Oğlum ağlıyor, ben ağlıyorum.

Gelişmeden kastım daha az ağlaması. Lakin hala sınıfla uyum içerisinde hareket etmiyor. Tamam bu beklediğim bir durumdu ama ne bileyim keşke sarılıp ağlamasa :/
idrak,
3 yaşında, anneden hiç ayrılmamış, üstelik hiperaktivite şüphesi ve sosyal iletişim bozukluğu olan bir çocuktan bahsediyoruz, evet ağlayan evladını bırakmak, aç kaldı mı, benden sonra ağladı mı gibi endişeler duymak normal ama bu yaşta bir çocuğun okulun ilk gününden itibaren güle oynaya seni bırakmasını bekleyemeyiz, sosyalleşmesi, diğer çocuklarla uyumu yakalaması biraz zaman alır, ağlamaları en azından ilk 1 aylık süreçte normal, kaldı ki oğlun sosyal iletişim bozukluğu olan bir çocuk, 3 yaş grubu çocukların okula adapte olması, anne diye ağlamayı bırakmaları zaman alırken, senin çocuğun için bu süre biraz daha uzun olabilir, bence ekstrem bir durum olmadıkça okuldan almayı düşünmemelisin ve ağlasa da dişini sıkmalısın, okula göndermeye devam etmelisin bence, okulun eksikleri olabilir ama şu anda zaten mühim olan çocuğunun okula alışması, ağlama krizlerinin sona ermesi ve arkadaşlarıyla ufak ufak iletişime geçmesi, oğlun uyum sağladıkça öğretmeni adım adım gerekenleri yapacaktır diye düşünüyorum.
 
Benim oğlum da aglayanlardan. Geçen o girerken ben cikmak uzereydim. Neyse gorup gideyim dedin ki baktim bagiriyor ben sinifa gitmicem annemin yanina gidicem diye. Hay beklemez olaydim. Okul inledi.5 yildir toplasan boyle aglamadi o 10 dk da agladigi kadar. Yine bir arkadaşı var sınıfında annnnnneeeeeeee seni cok özlüyorum gitmeeeeeee diye agladi istisnasiz her gun. Annesi kapida beklerken agladi, cocuk icerde. Bizimki her gun cikista öğretmenine sana küstüm ve yarin gelmiyorum diyip cikiyor ogretmeni sabirla ikna ediyor. Oglum okula baslamadan da ben okulun ilk bir ayini hep zor
Geciriyorum. Çünkü yazin bolca zaman geçiriyoruz. Bu sene de üstüne okulda endişelendim vs diyor ama ağlıyorsa bile sinifa girince her sey degisiyor. Biraz da nazlaniyorlar bize. Eger sizin gördüğünüz ciddi problemler yoksa okulda, alışması için zaman taniyin ona. Yeni ortam, bizden ayri kalmaya alisma süreçleri, yeni kurallar .. bambaşka bir dünya onlarin gözünde.. okulda gun icinde nasılmış ogretmenine diyor? Bizimki de cok hareketli ama ben o kadar alışmışım ki normal geliyor. Dikkati cabuk dağılıyor aceleci vs. Ama bir de wc ve yemek saatleri degisince gecikince ojukdan canavar gibi cikiyor. Mutlaka pürüzler olacak zamanla azalmıyorsa tekrar düşünün derim.
 
Gelişmeden kastım daha az ağlaması. Lakin hala sınıfla uyum içerisinde hareket etmiyor. Tamam bu beklediğim bir durumdu ama ne bileyim keşke sarılıp ağlamasa :/

Günaydin
Oglunuza biraz zaman taniyin.Bir süre sonra alisicagini düsünüyorum.Hem siz gittikten sonra aglamayi kestigini söylüyorsunuz bu cok iyi bir sey.Bu arada konularinizi biliyorum ve ikinizin de buna cok ihtiyaci var.Umarim iyi bir ögretmen gelir.Beni düsündüren tek nokta su bahsettiginiz kaos meselesi.Umarim endiseli bir annenin kendi icindeki abartmasidir.
 
Üç yaş cocukları kreşe gidiyor bi şeyler cok garip ya.yenı dunya duzenınden sıyrılıp resme uzaktan bakınca sankı bazı seyler ınsanlara geteksınımmıs gibi kaktirilmaya calısılıyor.

bebeklikten cikan her insanin sosyallesmesi bir gereksinimdir zaten.

Kres elbette tek cozum degil, ayni yas grubunda komsusu, akrabasi, arkadasi olanlar da onlarla gorusturerek bu gereksinimi giderirler. ancak bazilarimizin boyle bir sansi olamayabiliyor, bu durumda da kres gayet guzel bir alternatif olmus oluyor.
 
Çok haklısınız.onceden cikmasi çok gorgusuz,ergen,kaba,nezaketsizce.
 
Benım kızımda her sabah aglıyor kreşe giderken neredeyse 1 ay oldu başlayalı, ilk zamanlar karnım agrıyor uykum var dıyordu , sonraları sınıfta durmak ıstemedıgınden kres yonetıcısı bayanın yanına gıtmek ıstıyordu okula girer girmez (çünkü o onunla özel ilgileniyor benim kızımın asıl istediği de herkes ona özel ilgi göstersin), ara ara kusmalar sınıftayken bılerek çiş yapmalar falan eşlik etti bu duruma..
Kusmayı kestik çocuk doktorunda kan ıdrar kaka ultrason tahlıllerı yapıldı hafif enfeksiyon ve kolıt tanısı konuldu ilaç kullandık artık kusma kalmadı. Çişi de ilk zamanlar tuvalet eğitimi yeni oldugundan (kreş öncesi dönemde yeni edinmişti hala da tam tamamlanmadı gece bezliyoruz ama gunduz sıkıntı yok) hem kızımın varken yok demesı hem de öğretmenin sürekli soramaması nedeniyle kaçırıyordu ama bu hafta kazasız devam ediyor...
Birde kızıma bu zamana kadar dede ve anneanne baktı, özellikle dede çok düşkün o da dedeye aşırı düşkün o varken kimseyi istemez yanında ve dedemiz herşeyi ile ilgilenir yedir içir uyut alt değiştir gezdir vs vs....
Haftasonu dedeye ziyarete gittik (onlar baska ılde yasıyor kızıma baktıkları donemde yanımıza yerlesmıslerdı arada yıne kızımı da alıp kendı evlerıne gıdıp gelıyorlardı onlarla kalıyordu sıkıntısız bır sekılde bızde haftasonu yanına gıdıyorduk bır orada bır burada derken bu zamana kadar bakımını ustlendıler)
Şimdi de dedeme götürün okula gitmicemler başladı her sabah ağlıyor..
Babamız bir ara vazgectı alalım kresten dedi ama bu sene alsak seneye aynı seyler kat ve kat fazlasıyla yasanacak.
Sorun ilgiye alışmış, yaşıtları ile park harici zaman geçirme fırsatı olmamış(orada bile yanlarına giden bir çocuk değil uzaktan izler sadece çok nadir bir çocugun yanına gidip oynamak ister çekingen bir yapıda çünkü), herşeyi bakan kişilerce karşılanmış kendine yetmeyi öğrenememiş bir çocugun kendi kendine birşeyler yapmakta ve topluma ayak uydurup sosyallesmede sıkıntı yasaması , kurallarda cabası belirli saatte yemek ye , uyu vs... özgürce yaşamış her dediği anında yapılmış etrafında pervane olunmuş bir prensesin kurallara uymak istemeyip evde kalmak istemesi.
Ben her gun rapor alıyorum, saglıkla ılgılı bır sıkıntıda önce fiziki bir sorun var mı yok mu onu değerlendiriyorum, ona da soruyorum gözlemliyorum okul çıkışları gayet neşeli ve mutlu her gun bırseyler ogrenıp gelıyor eve, gelısımını gorebılıyorum her anlamda sadece aglama krızlerımızın gecmesı adına onu yarın bir çocuk ergen psikiyatrisi doktoruna götürecegim bu sabah krızlerını en az hasarla nasıl atlatırız , okulu nasıl sevdırırız , yada ağlamadan ısteklı bır sekılde nasıl gıtmesını saglarız amacım bunu başarmak...
Sizde pes etmeyin, güçlü olun, benim geniş aile yaşamaya dönmek gibi niyetim yok, kreşin ona her anlamda faydalı olacagını dusunuyorum, zaten yazları gıtmeyecek (yazın yazlıkıta yıne anneanne ve dede ıle olacak) ama artık bır bırey olarak sosyallesmeyı, kendıne yetmeyı ve bızden ayrı kalmayı (bızden ayrılmak sıkıntısı degıl dededen ayrılmak asıl sıkıntı) ogrenmesı lazım dıye dusunuyorum..
 

Belediyenin yüzme kursları çok pis imiş araştırmalarım sonucunda öğrendiğim kadarıyla. Özel olan bana yakın bir yer de, beş yaş altı çocuk kabul etmiyoruz dedi.

Belki yaza doğru kreşe ara verip biraz daha büyüyünce spor alanlarına yönelirim.

Babası da böyle söylüyor :) bizim sıpa basketçi olacak görürsün diyor. Boyu epey uzun yaşıtlarına göre, pek de hareketli.
 

Ben de okuldan gelince seni çok özledim oğlum deyip sarıldım. Yanağımda bir tırmık izi var şu an :)))
 

Turuncu oğlum böyle oyunlara çok kapalı. Kesinlikle ikna olmuyor herhangi bir aktiviteye. Bak geçen gün oyuncak kutusunu boşalttı. İçine girmek istedi. İşte kapağını kapatıp "oğlum nerdeee" diyorum, oyun oynuyoruz. Ayağınla girmelisin içine dedikçe kafasıyla girmeye çalışıyor. Çünkü o kafasıyla girilmesi gerektiğini düşünüyor. Sözlü komut ile asla ikna olmuyor. En son ben ayağımla girdim ve bunu görünce yaptı. Görsel olarak örnek olmak gerekiyor. Sözlü komutlara uymuyor.

Mesela bu duygu saatini oğluma gösterip anlatsam, hiçbir tepki vermez. Öyle bakar suratıma. Eline alıp atar sonra. Zaten dinleyecek kadar sabretmez bile. Aylardır puzzle yaptırmaya çalışıyorum sıkılıp atıyor. Hamur oynamaz, boyama yapamaz. Sabretmez durup yapmaya. Sek sek biraz daha uygun ama her şeyden çok çabuk sıkıldığı için onu da en fazla bir kere yapar.

Sıkılmadığı tek aktivite deli dana gibi koşmak. Araba sürmek.
 
Benim bi çocuğum yok önerimde yok ama sizin anlatım dilinize bayılıyorum (bir önceki konudan) sırf onun için takibe geldim :) ama siz güçlü kadınsınız bunu da atlatırsınız

Ah keşke güçlü olsam. İnsanlara güçlüyüm, kendime karşı minik ürkek bir kedi yavrusuyum shsjjs. Teşekkür ederim :)
 

Evde sarıp sarmalarım. Beraber deliririz ne güzel :) bak bugün evde. Bir saattir balkonda oynayacağım diye tutturdu. Yağmur yağıyor, hava buz gibi. İzin vermedim diye kolumu ısırdı. Bakalım günü nasıl bitireceğiz.
 
Üç yaş cocukları kreşe gidiyor bi şeyler cok garip ya.yenı dunya duzenınden sıyrılıp resme uzaktan bakınca sankı bazı seyler ınsanlara geteksınımmıs gibi kaktirilmaya calısılıyor.

Bir yandan haklısınız, öte yandan eskiye nazaran aileler bireysel yaşıyor.
Mahalle kültürü, geniş aile gibi kavramlar pek kalmadı.
Sokakta büyüyen çocuklardan, arkamızı dönsek çoçuğumuza neler olacak diye endişeli olan duruma geldik.
Kreşe kreş olarak degil, paralı mahalle olarak bakarsanız, yeni dünya düzeninin tuzağından ziyade, çocuk için ihtiyaç olduğu konusuna ısınabilirsiniz belki :)
Bu sosyal alanı kendi kendinize, aile/komşu ile sağlama ihtimaliniz varsa zaten ben de çok gerekli görmüyorum :)
 

Hissediyor illa ki, soğukkanlı olmaya çalışıyorum ama ana yüreği ana:))

Ya bir de sürekli çevremde daha çok küçük nasıl kıyıyorsun lafları olunca daha da sorguluyorum mevcut durumu. Acaba yanlış mı yapıyorum diye.
 

Benimki de borusunun ötmesini istiyor işte. Toplulukla aynı anda hareket etmek işine gelmiyor beyefendinin.
 

su ysinda alismasa okula basladiginda bu problemleri yasayacaksiniz. keske kisa yolu olsa ama yok.
 

TV tablet konusunda çok katıyım. Asla izin vermem kurumda TV izlemesine. Ben evde izletmiyorum, sosyalleşsin diye gönderdiğim okulda asla izleyemez.

Neyse ki o konuda benimle aynı fikirdeler.
 
Benimki de borusunun ötmesini istiyor işte. Toplulukla aynı anda hareket etmek işine gelmiyor beyefendinin.

bunu bizim pedagogumuz da demisti, okuldan eve geldiginsa biraz yanliz birakin, hani ozledik falan diye ilgiye bogmayin demisti. Okulda surekli birilerine uymak zorunda oldugu ve hic yanliz olmadigi icin yanliz kalmaya da ihtiyac duyuyormus.

Hakikaten de kresten gelip odasina gecer bir yarim saat kendi kendine oynar sonra gelir bize sirnasirdi hadi oynayak diye
 

Işıklı masa gibi bir şey mi denesen? :) Benim oğlum da aşırı hareketli. 2 yaşı bitene kadar ‘deli dana’ tabirinin sözlük karşılığı gibiydi.
40 günlük dönen, 5 aylık emekleyen, 9 aya gitmeden yürüyen çocuk kendisi.
2 yaştan sonra sakinleşti.
5 dakika bir düzende Dursun diye epey uğraş veriyordum. Ama şöyle günün 24 saati böyle değildi.
10 saat kadarından söyle bitiyordu sanırım :)
Bizde işe yarayanlar,
Hareketli oyunlar, (yerden yüksek, seksek, araba sürme, basketbol oynama...)
Işık oyunları (ışıklı masa, gölge oyunları, bir masa lambasına aldığım renkli ampüller..)
Bir de babasının tiyatral bir şekilde oynadığı Lego -araba oyunları :)
Vayyy araba arkadaşım, bugün nasılsın, bence bir köprü inşa etmeliyiz. Üzerinden geçmek çok eğlenceli olmaz mı?
Aaaa bir garaj, ben sarı araba arkadaşımın yanında durmak istiyorum ama park nasıl edilir göster bakalım vs vs..

Bir de biz kitap yönünden şanslıydık.
20 den fazla kitap almıştım ama sadece 2 si ilgisini çekmişti.
Onu da şöyle yaptık, ona değil babasına okuyordum sesimi değiştirerek. Karakterlere abartılı efektler vererek falan dikkatini çekti ve ufak ufak yaklaştı :)
(Bu okuma şeklini okul öncesi öğretmeni bir arkadaşımdan görmüştüm :) )

Bu örnekleri veriyor olma sebebim çocuğun sakin aktiviteleri arttırarak biraz totosunun üstünde durmasını sağlamak
2 yaşından beri bizimki daha sakin.
2 yaş 2 ayda kardeş travması atlattık, bu konuda yardım aldım.
3 yaş 4 ay şimdi, bir kardeşi daha olacak ve inat konusunda aşırı aşırı zorluyor. Bu da dönemsel geçecektir diye umuyorum :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…