Yıllardır Bitmeyen Cinnet.. Annem

annelik yolunda .!.:

Benim annem de aynı şekilde ve şu an bu durum daha da fazla kız kardeşim çalıştığı ben çalışmadığım için o ne derse dinler halbuki büyük olan benim. Ve ikimize de çok ilgisiz anne içgüdüsü olduğunu düşünmüyorum. Arkadaşlarım da evlendi gitti bakıyorum ilişkilerine anneleri her gün arıyor canım kızım nasılsın? Benimki belki 2 3 ay oldu aramayalı. Babam da yanında dura dura ona benzedi. Zaten babama da çok şeyler yaşattı psikolojisini bozdu. Nasıl dayanıyor adam bilmiyorum iyi sabrı varmış.

Genişletmek için tıkla...

Bezdumda .!.:

Öyle tabiki. Hiçbir şeyden memnun olmuyorlar. Gözünün içine bakıyorum yani birşey aldığımda ona veya verdiğimde, belki sevinir mutlu olur diye yok.. Gözlerinde bi kere mutluluk ifadesi göremedim.

Benim annem biraz şu yönden de tuhaf yani bi yere gideceğiz örneğin bi avm’ye , son dakika o planı bozar ve benim istemediğim yerlere gitmemiz için zorlar (pazar gibi,çarşı gibi).

‘Gelmicem ben istemiyorum iptal edelim programı’ dediğimde
‘Eşin seni bi yere bırakmıyo, kesin o bi yere gitmene izin vermiyo, babana söylicem, bu böyle olmaz’ gibi gibi tepkiler veriyo eşimi de babamın gözünde farklı göstermek için tetikte duruyo hep..

Genişletmek için tıkla...

ZemheriPoyraz .!.:

Ne isterse onu düşündün onu desin. Onu tanıdığı halde bunlara inanan olursa onun da canı cehenneme diyeceksin

Genişletmek için tıkla...

Bezdumda .!.:

Annem çok küçük yaşlarımdan beri bana psikolojik şiddet, fiziksel şiddet uyguladı.. Evlendim ve hala psikolojik şiddete devam ediyor.

Benim bi kız kardeşim daha var. Aramızda 4 yaş var. Bana yapılanların (olumsuz yönde) hiçbiri ona yapılmadı.. Onun her istediğine tamam olur dedi. Bir kere sesini bile yükseltmemiştir hatta kardeşime karşı..
Ben evden işe işten eve gidip gelirdim. Sosyal hayatımı çok kısıtlardı. Hatta eşimle sevgiliylen bile çok zor şartlar altında buluşup görüşürdüm (nişanlılık dönemi dahil). Fakat kardeşime karşı öyle değil. Babama yeri geldiğinde kardeşim için yalan bile söylüyor, kardeşim gece geç saatlere kadar arkadaşlarıyla mekan mekan takılıyor.
Ama beni rahatsız eden konu bu değil. Kardeşimin benden daha özgür olması, benim gibi kısıtlanmaması beni çok mutlu ediyor. Benim gibi içinde kalan birşeyler yok en azından. Ona her konuda destek de oluyorum zaten ama olay aslında şu…

Bir haftasonu gece saat 2 gibi kardeşim yine dışarıdaydı. Annem ve babamda bana oturmaya gelmişti. Ben anneme şakayla karışık ‘oh kızın ne güzel geziyo helal olsun’ dedim.
Bunu gidip kardeşime şu şekilde söylemiş..

Ablan seni kıskanıyor.
Ablana dışarı çıktığını söyleme.
Dışarı çıktığın günün dönüşü ablana gitme..
Ablan sürekli beni ve babanı seninle ilgili dolduruyor..
Ablan sürekli seni şikayet ediyor..

Sürekli böyle kafalarda.. Kardeşimle benim aramı bozma çabasında..
Bu akşam da eşimle oturmaya gittik annemlere. Yüzüme bakmadı. Eşim bile fark etti durumu. Tek kelime konuşmadı. Sürekli balkondan aşağıyı izliyip durdu.

Annemin bana uyguladığı bu tavrı bende ona uygulamalıyım?
Senelerdir herşeye susmamın acısı çıkıyor gibi hissediyorum..

Genişletmek için tıkla...

Deltavealfa .!.:

Anneniz değişmez

Muhtemelen kendi annesinden böyle gördü
Biraz da mizaç üstüne coğrafya ortaya bu şekil insanlar çıkıyor

Çözüm
Minimum görüşme

Genişletmek için tıkla...

pebbles22 .!.:

bence travmatik anneler ilk kızlarını kendileri ile özleştirip 2. doğurduklarını çocukları olarak görüyorlar.

Genişletmek için tıkla...

Biordanbiburdan .!.:

Annem çok küçük yaşlarımdan beri bana psikolojik şiddet, fiziksel şiddet uyguladı.. Evlendim ve hala psikolojik şiddete devam ediyor.

Benim bi kız kardeşim daha var. Aramızda 4 yaş var. Bana yapılanların (olumsuz yönde) hiçbiri ona yapılmadı.. Onun her istediğine tamam olur dedi. Bir kere sesini bile yükseltmemiştir hatta kardeşime karşı..
Ben evden işe işten eve gidip gelirdim. Sosyal hayatımı çok kısıtlardı. Hatta eşimle sevgiliylen bile çok zor şartlar altında buluşup görüşürdüm (nişanlılık dönemi dahil). Fakat kardeşime karşı öyle değil. Babama yeri geldiğinde kardeşim için yalan bile söylüyor, kardeşim gece geç saatlere kadar arkadaşlarıyla mekan mekan takılıyor.
Ama beni rahatsız eden konu bu değil. Kardeşimin benden daha özgür olması, benim gibi kısıtlanmaması beni çok mutlu ediyor. Benim gibi içinde kalan birşeyler yok en azından. Ona her konuda destek de oluyorum zaten ama olay aslında şu…

Bir haftasonu gece saat 2 gibi kardeşim yine dışarıdaydı. Annem ve babamda bana oturmaya gelmişti. Ben anneme şakayla karışık ‘oh kızın ne güzel geziyo helal olsun’ dedim.
Bunu gidip kardeşime şu şekilde söylemiş..

Ablan seni kıskanıyor.
Ablana dışarı çıktığını söyleme.
Dışarı çıktığın günün dönüşü ablana gitme..
Ablan sürekli beni ve babanı seninle ilgili dolduruyor..
Ablan sürekli seni şikayet ediyor..

Sürekli böyle kafalarda.. Kardeşimle benim aramı bozma çabasında..
Bu akşam da eşimle oturmaya gittik annemlere. Yüzüme bakmadı. Eşim bile fark etti durumu. Tek kelime konuşmadı. Sürekli balkondan aşağıyı izliyip durdu.

Annemin bana uyguladığı bu tavrı bende ona uygulamalıyım?
Senelerdir herşeye susmamın acısı çıkıyor gibi hissediyorum..

Genişletmek için tıkla...

ema1 .!.:

Burada yazdıklarını annede de sor ben neden sevilmedin senin tarafından dışlandım bu hissi bana yıllarca yaşattın de bakalım bilinçlimi ve bilinçsiz mi yapmış ,yapmışsa nedenini öğrenmiş olursun halen aynı tavırları devam ederse bağlantını kopar bir müddet evine gitme

Genişletmek için tıkla...

ZemheriPoyraz .!.:

Yaptığını kabullenmeyecek ki, ben yüzüne vurduğumda o cümleler hiç kurulmamış, ben içimden konuşmuşum gibi davranmıştı

Genişletmek için tıkla...

Biordanbiburdan .!.:

Annem çok küçük yaşlarımdan beri bana psikolojik şiddet, fiziksel şiddet uyguladı.. Evlendim ve hala psikolojik şiddete devam ediyor.

Benim bi kız kardeşim daha var. Aramızda 4 yaş var. Bana yapılanların (olumsuz yönde) hiçbiri ona yapılmadı.. Onun her istediğine tamam olur dedi. Bir kere sesini bile yükseltmemiştir hatta kardeşime karşı..
Ben evden işe işten eve gidip gelirdim. Sosyal hayatımı çok kısıtlardı. Hatta eşimle sevgiliylen bile çok zor şartlar altında buluşup görüşürdüm (nişanlılık dönemi dahil). Fakat kardeşime karşı öyle değil. Babama yeri geldiğinde kardeşim için yalan bile söylüyor, kardeşim gece geç saatlere kadar arkadaşlarıyla mekan mekan takılıyor.
Ama beni rahatsız eden konu bu değil. Kardeşimin benden daha özgür olması, benim gibi kısıtlanmaması beni çok mutlu ediyor. Benim gibi içinde kalan birşeyler yok en azından. Ona her konuda destek de oluyorum zaten ama olay aslında şu…

Bir haftasonu gece saat 2 gibi kardeşim yine dışarıdaydı. Annem ve babamda bana oturmaya gelmişti. Ben anneme şakayla karışık ‘oh kızın ne güzel geziyo helal olsun’ dedim.
Bunu gidip kardeşime şu şekilde söylemiş..

Ablan seni kıskanıyor.
Ablana dışarı çıktığını söyleme.
Dışarı çıktığın günün dönüşü ablana gitme..
Ablan sürekli beni ve babanı seninle ilgili dolduruyor..
Ablan sürekli seni şikayet ediyor..

Sürekli böyle kafalarda.. Kardeşimle benim aramı bozma çabasında..
Bu akşam da eşimle oturmaya gittik annemlere. Yüzüme bakmadı. Eşim bile fark etti durumu. Tek kelime konuşmadı. Sürekli balkondan aşağıyı izliyip durdu.

Annemin bana uyguladığı bu tavrı bende ona uygulamalıyım?
Senelerdir herşeye susmamın acısı çıkıyor gibi hissediyorum..

Genişletmek için tıkla...

Mihrimah Sultann .!.:

Ben böyle bir anneyle görüşmezdim, yüzüne bile bakmazdım...

Genişletmek için tıkla...

yesilimtrak .!.:

Biyolojiik bağınızın olması o kişi ile ömür boyu görüşme zorunluluğunuz olduğunu göstermez. Omuzlarınıza yük olan kim varsa indirip hafifleyin.

Genişletmek için tıkla...

ema1 .!.:

Burada yazdıklarını annede de sor ben neden sevilmedin senin tarafından dışlandım bu hissi bana yıllarca yaşattın de bakalım bilinçlimi ve bilinçsiz mi yapmış ,yapmışsa nedenini öğrenmiş olursun halen aynı tavırları devam ederse bağlantını kopar bir müddet evine gitme

Genişletmek için tıkla...

Biordanbiburdan .!.:

Tabiki öyle bi zorundalığımız yok. Tabiki omuzlarımıza yük olan herkesi indirmeliyiz.
Ama şöyle bi durum da var, ben evlenmeden önceki zaman diliminde çok fazla taviz verdim anneme kendimden ve hayatımdan. Şimdi sınır çizince eşimin sebep olduğunu düşünüp, eşime sarmaya başlıyor.
Ben annemle baş edebilirim, onu tanıyorum ve biliyorum ama eşim öyle değil.
Ben de ‘amaan eşim de kötü olursa olsun’ diyemiyorum.
Belki de demem lazımdır, bilmiyorum..

Genişletmek için tıkla...

Biordanbiburdan .!.:

Tabiki öyle bi zorundalığımız yok. Tabiki omuzlarımıza yük olan herkesi indirmeliyiz.
Ama şöyle bi durum da var, ben evlenmeden önceki zaman diliminde çok fazla taviz verdim anneme kendimden ve hayatımdan. Şimdi sınır çizince eşimin sebep olduğunu düşünüp, eşime sarmaya başlıyor.
Ben annemle baş edebilirim, onu tanıyorum ve biliyorum ama eşim öyle değil.
Ben de ‘amaan eşim de kötü olursa olsun’ diyemiyorum.
Belki de demem lazımdır, bilmiyorum..

Genişletmek için tıkla...

Biordanbiburdan .!.:

B

Bu yaşanılan olayın üzerinden bilmem kaç tane olay daha oldu. Ben uzak durmayı denedikçe yeni bi olay…

Genişletmek için tıkla...

Biordanbiburdan .!.:

Annem çok küçük yaşlarımdan beri bana psikolojik şiddet, fiziksel şiddet uyguladı.. Evlendim ve hala psikolojik şiddete devam ediyor.

Benim bi kız kardeşim daha var. Aramızda 4 yaş var. Bana yapılanların (olumsuz yönde) hiçbiri ona yapılmadı.. Onun her istediğine tamam olur dedi. Bir kere sesini bile yükseltmemiştir hatta kardeşime karşı..
Ben evden işe işten eve gidip gelirdim. Sosyal hayatımı çok kısıtlardı. Hatta eşimle sevgiliylen bile çok zor şartlar altında buluşup görüşürdüm (nişanlılık dönemi dahil). Fakat kardeşime karşı öyle değil. Babama yeri geldiğinde kardeşim için yalan bile söylüyor, kardeşim gece geç saatlere kadar arkadaşlarıyla mekan mekan takılıyor.
Ama beni rahatsız eden konu bu değil. Kardeşimin benden daha özgür olması, benim gibi kısıtlanmaması beni çok mutlu ediyor. Benim gibi içinde kalan birşeyler yok en azından. Ona her konuda destek de oluyorum zaten ama olay aslında şu…

Bir haftasonu gece saat 2 gibi kardeşim yine dışarıdaydı. Annem ve babamda bana oturmaya gelmişti. Ben anneme şakayla karışık ‘oh kızın ne güzel geziyo helal olsun’ dedim.
Bunu gidip kardeşime şu şekilde söylemiş..

Ablan seni kıskanıyor.
Ablana dışarı çıktığını söyleme.
Dışarı çıktığın günün dönüşü ablana gitme..
Ablan sürekli beni ve babanı seninle ilgili dolduruyor..
Ablan sürekli seni şikayet ediyor..

Sürekli böyle kafalarda.. Kardeşimle benim aramı bozma çabasında..
Bu akşam da eşimle oturmaya gittik annemlere. Yüzüme bakmadı. Eşim bile fark etti durumu. Tek kelime konuşmadı. Sürekli balkondan aşağıyı izliyip durdu.

Annemin bana uyguladığı bu tavrı bende ona uygulamalıyım?
Senelerdir herşeye susmamın acısı çıkıyor gibi hissediyorum..

Genişletmek için tıkla...