Ay evet var bu nedense annelerde. Arayınbozup ortalık karıştırma. Kardeşimize siz olanı anlatın..sonra bırakın. Zamanla anlar. Siz de mesafeli olun. Anneniz sizi sevmiyor hatta haset ediyorAnnem çok küçük yaşlarımdan beri bana psikolojik şiddet, fiziksel şiddet uyguladı.. Evlendim ve hala psikolojik şiddete devam ediyor.
Benim bi kız kardeşim daha var. Aramızda 4 yaş var. Bana yapılanların (olumsuz yönde) hiçbiri ona yapılmadı.. Onun her istediğine tamam olur dedi. Bir kere sesini bile yükseltmemiştir hatta kardeşime karşı..
Ben evden işe işten eve gidip gelirdim. Sosyal hayatımı çok kısıtlardı. Hatta eşimle sevgiliylen bile çok zor şartlar altında buluşup görüşürdüm (nişanlılık dönemi dahil). Fakat kardeşime karşı öyle değil. Babama yeri geldiğinde kardeşim için yalan bile söylüyor, kardeşim gece geç saatlere kadar arkadaşlarıyla mekan mekan takılıyor.
Ama beni rahatsız eden konu bu değil. Kardeşimin benden daha özgür olması, benim gibi kısıtlanmaması beni çok mutlu ediyor. Benim gibi içinde kalan birşeyler yok en azından. Ona her konuda destek de oluyorum zaten ama olay aslında şu…
Bir haftasonu gece saat 2 gibi kardeşim yine dışarıdaydı. Annem ve babamda bana oturmaya gelmişti. Ben anneme şakayla karışık ‘oh kızın ne güzel geziyo helal olsun’ dedim.
Bunu gidip kardeşime şu şekilde söylemiş..
Ablan seni kıskanıyor.
Ablana dışarı çıktığını söyleme.
Dışarı çıktığın günün dönüşü ablana gitme..
Ablan sürekli beni ve babanı seninle ilgili dolduruyor..
Ablan sürekli seni şikayet ediyor..
Sürekli böyle kafalarda.. Kardeşimle benim aramı bozma çabasında..
Bu akşam da eşimle oturmaya gittik annemlere. Yüzüme bakmadı. Eşim bile fark etti durumu. Tek kelime konuşmadı. Sürekli balkondan aşağıyı izliyip durdu.
Annemin bana uyguladığı bu tavrı bende ona uygulamalıyım?
Senelerdir herşeye susmamın acısı çıkıyor gibi hissediyorum..
Kötü kalbinizi de alıp gitsenize siz.
Sizin mental çöp dediğiniz şey benim hayatım..
Okumak zorunda değilsiniz.
Hiçkimseye bahane bulduğum yok.
Siz aranıyorsunuz bence
Daha az görüşmeye çalışıyorum kendi ruh sağlığım için.. Hergün beni arıyor. Görüntülü arıyor bir de yani normal değil. Günümü mahfediyor.
Açmamayı deniyorum fakat üst üste 5-6 kere arıyor. Ben açmazsam eşimi arıyor ona acil ulaşmam gerektiğini söylüyor falan..
Bunu ilk söyleyen siz değilsiniz..Anneniz sizi sevmiyor hatta haset ediyor
Annemin engeli yüreğimde.Engelleyin gitsin
Bu tiplerle annen değil evladın olsa keseceksin iletişimi, içi pis, entrika çevirecek ki çıkacak kaostan beslenecek. Uzak durum, ağzına laf vereceğiniz çarpıtacağı hiçbir şey söylemeyin. Sağlıklı bir kafa değil. Muhtemelen kardeşinizle ilişkinizin yakınlığını kıskanıyor, aranızı bozup kardeşinizin tek sırdaşı olmak var aklındaAnnem çok küçük yaşlarımdan beri bana psikolojik şiddet, fiziksel şiddet uyguladı.. Evlendim ve hala psikolojik şiddete devam ediyor.
Benim bi kız kardeşim daha var. Aramızda 4 yaş var. Bana yapılanların (olumsuz yönde) hiçbiri ona yapılmadı.. Onun her istediğine tamam olur dedi. Bir kere sesini bile yükseltmemiştir hatta kardeşime karşı..
Ben evden işe işten eve gidip gelirdim. Sosyal hayatımı çok kısıtlardı. Hatta eşimle sevgiliylen bile çok zor şartlar altında buluşup görüşürdüm (nişanlılık dönemi dahil). Fakat kardeşime karşı öyle değil. Babama yeri geldiğinde kardeşim için yalan bile söylüyor, kardeşim gece geç saatlere kadar arkadaşlarıyla mekan mekan takılıyor.
Ama beni rahatsız eden konu bu değil. Kardeşimin benden daha özgür olması, benim gibi kısıtlanmaması beni çok mutlu ediyor. Benim gibi içinde kalan birşeyler yok en azından. Ona her konuda destek de oluyorum zaten ama olay aslında şu…
Bir haftasonu gece saat 2 gibi kardeşim yine dışarıdaydı. Annem ve babamda bana oturmaya gelmişti. Ben anneme şakayla karışık ‘oh kızın ne güzel geziyo helal olsun’ dedim.
Bunu gidip kardeşime şu şekilde söylemiş..
Ablan seni kıskanıyor.
Ablana dışarı çıktığını söyleme.
Dışarı çıktığın günün dönüşü ablana gitme..
Ablan sürekli beni ve babanı seninle ilgili dolduruyor..
Ablan sürekli seni şikayet ediyor..
Sürekli böyle kafalarda.. Kardeşimle benim aramı bozma çabasında..
Bu akşam da eşimle oturmaya gittik annemlere. Yüzüme bakmadı. Eşim bile fark etti durumu. Tek kelime konuşmadı. Sürekli balkondan aşağıyı izliyip durdu.
Annemin bana uyguladığı bu tavrı bende ona uygulamalıyım?
Senelerdir herşeye susmamın acısı çıkıyor gibi hissediyorum..
Bunu da ileride kardeşine karşı kullanacak, hatta babasına yalan söyleyip erkelerle gezdi.... bile diyecek. Ya babanıza ya gelecekteki damada, demedi demeyin, tedbirli olunBabamın da haberi vardı dışarıda olduğundan fakat erkek arkadaşıyla değil kız arkadaşıyla dışarıda olduğunu biliyordu.
Kardeşim yalan söylemeyi sevmez, annem babamın izin vermeyeceğini düşündüğü için ‘babana şöyle diyelim’ diyip ağız birliği yapıyor.
Kardeşim kabul etmediğinde, doğrusunu söyleyelim zaten babam kızmaz dediğinde de ‘o zaman çıkmıyorsun bi yere diyormuş’ zorbalıktan anlıyor sadece
Zararın neresinden dönsen kar, inan bana, yaşayarak öğrendim.Babam aile düzeninin bozulması için çırpınan bi adam yıllardır.. Annemle çok boşanma raddesine geldiler ama nedense boşanamadılar.
Sınır çizmek gerçekten önemli, ama zamanla çizilen sınırın bi faydası olmuyormuş. Zamanında çizmek lazımmış o sınırı..
Zaten annemin de ablası var.Bu tiplerle annen değil evladın olsa keseceksin iletişimi, içi pis, entrika çevirecek ki çıkacak kaostan beslenecek. Uzak durum, ağzına laf vereceğiniz çarpıtacağı hiçbir şey söylemeyin. Sağlıklı bir kafa değil. Muhtemelen kardeşinizle ilişkinizin yakınlığını kıskanıyor, aranızı bozup kardeşinizin tek sırdaşı olmak var aklında
Bu konuyu yazdığım günden bu güne ne aradı ne de sordu. Ses seda yok. Bende kaşınmıyorum hiç aramıyorum da.. O kadar rahatım ki. Omuzlarımda yük hissetmiyorum kısacası.Zararın neresinden dönsen kar, inan bana, yaşayarak öğrendim.
Zaten kafasında kurup kurup hiç ummadığın, hiç beklemediğin anda patlamasını hiçbir zaman aşamadım.Ay resmen benim annemi anlatmışsınız
Benimle olan sorunları var çok açık ama söylemiyor içinde biriktiriyor.
Çok tanıdık bu cümleler. Annem ya da babam bana geleceği zaman stresimbütün evi sarıyor. Yıllardır aramadığım için telefonla moral bozma lüksleri yok çok şükür. Yalnız terapi aldım, üzerimdeki etkileri böyle azalabildi.Bu konuyu yazdığım günden bu güne ne aradı ne de sordu. Ses seda yok. Bende kaşınmıyorum hiç aramıyorum da.. O kadar rahatım ki. Omuzlarımda yük hissetmiyorum kısacası.
Eşimde fark etti ‘birkaç gündür çok iyisin,neşelisin.. güzel bi haber mi aldın’ dedi..
Bende ‘yok aşkım mutluluğumun sebebi haber almamam’ dedim
Şuan konuşmuyor musunuz hiç?Çok tanıdık bu cümleler. Annem ya da babam bana geleceği zaman stresimbütün evi sarıyor. Yıllardır aramadığım için telefonla moral bozma lüksleri yok çok şükür. Yalnız terapi aldım, üzerimdeki etkileri böyle azalabildi
Hastalıkarını ve kontrollerini takip ediyorum ama onlarda bile evimde kalmaları gerektiğinde sohbet etmemeye özen gösteriyorum. 41 yaşındayım duymadığım laf eziklenmediğim nokta kalmadı. Ölü onlar benim gözümde. Profilim açık ikisiyle de ilgili konum var. Oku bak. Senin sonun da benim gibi olacak ama buraya çıkana kadar giden senden gidiyor.Şuan konuşmuyor musunuz hiç?
Ay umarım sizin yaşınıza gelene kadar, çoktan birşeyleri değiştirmiş olurum..Hastalıkarını ve kontrollerini takip ediyorum ama onlarda bile evimde kalmaları gerektiğinde sohbet etmemeye özen gösteriyorum. 41 yaşındayım duymadığım laf eziklenmediğim nokta kalmadı. Ölü onlar benim gözümde. Profilim açık ikisiyle de ilgili konum var. Oku bak. Senin sonun da benim gibi olacak ama buraya çıkana kadar giden senden gidiyor.
Yeminle aynıZaten kafasında kurup kurup hiç ummadığın, hiç beklemediğin anda patlamasını hiçbir zaman aşamadım.
Hatta doğum günü kutlamamda bile beni hüngür hüngür ağlattığı oldu bu yüzden..
Benim annem de aynı şekilde ve şu an bu durum daha da fazla kız kardeşim çalıştığı ben çalışmadığım için o ne derse dinler halbuki büyük olan benim. Ve ikimize de çok ilgisiz anne içgüdüsü olduğunu düşünmüyorum. Arkadaşlarım da evlendi gitti bakıyorum ilişkilerine anneleri her gün arıyor canım kızım nasılsın? Benimki belki 2 3 ay oldu aramayalı. Babam da yanında dura dura ona benzedi. Zaten babama da çok şeyler yaşattı psikolojisini bozdu. Nasıl dayanıyor adam bilmiyorum iyi sabrı varmış.Yok kardeşim de farkında herşeyin.
Annemin yaptığı ayrımın da farkında ve o da bu durumdan çok etkileniyor.
Öyle tabiki. Hiçbir şeyden memnun olmuyorlar. Gözünün içine bakıyorum yani birşey aldığımda ona veya verdiğimde, belki sevinir mutlu olur diye yok.. Gözlerinde bi kere mutluluk ifadesi göremedim.Yeminle aynıçok iyi bir şey de söylesem değişmiyor. Cildim çok kuru dedi. Gittim eczaneden çok iyi bir nemlendirici aldım. Aradan bir zaman geçti anne nasıl kullanıyor musun kremi beğendin mi dedim. Bir bagirmaya başladı benim krem sürecek vaktim mi var diye, tamam dedim en yoğun sensin de ne bağırıyorsun.
Bunun gibi bir sürü şey oldu.
Sonra bir yere çağırdım birlikte gidelim diye başladı iş saymaya çok yoğunmuş ta evin işi bitmiyormuş ta ama nasıl bağırıyor yine. En son bir patladim yeter artık çocuk gibi bağırıp duruyorsun evet yada hayır dersin müsait değilim dersin konu kapanır diye. Bunun gibi, şuan mesafeliyim merhaba merhaba modundayim.