Gerçekten. Şu an ömür boyu böyle devam edecekmiş gibi.
Çok güzel meleklerim. Anne olmak da bir o kadar güzel. Ama insan birdenbire böyle bir şeyin içine düşünce neye uğradığımı şaşırıyor.
Birden her sey değişiyor ve hayatının merkezi bebeğin oluyor. Alışmak da zaman alıyor muhakkak.
Aslında normalde de evde vakit geçirmeyi seven biriyim. Bebeklerle uğraşmaktan kişisel bakımı geçtim temizliği bile yapamayacak duruma gelince şaşaladım resmen.
Üstüm basim hep süt lekesi, ekşi yoğurt gibi kokuyorum. Bıyıklarımı en son doğumdan önce alabildim. Doğumdan sonra kardeşime saclarimi kestireyim dedim tam 4 saat sürdü

çıkıp gezesim geliyor, canavar kılıklılar hicbir yerde durmuyor.
Bi kere dışarda kokoreç yiyelim dedik, en son bi elimle ekmeğin hepsini ağzıma tıkmaya çalışırken diğer elimle bebenin ağzına biberon verip ayağımla da öbür bebenin arabasını sallıyordum