Babamın da haberi vardı dışarıda olduğundan fakat erkek arkadaşıyla değil kız arkadaşıyla dışarıda olduğunu biliyordu.Siz kızın ne güzel geziyor dediğinizde babanızın kızkardeşinizin gezdiğinden haberi var mıydı? Haberi olsa bile bunu bir ima olarak görmüş olabilir. Bak bana izin vermiyordun o geziyor gibi.
Kim olursa olsun toksik uzaklaşın, görüşmeyin. En iyisi içinizdekileri bir bir döküp küsün.
Küçük kardeşler hep daha toleranslı oluyor, bu çoğu ailede oluyor. Bunu kafaya takmayın ama kız kardeşiniz ile aranızı açmaya çalışması korkunç.
Burada günlerce anlatacağım o kadar çok olay var ki. Bunlar en basitleri. Gülünecek cinsten olanı hattaSadece kardeşinizle olan durum değil, defalarca araması, eşinizi araması, haftada 1 evinize gelmesi ve diğer şeyler çok fena. Ciddi problemli. Genelde böyle insanlar doktora da gitmez. Sizin çok güçlü durmanız lazım sınırlarınızı çizmek için. Ama tamamen kurtulamazsınız o davranışları daha da sertleşir bu durumda. Sabrınızı yitirdiyseniz hiç görüşmeyin. İstikrarlı bir şekilde hayır demek çözüm.
‘Yalnız değilim’ hissiyatı hiç bu kadar üzmemişti beni..Yıllarca aynı sorunla başetmeye çalıştım ama çok zor olmada düzelemedik biir türlü ve hergün istisnasız hergün ağlardım annem neden beni sevmiyor diye.. Arkadaşlarım bile farkındalardı hatta en yakın arkadaşım bana nasıl katlanabiliyorsun benim annem böyle olsa defolur giderdim evden demişti. Sonra nemi oldu 32 yaşında evlendim 1 özel bebek dünyaya getirdim çok şükür allaha canım kızım. Birgün bana aynı şekilde davramaya kalktı ona aynısını yaptım üstüne 1 ay torununu göstermedim ve annem normal annelere döndğ bana karşı inanılır gibi değildi. Yani demem şuki 32 yıl düzeltemedim onu rorun sevgisi kendine getirdi. Hala arada laf sokuyor ama olsun bunada şükür. Keşke annemin gözlerinin içine bakarak neden yaptın anne neden hiç sarılmadın neden ağlarken bile benimle dalga geçtin diyebilsem ne kötüki cevabını biliyorum. Aşağılık bir gülüş .. Sıkma güzel kalbini yapacak çok bişey yok senevladımı sev eşine sarıl artık ınlar senin çekirdek ailen. Annen bile olsa sesini çıkart lütfen yoksa benim gibi her boşluğa daldığında ağlamaya devam edersin. Sevgiyle kal
Madem bu kadar sorunlu niye sürekli annenizle görüşüyorsunuz ki? Dibimde bitiyor demişsiniz ama kendiniz kocanızı da alıp annenize gitmişsiniz. Adama tembihleyin açmasın telefonlarını. Acil bir şey olursa babanız arar sizi zaten.Annem çok küçük yaşlarımdan beri bana psikolojik şiddet, fiziksel şiddet uyguladı.. Evlendim ve hala psikolojik şiddete devam ediyor.
Benim bi kız kardeşim daha var. Aramızda 4 yaş var. Bana yapılanların (olumsuz yönde) hiçbiri ona yapılmadı.. Onun her istediğine tamam olur dedi. Bir kere sesini bile yükseltmemiştir hatta kardeşime karşı..
Ben evden işe işten eve gidip gelirdim. Sosyal hayatımı çok kısıtlardı. Hatta eşimle sevgiliylen bile çok zor şartlar altında buluşup görüşürdüm (nişanlılık dönemi dahil). Fakat kardeşime karşı öyle değil. Babama yeri geldiğinde kardeşim için yalan bile söylüyor, kardeşim gece geç saatlere kadar arkadaşlarıyla mekan mekan takılıyor.
Ama beni rahatsız eden konu bu değil. Kardeşimin benden daha özgür olması, benim gibi kısıtlanmaması beni çok mutlu ediyor. Benim gibi içinde kalan birşeyler yok en azından. Ona her konuda destek de oluyorum zaten ama olay aslında şu…
Bir haftasonu gece saat 2 gibi kardeşim yine dışarıdaydı. Annem ve babamda bana oturmaya gelmişti. Ben anneme şakayla karışık ‘oh kızın ne güzel geziyo helal olsun’ dedim.
Bunu gidip kardeşime şu şekilde söylemiş..
Ablan seni kıskanıyor.
Ablana dışarı çıktığını söyleme.
Dışarı çıktığın günün dönüşü ablana gitme..
Ablan sürekli beni ve babanı seninle ilgili dolduruyor..
Ablan sürekli seni şikayet ediyor..
Sürekli böyle kafalarda.. Kardeşimle benim aramı bozma çabasında..
Bu akşam da eşimle oturmaya gittik annemlere. Yüzüme bakmadı. Eşim bile fark etti durumu. Tek kelime konuşmadı. Sürekli balkondan aşağıyı izliyip durdu.
Annemin bana uyguladığı bu tavrı bende ona uygulamalıyım?
Senelerdir herşeye susmamın acısı çıkıyor gibi hissediyorum..
Sürekli görüşmüyorum. Kardeşim yarın öğretmenliğe başlıyor onu kutlamak ve tebrik etmek için gittik. Eşim telefonlarını açsa da bana annen aradı demiyor zaten, canımı sıkmamak için elinden geleni yapıyor.Madem bu kadar sorunlu niye sürekli annenizle görüşüyorsunuz ki? Dibimde bitiyor demişsiniz ama kendiniz kocanızı da alıp annenize gitmişsiniz. Adama tembihleyin açmasın telefonlarını. Acil bir şey olursa babanız arar sizi zaten.
Aynen dediğiniz gibi oluyor. Annemden uzaklaşsam da kafamın içindekileri duymadan yapamıyorum. Kalbimin kırıklığı zaten hiç geçmedi, geçemiyor.. Bu üzüntü hep benimle.Görüşmeyin diyenlere şaşırıyorum, görümcesinden bahsetmiyor, mevzu anne. Görüşmeyince sıkıntınız geçmeyecek, çünkü burda konu “şunu dedi kızdım, bunu dedi sinir oldum” değil. Siz yıllardır gördüğünüz muameleye üzülüyorsunuz, bırakın mesafeyi anneniz hayatınızdan çıksa dahi bu üzüntü sizle kalacak. O nedenle bence oturup içinizdeki her şeyi konuşun, çifte muamelenin sebebini sorun. Muhakkak cevaplarından bir sonuca varacaksınız. Bir annenin, şayet sağlıklı bir kafadaysa, kendi kızıyla ne gibi bir sorunu olabilir ki?
Babam aile düzeninin bozulması için çırpınan bi adam yıllardır.. Annemle çok boşanma raddesine geldiler ama nedense boşanamadılar.Annenle görüşme bence. Babana da üzüldüm boşanmayı düşünmedi mi? Yazık adamın hayatının da içinden geçmiş. Bazen herkese hak ettiğini vermek gerekiyor. Annen baban evladın bile olsa sınırını bilmeli
Yazık adamcağızın hayatı heder olmuş. Bari sen ve kardeşin hayatınızı annene kurban etmeyinBabam aile düzeninin bozulması için çırpınan bi adam yıllardır.. Annemle çok boşanma raddesine geldiler ama nedense boşanamadılar.
Sınır çizmek gerçekten önemli, ama zamanla çizilen sınırın bi faydası olmuyormuş. Zamanında çizmek lazımmış o sınırı..
Herşeyde herkesi suçlar zaten, bi kendisinde suç aramasını bilmez..Evlat ayıran anne, adaletsizin en neti. Anneniz de olsa bir süre görüşmeyin , hatta ayda bir arayın sorun. Evine bir müddet gitmeyin. Oturun konuşun rahatsızlığını söyleyin diyeceğim de sizi suçlar gibi geliyor
İçinde bulunmadığınız bir durum olduğu için belkide anlamanız zor olabilir..Ben de şunu anlamıyorum kafanıza silah mı dayıyorlar görüşmeniz için? Psikolojik şiddet fiziksel şiddet diyorsunuz, hala daha annemler geldiğinde yok eşimle gittiğimizde vs vs, niye gidiyorsunuz gitmeyin. Sürekli aynı şeyleri yaşayıp sürekli şikayet edip hiçbir aksiyon almayan insanları anlamıyorum.
Evet belkide bu zamana kadar karşıma alıp bende hissettirdiklerini veya bana karşı tutumuyla ilgili konuşmadığım için, sadece ‘seninle çok sık görüşmek bana iyi gelmiyor biraz mesafeli olalım’ dediğim için böyle oldu..Tüm bekar hayatında maruz kalmışsın zaten bu davranışlarına. Artık evlisin, kendi evinde huzurunu bozmasına izin verme.
Görüntülü aradığında kesinlikle açma, müsait değildim de sonrasında. Eşine söyle, oda açmasın gerekirse telefonu. Çok acil bir şey olan 5-6 kere arayana kadar yazar zaten şöyle şöyle oldu ulaş bana diye. Evine çat kapı geldiğinde açma kapıyı gerekirse, evde yokmuş gibi davran. Ağlıyor mu? ağlasın. O ağlamasın diye sen mi ağlayıp duracaksın.Psikolojini kimsenin bozmaya hakkı yok.
Tek tavsiyem, tüm bunları yapmadan önce al karşına baş başa konuş. Bak sen bunları bunları yaptın, yapmaya da devam ediyorsun. Bu şekilde devam edersen ben seninle görüşmeyi istemiyorum, bana iyi gelmiyorsun de. Anlamıyorsa, dediklerimi uygula. Bazı insanlar zehirlidir. Uzak durmak gerekir.