Ben de sürecimi anlatayım kızlar
Biliyorsunuz perşembe gününe almıştık sezeryan tarihini, ama tansiyonum tekrar yükselince sabah kontrole gittim, doktor bugün alalım deyince stresten deliye döndüm zaten. Hemen evden eşyaları aldık geldik, ben doğumhanede bekledim çünkü doktorun poliklinik saatiydi ilk müsait zamanda alacam dedi. Yaklaşık saat 1 fen 4 e kadar bekledim, bu arada sonda takıldı. Aşırı korkunç değildi, sadece yanma oldu sistit olmuş gibi en başta, sonra alıştım varlığına.
Sizi alıyoruz dediklerinde aşırı gerildim, tir tir titremeye başladım, ama ekip çok iyiydi sürekli konulu beni neşelendirmeye çalıştılar. Spinal yapılırken zorlanmadım.
Ameliyat kısmında bir şey hissetmedim, sacece çocuğun çıktığı kısmı hissettim acı değil ama tuhaf bir histi. Çıkınca bebek ağlamaya başladı, ben de ağlamaya başladım. Bebek çıktıktan sonra hafif bir sakinleştirici verdiler, daha rahatladım.
Sonra çıkardılar odaya, spinal etkisi 2 saat sonra geçmeye başladı, 3 tane ağrı kesici yaptılar iyi geldi. Gece boyu bebeği emzirmeye çalıştım, herkesin bebesi ağlıyor benimki uyuyor. Zorla uyandırıyorm iki kere çekiyor uyuyor. Zaten sütüm de gelmiyor, gelse belki enerji verecek.
Sabah topuktan kan aldılar, şekeri düşük geldi, mama vermeye çalıştık almadı. Beslenme uzmanı da besleyemedi, küvöze almaya karar verdiler. Küvözde kan testi vs yapmışlar, enfeksiyon çıkmış kanında tahmin ettiğimiz gibi. Antibiyotik vs de başlamışlar.
Tabi ben perişan oldum, bütün gece uyumamışım, doğru düzgün bir şey yemedim çocuk gitti dertlendim, spinal etkisi geçsin diye kahve verdi hemşire aç karnına 2 bardak kahveyi de içince benim tansiyon fırladı. Ölüyorum sandım, bunun yanında kaburgama inanılmaz ağrı girdi nefes alamadım. Göğüsü kalbim ağrıdı, Beni de yoğun bakıma aldılar, oksijen takıldı sabaha ekg çekildi, ilaçlı tomografi çekildi tansiyon takibi yapıldı. Çok riskli bir şey çıkmadı. Tansiyonum dalgalandı sürekli. Sonra stabil hale gelince beni servise çıkardılar, bir gün de orada bekledim.
Bu sırada sürekli sağım yapıp süt getirmeye çalıştım acılar yanında, azıcık bir şey çıksa hemen bebeğe yetiştirdim. Küvözde onu öyle görünce ağlamaya başladım sürekli. O kadar minik ve yalnız geldi ki, ağzında hortum, ayağında serum, yazarken bile ağlıyorum şuan. İlk gece beraber olduğumuzda video foto çektim sürekli onlara bakıyorum. İnşallah kavuşacaz yakın zamanda.
Benim sürecim biraz zor geçti ama bu size olacağı anlamına gelmez, ben panik atak hastası biriydim, aşırı tepki verdim sürece, daha sakin kalabilsem daha farklı olurdu bence. İnşallah hepiniz sağlıkla alırsınız kucağınıza
sorular varsa sorabilirsiniz