- 22 Ekim 2015
- 2.022
- 3.788
- 41
- Konu Sahibi Pinkie Pie
- #201
Bebeğim 46 günlük. Anneler bir gün bile kalmadı yanımda, 2 tane de kedim var.İkimizin de annelerden falan pek hayır yok.
Yaş sağlık durumlarını katarsak kendilerince onlar da haklı.
Ama bu yaşadığım zorluğu değiştirmiyor.
Cumartesi günü doğum yaptım, normal isteyip, 30 saat sancı çekip, artık durum kritikleşince sezaryen olmak zorunda kaldım.
Zaten kendimi yarım insan gibi hissediyorum, üstüne de hayatımda ilk defa bebek bakımını tek başına üstleniyorum.
Kaç gündür eşim ilgileniyodu ama bugün ve sonrası artık işe gitmek zorunda.
Bugün saatlerce uyumayınca bir ara çıldırıyorum sandım.
Gaz, mama, alt herşeyi tek tek kontrol ede ede anca 5-6 saatte uyutabildim.
Hergünüm nasıl böyle geçecek diye düşünüyorum.
Bebeğini tek başına büyütmüş başka anneler varsa, verecekleri tavsiyeler ve cesarete ihtiyacım var.
Biraz da modum da düşük bu sıralar, o sebeple gerçekten morale ihtiyacım var.
Temizlik için yardımcım var o işleri yapmıyorum ama geri kalan yemek/bebek/kediler/eşle ilgilenme... hepsi bende:) bebek tam bir canavar, ağlamak, sinirlenince sçını çekip bağırmak, akşam 7-9 arası bahçede gezerek uyumak istemek, sürekli meme aşkı, bol gaz...
Aynı zamanda mali müşavirim, izinde de olsam mükelleflerin işlerini yapıyorum. Bebek kucağımda bilgisayar başında çok işler yaptım, bebeği aldım ile götürdüm kaç kere şu 46 gün içinde.
Güç içinizde, sakin olmak, biraz önemsememek lazım.
Bebek uyumuyorsa bezi/gazı/kıyafeti kontrol etmek lazım. Bunlar iyiyse ve ateşi yoksa, sevgi istiyor demektir. Kucaklayıp sakin bir tonda güzel sözler söyleyin, mümkünse hafif bir klasik müzik için. Huzurlu anne ve ortam huzurlu bebeği getiriyor.
46 günlük anneden selamlar, tünelin ucunda ışık var umuyorum:)