Şu an tam yine oğlumun bişeyine takılmıştım ki yazınızı gördüm. İnanın çok mutlu oldum bi diyorum ki oğlumda hiçbişi yok rahat olayım 1 saat sonra yine internetten bişiler okumaya ya da evham yapıp doktor araştırmaya başlıyorum. Arık oğlumla güzel oyun bile oynayamaz oldum hep stresliyim hadi şunu yap oğlum bunu yap ooof yapmıyor beceremiyor işte kesin bi sorun var diye diye bebeğimi de mutsuz ediyorum kendim de en güzel günlerimi zehir ediyorum
o kadar çok şey okudum ki şimdi neyi görsem kötü şeylere yoruyorum. Örneğin geçen hafta bi yazı okumuştum işte Allah korusun otizmli çocuklar öyle havaya atılıp tutulmaktan çok korkarmış boşluk hissinden dolayı. Ben de hatta rahatlamıştım çünkü oğlumu çok atarız havaya çok güler eğlenir ama bişi oldu oğlum 2 gündür havaya atılmaktan çok korkuyor
direkt aklıma okuduklarım geldi yeniden evham yaptım durup dururken noldu bu çocuğa diye
Oğlumun göz Teması çok çok iyi bin şükür. Dilerim sizin yavrunuz gibi hiçbir sorunu yoktur. Şimdi okuyacağım mesajlarınızı çok teşekkür ederim. :)
Allah hayırlısıyla kucağınıza almayı nasip etsin. Biz 11 ay 7 günlüğüz. 9 aylıkken ilk adımını attı 10 ay dolduktan sonra 3-5 adım derken 11 aya doğru yürüdü minik kuş 
şuan en sevdiği etkinlik kumandanın tuşlarına basıp kanalları değiştirmek bi de eşyaları odadan odaya taşımak 
dilerim kısa zamanda konuşur da annesinin kuruntularını tarihe gömer :)
gec olsunda guc olmasin ya
