Bu konudan uzun zamandır ben de muzdaripim. Benimki bariz fobiydi. Eşim kullanmıyor, istemiyor da. Kullanacaksan alalım dedi. Düz vitesi düşünmedim bile. Otomatik vites aldık. 30'a yakın ders aldım direksiyon hocalarındanUzun yıllar sonra ilk konum, çok heyecanlıyımBenim derdim araba kullanma ya da kullanamama konusu. 36 yaşındayım 20 yaşında ehliyet aldım , düz vites çat-pat kullandım.Sonra babam devreye girdi yeni araba aldı çarparım vs diye arabayla aramıza mesafe girdi.Acemiliğim çıkmadan öyle kaldım. Sonra evlendim araba aldık, denemedim gerek olmadı. Sonra otomatik vites bir araç aldık. Çocuk oldu büyüdü işe dönmem gerekti araç kullanmam gerekti.Denedim ama istanbul trafiği çok yoğundu. Bilen bilir mesafeyi avcılar- büyükçekmece arası gittim geldim. En uzak mesafem bu. Sonra ne oldu bilmiyorum yine koptum evi taşıdık , arabaya mecburiyetim bitti. Şimdi istanbul'dan taşındık,otomatik daha üst segment arabamızı sattık ev aldık.Ekonomik segment düz vites bir arabaya geçtik. Ve artık araba kullanmaya mecburum.Evi çalıştığım kurumdan uzak bir yerden aldık kızım kuruma servisle geliyor okul da malum 2 ay sonra açılıyor. Birlikte eve gitmemiz gerekiyor eşimin çalışma saatleri karışık. Yaşadığım şehirde trafik az ancak insanlar arıza. Dolmuş minibüs otobüs vs tacizci değil,ama dandun kullanıyorlar. Ben hayatta gerçekten ne istesem üstünden geldim. Ama araba konusunu yıllardır çözemedim, acaba ben de bir eksiklik mi var ? Bir kaza yaşamadım, eşim " uçakta pilot kalp krizi geçiriyorum sen al kontrolü dese alırsın , araba kullanmayı istemiyorsun" diyor. Cabbar bir tip olduğunuzda beceremiyorum diyerek sıyrılamıyorsunuz.Yeteneksiz olabilir miyim ? Ama mantıklı düşünme mekanizması olmayanlar bile kullanıyor. Korkmuyorum da yani hani bazı arkadaşlar diyor kalbim pır pır falan bende öyle şeyler yok.Her gün eşimle ne kadar çalışsak pratiğe dönerim ? Bugün 30 dk kullandım, eve sen götür dedi eşim gitmek istemedim. İş -ev gidip geleceğim yok hepitopu 2+ 2 km yol ama stresi beni çok geriyor.
Kesinlikle doğru. Kendi kullanmadığı halde beni sinir ediyorBabayla kocadan hoca olmaz
Özlü sözümü yazıp detaya giriyorum.
1. Kesinlikle 1 hafta özel ders alın. Özel yapılmış bir araç olsun. Hocanın önünde fren debriyaj pedalı olanlardan.
2. Navigasyon kullanın. Girilmez sokağı da biliyor, en kısa yolu da biliyor.
Ben google maps seviyorum. iPhone kullanmama rağmen onun haritalarını kullanmıyorum, sevmiyorum.Navigasyon bende sorun. Bildiğim yolları yanıltıyor. Hangisini tavsiye edersiniz?
Hala rampada dur-kalk da sorunum var. Hatta çıktığım büyük bir caddeyse daha da geriliyorum, hem arabayı arkaya kaçırma ve stop ettirme kaygısı bir arada, geriliyorum. Eşimle de ciddi bir kavga ettik deneme sürüşlerindeeşten hoca olmuyor , adamın içinden başka bir adam çıktı
Biliyor musun benimde yön algılama yetim çok zayıf. Zayıf ne demek faciaEvet çok üzgünüm en önemli şeyi yazmamışım. Yön duygum zayıf, bence diğer insanlara göre zayıf. Sapak kaçırabilirim, yanlış yola girebilirim, ters şeride girebilirim belki. Bugün eşim bana dön diyor döneceğim ana caddeye çıkacağım şu şerit değil mi dedim . Üfürükten, arabaya binince seni tanıyamıyorum sanki içine başka biri giriyor dediaraba kullanmayı baskıyla öğrenmedim kursta öğrendim araba altımdaydı vurkır kimse bişey demedi. Hani psikolojik baskı yaşamadım. Ama o koltuğa oturunca amiyane tabirle salağa bağlıyorum
ben 18 yasindayken aldim ehliyetimi, bilen bir arkadasimla bir hafta falan birlikte calismistik ehliyeti aldiktan sonra. bir haftanin sonunda da allah ne verdiyse diyerek ankara trafigine daldim. ki ankarada bilenler vardir otobus, dolmus ve beyaz sahin magandaligini. ilk arabam da simdiki gibi degildi o zamana gore cok orta seviye bir arabaydi ama yuksekti. babamin “bu salak simdi kaza falan yaparsa olmesin” diye aldigini dusunuyorum.
park ederken cok sorun yasadim hala da yasiyorum, yollari da cok karistirirdim. ama bir donusu kacirdim mi tamam o zaman yeniden o yola cikmak icin farkli yollara girerim korkmam yani. en fazla ne olabilir ki doner durur ayni yerime gelirim. elinizden geldigince cikip dolasin bu yon bilginizi gelistirmek icin. ben ilk ogrenirken avel avel gezerdim gunde 1-2 saat neredeyse. bulusacaksak arkadaslarimi ben alirdim sirf yeni yollar ogrenmek icin.
arabaya guvenmek, yollari karistirmaktan korkmamak, karistiysa da done done bir cikis bulmaktan cekinmemek lazim. ne olacak ki yol 10 dakika uzasin? basarilar simdiden.
İlk denemelerimde yanlışlıkla çevre yoluna girdiğim geldi. Elvankentten girip Gölbaşından çıkmıştım
Benim de korkulu rüyam bu. Ya çevre yoluna girersem.
Şeritleri karıştırıyorum mu yazmışım bilmiyorum ama öyle yazmışsam yanlış yazmışım. Şerit karıştırmıyorum. Araba kullanmaması gereken milyon tane insan trafikten çekilirse bende çekileceğim çoğu insan benim kadar dahi dert etmiyor kendini yollara vuruyor. Arabayı zevk eğlence aksiyon olsun diye istemiyorum, kızım var bu sene 1. sınıfa başlıyor onu akşam eve götürmem gerek. Zaruri benim durumum ısrarcı olmak bu sebepten.Illa her insanin araba kullanmasi gerekmiyor ki. Seritleri bile karistiriyorsaniz ve ters serite girerim diye korkuyorsaniz belki araba kullanmamaniz gerekiyor. Zaten yeterince trafik kazasi var.
Aynı yoldan geçiriyorum mesela 5. kez sonra bi sefer diğer yoldan gidiyoruz. Sonra aynı yola dönüyoruz ben yine nereye dönecektik diyorum ? Aynı andan birden fazla işi yapamayan insanlarla çok dalga geçtimBen sizin probleminizin yön bulmayla ilgili olduğunu düşünüyorum. Hem araba kullanıp hem de yolu bulmak zor geliyor ve kolaya kaçıp sürmek istemiyorsunuz bence. Benim de yön bilgim çok kötü. Yaşadığım şehirde kaç kere kayboldumAma sorun etmiyorum eninde sonunda navigasyonla veya sorarak buluyorum sonuçta. Bir de gereksiz bir kendime güvenim var bilmediğim yolun kestirmesini bulmaya çalışıyorum hatlar daha da karışıyor Bence öncelikle bildiğiniz yollardan gidin gelin. Hep aynı yolları kullanın. Şoförlüğe alışınca kaybolsanız da problem olmuyor korkmayın