Ya ben iki buçuk yaşındayken çok ağır bir zatürre geçirmişim. Hayati risk olacak kadar ağır geçmiş. O zaman güya iyisi diye bir çocuk doktorunun özeline gitmişler o da dayamış antibiyotik üç farklı. Babam diyor ki reçeteyi almaya maaşım yetmedi o kadar çok ilaç almışlar on gün yatırmış beni özelde. Sonra ben gitgide kötüye gidince demiş ben bunu anlamadım bunu bir İzmir'e götürün. Meğer adam herkese aynı üç antibiyotik tedavisini veriyormuş. Nasılsa birinden fayda görür diye. O zaman Aydın'dayiz. Hemen götürmüşler İzmir'e orada da nerde kaldınız akciğerler çok hasar görmüş demişler. Neyse onu atlatmisim ama akcigerlerimin yarısi devre dışı kalmış tabiri caizse giden gitmiş. Sonrasında zaten hayatım hastanede geçti hep bronşit atakları vs. Kendim doktor olunca o açıdan da hep hastanede geçti
neyse tabi bu hasardan dolayi gitgide daha da koreliyordu akciğerler. Sadece bir kat merdiven cikabiliyordum artık yokuş falan hiç yuruyemiyordum zaten. Günde 5-6 tane ilaç cabası. Neyse iki yıl önce takipli olduğum doktorum yurt dışında bronsial termoplasti diye yeni bir tedavi çıktığını bir umut denenebilecegini söyledi. Sonunu hiç bilmeden kabul ettik çünkü biraz daha zaman geçse anestezi alabilecek kadar bile akciğer kapasitem kalmayacaktı. Üç defa oldum üçer hafta ara ile. Tabi devlet ödemiyor bunu tamamen benim için Ankara'dan ekip geldi 60.000 TL bayıldık. Çok şükür sonu iyi oldu en azından günlük işlerde daha iyiyim ilaclara aynen devam tabi ama olsun çok fark etti. Hamileliği de oksijen cihazı ile geçirdim bebiş oksijen düşüklüğünden etkilenmesin diye. Benim zaten hep düşük olurdu ama ben tabi 28 sene olmuş vücut bir şekilde alışmış. Neyse velhasıl öyle. Ne kadar acı de mi bir doktor ihmali bir doktorun hayatına neler etmiş.. nasip.