Annelik hep vicdan azabı ben bunu öğrendim. Ne yapsak da hep eksiklik. Elinde olmuyor insanın. En iyisi olsun diye çırpınıyor uz. Evet anne sütünü alsa iyi ama olmayınca da dünyanın sonu değil öyle de böyle de büyüyorlar. Sevgimizi verdik mi emek harcadık mi evet
Bu sefer kafam rahat doğrusu emmezse sağar veririm. İcmezse mama . İyi olsun yeter ki. Doğru bir tane değil ki. Şartlar ne gerekiyorsa o
o zamanlar meme yarası mahvetmis . Ayaklarımı yere vura vura ağlaya ağlaya emziriyorum yeter ki içsin derken bir de aaa sütum yetiyor mu soruları. Şimdi bakınca ne çok yipratmisim kendimi. Büyüdü martta üç yaşına girecek zaman geçiyor.
Annelik başka birşey kalbine siniyorsa içinden ne geliyorsa o. çevrenin de çok da fifi
tecrübeli biri olarak diyorum İnanin çoğu şey Fuzuli oluyor zamanla anliyacaksiniz ben üç cocugumda kundak yaptım ama bebek nevresimleri oluyor ya ondan 90/90 kestirdim kenarı diktirdim üçgen yapıp çocuğu ortasına koyup kolları ayakları bağlayıp uyuttum böyle bir yaşına kadar iki çocuğum yaz çocuğu olduğu halde hep yaptım
en baştan almayınca bayağı yıprattı beni hem fiziksel hem psikolojik ama şükür bitti o günler
ah annelik
