Tekrar Merhaba arkadaşlar,
Öncelikle herkese iyi dilekleri için çok teşekkür ediyorum. Ziyaretlerden ve Naz' dan ancak fırsat bulabildim.
Benden öyle çok duygusal, edebiyat dolu bir doğum hikayesi beklemeyin ama.. Olayları olduğu gibi anlatacağım..
Aralık ayında 2 defa NST ye girmiştim ve herhangi bir problem gözükmüyordu, doktorum herşeyin yolunda gittiğini Ocak 15te tekrar muayeneye gelmemi söylemişti, sanırım çatı muayenesi yapacaktı. Ben de o zamana kadar eksiklerimi falan tamamlarım diye düşünüyordum, bebeğimin beşiği de ( ayrı bir odası olamayacak şimdilik kızımın ) daha geçen hafta gelmişti :) Daha hastane çantam hazır değildi,yani eşyalarımızın bir kısmı hazır fakat yerleştirilmemişti.
Pazartesi günü eşim arkadaşlarıyla dışarı çıkacaktı beni de anneme bıraktı, akşam hiç bir şeyim yoktu hatta son zamanlarda olan bel ağrım bile yoktu gayet iyi hissediyordum kendimi. Saat 12 civarı wc için kalkmıştım ki...sıcak birşey aktığını hissettim, bir baktım ki nişan gelmiş, annem panik olma belki sadece nişandır suyun sonra gelir dedi ama birden suyum da gelmeye başladı. Ben de yine ağrı sancı yok:) hemen eşimi aradım, o da zaten yoldaymış..apar topar hastaneye gittik, eşyalarımı da kayınvalideme söyledik hazırladı. Ben, ebenin " doğuma daha var, eve gidebilirsiniz diyeceğini bekliyordum, fakat " doğum başlamış,4cm.açılman var, bugün yarın doğurursun hastanedesiniz bu gece " dedi..Ben hala şoktayım, ağrım sancı yok..lavman yaptılar, olayın şokundan anlayamadım, sanırım ağrılı bi şey değil :) bekleme odasına aldılar, saat 2 oldu, 3 oldu,4 oldu, ben de hala değişiklik yok, sadece hafif bir bel ağrısı.Hatta eşim ertesi gün işe gideceği için ona sen eve git dinlen belki olmaz dedim, birşey olduğunda annem veya k.validem arayacaktı,içi rahat olmasa da gitti.( evimiz hastaneye yaklaşık 15 dk. mesafede)Fakat 5 ten sonra yavaş yavaş hem belim hem de rahmim de sancılar başladı, 15 dk.da bir falan derken 3-5 dk. da bire düştü, ama hala yeterli açılma olmamıştı, sabah 8.30 gibi suni sancı için iğne yaptılar,serum taktılar, 10-15. dk. içinde sancılarım arttı ve tam 9.20 de masaya aldılar, bebeğime kavuşacaktım artık, ıkınmalarım yetmedi sanrım kesmek zorunda kaldılar fakat canım yanmadı, sancılardan hissetmedim zaten, yine yetmedi vakum yaptılar, balki abartıyorsun diyeceksiniz ama onu da çok fazla hissetmedim, vee nihayet yarım saat sonra bir rahatlama hissettim o an anladım bebeğimin doğduğunu, ebeler dikiş atarken ben bebeğimin hazırlanmasını izledim, bembeyazdı, ufacıktı..o anki duygu gerçekten anlatılamaz, zaten duygusal bir insanım, ağlayarak kalktım masadan , biraz zor bir doğum olduğu için hemen görmedim bebeğimi, 10 dk. sonra babasına teslim ettiler, beni de arkasından odamıza aldılar..Bu arada ben devlet hastanesinde doğum yaptım, epidural imkanım yoktu, tabiri caizse çatır çatır doğurdum yavrumu..Sadece ikimizde çok yorgun olduğumuz için hemen emziremedim maalesef bebeğimi. Ertesi gün, benim ve bebeğimin kontrollerinden sonra taburcu olduk ve evimize geldik :) Şuan kuzucuğum kollarımda ve doya doya seyrediyorum,kokluyorum,konuşuyorum...Allah'ım isteyen herkese bu duguları yaşatmayı nasip etsin inşallah..