- 30 Mart 2009
- 14.049
- 63.027
-
- Konu Sahibi berlin8982
- #101
Aaa cok ilginc, barinaktan alirken de para odeniyor olmasi yani. Hangi ulkede yasiyorsunuz?
Aaa cok ilginc, barinaktan alirken de para odeniyor olmasi yani. Hangi ulkede yasiyorsunuz?Biz de bütün hayvanlarımızı Türkiye’den sokaktan aldık , sadece şu anki köpeğimi maalesef para ile aldık . Çünkü ben Türkiye’de yaşamıyorum , burda sokak hayvanı Yok , genelde barınak gibi bir yerden almak içinde para ödeniyor
Biz de hayvanları cok severiz annemleHerkese iyi akşamlar arkadaşlar,
Yazdığım şey buraya mu uygun başka bir konu mu bilmiyorum inşallah doğru yerdeyimdir. :/ aslında benim için hiç sorun olmayan, ama insanlar tarafından normal algılanmayan bir durum içindeyim .
Bi yazayım bakalım;
Kendimi bildim bileli, hayvanlı bir evde yaşadım . Evimizde bir dinazor beslemedik:) işin şakası tabii ki , ama hemen hemen her çocuğun sahip olduğu gibi civcivler,ördekler disinda; tavşanlar,kuşlar ,kediler ,köpekler hep hayatımdaydı. Evlenmeden önce bahçemizde 2 köpek, evimizde 2 kedimiz vardı , hâlâ var ..ama onlar annemle beraber .evlendim 6 ay sonra sonra esim cok sevdigimi bildigi icin yavru bir köpek ile çıkageldi, delirdim tabii ki .7 haftalıktı, 1,5 yaşında şimdi. Allah uzun ömür versin inşallah :) bu arada çocuğumuz olmuyor ,tüp bebek tedavisi görüyorum , ve çevremdeki hemen hemen herkes *çocuğun olmadığı için köpeğini çok seviyorsun ,çocuğun olsa böyle olmaz * gibi yorumlar yapıyor, ben gerçekten böyle olmadığını düşünüyorum, bir kere çocuk sevgisi başka hayvan sevgisi başka yanı bunu çocukla kıyaslamak biraz saçma değil mi ? Beni deli sanıyorlar herhalde çocuğum olmadı diye , hayvanları bebek görüyorum sanıyorlar . Ama gerçekten böyle değil:) aileden gelen birşey. Yanı annemin çocukları vardı, ama çocukları var diye hayvanlarını sevmemezlik yapmadı, yani zannetmiyorum köpeğine kedisine sevgisinin azaldığını biz doğduğumuz için ...
*hayvanları sevmiyorum * diyen insandan gerçekten inanılmaz derecede soğuyorum ve bir daha görüşmek istemiyorum bakın sevmekten bahsediyorum korkmak değil , korku insanın elinde olan birşey değil , korkana da sonuna kadar saygim var . Ama sevmemek Bana cok urkutucu geliyor , sevmeyen insan zarar verme duygusuna da sahip oluyor ...hem sevgi bence *insanı seviyorum ama hayvani sevmiyorum ,çiçekleri seviyorum aman diken sevmiyorum * gibi birşey değil ,sevmek bi bütün birşey , sevmeyi sununla bununla ayirt edemezsin. O dogustan bence kakbimizde var , sevgisiz biri misin ? Sevgili mi ? Vicdanli mi ? Ay bilmiyorum anlatabildim mi :/
Ama aslında galiba *sorun* olan şey şu ki ; ben hayvanları bazı insanlardan daha çok seviyorum , yanı yakın çevremde olan kişiler içinde de , allah korusun hep düşünüyorum yangın filan çıksa önce köpeğimi çıkarırım, o insanlardan önce diyorum . Tabii ki kendi kendime . Bunu sesli olarak söyleyemem, yanı aslında gerçekten çok üzücü birşey bu ama elimde değil, allah biliyor içimi :/ bari çıkmasın yangın filan durduk yere günaha girmeyeyim tövbe ya :) böyle birşey yaşayan var mı ?
Bu sizce gercekten hastalik mi ? :/
Anammmmm farketmedim uzun yazmışım, çok pardon
Aaa cok ilginc, barinaktan alirken de para odeniyor olmasi yani. Hangi ulkede yasiyorsunuz?
zaten gündüzleri bahcede duruyodu etrafta oynayan cocuklara bakiyo falan uyaninca direk disari cikmak istiyodu. bide kedilerimde bahcede butun gun yanyana sarilip yatiyolar iceri girmek istese mecbur alicaz üzülürüm o zamab ama suan pek keyifli duruyo. bide bizi surekli goruyo salonun bahceye acilan cami var yanyana gibiyiz aslinda. havalat soguyunca yine gunduz cikicak gece eve giricekBu arada soylemezsem vicdan azabi cekecegim, neden kopeginizi bahceye koyuyorsunuz? O hayvan bugune kadar sizinle yasamaya alisti, simdi nasil alissin bahceye? Benim kopegim de kucuk bir irk degil, doberman ama onu evden cikartmak aklimin ucundan bile gecmedi. Bir kez daha dusunmez misiniz evde tutmayi?
Ben de aynıyım. İnsanlığa karşı bir nefret büyüdü artık içimde. Birbirimize, hayvanlara, doğaya zarar verdiğimiz için. Tatile gittiğimizde bir çocuk boğulup ölmüş, cesedini ilk görenlerden biriydim ve bu bende travma yaratmadı. Ama bir kedi/köpek cesedi görsem ağlama krizine giriyorum, mahvoluyorum, günlerce aklımdan çıkmıyor. Bende insanlığa karşı sevgi, merhamet kırıntısı dahi yok, çocuklar ve bireyler dışında. Yani insanlardan değil insan türünden nefret ediyorum, biraz değişik ama anlatabilmişimdir umarım.
Kedilerle iç içe yaşadım, yaşımdan çok kediye bakmışımdır. Sokakta yürürken dahi gördüğüm kedilerle selamlaşmadan hallerini hatırlarını sormadan rahat edemiyorum. Çevrem beni de tuhaf karşılıyor. ‘Crazy cat lady’yim onlara göre. Geçen yıl iki kızla tanıştım okulda çok iyilerdi bana karşı. Kedimi daha yeni sahiplenmiştim ve yavruydu, erkek arkadaşım bakıyordu ona o sırada benim yerime. Sohbet içinde geçti ‘ yavru kedi sahiplendim, şimdilik yeni eve çıkacağım için erkek arkadaşımda kalıyor’ dedim. ‘Iııy kediden mefret ederim’ dedi biri öteki de erkek arkadaşımla dalga geçti. ‘Kedi bakan erkekler erkek değilmiş’ meğer. Çok iyi anlaşmamıza rağmen bu bakış açılarından dolayı bir daha asla görüşmedim ikisiyle de. Hayvan sevmeyen insanla işim olabileceğini düşünmüyorum açıkçası. Korkana ben de saygı duyuyorum, kedileri çok iyi tanıdığım için kedi korkusu biraz tuhaf gelse de, korku bu, elde olan bir şey değil. Ama sevmemek, tiksinmek... bunu anlayamıyorum.
İşte bahsettiğim kişi köpeğine hiç bakım yapmıyordu .Valla , şu anda benin evimde bir arkadaşımın köpeği var , kendisi rica etti bugün bende kalacak , o da kokuyor . Ama bence bazı köpekler kokuyor bazıları kokmuyor . Benim köpeği, gerçekten kokmuyor bu benim köpegim olduğu için değil , çünkü farkediyorum ve evime gelen herkeste söylüyor senin evinde köpek olduğunu görmeyen anlamaz diye . Bence biraz köpek cinsi, biraz da bakim . Köpek beslemek sadece 'mama ve su vermek ' değil. Tüy bakımından, agiz bakımına tepeden tırnağa yapmaya mecburuz.
Ama yemek yememe olayını biraz saçma buluyorum açıkçası , sonuçta köpek yapmıyor o yemeği, insan yapıyor . Kopek olan bir eve , köpek olduğunu bilerek yemeğe gidip, yemek yememeyi kusura bakmayın ama saygısızlık olarak algiliyorum . Ya gitmeyin ya da gidiyorsanız yiyin
Çocuk cesedi görüp etkilenmemek ama hayvan cesedi görünce ağlama krizine girmek... Bu hayvan sevgisi değil yalnız... Ben de bir hayvan cesedi görduğümde çok uzülüp ağlıyorum. Ama küçük bir yavrunun cesedini görüp de içinin titrememesi... Vicdana sığar mı bu...Ben de aynıyım. İnsanlığa karşı bir nefret büyüdü artık içimde. Birbirimize, hayvanlara, doğaya zarar verdiğimiz için. Tatile gittiğimizde bir çocuk boğulup ölmüş, cesedini ilk görenlerden biriydim ve bu bende travma yaratmadı. Ama bir kedi/köpek cesedi görsem ağlama krizine giriyorum, mahvoluyorum, günlerce aklımdan çıkmıyor. Bende insanlığa karşı sevgi, merhamet kırıntısı dahi yok, çocuklar ve bireyler dışında. Yani insanlardan değil insan türünden nefret ediyorum, biraz değişik ama anlatabilmişimdir umarım.
Kedilerle iç içe yaşadım, yaşımdan çok kediye bakmışımdır. Sokakta yürürken dahi gördüğüm kedilerle selamlaşmadan hallerini hatırlarını sormadan rahat edemiyorum. Çevrem beni de tuhaf karşılıyor. ‘Crazy cat lady’yim onlara göre. Geçen yıl iki kızla tanıştım okulda çok iyilerdi bana karşı. Kedimi daha yeni sahiplenmiştim ve yavruydu, erkek arkadaşım bakıyordu ona o sırada benim yerime. Sohbet içinde geçti ‘ yavru kedi sahiplendim, şimdilik yeni eve çıkacağım için erkek arkadaşımda kalıyor’ dedim. ‘Iııy kediden mefret ederim’ dedi biri öteki de erkek arkadaşımla dalga geçti. ‘Kedi bakan erkekler erkek değilmiş’ meğer. Çok iyi anlaşmamıza rağmen bu bakış açılarından dolayı bir daha asla görüşmedim ikisiyle de. Hayvan sevmeyen insanla işim olabileceğini düşünmüyorum açıkçası. Korkana ben de saygı duyuyorum, kedileri çok iyi tanıdığım için kedi korkusu biraz tuhaf gelse de, korku bu, elde olan bir şey değil. Ama sevmemek, tiksinmek... bunu anlayamıyorum.
Çocuk dediğim 20’li yaşlarda içkiyi fazla kaçırmış birisiydi. İntihar olabileceği konuşuluyordu. Yaşıtımız erkeklerden genelde çocuk diye bahsederiz ya, o anlamda kullanmıştım. Küçük çocuk cesedi görsem şu an ihtiyacım olduğundan daha çok psikolojik sorunum olurdu herhalde. Yanlış anlaşılma için özğr dilerim.Çocuk cesedi görüp etkilenmemek ama hayvan cesedi görünce ağlama krizine girmek... Bu hayvan sevgisi değil yalnız... Ben de bir hayvan cesedi görduğümde çok uzülüp ağlıyorum. Ama küçük bir yavrunun cesedini görüp de içinin titrememesi... Vicdana sığar mı bu...
Almanya Berlin'deyim, yanlış olmasın,yanı yalan konuşmuş gibi, parasız aldigin hayvanlarda oluyor ama genelde yaşlı ve hasta olanalr yanı ölmek üzere diyeyim ... kuzenim 6 ay önce bir köpek 'sahiplendi'köpek türkiyeden gelme, orda sokakta bulunuyor ve buraya geliyor , burda da öyle yerler var , başka ülkelerde sokaktan alıp burda para karşılığı veriyorlar , öyle para kazanıp bünyesindeki hayvanlara bakıyorlar yanı bir yerde bağış gibi olmuş oluyor .
Annem istanbulda yaşıyor, bahçesinde 2 köpek dışında sokakta baktığı da birsürü hayvani var , bundan 1.5 yıl önce 3 köpek kardeş (2 aylik filandilar) buldu , onlarin tum bakimlarini yaptırdı, ası vs. Evinin karşısında boş arazi vardı oraya 3'üne de ayrı ayrı kocaman yuva yaptırdı , tabi mahallede adı çoktan deli yaşlı kadına cıktı , ama ne yaptılar ne ettilern1,5 yılın sonunda belediyeye o köpekleri ordan aldırdılar, annem vermemek için çok savaştı ama açıkça söylediler , zehirli et atacağız diye , annemde onun korkusuna kabul etti , benim annem 60 yasinda seker hastasi bir kadin yemin ediyorum 1 hafta hasta yattı , ağlamaktan gözleri kapandı . Her gün barınağa gitti geldi . Ben annemin o hâline gerçekten dayanamadım, burdan bahsettiğim yer gibi bir yerle görüştüm, yalvar yakar ikna ettim , bütün kağıt kürek olayları ayarlandı. Belli testler yapılması gerekiyor avrupaya giriş yapabilmeleri için o testler yapıldı, ağustos ayında 3 kardes buraya geliyorlar. :) Burda mutlaka sahiplenecek birisi çıkacaktır. Burdaki insanlarda turkiyedeki gibi cins köpek kedi merakı yok . Gerçekten ...
En kötü sahip çıkmasa bile , turkiyedeki barınaklar gibi asla değil , oyle birsey olsa yer yerinden oynar . Kocaman yeşillik içinde yaşıyorlar, barınak demeye bin şahit!
Ben bu konuya nasıl geldi :/ he şey , şimdi o köpekleri , bahsettiğim dernek sahiplendirirken en azından köpek başına 200-300 euro para alacak .
Tamam şimdi anladım. Rica ederim hepimiz insanız,yanlış yazabiliyoruz bazen.Çocuk dediğim 20’li yaşlarda içkiyi fazla kaçırmış birisiydi. İntihar olabileceği konuşuluyordu. Yaşıtımız erkeklerden genelde çocuk diye bahsederiz ya, o anlamda kullanmıştım. Küçük çocuk cesedi görsem şu an ihtiyacım olduğundan daha çok psikolojik sorunum olurdu herhalde. Yanlış anlaşılma için özğr dilerim.
Bu mesajinizda kime cevap verdiniz?Sorun bende mi bilmiyorum ama ben köpeklerin çok oldugu evlerde rahat yemek yiyemiyorum. Hele bir keresinde bir eve gittim kadın iki tane kopek besliyordu hayvancağızlar öyle kirlenmişler ki. Leş gibi kokuyordu ev. Yemeğini yiyemedim.
Kimseye. Kendi fikrimi yazdım kimseyi alintilamadim.Bu mesajinizda kime cevap verdiniz?
Aslinda cok mantikli bir yontem, keske tr’de de insanlar daha bilincli ve sevgi dolu olsa