Geçmiş olsun
umarım iyi haberlerini alırlar.
Siz de çok stres olmayın her şey olacağına varıyor en nihayetinde.
Benim de bir önceki gebeliğimde çok benzer sorunlar vardı ama bunlara ilave farklı şeyler de vardı.
Kalpte aynı şekilde sağ aortik ark, bir tarafın damar beslenmesi kaynaklı küçüklüğü ve başka ufak sorunlar vardı. Bu arada sağ aortik ark ( sizinki de bu sanıyorum) aslında illa ki bir probleme sebep olacak değil ama bir anomali.
Ben de sonrasında fetüslere de bakan çocuk kalp doktoruna gitmiştim. Başka problemlerde vardı omurgasında safra kesesi karaciğerinde vs, doğduğunda muhtelemen bir kaç ameliyat ve bir de karaciğer nakli gerekir dediler (bunların başarı şansının da düşük olduğunu söylediler) genetik, kromozomal bir sorun çıkmadı. Hastalık olarak vacterl dendi. Biz göz göre göre bu kadar sıkıntı yaşayacak bir çocuğu dünyaya getiremedik. Haksızlık gibi geldi bana. Herkesin kendi kararı, hayata bakış açısı. Size ters gelecek şeyler söylenebilir o yüzden çok fikir danışmadan karar vermeleri onlar için daha iyi olur.
Fakat ben çok hazırlıksız yakalanmıştım, sonlandırma kararı kuruldan çıkıyor. Sonlandırma sadece 24. Haftaya kadar yapılabiliyordu ve benim 23 haftanın sonunda kurula girmişti. Kuruldan öğlen karar çıktı ve hemen yatışım yapılmıştı. Üniversite hastanesiydi ve başıma ne geleceğini anlatan pek bir kimse olmamıştı. Sadece suni sancı ile doğum olacağı, işte 1 gün ilaç ver 1 gün dinlen şeklinde denenecekti o yüzden 2 3 4 gece kalma ihtimali vardı. Suni sancı ilk gün etki göstermedi ikinci gün akşamı başladı doğum, açıkçası bu kısmının ne denli zor geçtiğini anlatmayayım. Sırf bu yüzden şu anda normal doğumdan hiç korkum yok (nasılsa daha fazla bir ağrı çekme ihtimalim yok gibi geliyor
) Bana ağrı kesici ne bileyim epidural vs hiç bişey verilmedi. Benim de sormak hiç aklıma gelmemişti. Eğer aksi bi durum yoksa ne kadar anestezi varsa kabul etsin derim, ne gerek var acı çekmeye bu durumda. Ben baya bir zorlandım ama bittiği an geçti. Burada tavsiyem çok net bir şekilde özel oda olması. Bu iş kesinlikle bir kaç kişiyle oda paylaşırken hele de onlara bebek gelecek size gelmeyecekken yapılmaz.
İşin duygusal boyutu çok başka. Öyle çok anaç ve üzüntüleri trajik hale getiren bir insan değilim ama kendimi her gördüğümde şok oluyordum. Bir anda göbeğim dümdüz oldu, bunu her fark ettiğimde ağlıyordum. Ben çok yalnız kalmak istedim ama ailem vs de beni hiç yalnız bırakmadı, az biraz yalnız kalaydım iyi olurdu gibi geliyor. Benim gibi söylemekte zorlanıyorsa böyle şeyleri, biraz anlamanız iyi olabilir. Fiziksel hiç bir rahatsızlığım olmadı ama şöyle 15 20 gün sonra uzun bi yürüyüşe çıkmıştım o beni çok yorup üşütmüştü. Sonra çok uzun süre hasta oldum ( ya da corona geçirdim çünkü 2020 şubatıydı bu ve yurtdışından gelenlerle görüşüyordum devamlı) muhtemelen lohusa gibi bağışıklık durumları değişiyor. Yani bunun bir doğum olduğunu kabul etmek lazım. Baya baya bir doğum oluyor ve sonu kötü bitiyor. O dönemlerde sonra gene olur gibi şeyler söyleyenlere aşırı sinir oluyordum. Ben sonra gene olmasını ya da başka bebek istemiyordum, onu istiyordum. Bunlara falan kızabilir çok şaapmayın hakkıdır.
Ama sonra geçiyor. Yani unutulmuyor da geçiyor işte. İnsanın hayatı böyle. Acı da var tatlı da.