Kızlar selam eski postlarıma bakıyordum. 2013 Kasım anneleri ile paylaştığım doğum hikayemi buldum sizle de paylaşayım. Yenisi için çok vaktimiz var ama :)
Adı : Yağmur Ezgi
Doğum günü: 6 Kasım 2013
Doğum saati : 05:50
Doğum haftası: 39+1
Boyu- kilosu : 53 cm-3570 gram
Doğum şekli: Epidural (pek de epidural olmadı ama) normal doğum
27. haftadan beri suyum sızıntı şeklinde geldiği için yatan ben ve dünyalar güzeli kızım 39. haftayı bitirmek üzereydik. 2 kasım cumartesi günü son magnezyumu ve preparımı aldım. Artık doğumu bekleyebiliriz, rahim kasılmalarını durdurmamız gerekmez demişti doktorum. Bir çoğunuzun bildiği diş problemlerimin en ağrılılarından birini 3 kasım pazar gecesi yaşadım, saat 2 gibi dişimi çektirdim. Uykusuz geçen bir gecenin sonrasında doğum öncesi son hazırlıklarımı yapmıştım. Kv ile 30 dakika yürüyüş yaptık Pazartesi gün, kızım gelebilir artık anne ben hazırım demiştim. Kv çok heyecanlanmıştı. Pazartesi saat 7 de rahim kasılması, sancı ile ilk tanışmam desem yeridir. Tüm hamilelik boyunca yalancı kasılma pek yaşamadım çünkü. Çok önemsemedim, yalancı kasılmadır dedim, 15 dakikada bir düzenli kasılıyordu. O akşam doktor kontrolümüz vardı, gittik o da önemsemedi kasılmaları, çatı muayenesini yaptı, normal doğuma müsaitsin dedi, eve döndük kasılmalarım sıklaştı, moralim bozuldu, tüm gece 10 dakikada bir kasılmam oldu arada uyuyordum, salı sabahı eşim işe gitmedi, saat 8 de Ege Üniversitesi Acil Servis'e başvurduk, Ultason yapıldı, açıklığım var mı diye bakıldı, yok, NST bağlandı ben sancı çekerken 20 falan sancı çıkıyor, yalancı sancın bile yok dediler, eve döndük. Artık sancılarım 7 dakikada bir geliyordu. Eşim hepsini saydı, koca bir sayfa sancıları yazdık. 7-8 saat 7 dakikada bir sancım olmuş. Akşam 6da tekrar başvurduk, eşim doğum çantalarını falan aldı yanımıza, bizi yine geri gönderecekler dedim, olmaz geri dönmeyiz, normal olmuyorsa da artık eve dönmeyelim sezaryen olursun dedi. Tekrar Acilden giriş yaptığımızda muayenede 1-2 cm açıklık ve %60 silinme dedi, dünyalar benim oldu, demek ki başlayacaktı doğumum. Beni doğumhaneye yolladılar, NST'ye bağladılar sancı görünmüyor off, ben bitiyorum karnım sert, bu cihaz bozuk dedim değil dediler. Neyse beni yine geri göndermeye kalktılar gitmedim. Saat 11 buçuğa doğru 3 cm e çıkmış açıklığım, dedim ki dayanmayacağım epidural yapın, nöbet şartlarında çok zor dediler. Neyse anestezi geldi, tamam ilk dozu yaparız ama sonrası için birşey diyemeyiz, az kişi nöbetçiyiz gelemeyebiliriz dediler. Tamam dedim epidurali yaptılar bir anda rahatladım artık kasılmaları sadece uyuşmayan bel bölgemde hissediyordum, güç geldi bana ohh normal doğuracağım dedim. Yanımda getirdiğim duaları okudum kitap okudum, 2 saat sonra epiduralin etkisi geçti, ben anesteziyi arayın diye bağırdım, aradık ameliyattalar gelemiyorlar dediler, bu arada açıklık hala 4-5 cm, saat 2 gibi bir doz daha yaptılar başka yapamayız artık, bir tek bebek çıkarken yaparız dediler. Dedim Sevgi, dönüş yok sızlanmayı bırak çekeceksin bu sancıları, olacak minik bir prensesin. Açılmam çok yavaş ilerledi, saat 4.5 gibi hala 5-6 cm di. Ne oldu bilmem karnımı okşayarak uyarmaktan mı bilmem, sancılar biraz şiddetlendi, şiddetli dediysem en yükseği 50 yi geçmiyor (bence beni bağladıkları cihaz bozuktu). Sabah 5buçuk gibi tekrar bir muayene yapıldı, muayene sırasında suyum patladı, hemen doğum masasına alın, açıklığı 9 cm dediler, ohh be geliyor dedim. Hemen masaya geçtik (ama anestezi meydanda yok), çatır çatır doğuracağım artık, bu deneyimin tadını çıkar, ağlamanın zırlamanın anlamı yok dedim. Doktor ne dediyse yaptım ıkın dedi ıkındım, dur dedi durdum, 15 kez falan ıkınmışımdır, bebeğimin kafası çıktı sonra vücudu, sonra bir ağlama sesi, böyle güzel böyle tatlı bir ses yoktur dünyada, öyle bir rahatlama karnım dümdüz oldu, tüm acılar bir anda bitti, bebek çıktıktan sonra anestezi geldi (biraz geç oldu ama dediler), bir doz daha yaptılar, doğum sonrası ağrıların azalır dediler.
İnanılmaz bir deneyimdi ben ve bebeğim dünyanın merkeziyiz şu an diye düşündüm, kendimi çok iyi hissettim, çocuk doktorunnu sordum, geldi, 3570 gram, 53 cm sağlıklı güzel bir kızın oldu dediler, bebeğimi bana getirdiler kafasını benim yüzüme yaklaştırdılar, açtı gözlerini, direk gözlerimin içe baktı, o bakışı ömür boyu unutamam. Epizyotomi dikişim atıldı. Doğumdan 40 dakika sonra emzirmeye başladım. Allahım bundan sonrası çok daha güzel. Ne uykusuzluk, ne yorgunluk, kızımın gülümsemesinin unutturmayacağı acı yok. Bunu yazarken bile onu çok özledim. Benim doğum sancılarım 35 saat sürdü, epiduralden tam fayda saglayamadım ama bana 3-4 saat kazandırdı ve o arada iyi güç topladım. İyi ki de yaptırdım diyorum. Bu arada belki belimdeki fıtıktan olsa gerek sancı aralarında da ağrım vardı. Yine olsa yine normal doğururum. Ama şu bir gerçek ki evlat dünyadaki en muhteşem şeymiş. Doğumum sırasında hepinize dua ettim. Allahım doğumlarını kolaylıkla yapsın, bebekler ve anneler sağlıklı olsun diye. En uzun haliyle anlattım doğumu,:). Şu sıralar emzirme ve meme çatlakları ile uğraşıyorum. Ben değiştim, ailemiz değişti, artık güzel kızımla
çok güzel günlere yelken açtık. Hepinizi seviyorum....