haklısınız kızlar..o kadar hızlı ve sinirle yazdım ki..gercekten Türkçe'm felaket olmuş..biliorum çok dauzun yazdım ama bunları internetten de olsa birileri bilsin istedim..arkadaslarımla bile paylaşamıyorum bu tarz seyleri, çünkü çoğu bekar ve ilişkileri de yok..neyse bu saatte ve iki gündür sadece 3 saat uyuyabilmemin etkisiyle ancak bu kadr düzeltme yapabildim..zaman ayırıp anlayışla okuyana da okuyamayana da teşekkürler.. ne diyeyim
Bende sevgilimin ailesiyle önceden tanışıyordum, 6 yıllık bir ilişki sonucunda ailesinin de ısrarlarıyla tanışmış oldum, erkek arkadaşımla selam veya davet yollarlardı hep, yeğenleri mektup yazar, hediyeler alırdı. Annesi peşinde bir kere resmini göreyim diye dolandı uzun bir süre, en sonunda da bende tanışmaya karar verdim ve tanıştım. Bugüne kadar da hiç pişman olmadım tanıştığım için, hakkımda hiç bir şey duymadım. Görüştüğümüz zamanlarda çok özel davrandılar, öyle ki her seferinde ilgilerinden dolayı şaşkınlıkla ayrılıyordum oradan.
Ama şuan başka biri olsaydı hayatımda ve tanışır mısın? derseniz, net cevap veremem ve büyük ihtimalle de tanışmam, çünkü herkes böyle değil, çok ön yargısız gitmiştim ve ön yargısız bulmuştum. Ben olan ve sonradan doğabilecek sorunların hepsini KK sayesine öğrendim.. Allaha şükür de şanslı sayılırım aile konusunda, sayılırım diyorum çünkü ileri de ne olabileceği belli olmuyor..
Ha, eklemeyi unutmuşum, bir yandan mesafeli olup bir yandan da cana yakın ve içten olabilmek aradaki imce çizgiyi de koruyabilmek lazım.
işler ciddiye binmeden aileyle hatta sülaleyle tanışmaya sıcak bakmıyorum, ben 9 sene flört ettim eşimle, annesini 1 kere gördüm o da dizinden ameliyat olmuştu eşim, o zamanki sevgilim, arkadaşlarla geçmiş olsuna gittik orda gördüm, sonrada evlenmeye karar verdik aileler tanıştı nişan evlilik silsilesi, vıcık vıcık olmadım hiç, hediyelerede boğmadım bohça mevzunda annem ne koyduysa o, ayrıca kendi param, benim kadar olmasa da o da tahsilli gibi tabirler biraz havalı olduğunu hissettirdi bana
işler ciddiye binmeden aileyle hatta sülaleyle tanışmaya sıcak bakmıyorum, ben 9 sene flört ettim eşimle, annesini 1 kere gördüm o da dizinden ameliyat olmuştu eşim, o zamanki sevgilim, arkadaşlarla geçmiş olsuna gittik orda gördüm, sonrada evlenmeye karar verdik aileler tanıştı nişan evlilik silsilesi, vıcık vıcık olmadım hiç, hediyelerede boğmadım bohça mevzunda annem ne koyduysa o, ayrıca kendi param, benim kadar olmasa da o da tahsilli gibi tabirler biraz havalı olduğunu hissettirdi bana
sabrıma hayran kaldım asla kısaltma yapmayan harfleri yutmayan bir insan olarak bu kadar kötü bir türkçeyle yazılmış yazıyı okuyabildim sonuna kadar öncelikli olarak ilk mesajınızı yani konunun okunmasını sağlayacak mesajı düzeltmenizi tavsiye ederim... ikincisi de müstakbel eşinizin ailesiylede bu türkçeyle konuşuyorsanız anlaşılmamanız gayet normal...
ben eşimle konuşurken asla ailesiyle görüşme ihityacı hissetmedim ailemle de tanıştırmaya getirmedim benim kararımın arkasında kesinlikle duracak bir ailem vardı eşimi sadece iki kere gördüler ve isteme fazlıyla nişan 3 gün içerisinde oldu bitti... eşim nişanlıyken askere gitti bizde eşimin ailesiyle sorunlar yaşadık düğünümden 2 gün önce yüzüme karşı evlilik ömür boyu sürmek zorunda değil evlilik varsa boşanmada var dediler şimdi sadece arada bir ararım sorarım umurumda bile değilller ben eşimi seviyorum ve eşimde beni okurken evlendiğim için yürütemeyip boşanacağımız günü beklediler çocuk yapmıyorum diye laf söylediler ama kısmet işte okulum bitti ve hamileyim yine eşimin ailesine laf söylemeden onlarla hala yüz göz olmadan yaşıyorum 3 seneyi doldurduk evli olarak ve daha öncesinde 1.5 yıl nişanlı kaldık
biliyorum ki eşim ailesin bana yaptıklarını görüyor ne zaman beni kıracak bir şey yapsalar gelir gönlümü alır beni ortamdan uzaklaştırır benim eşime bunları söylememe ve kötü kelimeler kullanmama gerek olmaksızın o ailesiyle aramıza mesafe koyuyor tepki sözlerle olmak zorunda değil...
eğer seviyorsan devam edeceksen eşinin ailesinden yakınma onun ailesi ve her zaman onlar daha baskın olur senin değerin düşer eşinin gözünde ve eğer seviyorsan mutlu olmak istiyorsan çok zor değil umursamazsın evin ayrı yolun sapa olabilir istersen... mesafeyi ayarlayacak sen ve ve müstakbel eşinizdi yapamamışsınız ama yapılamaz diye bir şey yok hiç bir şey kaybetmiş sayılmazsınız...
ama yok ben sonrada bunları sorun yaparım evlendikten sonrada sürekli söylenirim eşimin başının etini yerim oda artık ailesiyle benim aramda kalmaktan bıkar diyorsanız bir zahmet nişanlıyken yolun başında ayrılın olsun bitsin ilk nişan atan siz olmazsınız son da olmazsınız... yok ben böyle devam edeceğim ama evleneceğim seviyorum diyorsan aradan daha bir yıl geçmeden eşimle mutsuzum kayınvalidemden bıktım diye yeni bir konu açarsınız bizde ona yorum yaparız burada... çünkü hiç kimse eşinin ailesi hakkında sürekli olumsuz yorumlar yapmasını kaldıramaz onlar onun ailesi değiştiremez atamaz satamaz bu durumda görmezden gelmek en iyisi oluyor 5 yıllık tecrübeyle söylüyoru
üffff...arkadaşlar..2 gündür stresten uyuyamıorum...3 saatlik uykuyla,işe git gel, onun yorgunluğuyla yazmış olduğum bi yazı..ve üstüne belki rahatça uyurum diye alkol almamın üstüne yazdığım şeyler..ama resmen pişman oldum diyebilirim paylaştığıma..işin ilginç kısmı eleştiren herkesin ''akademisyenim'' kısmına bu derece takmış olması..açıkladım zaten, ve kusura bakmayın cok bozuk yazmışım ve sinirden okumadan paylaşmışım da dedim...hiç mi hayatınızda birilerine sinir olup kendi kendinize söylenmediniz o sinirle?? burada eleştirilerinizin bazıları saygı sınırı aşmış..ben burada düşündüğüm sekliyle yazdım..zaten sorun ailesinin tavırlarından dolayı onlara saygımı yitirmiş olmam!..tutup da onlara bu şekilde davranmıyorum, konuşmuyorum elbette!..okuyabilene de okuyamayana da tesekkürler deyip gecmişim ben zaten..beni o yazıdan da olsa anlayabilen varsa cevap yazar isterse..anlayamadıysanız da,istemiyorsanız da yazmayın..bu kadar basit..bu mudur yardımcı olmak ya...bu arada tecrübenize göre bi cevap yazmışsınız yinde, tesekkür ederim...
kesinlikle ben eşimin ailesine hiç gitmedim..
beni istemeye geldiler ondan sonra ailecek görüşmeye başladık ailesiyle
bana da kaç kere söyledi tanıştırayım diye
yanlış anlamayın sakın ama önceden samimi olmalar gitmeler gelmeler karşı taraf için fazla hevesli olduğunuz izlenimi vereblir..
benim fikrim elbette
ben okudummm.. sanki kopyalama yapacak gibi mavi mavi yapıp bölümlere ayırdım kendimce
gözlerim ağrıdı ama olsun artık :)
kimseye yaranılmaz keşke o kadar uğraşmasaydın ailesiyle
bence en kesitme yol; nişanlını kaybetmeyi göze alarak,açık açık konuşman
ve birlikte çözüm aramanız
çok afedersiniz ama bu ne kibirlilik,edepsizlik..ailesine geri kafalı yada kişisel isimlendirmeler,onlar senin nişanlının ailesi biraz saygılı olmalısın..mesafeni koy rahatsız olduğun konular varsa sık sık gidiş gelişte çok abesyok askerdeyken söylüyormuşunda oda ailem öyle demek istememiş deyip kolluyormuş!arkadaşş askerdeki adama hemde doğuda ve uzun dönem adama dert sıkıntı anlatılmaz kendine gel seninle bir olup ailesini kötülese çok mu iyi?ewet belki haklı olduğun konular vardır fakat uslubuna dikkat et herhangi birileri değil nişanlının ailesi!! çok rahatsızsan dediğim gibi mesafe koy naparlarsa yapsınlar namussuna bi laf etmedikleri sürece iftira atmadıkları sürece nişanlınla arana girmedikleri sürece he de geç nişalının hatrına nişanlının senden yana olmasını bekleme taraf tutamaz tutmamalı denge sağlamalı ve şuan askerde yazık..bzi kültürlüyüz onlar yobaz bizde herkes ünili falan yazmak komik ve ayıp..afedersin ama okumakla kültür sahibi olunmuyor . umarım herşey yoluna girer Allah kavuştursun nişanlınla bende asker bekliyorum ,asker beklerken askere moral verilir üzmeyin birbirnizi biraz kafanı toparla çık bocalamadan :26:
evet ben de bir çok arkadaşla aynı fikirdeyim.böyle noktalamasız ve eksik harflerle yazılmış konulara aslında hemen müdahale edilmeli.
bir akademisyen hangi koşulda olursa olsun,karşısındaki insanlara da,Türkçesi'ne de bir saygı gereği,yazısını mümkün olduğunca düzgün yazmalı.
konunuzla alakalı da şunu söyleyebilirim;sanırım sinirleriniz çok bozulmuş ve ya tahammülsüz birisiniz.bu konuda bir uzmandan yardım almanızı tavsiye ederim.neden derseniz?
anlattığınız kadarıyla o kadar yakışıklı,iyi,temiz kalpli ve bağlı bir nişanlıyı bulduğunuz halde,illa ki bir kusur arıyorsunuz.ifade şeklinizden de ben bunu hissettim.ben de çok
mükemmeliyatçı biriyim ama böyle bir adam bulsam,halime şükreder otururdum.herşey dört dörtlük olmaz.kimi kocasından çeker,kimi görümcesinden,kimi kayınvalidesinden,kimi
eltisinden,kimi evlatlarından...ve bu liste uzar gider.tamam ailesi de önemlidir evlenilecek kişinin ama bahsettiğiniz konular çok da büyütülecek şeyler gibi gelmedi.siz takmışsınız ailesine
nişanlınızın.sadece cimri ve densiz bir kayınvalideniz var.muhakkak sizin de haklı olduğunuz çok şey var ama biraz uzak durursunuz yeter.nişanlınızın ne suçu var?onunla iyi
anlaşırken,karşınıza almaya başlamışsınız.tehlikeli bir yoldasınız.elinizde gerçekten iyi bi adam varsa,biraz daha fedakar olmanızı öneririm.
akademisyen de 'insan' dır arkadaşlar)) ne olay oldu bozuk yazım vay be...arkadaşım bi daha yazıorum ama..günlerdir uykusuzdum, rahat uyumak için alkol almıştım..hafif çakır keyifken direkt dökmüşüm içimi..hiç okumadan gönderdim yazımı...de bu memleket neler beklermiş bu akademisyenlerden, burada öğrendim valla...benim de kusurlarım vardır..dediğim gibi insanım....haklısınız herkes birinden çeker..ama benim genç kızlık dönemim hep böyle insanlarla mücadeleyle gecti..annem ölünce baba tarafım ilgilendi bizle!..ama ne ilgilenmek! köstek oldular diyelim..örnek vermem gerekirse; annemi toprağa verdiğim gün halam gelip ''kalk iş yap, üzüldüğün mü var!..'' dedi ..hani öyle bu daha orta okul çağında, psikolojisi nedir falan demedi kimse..sinir krizi geçirdim bigün onlar yüzünden..babama ''ver annesinin akrabalarına, ölür mölür al başına belayı..'' dedi..ben üni. sınavına hazırlanırken, gelip odama kalk misafirlere hizmet et dediler, ben çalışıyorum dediğimde..masamdaki test kağıtlarını fırlatıp gittiler..yani ben maalesef küçükyaşlarda en berbat türden insanları tanıdım..bu yüzden elbetteki nişanlımın değerini biliorum..bu yüzden zaten kariyeri falan değil 'kalbi' önemli demiştim..ama burdaki bazı kızlar baya bi yanlış anlamış ki ne uyuzluğum, ne saygısızlığım, ne 'nasıl akademisyen'' oluşum, ne kibirliliğim kalmış...uzak durmaya çalışınca da nişanlıma sikayet ediyorlar falan..ben zaten sıkıntılar içinde, mücadele ede ede kendime sıfırdan bi hayat kurmuşum, sonra nişanlımla mutluluğu bulmuşum, ama ailesini tanıdıkça tek isteğim hayatımın kalanında 'huzur'lu yaşamak..kimseyle tekrar mücadele edecek gücüm yok...o kadar..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?