Nişanlımın ailesi

bence eskisi gibi kimse kimseye is yaptiramiyor, zaten hersey makinalarla hallediyor. asil mesele stres topu, canin sikilinca saracagin biri, el kizi oldugun icin dudagini bukecegin bir eglence olmasi
Henüz çamaşır katlayan, ütü yemek yapan, toz alan, cam silen, perde takan bir makina yok. 🎃 Diğer yandan dediğiniz de doğru, oğluna nazı o kadar geçmez, kıyamaz sakınır lafını. Elin kızı öyle değil tabi, ağzına geleni say, acımadan canını yak dur.
 
bakin insan dogasi. evlendikten sonra nisanliniz yaninizda olsa bile, zamanla sizin ailenizle beraber takilirken, ben enayi miyim benim ailem nerede diyecek. istedigi kadar ailesi ile anlasamasin, surekli defansta olmak guzel bir his degil. ayrica sizin ailenizin yaninda el oglu olacak. siz anne babaniniz ne kadar severseniz sevin, bir sekilde damadi elestirecekler vs o zaman da esiniz bilenmeye baslar.

bence onemli olan kafa yapisi ayni olan ailelerin cocuklarinin evlenmesi. yani sizin gibi ailenin cekirdek aile oldugunu dusunen birisini bulmaniz gerekiyor. o adam cocukluktan beri bu muhabbetleri dinlemistir. anam kadin anam diye buyutmustur kaynana onu. benim annem de cok fedakardir ama beni buyuturken her zaman siz kendi ailenizi kuracaksiniz, cocuk bana baksin diye yetistirilmez diye buyuttu. simdi 3-4 yasindan beri farkli telkinlerle buyuyen cocuklar ayni olabilir mi.

bunun tek istinasi boyle bir durumda ailenisi hizaya cekebilecek birisi olmasi. oyle bir hizaya cekecek ki bir sey diyemeyecekler. ama sizinki en kucuk.. isi zor. yapsa bile diger kardesler kiskanip anneyi yellerler.

Dizegeline bilir diye düşünüyorum ama çok yipranacagim da aklımdan çıkmıyor.
Nisanlimin aile bağları kuvvetli değil. Ablalalari ve abisiyle telefonda hiç konuştuğunu görmedim. Annesiyle de 2 3 haftada bir anca konuşuyor.
Memlekette yaşama gibi bir düşüncem bir ihtimal bile yok. Uzaktan belki bir ihtimal. Bilemiyorumm
 
Herkese iyi haftalar dilerim.
Uzun bir sevgililik dönemini nişanlılıkla sonuçlandırdık. Söz-isteme-nişan a dan z ye hepsiyle tek tek ilgilendim. Tabi bu sürede herkesi memnun etmede herkese ayrı dil dökme de çabası.
Sorunum problemim nişanlımın ailesi. Nişanlımın babası 20 yıl önce vefat etmiş. Yetişkin abisi ve ablaları var. Annesi ise yaş olarak annemle aralarında yaklaşık 15-20 yaş var.
Aileler tanışmadan önce annesi ile telefonda bir kaç kez görüştük. İyi biri elinden gelenin fazlasını yapmaya çalışan biri diye düşündüm. Bir akrabalarının nişanına gitmiş isteme söz nişan kahve vs vs hepsi kalabalık bir toplumun içinde olmuş bizde o şekilde yaparız dedi. Ben isteme ve sözü yakın aileler arasında olup nişanı büyük bir organizasyon olarak istediğimi söyledim. O tanıdığım kadın bir anda değişti yok öyle yapmayacağız böyle yapacağız diye diretti ve daha ortada herhangi bir tanışma vs yokken bunları söyledi. Tabi ortada daha hiçbirşey yokken söyledi bunları. Telefonu kibarca kapattım. O dönem sevgilimle paylaştım. Sen nasıl istiyorsan bende o şekilde istiyorum dedi. Bu da beni mutlu etti.
Aileler tanıştı. Abisi isteme söz nişan nasıl olacak dedi. Sevgilimle biz düşüncemizi söyledik. Ailemde aynı şekilde saygı duyup gençlerin istediğini gibi yaparız dedi. Sevgilimin annesi orada gene yok beraber olsun gibisinden ses çıkarmaya başladı. Halamda vardı orada isteme söz nişan bunlar kız tarafında yapılır gelin ve ailesi karar verir dedi. Sevgilimin annesi gene uzatmaya çalıştı. Konu orada kapandı.
Tabi bununla kalmadı bu ısrar olayı. Sevgilimin annesi babaannemi arayacakmış hepsi beraber olsun diye onu ikna edecekmiş babaannemde beni ikna edecekmiş. Saçmalık had safhada aklıma gelince gene sinirleniyorum.
Nişanlım ve ben memleket dışında yaşıyoruz orada çalışıyoruz. Nişanlımın işininin memleketede geçme durumu var. İki şehirde büyükşehir. Memlekette aile ap var. 1. ve 2. kat abiye ait 3. kat nişanlıma ait. Nişanlıma ait olan binada annesi yaşıyor. 1. katta oturan yok.
İstemeden önceki akşam tekrar bir konuşmak için geldiler. Babam çocuklar memlekette olurlarsa ev işi nasıl olacak dedi. Abi evi var orda kalırlar dedi. Babam orda yaşayacaklarsa nişanlımın annesinin 1. katta mı kalacağını sordu, benim kızım beraber yapamaz dedi. Derin bir sessizlik oldu. Babam yinede kızımın kararı onemli dedi, bir türlü o ortamda bana cevap doğmadı. Babam ve annem bir kaç kez konunun üstüne gittiler. Nişanlım annesi, "benim oğlum ne derse o olur oğlum beni bırakmaz" diye saçma sapan bir şeye değindi. Ailemin irdelemesiyle söz hakkı bana geldi bu konuyu biz x (sevgilimle de konuştuk) ben beraber yaşamak istemiyorum diye ailelerin yanında da dile getirdi. Ortamda bir sessizlik oldu. Babam sevgilimede sordu düşüncesini. Sevgilim y (ben oluyorum) nasıl isterse o şekilde olacak dedi. Annesini yüzü düştü kalkana kadar da o şekilde davrandı.
İsteme-söz oldu. Nişan için son hazırları yaptık. Tabi ben bütün saflığımla kuaför için elti ve görümcelerinde önünden geçtim. Birlik beraberlik olsun diye. Tabi hayatımın en büyük hatasını yapmışım o ayrı bir konu oraya girmeyeceğim. Kuaför için görümceyle konuşurken konu isteme den önceki akşamda konuşulanlara geldi. Bana "kırıcı oluğumu, annesi hep x evlenirse gelinimle duracağını söylediğini, benden asla böyle birşey beklemediklerini ve daha bir sürü" eleştiri söyledi. Tabi bunları duyunca sabrım taştı. Kırıcı konuşmadım, ben kendi çekirdek ailemi kurmak için evleniyorum dedim. Siz bana bu zamana kadar sordunuz da mı benden böyle birşey beklemediniz dedim. Ki bunları kardeşinizde biliyordu dedim. Ona sordunuz mu hiç dedim ee yok biz yaşarsın dize düşündük vs vs düşünülmeyle olmuyor bu işler dedim. Bana siz den kimse bu konuyu açmadı bile dedi. Ortam iyice gerildi. Bu bizim hayatımız nasıl istiyrsak o şekilde olur ve daha fazla konuşmak istemiyorum deyip telefonu kapattım.
2 aydır nişanlıyız. Nişanlımın ailesini asla benimseyemiyorum ve benimsemek bile istemiyorum. Daha yolun başında bu yapılanları asla unutamıyorum. Hepsiyle arama mesafe koydum. Nişanlım kendi ailemi çok seviyor. Onlarla birşey yapmayı çok seviyor. Hal böyle olunca ben mi çok büyütüyorum kendi kendimi mi dolduruyorum diye düşünüyorum.
Zor bir durum. Umarım nişanlın degısmez. Dıyeceklerım bu kadar
 
Bu düşüncenin önemini bunları yaşarken anladım. Eş önemli ama eş ailesi daha önemli. Nişanlımın ailesinde tahsilli olan tek kişi nişanlım. Bu sebepten aile saçma sapan şeylere başvuruyor. Üzüldüğüm tek şey bu kadar yıl ve emek.
söyle soyleyeyim size çevremde son zamanlarda en çok duyduğum şey - çok emek verdim geri dönemem. Evlilikte aslında en çok zorlayan düşüncelerden biri bu. Ben 2.5 sene evli kaldım ve kısa bir süre olmasına rağmen benim için de çok büyük bir emek vardı-
Kendimden çok şey verdim ilişkim için. Ama aslolan ilerisi için sağlıklı bir ortam yaratabilmek. 5 sene boyunca verdiğiniz emekler boşa gidicek diye düşünerek sonu sizi çok mutsuz veya huzursuz edecek bir ise kalkışmak da çok riskli.
Önerim süreci yavaşlatin - oyalayin demiyorum , eminim nisanliniz kötü biri değildir ama zaten iyi kötü ayrimindan ziyade anneyle toksik I bir ilişki içinde olan birey durumu sorun burada. Zamanla bu toksik ortam evliliği de sizi de zehirliyor.
 
Dizegeline bilir diye düşünüyorum ama çok yipranacagim da aklımdan çıkmıyor.
Nisanlimin aile bağları kuvvetli değil. Ablalalari ve abisiyle telefonda hiç konuştuğunu görmedim. Annesiyle de 2 3 haftada bir anca konuşuyor.
Memlekette yaşama gibi bir düşüncem bir ihtimal bile yok. Uzaktan belki bir ihtimal. Bilemiyorumm
Dizegelmek eğer değişir / bana bağlanır ben onu adam ederim gibi bir düşünce ise - bu düşünceye asla bel bağlamayın derim. Yetişkin bir bireyi kimse adam edemez. Ona göre ya da anneye göre o sorunsuz ki zaten. Neyini adam edeceksiniz :) benim eşim yönlendirmeye çok açık bir adamdı. Dışarıdan herkes ne kadar uysal ne kadar uyumlu derdi - ki öyleydi gerçekten. Ama ne zaman ki anne işin içine girdi - o benim annem , öncelik o dedi her zaman. Çünkü anne onu kullanmayı / yönlendirmeyi kendine görev edinmişti
 
nisanlinin arkanda olmasi cok guzel ama aklin varsa o aile apartmanina ya da o sehre gitmezsin. ortada baba yok, ana ortada kalmis. herkes elinden atmak icin duygusal baski yapar. sonucta genelde boyle durumlarda anne küçük oglanla beraber yasar. digerleri de ooh anamiza da iyi bakılıyor diye rahatca keyifle hayatlarina devam ederler.
 
Birak allah askina anasi yetmemis birde sürüyle görumce, ömrunü yerler senin.

Uzak diyarlarda bir yerde oturu ama eminim sen gidersin o aile aprta oturursun en fazla iki ay sonra burda pespese konular gelir.
 
Benim şuan ıkı eltım kaynanamın dolabını silmeye gıttı.
Kaynanamın gözünde gelın eşittir hizmetçi.
Bir ara beraber yaşıyorlardı şimdi ayrıldılar ama temizlıge yine gidiyorlar..
Her işte olmak zorundalar.
Nıye kaynanam böyle buyurdu.
Zihniyet kolay kolay değişmez.
Nisanlına da güvenme o kültürde büyümüş bır müddet sonra yapsan nolcak derler..
 
Nişanlım 28 yaşında. Nişan için salonu sadece babam ödedi onun haricinde ailelerden herhangi bir destek almadık. Nişan bohça olaylarını ikimiz ödedik. Söz organizasyonunu hediyelik ben ödedim. Nişan için kuaför otoğrafçı felan nişanlım ödedi yetmediği yerde birbirimize destek olduk.
Nişanlım geçen yıl arabasını aldı. Düğün altınlarınında bir kısmı yapıldı. Benimde kenarımda altın birikimim var. Onun ailesinin hiç birşekilde eli cebine girmedi bu süreçte.
Haklarınıda yemek istemiyorum nişanda annesi 40 bilezik taktı, abisi 10 gr bilezik taktı.
Ta nişanda kadın sana 40 bilezik mi taktı? 😁 başında taşı kadını 😀
 
Umarım evlendikten sonra ilerleyen yılllarda, annesi iyice yaşlanınca eşini bir anne ve memleket sevdası almaz. Çoğunluk öyle oluyor. Önce sen ne dersen o olur, sonra ya memlekete gideriz ya boşanırız. Hele çocuktan sonra erkeklere bir haller oluyor. Ben cesaret edip evlenemezdim yalan değil.
 
X