2011 Ağustos Anneleri Paylaşım Alanı


göbek show topiğinde var canım bir tane. geçen hafta koymuştum. Hiç bir sıkıntım yok şimdilik, ağrı sızı gibi. cmtesi gittiğimde inşallah bir şey çıkmaz...

17.haftamda da sizlere göre daha azdı göbeğim, o hafta kontrolde herşey yolundaydı. Umarım şimdi de öyledir.
 

Endiselenecek bir sey yok, bir arkadas daha yazmis ic karnin daha buyuktur diye, zaten kontrolunuz de yakin, umarim hem cinsiyetini ogrenirsiniz hem de bebisini doya doya izlersin canim. Ilk hamileligini yasayanlar 20.hafta itibariyle daha iyi hissederlermis ama tecrubeli anneler daha onceden hissedermis. Her ne kadar aramizda daha erken hisseden arkadaslar da oldu. Her hamile ve her bebek birbirinden farkli, o yuzden cok endiselenmeyelim.:13:


Doktora gittigin iyi olmus ama kokusuz ve acik sari ise endiselenecek bir sey yokmus su an benim oyle mesela..))) Hormonlarin etkisyle mukus uratimi fazlalastigindan bu acik renk akintiya sebp oluyormus ama kokulu ve koyu sari renkteyse ve kasintili filan varsa kesin doktora gitmek lazim. Bence senin sirin bir kizin olacak sanki))) Yaninda tatli birseyler goturmeyi ve ultrasona girmeden once yemeyi unutma sakin. Oooo bu arada brokoli corbalarina bir donus goruyorum.

My Little Sunshine, doktorun AS'ye gerek duymadiysa zaten sen hic dusunme canim. Umarim artik icin rahatlamistir.:13:
 
O kadar guzel dile getirmissinki kendimi okur gibi hissettim cokhaklisin taviz konusunda :)

Aslında hepimiz az ya da çok benzer şeyleri yaşıyoruz. Bazılarımız sineye çekiyor, bazılarımız ise tatlı dille sonuna kadar hakkını arıyor :) Dilerim hepimiz kendimize pembe bir dünya yaratıp orada yaşamak yerine, acılarımızı da, sevinçlerimizi de başarısızlıklarımızı da hakkıyla yaşayan, sorunların üstesinden gelebilecek gücü daima kendinde bulan güçlü kadınlar/anneler oluruz.

Kadın olmak zor derdim hep, ama çok güzelmiş düşünsenize anne olacağız, içimizde atan bir kalp var :) Eşim bazen seni kıskanıyorum diyor bana ama yine de kadın olmak zor, zor çünkü duygusalız ama yeri geldiğinde duygularımızı bir kenara bırakıp mantığımızla hareket etmemiz gerekiyor... Ne bileyim zor işte... Ama güzel :)
 

Gobegin yakinda fotografindaki gibi olacak. Sabret, az kaldi canim.
 

Benim ilk üç akıntım çok fazlaydı ama 4. aya girmemle o kadar azaldı ki sanki akıntım yok bile diyebilrim. Umarım normaldir.

Bu arada brokoli çorbası dememeliydin :) Akşama çorba yapmam gerekiyor sanırım :)
 
bebek hareketlerini hisseden arkadaslar , tam olarak nerde hissediyorsunuz bu hareketleri, gobek hizasinda mi, daha asagida mi, nerde???


yaa bende korkuyorum benim artık hareketler tekme oldu. kendini koyduğu yeri dahi hissediyorum ama sorun son günlerde çok aşağıda hareketleri. yani hemen rahim çizgisinin üstünde yada ortasında oluyor. korkuttu buda beni. önceden daha göbekle rahimin ortasındaydı.



bende öle düşünüyorum canım. ben pek tavizci değilim hiç olmadım. çünkü erkek psikolojisi hep zoru seçiyor zorla oluyor zor olan için fedakarlık yapıyor. doğru anlayış evliliklerin uzun olmasına neden oluyor. evlilik tamamen anlayış işi. ama sonsuza kadar anlayışlı ol evliliğin sürsün ama sen mutlu olama çocuğuna o huzurlu ortamı sağlayama o zaman ne anladımki.

belki herkesten farklı bi babaya sahibim ama babam ben daha genç kızlığa girerken bana bişey sölemişti. kızım erkek arkadaşların olsun, gez dolaş, tanı onları. ama asla aşık olma. ta ki... birinin gözlerinin içine baktığında sana ne hissettiğini anlayacak zamana gelene kadar.

öle yaptım. ve gerçekten o kadar iyi tanıdım ki. kadın olmanın ne kadar güçlü ve artı bişey olduğunu anlayacak kadar. çok az üzülmüşümdür. ama hiç bi erkek sırtını dönüp gitmedi, vazgeçmedi yada unutmadı. ama tek sebep neydi biliyormusunuz. zor olmak, taviz vermemek, güçlü bir kadın olup, bunu yapmıyorsan ben hayatında yokum diyebilmek. maalesef böle bence erkekler. hiçbir erkeği ağlayarak kazanamassın.

işte bundan çaresizliğim birazda. bana iftira atıldı ve ben açıklama bile yapmayıp başka insanların sözlerini bana yeğleyen birisi benim hayatımda olamaz diye çekip gittim hamile halimle. ama açık söliyim bu kadar dayandım, bu kadar dayanabildim. ilk defa bu kadar çaresizim. ben hiçkimseye hata yapmamaya çalıştım hayatımda. ama bana hata yapılmamasınıda bekledim. şimdi başka bir teste tabi tutuyor allah beni. dilerim en doğru olana karar verip yaparım.


canım sizin orda başka ücretsiz kurslarda varmış bak o sayfada yazmışlar gördünmü?



yaa bende korkuyorum benim artık hareketler tekme oldu. kendini koyduğu yeri dahi hissediyorum ama sorun son günlerde çok aşağıda hareketleri. yani hemen rahim çizgisinin üstünde yada ortasında oluyor. korkuttu buda beni. önceden daha göbekle rahimin ortasındaydı.
 

ilk 16. haftada hissettim bebeğin hareketlerini göbeğimin biraz altında. Şimdi 18. haftaya başladım ve bebeğin hareketlerini çok çok aşağıda hissediyorum şu an, rahim çizgisinin hemen üstünde. Ben bebeğin yer değiştirdiğini düşünmüş ve endişe etmemiştim. Sanırım burada gidecek bir doktorum olmadığı için her şeyi oluruna bırakmaya başladım sorun yokmuş gibi geliyor.


Kendini asla çaresiz hissetme, eşin seni gerçekten seviyorsa zaten her şey yoluna girecektir. Yoluna girmezse sevmiyordur zaten seni sevmeyen birinden de eş olmaz. Nasıl davranacağını en iyi sen bilirsin, sana tek önerim kendini çaresiz hissetmemeye ve olumlu düşünmeye çalışman olabilir. Erkekler sevdikleri kadını asla bırakmazlar, seni gerçekten istiyorsa herkesi karşısına alabilecek gücü de kendinde bulmalı bence. Bir anlamda seni haketmeli.
 
elbette kızlar birde şey var hani her erkeğinde alışkanlığı farklı bazen bizde aslında çok anlayışsız olabiliyoruz.

ben temizlik konusunda çok komik bi anı yaşamıştım onu anlatmak istiyorum. ben eşimin evine ilk gittiğimde hayatımın şokunu yaşadım. daha pis, daha dağınık, daha yaşanmaz bir ev hayatımda hiç görmedim diyebilirim. benim o evi ev haline getirmem 3 farklı aşama ile 1 aydan fazla sürdü sanırım:))yani ilk etapta temizlik yapıldı, ikinci etapta eşyaların yeri değiştirildi. 3 sünde ev tamamen yeni eşyalar ve bişeylerin çöpe atılmasıyla steril hale getirildi. tabi benim herrgün temizlediğim evim hergün bir harabeye dönüyordu. çünkü annesi oğluna maalesef derli toplu evde yaşamayı öğretmemiş ki yunan erkekleri kadınlarından daha hamarattır. neyse en son safhadan sonra ben tabi eve orda ayakkabı ile girildiği için oturma odasına tuvalete ve yatak odasına ayakkabı ile girmeyi yasakladım. ama tuvaletede ayrı bir terlik koydum çünkü orda bi takım yenilenmeler yapılması gerekiyordu daha. geldi eve anlattım şimdi tuvalete girdiğinde bu terliklerle giriyorsun, sonra işin bitince ellerini yıkayıp şu tek kullanımlık havluları kullanıp sorada burdaki yıkama sepetine atıyorsun diye anlatırken durdu. ok ok dedi. en iyisi ben gidip annemin tuvaletine işiyim:))))))

yani şimdi düşünüyorumda boşuna beynini yedim aslında. temizlik konusunda ona çok işkence çektirdiğimin farkına vardım. ve onun çabalarını hiç görmedim. sürekli herkese şikayet ediyordum bu konuda ama aslında gerçekten öğrenmeye çalışıyordu öyle bir evde yaşamayı. hatta öleki akşam konseri var ve inanılmaz yorucu ama ben ona evdeki dolabı çak, şurayı temizlememe yardım et diye baskı uyguluyordum. sonrada sahne performansını etkiliyordu. bigün hatta özür dilemiştim bu yüzden. oda sevinmişti beni pek özür dilerken bulamadığı için:))
 
Son düzenleme:

Benimde 2 limi recep has yapti cok tatli bir adam bebgimin cinsiyetini denilk ondan duydumnzaten 12. Haftamda ama inaniyorumki cinsiyet donmeyecek recep beye guveniyorum )) hadi tekrardan gozun aydin
 

Bence yanlış bir şey yok anlattıklarında, zaten bütün zahmeti sen çekmişsin geriye onun azıcık uyum sağlamaya çalışması kalmış. Alışkanlıklar farklı olduğu için ona zor gelmiş olabilir, birde erkekler kuralları sevmiyorlar çünkü hayatları boyunca angarya işleri hep anneleri görmüş. Ama evlenince hayat müşterektir falan zor gelebiliyor onlara. Alıştıra alıştıra yapmak lazım sanırım. Aşama aşama, hani hayatını değiştiriyormuş gibi değil de, nasıl yapsak sen ne diyorsun, tamam senin dediğin olsun gibi aşama aşama çok da konuşup başını şişirmeden :):)
 



evet canım bebek hareketlerini bende çok aşağıda hissediorum şu an korkutuo oda beni.

ya ben sevgisinden şüphe duymadım hiçbizaman ama sadece bizim onunla birbirimize uyum sağlamamız çok zor oldu. bide dediğin gibi aşama aşama yapmak gerekiyordu bişeyleri ben çok sabırsızdım. başını yedim gerçektende akşam çalışacağı halde aman yapalımda şu ev bitsin oturulacak hale gelsin diye canını çıkardım. erkek işleri bitti bide kadın işlerine soktum onu:)) şimdi ama anlıorum biraz daha alıştıra alıştıra yapmalıymışım seninde dediğin gibi.
 
eyeszay canım yazdıklarını cok üzülerek okudum.Allah yardımcın olsun inşallah.yasamayan biri halinden anlamaz fazla sadece anlamaya calısabiliriz duygularını.inşallah allah senin ve bebeğinin hakkında hep hayırlısını verir bunun için ikinizde o kadar cok mücadele vermişsiniz ki. ALLAH GÖNLÜNE GÖRE VERSİN BUNDAN SONRA .
 
Bugun okulda kizlarla konusuyorduk ki son zamanlarda siklikla konusuyoruz cunku yazin evlenen bir arkadasimiz esini 2.kez terk etti tabii bu durum hepimizi etkiliyor sunu goruyorumki tum erkekler ayni yontulmaya ihtiyaclari var ama hemende eskiye donebilme potansiyelleri var ama bazende biz abartabiliyoruz gerci her daim anlayisli sabirli olan kim var ki ?
 

Tespitin çok doğru, bende her zaman derim ki erkekler 40 yaşına da gelse 5 yaşındaki çocuk gibi kalıyorlar her zaman. Hep ilgi, anlayış, sabırlı olmak, hayatını kolaylaştırmak, mutlu etmeye çalışmak... Hem bizden güçlüler hemde yeri geliyor çocuk gibi oluyorlar ve kesinlikle yontulmaya ihtiyaçları var. Hepsi de tam yontulmuyor işin kötü yanı, bazen en başa dönmüş bulabiliyorsunuz kendinizi... Bence onlara birazcık eşleri olduğumuzu, artık annesi rolünden sıyrılıp eşi olmaya başlamamız ve hayatın müşterek olduğunu anlatmamız yada anlamaları gerekiyor.
 

Bence biraz kadın işlerine de bulaşmalı erkekler, ben hala yanlış yaptığını düşünmüyorum :) Ama alıştıra alıştıra yapmazsak onları değiştirmeye çalıştığımız hissine kapılıyorlar, halbuki ortak yaşam alanı yaratmaya çalışıyoruz. Ben hiç ısrarcı olmadım(tek bir konu hariç, zaten benim yanımda olmasaydı şu an eşim de olamazdı), her konuda eşime zaman verdim, kararın ne olursa olsun yanındayım dedim. Ama azıcık beni kıracak, umursamaz bir davranış göstersin her zaman tepki verdim. Çünkü evliliğin başlarında pembe pancurlu evler yaratıyoruz kendimize, yıllar geçtikçe erkek baskın oluyor ve eşlerini yıpratıyorlar. Zaten zaman daha hızlı yıpratıyor kadınları, bir de eşler yıpratırsa ohooooo :) Ben ona karşı her zaman anlayışlıyım, oda bana karşı ılımlı olmak zorunda. Fazla beklentim yok ki, ben eşimde eve çiçekle bile gelmesini beklemem, bana hakkettiğim gibi davransın yeter. O zaman daha mutlu bir kadın oluyorum ben. Hızımı alamadım konudan saptım sanırım birazcık :)
 

amin canım çok saolun. dua eden güzellikler dileyen herkes çok saolsun gerçekten işallah güzel olur bişeyler artık.


canım benim gerçekten doğrusun. iki ucu bilmemne yani. ama tek bildiğim kadın herzaman güçlü olmak zorunda. güçlü olmaktan kastım ekonomik bağımsızlığı olmalı, kendine ait bir çevresi olmalı, kendi başınada yetebilme ve yaşayabilme potansiyeli fazla olmalı ki erkeğin ilgisini her daim sağlayabilsin. hatta aslında erkeğin işlerinide çaktırmadan kolaylaştırmalı ama bütün bunları yaparken alıştırmalı kendine. gerektiğinde romatik bi aşıkda olmalı. o zaman işte erkek bakıyor hem kaybetmekten korkuyor çünkü bu hatun cesur, ben olmasam gene hayatını sürdürebilir. ee peki ben sürdürebilirmiyim. alışıyorda o zaman çünkü hayatını kolaylaştırdıkya:)) ee tabi bide romantizm en böle aşkı canlı tutan şey. ondan sorada bi anormalse zaten anormaldir erkek yapcak bişey yok dicez:))
 

benim yanımda olmaması kendi seçtiği bişey değildi öncelikle. ki ben onu savunmuyorum, affettiğimide sölemiyorum ki bugüne kadar kimsenin en ufak hatasını affetmiş biri değilim ama ciddi anlamda tehlikeli, allahı olmayan, politik bişekilde tüm ilişkilerini sürdüren, herkesle ilgili kötü konuşup yine iyi olmayı başaran, ve yalan söylemekte sınır tanımayan birilerinin oyunundan bahsediyoruz. her allahın günü cezalarını bulmaları için dua ettiğim halde sabah hala eşimin grubunun promosyonunu yaptığını öğrendiğim ve sabahtan öğlene kadar beni ağlatıp allahım daha neden cezalarını vermiyorsun uzak tutmuyorsun bizden dediğim birilerinin oyunundan bahsediyoruz. gerçekten yaşadığım herşeyi saniye saniye biliyorum ben. en önemliside alakanız olmayan bişeylerle suçlanıp, iftiralar atılıp bu insanların hayatlarına eğlencelerine devam etmenin, senin yardımlarınla paranla yaşayan birilerinin böyle bi ismi konuşamaz şey yapıpda hala cezalandırılmamış olmalarının acısını biliyorum ben. bazen yaşamın adalet dengesini tanrının kurgusunu anlayamıyoruz maalesef. böyle birşey yaşanmış olmasaydı beni daha öncede o evi terkettiğimde gelip aldığı gibi yine aynı şeyi yapardı ve biz yine koskoca bir insan topluluğunun hayran hayran baktığı iki aşık insan olarak devam edebilirdik ilişkimize..

neyse çok konuştum.. bugünde çok doluyum çünkü şu tiplere
 

Yazdıklarına katılıyorum kesinlikle kendi ayakları üzerinde durabilen bireyler olursak erkekler kadınları kaybetmekten birazcık da olsa korkuyorlar :) Akıllı kadını idare etmek de zor sonuçta :) Ama ben erkekleri kendimize alıştırmak için için hayatlarını kolaylaştırma kısmına karışıyım. Eşimin bana bağımlı olmasını hele hiç istemem, o da bir birey ve kendi işlerini kendi görmeli bence. işten dönünce elbette ki eşime yemek hazırlar sofrayı kurarım sonrada beraber afiyetle yeriz mesela. ama birlikte hazırlamak daha güzel değil mi? Ya da aynı evi paylaşıyoruz, temizliğin ucundan azıcık da olsa tutması gerekmez mi? Şimdi genciz, aşk doluyuz her şeyi yapabilecek gücümüz var. Ama ya gelecek?? gelecek bize ne getirecek bilmiyoruz ki? O da her şeyi öğrensin ki ben olmasam da evi çekip çevirebilsin. Hem yapabildiklerini gördükçe, benimle daha çok şey paylaştıkça eminim daha mutlu olacak, o mutlu olunca bende mutlu olacağım :)
 
hemde nasıll:)) valla ben nasıl geçti anlamadım. kısa sürdü sanki. şimdi bi çırpıda doğumda gelir:)



kujum senin kızın olmuyormuydu yahu?
%100 kız demediği için biz moda giremedik henüz teyzesi,,,arada kıjımmmm diye seviyorum ama cts inş.şu renkli dopplerde umutluyummmm :)



ayyyyy çook özür dilerim...sana iş mi çıkardım yaw:)
afiyet olsun o zaman ihihihi
 

Eşinden ne bekliyorsun şu an? Bence bunu çok iyi tanımlamalısın. Sonra da çok net olmalısın ona karşı. Belki o da sana karşı bir adım atmak istiyordur ama ne yapacağını anlayamıyordur, erkekler geç anlarlar bazen. Ya da işlerine öyle geliyor bilmiyorum:) Ya da belki çok mu zor, hayatının çok mu değişmesi gerekiyor onu affedebilmen için konuyu tam bilmiyorum ki. Sen içinden geleni yap, en doğrusu odur her zaman.

Bir yazı okumuştum evliliklerde affetmek ile ilgili. Hatırladığım kadarıyla şöyle diyordu: Eşlerden biri hata yaparsa ve diğeri onu affederse, affeden taraf üstün, hata yapan ve affedilen taraf ise psikolojik olarak düşük kalıyor(tam anlatamadım yüksek düşük olayını ama umarım anladınız) Halbuki evlilikte eşitlik esastır diyordu. Eşitliği yakalamak için, affeden kişi affettiği kişiye tamam seni affediyorum ama cezan şu tarzı bir yaklaşım sergilemesi evlilikler için daha sağlıklıymış. Uzun zaman oldu okuyalı örnekleri de hatırlayamıyorum kusura bakmayın. Evlilikte denge önemli tarzında bir yazıydı.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…