Ay ben de butun gün özlemle beklerim. Balkondan servisini gozlerim. Kapidan girdigi andaki suratiyla beraber butun ozlemim gider :):) zaten eve geldikten bir süre sonra "yok yok ben beş gün vereyim bunu okula" demeye başlıyorum. Yokluğunda bastırıyor analık duyguları :)
Ben biraz maddi durumu gözeterek kreş seçmek zorunda kaldım. Maalesef gezdiğim kreşler arasında en iyisi değil. Henüz küçük olduğu için ve eğitim anlamında çok beklentim olmadığı için verdim buraya. Seneye ben de çalışırsam çok daha kaliteli bir kurum seçeceğim... Pedagog hemen kreşe vermelisin dediği için biraz mecburiyet oldu işte.
Bugün müdürle sakin kalmayı başarırsam bir konuşayım yine.
Ben o kadar net olamıyorum. Daha çok, uzun açıklamalar ve sarılma kısmındayım :) okulda olmadığı günler okulun ne kadar eğlenceli olduğundan bahsediyorum. Okul ile ilgili konuşuyorum vs.
Benimki pek iletişim seven bir çocuk olmadığı için boşa kürek çekiyorum çoğu zaman. Lakin vazgeçmek yok, azimle duvar delinecek :)
Benimki 1 ayın sonunda alıştı aynen kademeli bıraktım ama tüm gün durmuyor 3 ten sonra alıyorumMerhaba hanımlar.
Şu anda evdeki koltukta oturmuş, oğlunu ülke sınırına savaşmaya göndermiş anne hisleri ile ağlamaktayım. Iki alt sokakta kreşte kendisi.
Oğlum, hiperaktivite şüphesi-sosyal iletişim bozukluğu teşhisi ile birlikte pedagog önerisiyle üç gün kreşe başladı. İlk bir hafta hep yanında durdum. İkinci hafta en fazla yarım saat okul dışına çıktım. Kademeli olarak saati arttırarak ikinci haftanın sonunda bir buçuk saat bıraktım. Üçüncü hafta yani bu hafta en fazla dört buçuk saat olmak üzere okuldan ayrıldım. Bugün bu haftanın son kreş günü ve yine "anneeeaaağğ" diyerek koala gibi yapıştı boynuma. Asla bırakıp kaçmadım. Ağlasa da "benim bir süreliğine gitmem gerek. Yemeğini yedikten sonra alacağım seni" diyerek çıktım.
Öğretmenlerin dediğine göre ben çıktıktan hemen sonra susuyormuş ki merdivenden inerken ağlamayı bırakmıştı. Ancak onu almaya gittiğimde "okul bitti okul bitti" diyor sürekli. Mutsuz görünmüyor ama endişeli...
Okulla ilgili aklıma takılan bazı şeyler de var. Kurum, oğlumun öğretmeni ile anlaşamadıkları için başka bir öğretmen arayışına girdi. Oğlum şu an diğer sınıfın öğretmeni ile birlikte. Oryantasyon döneminde zaten çok beklentim yok ama bir kaos ortamı mevcut. Öğretmen yok, belirli bir sınıfı yok. Müdür henüz kayıt dosyası hazırlamadı. Mıy mıy haldeler. Benim mesleğim olması dolayısıyla mı bu kadar takıntılıyım yoksa henüz erken mi beklentilerim için? Zaten bir türlü alışamadım veli tarafında olmaya. Öğretmen gözüyle bakınca bir sürü eksik görüyorum kurumda da, eğitim ortamında da. Aranızda veli varsa beni bilgilendirin lütfen. Bir ay beklemeli miyim oryantasyon süreci diyerek. Yoksa "yav nerede kayıt dosyası, hani günlük rapor, siz ne ayaksınız olum" diye gıcık veli kategorisine dahil olayım mı?
Bir de benim sıpa çok fazla yemek seçer. Bütün gün aç kalabilir yiyebileceği bir şey yoksa. Okuldan alınca mama mama diyor eve nasıl koşup yediriyorum anlatamam. Sanırsın çocuk kıtlık zamanlarından çıkmış. Bu duruma ayrıca üzülüyorum.
Son olarak ben çok tedirginim yahu. Evet pedagog önerisi ile götürüyorum oğlumu kreşe. Ama onu ağlayarak mutsuz görünce içim acıyor. Her an göndermekten vazgeçebilirim gibi. Daha üç yaşında, kendini çok net ifade edemiyor. Zaten gönderme sebebim sosyal iletişim eksikliğiydi. E bakıyorum hala bir iletişim çabası yok oğlumda. Öyle takılıyor kendi halinde.
Lütfen analık duygularımı törpüleyecek bir şeyler söyleyin bana. Her şey iyi olacak, alışacak değil mi. Ağlamıyorum, ev tozlanmış :/
Oglunuzun iletişim bozukluğu ne seviye de bilmiyorum hiperaktivite durumu hangi aşamada bilmiyorum ama bildiğim bir şey varsa o da gunumuzde cocukların uzerıne o kadar dusuyoruz ki - buna ben de dahil- saglıklı cocuklarımıza bile bir tanı uydurtuyoruz.Eskiden yaramaz afacan denilen cocuklara şimdi hiperaktif diyip ilac baslıyorlar.Belki cocugunuzun mizacı sosyal olmaya yatkın değil erken yaşta aglaya aglaya okula yollayarak onu sosyallestiremezsiniz ki ancak caresizlestirebilirsiniz.Çresizlikten annem nasılsa gelmeyecek diye dusunerek iki cocukla oyun oynayınca cocuk sosyal mi olacak.Maddi sıkıntılardan dolayı calismak zorunda olan ve bu yuzden cocugunu krese vermesi gereken annelere sozum yok tabiMerhaba hanımlar.
Şu anda evdeki koltukta oturmuş, oğlunu ülke sınırına savaşmaya göndermiş anne hisleri ile ağlamaktayım. Iki alt sokakta kreşte kendisi.
Oğlum, hiperaktivite şüphesi-sosyal iletişim bozukluğu teşhisi ile birlikte pedagog önerisiyle üç gün kreşe başladı. İlk bir hafta hep yanında durdum. İkinci hafta en fazla yarım saat okul dışına çıktım. Kademeli olarak saati arttırarak ikinci haftanın sonunda bir buçuk saat bıraktım. Üçüncü hafta yani bu hafta en fazla dört buçuk saat olmak üzere okuldan ayrıldım. Bugün bu haftanın son kreş günü ve yine "anneeeaaağğ" diyerek koala gibi yapıştı boynuma. Asla bırakıp kaçmadım. Ağlasa da "benim bir süreliğine gitmem gerek. Yemeğini yedikten sonra alacağım seni" diyerek çıktım.
Öğretmenlerin dediğine göre ben çıktıktan hemen sonra susuyormuş ki merdivenden inerken ağlamayı bırakmıştı. Ancak onu almaya gittiğimde "okul bitti okul bitti" diyor sürekli. Mutsuz görünmüyor ama endişeli...
Okulla ilgili aklıma takılan bazı şeyler de var. Kurum, oğlumun öğretmeni ile anlaşamadıkları için başka bir öğretmen arayışına girdi. Oğlum şu an diğer sınıfın öğretmeni ile birlikte. Oryantasyon döneminde zaten çok beklentim yok ama bir kaos ortamı mevcut. Öğretmen yok, belirli bir sınıfı yok. Müdür henüz kayıt dosyası hazırlamadı. Mıy mıy haldeler. Benim mesleğim olması dolayısıyla mı bu kadar takıntılıyım yoksa henüz erken mi beklentilerim için? Zaten bir türlü alışamadım veli tarafında olmaya. Öğretmen gözüyle bakınca bir sürü eksik görüyorum kurumda da, eğitim ortamında da. Aranızda veli varsa beni bilgilendirin lütfen. Bir ay beklemeli miyim oryantasyon süreci diyerek. Yoksa "yav nerede kayıt dosyası, hani günlük rapor, siz ne ayaksınız olum" diye gıcık veli kategorisine dahil olayım mı?
Bir de benim sıpa çok fazla yemek seçer. Bütün gün aç kalabilir yiyebileceği bir şey yoksa. Okuldan alınca mama mama diyor eve nasıl koşup yediriyorum anlatamam. Sanırsın çocuk kıtlık zamanlarından çıkmış. Bu duruma ayrıca üzülüyorum.
Son olarak ben çok tedirginim yahu. Evet pedagog önerisi ile götürüyorum oğlumu kreşe. Ama onu ağlayarak mutsuz görünce içim acıyor. Her an göndermekten vazgeçebilirim gibi. Daha üç yaşında, kendini çok net ifade edemiyor. Zaten gönderme sebebim sosyal iletişim eksikliğiydi. E bakıyorum hala bir iletişim çabası yok oğlumda. Öyle takılıyor kendi halinde.
Lütfen analık duygularımı törpüleyecek bir şeyler söyleyin bana. Her şey iyi olacak, alışacak değil mi. Ağlamıyorum, ev tozlanmış :/
İki sıpa velisiyim :) bir ay beklemelisin.Aranızda veli varsa beni bilgilendirin lütfen. Bir ay beklemeli miyim oryantasyon süreci diyerek. Yoksa "yav nerede kayıt dosyası, hani günlük rapor, siz ne ayaksınız olum" diye gıcık veli kategorisine dahil olayım mı?
Mecbur kalınca öyle bir alışıyorlar ki.Heh benim sıpa da böyle. Asla farklı yemeklerin tadını merak etmez. Asla denemek istemez. Koca bir yaz boyunca yaz meyvesi yediremedim sıpaya. Sadece muz, armut ve elma yiyor. Pilav, makarna, köfte, dolma, tavuk. Bunların dışında bir şey yemiyor. Geçen mantı vardı okulda, asla ağzına sürmedi. Yemez biliyorum.
Ya yeter ki alışsın farklı tatlara ben sürekli yemek yaparım sorun değil :)
merhaba:)
ben de taze veli olarak dahil olmak istedim konuya.
biz de bir gun cok hevesli gidiyoruz bi gun okula gitmekten vazgectm artik lar havada ucusuyor. ogretmenimiz bu konuda cok destek oldu bize. alisabilir vazgecmeyin dedi. oglunuzun okulda da baglanack birine ihtiyaci var ve oyle biri yok suanda anladigim kadariyla.ogretmen degisikligi okul oncesinde cok daha onemli oluyor siz daha iyi bilirsiniz. o yuzden 3 hafta oldu hala alisamadi olarak bakmazdm olaya ben olsam.
yemek konusunda bi fikrim yok. benimki de begenmedigi menuyu yemeden geliyo. ama o kadar acliktan bisey olmaz bence. aylik listemizden bakiyorum yemeyecegi bisey varsa hafif bi kahvalti yapiyoruz evde. okula iyice alisinca bunu birakmayi dusunuyorum.
ve evraklar kayit vs konusunda cok haklisiniz. ilk hafta kayit belgesi cocugu tanima formlari cocugu okuldan alabilecek 3 kisini numarasi ve hatta fotograflari, ihtiyac listesi,aylik yemek listesi aldik. boyle detaylar guven veriyo gercekten. ben de yerinizde olsam gorusurdum okul idaresiyle. 5 senelik tecrube bu kadarina yetmeli bence.
bir de veli toplantisi falan yapmadilar mi ? orada da sikayetlerinizi isteklerinizi dinlemelilerdi.
ben küçükken benden ne beklendigini anlardim mesela. cok kucuktum ama sir tutardim iki uc yasindan bahsediyorum.
biri bana boyle okul cok guzel falan diye anlatsa okul ne kadar guzel diye dusunmezdim. bana niye bunu anlatiyo dusunurdum, hatta ayrilmak istemedigim annem dese okula gidiyim diye anlatiyoyu anlardim.
arkadasim olsun diye cocuklarin arasina da hic karismadim kucukken, ayrik otu gibi tek takilirdim. cocuklar gelir benimle oynardi.
iletisime gecsem de adam secerdim bacak kadar boyumla.
oglunuz okula alışır elbette, ama sosyallesmek olcu olarak var midir bilmiyorum. mesela ona uc arkadas yeterken sadece uc arkdasi var der misiniz
yemek seciyosa eve kosarak yemek yedirmek icin ugrastiginizi anlayip uzun sure yememeye de devam edebilir bence. az daha bekler annemin sevdigim yemegi yedirmesini beklerdim ben olsam. ki cocuklarin asla hayir demeyecegi seyleri inattan yemezdim, tadina bakmayi birakin gozumun ucuyla bile bakmazdim. enistem dondurma aldi mesela oglunuzdan az daha buyuktum hatırlıyorum. sirf dondurmayı o aldi diye yemedim cope attilar her yere eridi akti cunku
ben inatci zor bi cocuktum fazlasiyla. istersem yapardim istemezsem dunya yansa umrum olmazdi
siz biraz daha kararli sakin olun, panik oldugunuz vicdan yaptiginiz vs anliyodur kesin
Oglunuzun iletişim bozukluğu ne seviye de bilmiyorum hiperaktivite durumu hangi aşamada bilmiyorum ama bildiğim bir şey varsa o da gunumuzde cocukların uzerıne o kadar dusuyoruz ki - buna ben de dahil- saglıklı cocuklarımıza bile bir tanı uydurtuyoruz.Eskiden yaramaz afacan denilen cocuklara şimdi hiperaktif diyip ilac baslıyorlar.Belki cocugunuzun mizacı sosyal olmaya yatkın değil erken yaşta aglaya aglaya okula yollayarak onu sosyallestiremezsiniz ki ancak caresizlestirebilirsiniz.Çresizlikten annem nasılsa gelmeyecek diye dusunerek iki cocukla oyun oynayınca cocuk sosyal mi olacak.Maddi sıkıntılardan dolayı calismak zorunda olan ve bu yuzden cocugunu krese vermesi gereken annelere sozum yok tabi
Darlanma alışacak. Her çocukta olur böyle şeyler. Senin kararlı duruşun önemli.
Hem senin oğlan zor tanımazki. Gider modeme su döker.. Bulduğunu yere vurur
Dayının arabası ya da mor araba diye cırlar. Sen sakin dertlenme .o dünyayı kaldırır da kendini mağdur etmez. Üzülme bu kadar sen de az kafa dinle. Kendine hiç mi acımıyorsun.
Kreşe öğretmen olarak başlasanız okul için çok faydalı olur. Sizin gibi titiz bir öğretmen büyük bir şans bence :) tabi oğlunuz için uygun olmayabilir ama. İçinizi ferah tutun inşallah zamanla okula alışıp güven sağlandığında istediğiniz iletişimi kurar yavrunuz
Oryantasyon sureci dediğin şey çocuğun okula alışması olmalı.
Burada sen düzeni oturmamış bir okuldan bahsediyorsun...
bana da güven vermezdi böylesi.
Açlıktan Ölmez merak etme.
En son takılacağın konu o olsunevde güzelce yapsın kahvaltısını, okul çıkış saatine göre sevdiği olunca yer, olmazsa da evde yer. Dünyanın sonu değil. Zamanla arkadaşlarına da bakıp alışacaktır zaten merak etme.
Son soruya gelince, okul konusunda biraz farklı da düşündüğüm için sanırım bu yolu seçmezdim senin yerinde olsam.
Anneli oyun grubu ile başlardım. Çocukların o tedirgin tavırları hoşuma gitmiyor, ben böyle hissediyorsam o fazlasını hissediyor diye düşünüyorum.
Hareket merkezleri falan var çocuklar için. Ben 2 Yaşında oğlumu götürmeye başladım.
Haftada 2 gün gidiyorduk. 2 yaş grubu biraz hafif gelince ona 3-5 yaş grubunu denedik. Ve daha çok zevk aldı.
4. Yada 5. Gidişimizde bana sen git demeye başladı :)
Gördüğü bir yerden izliyordum önceleri, sonra onu bırakıp işlerimi halletmeye başladım.
Böyle bir süreç daha doğru geldi.
Tabi işin uzmanı sensin :)