ah canım bilmez miyim... çok haklısın çok. benim de her gün gündemim var illa takacak bir şey buluyorum. halbuki boş da değiliz. gün nasıl bitiyor anlamıyorum. ben hamilelikten önce anksiyete tedavisi görüyordum. ona da ilk çocuğum epilepsi olmuştu o neden olmuştu. atakları çok ağırdı iyileşme sürecine girene kdr çok yıprandık. o bende hasar bıraktı. her şeye takar oldum. elim ayağım uyuşuyordu stresten korkudan. bir kere tedavi oldum anksiyete için geçti sandım tekrarlamıştı hamilelikten önce. ama hamilelikte ilaçları bıraktım iyiydim. ama bebek doğdu şimdi her şeyden nem kapıyorum yine elimde değil. dün kendime takmıştım sabah bebeğin ateşi mi var ona taktım. şimdi baktım kafası konak olmuş hep bebeğin, ensesi ciğer gibi kızarmış
sıcaktan olabilir diye geceden kaloriferi kapadım salonun. çocugu çok örtüyorum ondan mı oluyor diye şimdi az örtcem offf hep bir gerginlik yaa