Merhabalar, uzun suredir siteye girmiyordum. Aklima geldi aaa dedim hamileyim madem, benim gibi hamile arkadaslarla tanissam fena mi olur? Hemen girdim siteye. Az kaldi doguma aslinda ama yine de bir yazayim istedim kendi hamilelik seruvenimi.
30 yasindayim. 2. Bebegime hamileyim. Erkek bekliyoruz. Son adet tarihime gore 6 nisan dogum tarihi.
Erken dogum riskim vardi 23. Haftadan beri. Bir gece lekelenmem oldu. Normal gibi geldi bana cunku iliski sirasinda da bazen oluyordu. Ben de onemsemedim. Ama sonra icime bir kurt dustu. Doktorumun asistanini aradim, hemen gelmelisin dedi. Apar topar hastaneye gittik. Rahim agzi kisaligi olusmus. Progestan ilac, proluton igne kullandim ve 3 ay boyunca hep yattim, sadece tuvalete kalktim... Ara ara yine kanamalarim oldu, bazen hastanede musahede altinsa kaldim birer gun seklinde. Ilaclarimin dozlarini 4 doza kadar cikardi doktorum, ayrica tansiyon ilacina da basladim, aslinda tansiyon sikintim yok ama kasilmalari onlemek amacli kullaniliyormus, igneyi de en son artirdi, 3 gunde bir kullanmaya basladim. Zor bir surecti herkes acisindan. Cunku 3 yasinda bir kizim daha var ve annem-kayinvalidem donusumlu olarak gelip kaldilar, yemek kizimin bakimi filan hep onlar ilgilendi. Kizim zaten tam bir oyun canavari. Sabah 7de uyaniyor, aksam 9da yatana kadar araliksiz oyun oyun oyun... Bayagi zorladi bizimkileri. Neyse oyle boyle gecti gunler. Allah razi olsun hepsinden. Gecen hafta sali gunu 36 haftam bitti, doktorum riskin bittigini soyledi, kan ilacim ve vitaminler disindaki butun ilaclarin ignelerin hepsini kesti. Ama bebegin biraz daha gelismesi icin yine dinlen cok hareket etme ama oturabilirsin dedi. Bu hafta da boyle gecti. Yarin 37 de bitmis olacak insaallah. Ve ben doktorumdan artik her sey serbest, yuruyuslere bile cikabilirsin, isini gucunu kendin yapabilirsin, kimseye ihtiyacin yok demesini 4 gozle bekliyorum. Kendi basima kalmaya da cok ihtiyacim var. Sadece ben, kizim ve esim. Doguma kadar lutfen bir muddet sadece ucumuz olalim evde basbasa. Surekli anneler gelip gidiyor, hem onlar artik cok yoruldu, hem benim ustumde haklari cok gecti, tamam onlar bizim annelerimiz, ama gercekten kimseye muhtac olmak iyi bir sey degil. Hem de artik biraz kafami dinlemek istiyorum, kizimla basbasa vakit gecirmek, mutfagimda kendi kendime yemekler yapmak istiyorum. Doguma kadar artik bir daha gelmeseler cok iyi olacak. Insaallah bakalim doktor ne diyecek. Bu erken dogum riski macerasini atlattigima o kadar şükür doluyum ki... Ilk basladiginda bebegim 1 kg bile degildi, doktor 2 kilo olursa yasamasi cok daha buyuk oranda olur demisti. 30. Haftaya bir gelsin bir rahatlayalim diye diye gecti koskoca 3 ay... Allahima sukurler olsun. 38i bile goruyoruz. Hayaldi butun bunlar benim icin.