- 14 Mayıs 2010
- 16.477
- 22.428
-
- Konu Sahibi Idrakyollariiltihabi
- #21
Peki siz bu süreçte oğlunuzun mutlu olduğunu nasıl anladınız? Alırken gülmesi mi yoksa okulla ilgili iyi şeyler söylemesi mi? Zira benim oğlum anlatmaz. Kendi halinde yaşar. Bilgi vermez okulla ilgili. Dolayısıyla anlayamıyorum mutlu mu değil mi.
annemin de baktığı çocuklar ilk geldiğinde çok ağlardı annesi kapıyı kapayıp gittiğinde o ortalığı birbirine katan çocuk gider anneme sarılıp mışıl mışıl uyurdu. Alışma evresi bi geçsin ilk defa ayrılıyorsunuz çok normal.
Sizi çok iyi anlıyorum.Benim oğlum da çok ağlamışti.Kendimi berbat hissediyordum.O krese alışti zamanla.
Ben de öğretmenim.Alanim olmasa da sürekli kreş ortamıyla ilgili eksiklikler gözüme çarpıyordu.Bir kismini söyledim haklı ciktim.Ogretmen olmanızla alakali mıdır bilmem ama takipte kalip uyanık olmak lazım.
Of kiyamam sana ya diğer konunu hatırladım benimde oğlum 3 yaşını doldur seninki kadar olmasa da hiperaktif bir çocuk rabbim yardımcımız olsun....
Annelik zor bazen bende bitmişlik sendromuna kapılıyorum...
Minigi kreşten almayın yeni alışmaya başlamış ama yemek yedirmiyorlar mi kuzuya kiyamam cocuk eve aç geliyormuş...
Kreşle ilgili düşüncelerinizi söyleyin bence...
gayet haklı bizde anne çok rahatsız olduğundan bir keresinde anne ile anlaşıp kapıyı orter gibi yaptık içeri geçtik kadın kendi gözleri ile gördü çocucğunun mutlu olduğunu.Bir pedagog "anne ayrılmayı başarabilir ise, çocuk zaten ayrılır" diyor. Sorun bende bu anlamda. Ayrılamıyorum.
Canim oglunla göndersen sevdigi yemeklerden filan enazindan arkadaşları yerken oda sevdigi yemegini yerdi ogretmenide ilgilenirdi kiyamam.Yemek istemedi dedi öğretmeni. Ne diyeyim ki biliyorum istemediği bir şeyi asla yemez. Ama aç kalması beni mahvediyor. Menüye müdahil olamam en nihayetinde. Eve gelir gelmez yediriyorum ama çoğu zaman erken alıyorum okuldan aç diye.
Sanki başka bir çocuktan bahsediyor gibisiniz, ya bu sizin hayatınızı inanılmaz bir şekilde zorlaştıran, 3 çocuğa bedel velet değil mi? Ah annelik işte
Daha 2 haftada ne değişimi bekliyorsunuz, hele bir durun...
Oh miss işte acıksın, evde size sorun çıkarmadan yesin böyle, anasının yemeğinin kıymetini bilsin..bence bişeycik olmaz, aynen devam
Terzi kendi sokugunu dikemez lafini cok seviyorum :)
1 ay cok erken , cocukta hicbir gelisme olmaz 1 ayda , icin rahat olsun o konuda endise edilecek birsey yok
Simdi deneyimli veli olarak sunu soyliyim sana , okul uzun yillardir faaliyetteyse cok duzenli oluyor , ilk haftadan raporlar da ders peogrami da hersey hazir oluyor
Ama yeni acilan yada birkac yillik bir okulsa bir turlu beceremiyorlar ilk ay duzene sokmayi , bende henuz bunu anlayamadim , her sene kiziyorum insan oturur hazirligini yapar ne bu lakaytlik diye :)
Cok ustunde durma bu konunun , ne kurumsal kolejler bile 1 ayda ders programi veremiyor
Bence sen gittikten sonra susmasi harika bir sey , ne guzel duruyor orda , olumlu tarafindan bak lutfen
Yemek konusu ise benim derin yaram
Oglum 3.5 yasina kadar yemek ayirmadan herseyi yerdi , seker cukulata ne bilmezdi , abur cubur olarak kirmizi biber , brokoli falan yiyordu
3.5 da krese basladi ve yemeyi birakti , su anda 10 yasinda hala yemez , hep kres yuzunden diyor , ben hala cozum bulamadim bu konuya ama sagligi gayet yerinde masallah
Üzülme demeye geldim.
İnanki alışıyorlar ki bence kademe kademe alıştırmışsın bu gayet güzel,ilk gün ağlaya ağlaya bırakmamışsın,senin gelip onu alacağından emin şu an. Biraz zaman tanı okula da oğluna da,zamanla daha keyifli gitmeye başlayacaktır muhtemelen.
Yemek konusuna da alışıyorlar benim kızımda aşırı yemek seçerdi benim yediremedigim yumurtayı,peyniri bile yiyor okulda şu an. Yemezse atıştıramayacağını biliyor bir sonraki öğüne kadar bu sayede yemeye başladı. Evde tabi onu yemezsen bu var diyip veriyoruz birşeyler ama okulda öyle bir durum yok bunu idrak edince yemeye başlayacak emin ol.
Biraz sabret olur mu? Onunda seninde iyiliğiniz için. Sende alışacaksın.
Heh tam istediğim kelime. Lakayt bir kurum. Ben fazla takıntılı ve plancıyım. Öğrencilerimin gelişim raporlarını vaktinden önce hazır eder, her öğrenci için gözlem raporları hazırlar notlar alırdım sürekli. Okul açılalı bir ay olacak hala kayıt dosyası bile hazır değil. Kapı süslüyorlar durmadan. Hey yavrum hey. 5 yıllık bir kurum. Biraz acemiler bu yüzden.
Ya aslında sihirli değnek beklemiyorum, biliyorum oğlum zaten zor bir çocuk. Ama en azından üç haftanın sonunda sınıfta durmak isteseydi :)
Yemek konusu çözülse, en azından aç olmadığını bilsem bir nebze rahatlarım ama nasıl çözüm bulurum bilmiyorum.
Kızım 1 haftada alışmıştı kreşe, ama kapıdan bırakırken ağlamaları 3-4 hafta sürdü. Öğretmeni kapıyı kapattığımız an ağlamayı kesiyor, arkadaşlarının yanına gidip oynuyor demişti. Yani nazları anneye bu bücürüklerin. Hala arada eve geldiğinde, anne bugün okulda hep ağladım, çünkü seni özledim diyor. Öğretmeniyle konuşuyorum, aslında kreşte çok keyfi yerinde, sosyal, bıcır bıcır bir velet. Yani bize gösterdikleri yüzleriyle, okuldaki örtüşmeyebiliyor. Oğlunuzun alışması belki biraz daha sancılı olacak ama illa ki alışıyorlar. Yemek konusunda kızım da çok seçiciydi, öğle yemeklerinde makarna, pilav, yoğurttan başka bir şey yemezdi kreşte. Şimdi benim yemeyeceğim tuhaflıkta sebze yemeklerini bile yiyor.
Öğretmen gözüyle baktığınızda gördüğünüz eksikler, bence de eksik şeyler. 3 haftada kayıt nasıl yapılamaz ya da çocukla ilgili günlük rapor nasıl verilmez? Bunlar çocuğu direkt etkilemez belki ama ebeveyni endişelendirebilir. O kısımda konuşabilirsiniz bence idareyle.
Oğlumda bir iletişim çabası yok diyorsunuz, belki biraz daha zamana ihtiyacı var. Belirli bir öğretmeni, sınıfı olmamış, bunlar iletişim kurmasını yavaşlatacak şeyler değil mi? Bir eğitimci olarak siz daha iyi bilirsiniz ama bana öyle geliyor. Sabit bir sınıfla ve öğretmenle zaman geçirmeye başladığında, açılacaktır o da. En kötü diğer çocuklardan daha zor açılır ama sonsuza kadar yalnız takılmayacağına eminim.
Ben yeşil mercimek yemeği nasıl yapılır bilmezdim,kızım okuldan gelip anne yeşil mercimek yedim okulda çok güzeldi sende yapsana diyene kadar. Şimdi haftada 1 muhakkak pişiriyorum ona,bayıla bayıla yiyor. Etli kuru fasulye vs yemezdi,şimdi gayet etiyle falan yiyor. Pizza bile sevmezdi bu çocuk,hamburger, köfte vs asla yemezdi ki çocuklar sever genelde.tatile giderdik açık büfede onca yemek varken ,birini merak edip tadına bakmaz pilav makarna ister onu yerdi düşün o derece. Şimdi evde de daha önce yemediği birşey yapmışsam tadına bakıyor. İnan bana abartmıyorum, böyle bir çocuktu. Şimdi pilav makarna yer,iki gün sonra sıkılıp yemeklerin tadına bakmaya başlar. Sevdiklerini yer. Üzülme pilav makarna ekmek yedi diye,eve aç geliyormuş,değerlendir fırsatı yemesini istediğin ne varsa pişir yedir,dengelemiş olursun. Çok rahatsız hissedersen,vitagil vb şuruplar var,onlardan içir günde 1 ölçek,hem kışın kolay hastalanmaz,hemde beslenmesi eksik kalsada takviye etmiş olursun. Kızim 6 yaşında kışın hala kullanırım ben dönem dönem.Çok teşekkür ederim. Özellikle yemek konusunda güzel örnekler duymaya çok ihtiyacım var. Kademeli olarak ayrıldım ama hala boynuma sarılıyor anne gitme diye. Bugün diğer günlerden farklı olarak, açıklama yapıp ayrıldıktan sonra sadece biraz ağladı. Kendini yerlere atmadı. Bu da bir gelişme.