Oğlum ağlıyor, ben ağlıyorum.

Okulların acıldıgı hafta bır arkadasımın oglu devlet okulunda krese basladı. Cocuk sadece bıraz utangac ve ozel ılgıye ıhtıyacı var . Cocugu elınden tutup sınıfa cıkarmadı egıtımcı personeller. Bır hafta annesı bekledı, sonrakı hafta aglaya bagıra sınıfa bıraktılar. Anne bır cok kez konustu ama bız sızın cocugunuzla ozel ılgılenemeyız dedıler.
Merak ettım devlet okulumu suanda gıttıgı yer? Eger oyleyse sanslısınız , cunku kımse kendını yormak ıstemıyor. Sankı muhasebecı gıbı davranıyor ogretmenler artık.Halbukı isteyerek yapıldığı zaman bence cok farklı olabilir.

Onun dısında bende konularınızı hep okudum , ama anlamadıgım sey nedır bu sosyal ıletısım bozuklugu bırazdan okuyacagım hıc fırsatım olmamıstı ama benım oglumda bır cok cocuga gore utangac bır cocuktu anaokulundayken.Sorunsuz gıderdı , ılk gunde sonrakı gunlerde. Anaokulundayken bır kac kere cocugunuz 5 kadar sayamıyor dedıler, sonra bıraz ezberı ıyı degıl dedıler. Yanı dıger cocuklardan ayrı kotu bır durumu var dıye dusundum. Okulun pedagogu ıle gorustum . Sız cok ılgılısınız gıbı bır suru benı ovucu ama yonlendırmenın sıfır oldugu bır gorus bu. Eh ılk cocuk ınsan saskın ve acemı oluyor.

Buarada bır spor kulubunun alt yapısında spor anaokuluna gıttı ozeldı . Neyse 1. sınıfa basladı fılan zorlanıyor yavas yazıyor ıstek var ama dıger cocuklardan bıraz gerı kalıyor ogrenmede bır sorunu oldugunu cok dusundum anaokulundan oturu. 2. sınıftayken tabı 1 koca sene bu cocukta dıkkat dagınıklıgımı var dedıgımın yanında sınıfta bır cok anne cocugumu öpmek ıstedıklerını ama opturmedıgını cok ıcıne kapanık dıyede benı yedıler. Okuma bayramı oldu sessız kalıyormus ona gelen parcalarda cok kısık sesle okuyormus, dans oyunları fılanda vardı dıger cocuklardan ayrılan bısı vardı kısacası.

Neyse 2. sınıfta wisc r testi yaptırdık , ben dıkkat eksıklıgımı cıkacak dıye kendımı yerken zeka sevıyesı cok yuksek cıktı. Ustun yeteneklı degıl ama oldukca zekı bır cocugunuz var dedıler.

Bunun uzerıne bır takım sınavlara gırdı , suanda bılım sanat merkezınde bu sene 2. senesı olacak. Hala bence zor bır cocuk, uyarılması sureklı hatırlatılması gerekıyor. Gıttıgımız psıkılogta sakın cocugunuzu bırakmayın desteklemeye devam edın demıstı neyse oylede devam ettık en azından kafam rahat artık.

Buarada 1. sınıftakı su velılere suanda takılıyorum yahu kardesım kendı cocugunuzu opun nıye benım cocugumu opmeye calısıyorsunuz dıye dusunuyorum. Ozellıkle son donemde bu kadar sapkın sapık ınsanların oldugu donemde neden tanımadıgım bırıyle benım cocugum ıletısım kursun kı, neden onu tanımadıgı bırılerı opmeye calıssın kı dıyorum.
Suanda 8.5 yasında zamanla bazı seyler duzene oturuyor dıyecegım o kı , bu sene tatıle gıttık ve baya gozle gorulur bır farkı vardı bızımkınde. sız gıdın ben burada kalırım , kardesını alıp gezdırmeler, kendı ıcecegını kendı yıyecegını alıp masaya gelmesı vs.

Bazı cocuklar nedır bunun sebebı bılmıyorum cok dısa donuk oluyorlar ben hala cozemedım ama su ıce kapanıklık veya utangaclıgı bır donem cok kafama taktıgım ıcın dıyorum kı baska bır sorun yoksa mutlaka duzelır.

Ben benımkını sımdıye kadar okul harıcı nerelere goturdum dersem hepsının mutlaka taktısı olmustur.

Drama, tiyatro, yüzme - dalış, oyun terapisi ve son olarak 2 senedir devam ettiği bilim sanat merkezi .

Bu senede futbol için bir kulube göndereceğiz . Yanı hep cocugu bulmaya calısıyoruz kısacası.

Buarada saatler duzenlenmıs daha ıyı olmus, sızde en azından yemeklerınızı aksamdan halledersenız o vaktı daha etkın degerlendırısınız. Sız oglunuzla kendınız aranızda sıkısmıssınız dogal olarak. Insallah hersey sızın umdugunuzdan daha kısa surede duzelır
https://www.ted.com/talks/susan_cain_the_power_of_introverts/up-next
Şunu izlemenizi tavsiye ederim:KK66:
Yorumunuzu okuyunca bu video geldi aklıma. içedönük bir çocuk için yapılabileceklere odaklanmanız daha yerinde olur sanki.
Başarılar,mutluluklar :KK37:
 
Sonuna kadar katılıyorum her cümlene. Öğretmenlik, yan gelip yatma yeri değildir diye de ekleme yapayım :))

Konuştum müdürle. Ben oğlum için, o daha sosyal bir çocuk olsun diye iş hayatına geri dönmedim. Elimden geleni yapıyorum. Bir pedagog arkadaşıma sürekli danışıyorum bir çocuk psikoloğuna da rutin kontrole gidiyorum. Onların yönlendirmeleri ve annelik içgüdülerimle hareket ediyorum. Beş gün gelmesi, belli bir rutine alışmaso ve düzen için mantıklı bir değişim. Ancak iki-iki buçuk saat gelmesi kısmını kabul etmiyorum. Beş yarım gün gelmesini istiyorum dedim. "ama sıkılıyor" dedi. Ben de, benim çocuğumun sorunu bu zaten. Her şeyden özellikle kural ve düzenden sıkılıyor başına buyruk olmak istiyor. Kimseyle mecbur kalmadıkça iletişim kurmak istemiyor vs dedim. Bunları gözlemleyip, problemin çözülmesine yardımcı olmak da sizin göreviniz. Şayet biz bunu yapamayız diyorsanız ben başka seçenekleri düşüneyim dedim. İki taraf da yıpranmasın dedim. "oğlunuzun tam teşhisi ne" dedi. Daha önce de belirttim sadece sosyal iletişim bozukluğu var. Gelişimi ile alakalı i, zekasıyla alakalı herhangi bir sorunu yok dedim. Yani herhangi bir anaokulunda profesyonel bir eğitimci ile çözülebilecek bir sorun dedim. Tamam o zaman siz nasıl isterseniz öyle ilerleyelim dedi. Son durum bu :)

Konuşman iyi olmuş, yalnız siz nasıl isterseniz öyle ilerleyelim demesini garipsemedim değil :)))
Veliyi yönlendirecek olan eğitimci değil midir? Sen çocuğunu psikoloğa götürmemiş de olabilirdin ya da bir eğitimci olmayabilir yalnızca annelik duygularınla çocuğuna birşeyler yapmaya çalışan biri olabilirdin, ki zaten hangi meslekten olursak olalım işin içine analık girdiğinde bizde duygular bir kabarıyor :) kendi çocuğumuza nasıl davranmalıyız kısmında tıkanıp kalıyoruz, tamam bazı anneler öğretmen çocukta sorun görüp dile getirdiğinde kesin bir dille reddedip çocuğumda birşey yok diyerek işin içinden çıkıyor ama çocuğuyla ilgili her türlü gözlem analiz sonuçlarına açık, öğretmenler ve pedagoglarla işbirliği yapmaya hazır anneler de var, analiz edip doğru çözümü sunacak taraf kurumdur diye düşünüyorum, yanlışsam bilemem tabii, ukala yaşlı modunda eleştirip duruyorum fakat olması gereken, doğrusu buymuş gibi geliyor bana.

Devam etsin bakalım senin delikanlı, ara sıra ağlama, anne diye tutturmaları olacaktır yine, ilk dönem sık olmadan ara ara yaşanan bu anne krizlerini aşabilirseniz ve okul gerekli ilgiyi gösterir, doğru bir yaklaşımla en azından bu sene için çocuğuna davranış kazandırıp dikkatini çekmeyi başarırlarsa bu bile birşeydir, galiba aynı zamanda bir spor aktivitesi de düşünüyorsun gibi okudum, çok iyi yaparsın, elinin erdiği imkanların elverdiğince sosylalemesine katkı sağlayacak girişimlerde bulunman iyi olur, bu sene belki zorlanırsın fakat eğer oğlun ilerleme kaydederse seneye iş hayatına geri dönersin, daha da rahat olur herşey.


 
Kiz kardesim anaokulda bizi haftalarca pencere onunde bekletmisti. Ara ara camdan bakar bizi gorunce rahatlardi. Ama dedigim gibi haftalarca surdu. Sonra arkadas buldu kendine rahatladi. Simdi 15 yasina geldi sipa. Cok kasmayin lutfen. Doktorun dediginden ziyade suan her cocuk oyle tepki veriyor zaten.
 
X