Canım, şöyle söyleyeyim anneannesiyle babaannesi beraber bakıyorlar. Çok şükür sandığım kadar kötü olmamış ama kaşıkla veriyorlar sütü ancak öyle içiyor. Ben gelince bana bakıp bir "neredesin sen" ağlaması var ki sorma, içim parçalanıyor
hemen emmeye başlıyor. Hiçbir yerden rapor bulamadım, son deprem vs olaylarından sonra da çok üzerine düşemedim o kadar çok çocuğunu, ailesini kaybeden insan oldu ki çevremde, peşine düşmeye utandım açıkçası artık
Çok zor uyuyormuş kucakta geze geze, ama alışacağız, mecburuz. Vicdanen kendimi çok kötü hissediyorum ama yapabileceğim başka hiçbir şey yok daha ev bile bulamadık, 3 ayımız kaldı.
Gazı da biraz azaldı gibi ama hâlâ geçmiş değil