- 2 Kasım 2013
- 7.797
- 37.037
-
- Konu Sahibi Idrakyollariiltihabi
- #81
İki sıpa velisiyim :) bir ay beklemelisin.
Büyük kızım çok büyük savaş verdi okula gitmemek için . Neler yaptı neler ,anamı ağlattı ,emdiğim sütü kusturdu. Bir ara öyle şeyler çıkardı ki belirtiler çok kötü bir hastalığı işaret ediyordu .o an 20 yıl yaşlandım ,kafana s.çayım daughter b.k mu var el kadar bebeyi okula zorluyorsunla başlasan bir sürü küfür ,hakaret ,kendi yüzüme bakamaz hale geldim :) neyse çok sevip saydığım bir doktor ablamız var .yıllardır da çocuklarımın doktoru ..çaldık kapısını ,beni görünce çok korktu ,yanlışlıkla beni uzatacaktı sedyeye :) o kadar fenaydım. Neyse testler ,tahliller bilmem neler "bu sonuçtan emindim fakat senin de emin olman gerekiyordu daughtercim "dedi doktorumuz ve sonuçlar tertemiz ..bebemiz bizimle maytap geçmiş .zaten zayıf da birşey beni ilk korkutan oydu ..dedigi herşeye de inanmıştım .bide kusma numaraları ,gerçek kusma lar ,titremeler falanlar filanlar .tekdirden anlamayanın hakkı kötektir diyerekten aldım verdim okula ,bir daha da tarafına bakmadım .yıldı sonra ,okuldan öğretmenler arıyor ,noldu bu çocuğa diye :) demek ki ona ana tribi lazımmış :) sabret alisiyorlar ve en iyi öğrencilerden biri oluyorlar .ben şimdi küçük kızımı büyük kızımın eski okuluna verdim .büyüğü de aldım bigün gittim okula kahve içmeye .öğretmenler müdürler çalışanlar bile kaç kere sarılıp öptü ,gözyaşı döktü anlatamam .bir daha gel birlikte pasta yapicaz diyen gözü yaşlı aşçı ablası mi ,asıl prensesim dersime gir diyen öğretmenleri mi ,birlikte oyun oynamayı özledim diyen müdürü mü (benim kızı bu müdür meleği oyunlarla atlamayla ziplamayla yola aldı ilk zamanlar ve kendisi çok feci çocuk sever) , ne ararsan var hepsi de ağlak zirlak, candan insanlar .ne güzel yere düşmüşüm bee ..sen de gerekirse kurum değiştir .kayıt dosyası ,günlük rapor neyim ne varsa hepsini de iste. Memlekette kresten bol ne var ?burayı bulana kadar canım çıkmıştı ..Çok uzattım :) kısaca geçiyor .
Ben oğlumu çok fazla gözlemliyorum. Keşke dediğiniz gibi yemek seçme ilemalakalı bir inat olsa. Gerçekten yemiyor. Iki ayda oldukça kilo verdi saldığım bir zamanda.
Kendime bir ay süre tanıdım. Kurumun durumu ya da oğlumda ufacık bir değişim olmazsa başka yollar deneyeceğim.
Turuncu çok araştırdım dediğin gibi bir kurumu. Bulamadım. Bulduklarım ya bana çok uzaktı ya da fazlaca pahalıydı. Benim sıpa işe otobüs yolculuğu cehenneme DÖNÜŞÜYOR. Takılıyor otobüse. İnmesi ayrı dert, binmesi ayrı dert. Yürüme mesafesinde de oyun grubu yok. Yoksa ben de isterdim başlangıçta oyun grubunu.
Yemeği takmayayım mı diyorsun. Aç bu çocuk ama aç :)))
Merhaba hanımlar.
Şu anda evdeki koltukta oturmuş, oğlunu ülke sınırına savaşmaya göndermiş anne hisleri ile ağlamaktayım. Iki alt sokakta kreşte kendisi.
Oğlum, hiperaktivite şüphesi-sosyal iletişim bozukluğu teşhisi ile birlikte pedagog önerisiyle üç gün kreşe başladı. İlk bir hafta hep yanında durdum. İkinci hafta en fazla yarım saat okul dışına çıktım. Kademeli olarak saati arttırarak ikinci haftanın sonunda bir buçuk saat bıraktım. Üçüncü hafta yani bu hafta en fazla dört buçuk saat olmak üzere okuldan ayrıldım. Bugün bu haftanın son kreş günü ve yine "anneeeaaağğ" diyerek koala gibi yapıştı boynuma. Asla bırakıp kaçmadım. Ağlasa da "benim bir süreliğine gitmem gerek. Yemeğini yedikten sonra alacağım seni" diyerek çıktım.
Öğretmenlerin dediğine göre ben çıktıktan hemen sonra susuyormuş ki merdivenden inerken ağlamayı bırakmıştı. Ancak onu almaya gittiğimde "okul bitti okul bitti" diyor sürekli. Mutsuz görünmüyor ama endişeli...
Okulla ilgili aklıma takılan bazı şeyler de var. Kurum, oğlumun öğretmeni ile anlaşamadıkları için başka bir öğretmen arayışına girdi. Oğlum şu an diğer sınıfın öğretmeni ile birlikte. Oryantasyon döneminde zaten çok beklentim yok ama bir kaos ortamı mevcut. Öğretmen yok, belirli bir sınıfı yok. Müdür henüz kayıt dosyası hazırlamadı. Mıy mıy haldeler. Benim mesleğim olması dolayısıyla mı bu kadar takıntılıyım yoksa henüz erken mi beklentilerim için? Zaten bir türlü alışamadım veli tarafında olmaya. Öğretmen gözüyle bakınca bir sürü eksik görüyorum kurumda da, eğitim ortamında da. Aranızda veli varsa beni bilgilendirin lütfen. Bir ay beklemeli miyim oryantasyon süreci diyerek. Yoksa "yav nerede kayıt dosyası, hani günlük rapor, siz ne ayaksınız olum" diye gıcık veli kategorisine dahil olayım mı?
Bir de benim sıpa çok fazla yemek seçer. Bütün gün aç kalabilir yiyebileceği bir şey yoksa. Okuldan alınca mama mama diyor eve nasıl koşup yediriyorum anlatamam. Sanırsın çocuk kıtlık zamanlarından çıkmış. Bu duruma ayrıca üzülüyorum.
Son olarak ben çok tedirginim yahu. Evet pedagog önerisi ile götürüyorum oğlumu kreşe. Ama onu ağlayarak mutsuz görünce içim acıyor. Her an göndermekten vazgeçebilirim gibi. Daha üç yaşında, kendini çok net ifade edemiyor. Zaten gönderme sebebim sosyal iletişim eksikliğiydi. E bakıyorum hala bir iletişim çabası yok oğlumda. Öyle takılıyor kendi halinde.
Lütfen analık duygularımı törpüleyecek bir şeyler söyleyin bana. Her şey iyi olacak, alışacak değil mi. Ağlamıyorum, ev tozlanmış
Meslek olarak özel eğitimin içindym çocuk psikyatrsne goturdnz mu çocuğunuzu? Yoksa sadece pedaggla mi
Dün kurum yöneticisi ile konuşurken çok gerildim. O yüzden biraz zaman geçmesini bekliyorum sakin konuşabilmek adına. Bir ev sahibi ya da kurum sahibi biri ile konuşurken, her ne şart olursa olsun konuşma ortasında odadan ilk olarak çıkmamalı. Bu hem medeniyet göstergesidir, hem de nezaket kuralıdır. Önce misafir olan çıkar. Çok afedersiniz kadın totosunu dönüp çıktı odadan.
Ben de "işiniz vardır anlarım da, ya bana bir açıklama yapın çıkmadan ya da bir zahmet benim çıkmamı bekleyin." deyip çıktım. Bu gerginliğin ardından biraz zaman geçsin istedim.
Haklısınız gerilmekte o zaman bayağı sorumsuz davranmışlar ayrıca kaba. Iki seçeneğiniz var devam etmek istiyorsanız sakin kalmaya çalışacaksınız kibar bir dille izah etmeye uğraşacaksınız ya da siz de gözünüzü karartıp gereken yerlere şikayette bulunup çocuğunuzu alacaksınız o kurumdan. Egitimhane değil ticarethaneye çevirdiler, neler gördüm ben. Inanın 1000'e yakın para istiyorlar ćok samimiyim bedava gelsin deseler göndermeyeceğim yerler var. Çocuklar yerlere yatmış, tv en son ses açık, çocuğun biri kulağını kapatmış oturuyor içim parçalandı yaz tatiliydi. Kadın da bana yok haftalık bildirim yapıyoruz soyle program uyguluyoruz şimdiki programınız ne diye sordum "yiyip içip eğleniyoruz" diyor o kadar pişkin.Eğitim beklentim yok zaten bunu onlara da belirttim. Örneğin okula başlarken bir dosya hazırlanır. Çocuğun alerjisi var mı, bir sorunu var mı, ekstra belirtilmesi gereken bir durum var mı. Telefon numarası, yakın birinin telefon numarası adresi vs. Bunların bilinmesi gerekir kurum tarafından. Üç hafta oldu hala tık yok. Ben buna geriliyorum.
Ee neden o zaman orası da başka bir kurum değil ? Biraz araştırıp içine sinen güzel bir yere versen kafan da rahat eder .aklın çocuk da olmaz ,yeterli ilgi alaka olunca çocuğun aklı da sende olmaz.Ya inan o samimiyeti görsem kurumda, zerre takılmam başka şeylere. İstediğim biraz samimiyet, ilgi ve merhamet. Belki yeni olduğu için henüz bir şey göremedim ama olur da herhangi bir methametsizlik görürsem zaten alırım oğlumu kurumdan. Kayıt olurken "ben ilgi ve sevgi istiyorum. Zaten üç yaşında beklentim yok" dedim. Daha ne diyeyim.
Kayıt dosyası konusu da ilgi ile alakalı aslında. Yani bu çocuk düşüp kafasını yatsa, benim de şarjım bitmiş olsa kime nasıl ulaşacaklar? Bu ilgisizliktir. Bunu düşünmemiş olmaları duyarsızlıktır.