ben 18 yasindayken aldim ehliyetimi, bilen bir arkadasimla bir hafta falan birlikte calismistik ehliyeti aldiktan sonra. bir haftanin sonunda da allah ne verdiyse diyerek ankara trafigine daldim. ki ankarada bilenler vardir otobus, dolmus ve beyaz sahin magandaligini. ilk arabam da simdiki gibi degildi o zamana gore cok orta seviye bir arabaydi ama yuksekti. babamin “bu salak simdi kaza falan yaparsa olmesin” diye aldigini dusunuyorum.
park ederken cok sorun yasadim hala da yasiyorum, yollari da cok karistirirdim. ama bir donusu kacirdim mi tamam o zaman yeniden o yola cikmak icin farkli yollara girerim korkmam yani. en fazla ne olabilir ki doner durur ayni yerime gelirim. elinizden geldigince cikip dolasin bu yon bilginizi gelistirmek icin. ben ilk ogrenirken avel avel gezerdim gunde 1-2 saat neredeyse. bulusacaksak arkadaslarimi ben alirdim sirf yeni yollar ogrenmek icin.
arabaya guvenmek, yollari karistirmaktan korkmamak, karistiysa da done done bir cikis bulmaktan cekinmemek lazim. ne olacak ki yol 10 dakika uzasin? basarilar simdiden.