayattayım ve kızım da hayatta
Büyüycek ve aramıza katılacak. Son bir nah çeken fotoğrafını da ekliyorum:)