- 16 Ekim 2012
- 32.410
- 95.804
-
- Konu Sahibi Pinkie Pie
- #221
Ben seni anliyorum. Bir hastalik durumunda bir bebege bakmak daha zor. Umarim ablan/yengen bir an once iyilesir sen de anne olarak degil de teyze/hala olarak kalirsin.
Bir suru arkadas ileri geri yazmis ,
Bebgin annesi rahatsiz tedavi goruyor daha uzun muddet boyle devam edicem ,24 degil 16 saat diyen arkadaslar tsk ederim, 8 saatin hesabini yapmissiniz ,
Bebekler magazadan kazak alinir gibi olmuyor ,yaparken 9 ay tasirken hic mi bu yavruyu nasil buyutecegini idrak edememis,hesap yapamislar ,ben anne degilim hormonlar basip bebek bodyleri sevimli gelip hamile kalmadim ,
9 ay karnimda tasiyip sonra ayy buna nasil bakicam yalniz demedigime gore psikolojimde mantatigimda gayet yerinde ,
Ailemde zor bir durum var destek oluyorum,
Ayrica dogurmakla ana olunsaydi ,cocuk esirgemedeki bebekler ne is ?
Emekle ,bakimla anne olunuyor sorumluluk alarak ,
Gunun geri kalan 8 saatine takilanlar uyudugu minimum sureyi hesaba katmadim ,7/24 tam mesaideyim ,
Yorumum sert ,anne degilim dogurmadim annelerden iyi bakiyorum,
Konu sahibi kendine gelsin biran evvel sorumluluk alsin diye ,geri kalaninizin psikolojisi hic iyi degil belli ,bir uzman gorsun sizleri
Yegenimi buyutuyorum ,altini ciziyorum yegenim,dogdugu gunden beri yanimda ,su an 3,5 aylik son 2,5 aydir gunde 16 saat benimle napiyim cildiriyim mi ?
Anne olurken akliniz neredeydi acaba merak icerisindeyim ,
Ne sandiniz fotograf cektirip sonra birileri gelip bakiyor mu ,
Herkes yalniz buyutuyor ,bende ilk defa bakiyorum,
İkimizin de annelerden falan pek hayır yok.
Yaş sağlık durumlarını katarsak kendilerince onlar da haklı.
Ama bu yaşadığım zorluğu değiştirmiyor.
Cumartesi günü doğum yaptım, normal isteyip, 30 saat sancı çekip, artık durum kritikleşince sezaryen olmak zorunda kaldım.
Zaten kendimi yarım insan gibi hissediyorum, üstüne de hayatımda ilk defa bebek bakımını tek başına üstleniyorum.
Kaç gündür eşim ilgileniyodu ama bugün ve sonrası artık işe gitmek zorunda.
Bugün saatlerce uyumayınca bir ara çıldırıyorum sandım.
Gaz, mama, alt herşeyi tek tek kontrol ede ede anca 5-6 saatte uyutabildim.
Hergünüm nasıl böyle geçecek diye düşünüyorum.
Bebeğini tek başına büyütmüş başka anneler varsa, verecekleri tavsiyeler ve cesarete ihtiyacım var.
Biraz da modum da düşük bu sıralar, o sebeple gerçekten morale ihtiyacım var.
İlk günler "aman allahım hep böyle mi olacak?!" Diye düşündüğümü hatırlıyorum. Ama geçiyor. Bebek bu dünyaya sen de ona alıştıkça işler daha kolaylaşıyor. Benim annem yanımdaydı. Ama sorumluluk sana ait ya yine de yalnız hissediyorsun, zaten ilk zamanlar sana çok bağımlı oluyor yanındaki kişiler ev işlerinde yardımcı oluyor ama uykusuz kalmaya engel olamıyorlar. O nedenle çok üzülme. Herşeyin daha iyiye gideceğine garanti verebilirim. Sana iyi gelecek sakin bir müzik aç, kendini rahatlat. Sen sakin ve iyi oldukça bebeğin de öyle olacak. Sevgiler.İkimizin de annelerden falan pek hayır yok.
Yaş sağlık durumlarını katarsak kendilerince onlar da haklı.
Ama bu yaşadığım zorluğu değiştirmiyor.
Cumartesi günü doğum yaptım, normal isteyip, 30 saat sancı çekip, artık durum kritikleşince sezaryen olmak zorunda kaldım.
Zaten kendimi yarım insan gibi hissediyorum, üstüne de hayatımda ilk defa bebek bakımını tek başına üstleniyorum.
Kaç gündür eşim ilgileniyodu ama bugün ve sonrası artık işe gitmek zorunda.
Bugün saatlerce uyumayınca bir ara çıldırıyorum sandım.
Gaz, mama, alt herşeyi tek tek kontrol ede ede anca 5-6 saatte uyutabildim.
Hergünüm nasıl böyle geçecek diye düşünüyorum.
Bebeğini tek başına büyütmüş başka anneler varsa, verecekleri tavsiyeler ve cesarete ihtiyacım var.
Biraz da modum da düşük bu sıralar, o sebeple gerçekten morale ihtiyacım var.
neden yeğeninize siz bakıyorsunuz annesi nerde ?Yegenimi buyutuyorum ,altini ciziyorum yegenim,dogdugu gunden beri yanimda ,su an 3,5 aylik son 2,5 aydir gunde 16 saat benimle napiyim cildiriyim mi ?
Anne olurken akliniz neredeydi acaba merak icerisindeyim ,
Ne sandiniz fotograf cektirip sonra birileri gelip bakiyor mu ,
Herkes yalniz buyutuyor ,bende ilk defa bakiyorum,
İkimizin de annelerden falan pek hayır yok.
Yaş sağlık durumlarını katarsak kendilerince onlar da haklı.
Ama bu yaşadığım zorluğu değiştirmiyor.
Cumartesi günü doğum yaptım, normal isteyip, 30 saat sancı çekip, artık durum kritikleşince sezaryen olmak zorunda kaldım.
Zaten kendimi yarım insan gibi hissediyorum, üstüne de hayatımda ilk defa bebek bakımını tek başına üstleniyorum.
Kaç gündür eşim ilgileniyodu ama bugün ve sonrası artık işe gitmek zorunda.
Bugün saatlerce uyumayınca bir ara çıldırıyorum sandım.
Gaz, mama, alt herşeyi tek tek kontrol ede ede anca 5-6 saatte uyutabildim.
Hergünüm nasıl böyle geçecek diye düşünüyorum.
Bebeğini tek başına büyütmüş başka anneler varsa, verecekleri tavsiyeler ve cesarete ihtiyacım var.
Biraz da modum da düşük bu sıralar, o sebeple gerçekten morale ihtiyacım var.
Bebeğin annesinin sağlık problemi varmış, o nedenle bakıyormuş.
Allah şifa versin.
Ama yazdıklarının haklı bir yanı yok.
hemen hemen herkes tek büyütüyor ki zaten. sizinki bi istisna değil. kolay olmayacakır muhtemelen. zorlanacaksınız uyksuuz kalacaksınız halsiz olacaksınız bıkacaksınız vs. olacak bunlar. ama klasik olan bu zaten yani tek ben mi böyleyim diye düşünmenin anlamı yok. halledilir bi şekilde.
Bir suru arkadas ileri geri yazmis ,
Bebgin annesi rahatsiz tedavi goruyor daha uzun muddet boyle devam edicem ,24 degil 16 saat diyen arkadaslar tsk ederim, 8 saatin hesabini yapmissiniz ,
Bebekler magazadan kazak alinir gibi olmuyor ,yaparken 9 ay tasirken hic mi bu yavruyu nasil buyutecegini idrak edememis,hesap yapamislar ,ben anne degilim hormonlar basip bebek bodyleri sevimli gelip hamile kalmadim ,
9 ay karnimda tasiyip sonra ayy buna nasil bakicam yalniz demedigime gore psikolojimde mantatigimda gayet yerinde ,
Ailemde zor bir durum var destek oluyorum,
Ayrica dogurmakla ana olunsaydi ,cocuk esirgemedeki bebekler ne is ?
Emekle ,bakimla anne olunuyor sorumluluk alarak ,
Gunun geri kalan 8 saatine takilanlar uyudugu minimum sureyi hesaba katmadim ,7/24 tam mesaideyim ,
Yorumum sert ,anne degilim dogurmadim annelerden iyi bakiyorum,
Konu sahibi kendine gelsin biran evvel sorumluluk alsin diye ,geri kalaninizin psikolojisi hic iyi degil belli ,bir uzman gorsun sizleri
Teşekkür ederim. Oglumu alıp evime dönünce şükür yavaş yavaş düzeldi. Hala herkes fikir sunuyor ama susturuyorum benden daha çok dusunemezsiniz diye. Şuan havalar felaket istanbul da ve bana çıplak yatır erkek çocuk sıcak sevmez diyen manyaklar var kan bagim olan. Boşu boşuna kafaya takmistim hepsini. Şimdi oglumla oynadı ve beraber uzanıyoruz keşke elimde olsa dogum yapan herkese ulassam tek bakın cocugunuza diyebilsemSenin konunu hatırlıyorum,her şeyin yoluna girmesine çok sevindim
Bazen yalnizlik iyidir karisan bi k.v olsa surekli yorum yapsa sütün var mi yok mu diye vıdı vıdı yapsa daha mi iyi
Ay canım ben sana kendimi anlatsam sen bana üzülürsün. Ben haftaya bugün nasipse üçüncü çocuğumu doğurmuş olucam. Yaşım 23 ve 4 yıllık evliyim ve 3.çocuğum olucak buna kim inanır kiİkimizin de annelerden falan pek hayır yok.
Yaş sağlık durumlarını katarsak kendilerince onlar da haklı.
Ama bu yaşadığım zorluğu değiştirmiyor.
Cumartesi günü doğum yaptım, normal isteyip, 30 saat sancı çekip, artık durum kritikleşince sezaryen olmak zorunda kaldım.
Zaten kendimi yarım insan gibi hissediyorum, üstüne de hayatımda ilk defa bebek bakımını tek başına üstleniyorum.
Kaç gündür eşim ilgileniyodu ama bugün ve sonrası artık işe gitmek zorunda.
Bugün saatlerce uyumayınca bir ara çıldırıyorum sandım.
Gaz, mama, alt herşeyi tek tek kontrol ede ede anca 5-6 saatte uyutabildim.
Hergünüm nasıl böyle geçecek diye düşünüyorum.
Bebeğini tek başına büyütmüş başka anneler varsa, verecekleri tavsiyeler ve cesarete ihtiyacım var.
Biraz da modum da düşük bu sıralar, o sebeple gerçekten morale ihtiyacım var.
İnş yine kv gelmeyecektir yanınıza ya. Kim gelecek bebeklerinizden dolayı kimse gelmesin diyemiyorumAy canım ben sana kendimi anlatsam sen bana üzülürsün. Ben haftaya bugün nasipse üçüncü çocuğumu doğurmuş olucam. Yaşım 23 ve 4 yıllık evliyim ve 3.çocuğum olucak buna kim inanır kigezmesine tozmasına düşkğn kendine çok bakan bebek sabrı olmayan insan diye tanıtırdım önceden kendimi..
Neyse.. Ben ilk çocuğumu sezeryanla doğurdum bnm anneler dinçler geldiler yanıma, ilk bebek olduğu için bakamam diye k.v yanımda kaldı. Lohusa kadına etmediğinş bırakmadı dikişlerim patlayacaktı ağlamaktan. Bebeğim 1.5aylık olduktan sonra kendim baktım. Bebeğim de kolikti gazlıydı hiç susmazdı zaten kolik bebeğe ne yapsan boş, yorulunca kendiliğinden susuyor.
Neyse ikinci bebeğimi 18 ay sonra doğurdum çok zorlu sezeryan geçirdim yine k. V burnumdan getirdi. İkinci beeğimde kolikti aynı senaryoyu uykusuz geceleri tekrar yaşadım.
Biraz rahat edeyim çocuklarım nasılsa biraz büyüdü derken ilaç kullanmama rağmen hamile kaldığımı öğrendim. Dünyam başıma yıkılmıştı sanki aldırmayı kafaya koymuştum. Ama diğer çocuklarıma baktıkça cesaret edemedim ve şimdi gün sayıyorum 7 günüm kaldı.
Sana demem şu ki önce kendine inan. Bebek annenin sabrını çok sınıyor. Bi 4 ay uykusuz günlerin olacak, ama sonrasında da uykusuz kaldığın günlere şükredeceksin :) bazen moralim bozuluyor büyük oğlum (3 yaşında bu arada) yanıma gelir elimden tutup bana sarılır der ki'canım annem sen neden üzgünsün kıyamam sana ben ağlama''der. Öyle hayatını güzelleştiriyorlar li anlatamam.
Hem tek yalnız büyüten sen değilsin. Eşin sana destek oluyorsa başkasının yanında olması kalabalıktan başka birşey değil inan.
Kafana takılan herşey internette var herşeyi bem oradan öğrendim şimdi k.validem anneliğimi kıslanıyor :)
Bebeğine sürekli dua oku, eşinden iste o da senin için okusun. Daha yeni annesin lohusa psikolojisine girmişsin, kendini sakin tutmaya çalış.
Bebeğin ağladıkça fön makinesi sesi aç inanılmaz etkili tecrübeyle sabittir :)
Lohusa bir kadina nede guzel moral veriyorsunuz o guzel uslubunuzlaBebeğiniz ne kadarlık bilmiyorum ama Allah ilk 6 ay anneler rahat etsin, birde mamaydı oydu buydu uğraşmasın diye anne sütünü yaratmış. Faydalanın derim.
Çok teşekkürler.Lohusa bir kadina nede guzel moral veriyorsunuz o guzel uslubunuzla