Bizde oğlumla öyleyiz canım, artık alıştım da...
yenidoğan iken kolikti geceleri uyumazdı bir saat uyuycam dye beklerdm geceleri arabayla gezdrrdk eşim de bende uyuyamazdk. O günler geçti şmdi yaramazlıklar başladı dediğinz gbi oyun halısında durmaz bende yanına uzanırsam o zmn 5 10 dk oyalanır zaten brakıp gdemezsn hemen yaygarayı kopartr.Gurbet ellerdeym bir de tek başıma eşimin yardımyla bakıyorum arada yorgunluktan tansynm düşüyor eşim bakıyor bana o gnleri gene toparlıyorm devam...
Dün tansynm 8/5 oldu ve malesef mideme de vurdu istifra ble ettm eşim idare etti ama şmdi düşe kalka idare ediyorm.Annelik zor ama yıkılmadık ayaktayız
Güzellikleri çok olan güzel bir duygu artık yaramazlıkları görmezden gelicez
Bu oğlanlar da böyleymiş ama inanıyorm emekledikçe yürüdükçe byle kucak istemezler daha farklı olurlr belki de uyurlark dzene girer hemen o kötü olacak diyenlere kulak asma.
Benimkide aynı bende çıldırmak üzereyim 4 haftalık atak haftamız az kaldı ama yinede insanda sabır bırakmıyor. Elimden geldiğince sabırlı olmaya çalışıyorum. Gece yatağa yattığımda her yerim zonkluyor benimde. Bir yere koysam ııı ıııı diye huzursuzlanmaya başlıyor. Sürekli ben benimle olmak istiyor. Sanırım bu dönemlerde bizim bırakmamızdan mı ne korkuyorlarmış. Oysa ki içime sokacağım sevgimden 
Hepimizin kriz anları var. Sakinleşmediklerinde kendimize kızıyoruz aslında neden sakinleşemiyor diye. Çaresizlik çok zor gerçekten.Bizde insanız. Nefes alacak alanımız olsa günde 1 saat yarım saat o zaman böyle olmaz elbette. Benimde sesim yükseldi yüzüm değişti çok üzüldüm sonrasında. Şimdi öyle kriz anlarında derin nefes alıp kontrol ediyorum kendimi. Bu şekilde sakin kalarak bebeğimede yardımcı olmaya çalışıyorum. Daha çok küçükler ve kendi kendilerine sakinleşmeyi bilmiyorlar. Onlara biz öğreteceğiz
sıpa saçımı bile yoluyor sizlerin ki öylemi bilmem sarılıyor ve saçlarımı da yoluyor topuzum bile kaymış oluyor 
Odasına yatırmaya daha kıyamadm kamera da var aslnda ama henüz hazır değilim
