Haftada 1-2 dedi. Bunu sormuştum. İzin günlerimde gitmem, sana ayırmak isterim diye de belirtmiştim. O da kabul etmişti.
haftada 1 - 2 onun ailesini gormek az mi? benim de ablam evlendi ayni sehirdeyiz. ayda bir o gelir sonraki ay bir biz giderdik ilk aylar. bazen iki ayi bulurdu (simdi cooook daha genis araliklar). evlenmissin, bitmis gitmis daha haftada 2 aksam görüşmeye ne gerek var? cok sacma geliyor bana.
bir de sende de hata var deyince kizmissin ama bu kadar yuzgoz olmak senin sucun. adam "istersen gorusme" demis, "bu cozum degil" demissin yine de onca seye rağmen her hafta gidip iki saat yenigelin oturmasi yapmaya devam etmissin (ki arasi cok iyi olanlar bile bu kadar sık gitmiyor nisanli ailesine). yok hali alacaksiniz yok ev tutacaksiniz kadin her an icinizde. sanki akraba tanıdık ne indirimi yapacak ki? verin trendyoldan siparis olsun bitsin. ya da gezin nisanlinla alın, o "aaaa halici tanidik var" diyesiye "coktan aldik" diyin.
kimse annesini seçemez ama en iyi annesini tanır, huyunu suyunu muhtemel tepkilerini bilir. Bilip de onceden tum onlemleri almamasi nisanlinin suçu.
benim annem iyidir, hostur, fedakardir ama zor biridir. kendi dogrusu olsun ister. hem de düşünmeden sirf o dedi diye o an kabul etmeni ister. ogrenci yurdundan eve cikacaktim, begendigi evi pahali buldum tutmak istemedim diye bagjrip cagirip "madem bensiz yapiyorsun bana ihtiyacın yok" diyip beni bırakıp otogara gitmeye çalışmıştı. böyle bir insan.
ablam onu tanidigi, bildigi icin annemi ne gelinlik bakmaya cagirdi, ne aldiginin fotosunu gosterdi (ki iyi ki de göstermemis prova icin giyinince sirt dekoltesine laf soyledi moralleri bozdu), ne ev bakmaya cagirdi. gitti nisanlisiyla elele gezdi haftalarca buldu tuttu. annemlerin alacagi beyaz esyalar bizim mahallede babamin is yaptigi birinden alinacakti. adam tanidigi icin uygun taksit yapacakti falan. ona bile bizim mahallede olmasina ragmen annem bakalim diyince gitmedi "is cikisi nisanlim gelsin biz gideriz,begendigimiz olursa alirsiniz" dedi.
kolay miydi?
tabii ki hayir
kalpler kirildi mi?
elbet kırılmıştir.
ama bu süreç olabilecek en dusuk kavgayla- tartismayla sonuclandi. ev icinde sesler yukselse de es adayi bunlara tanik olmadi- ona en ufak saygisizlik yapılmadı.
yani burada yine sizin bunca lafi duymanizin esas sebebi anasinin problemli olmasi degil nisanlinizin olayi dogru ele alamamasindan.
ben de cok yakinda annemi yeni damadiyla tanıştıracagim. onlarla tanistirmadan evi tuttuk, icini dayadik dosedik, dekore ettik ki bu konularda hic gerilmeyelim:) aslinda ailem asiri bonkör eli acik insanlar. Ben herseyi almis olmasam büyük bir keyifle bana herseyin en guzelini almak isterlerdi ama gerek yok. ne kadar az mudahil olunmasi o kadar iyi bence. yapan herseyini kendi yapsin- kimseyle de muhatap olmasin:)
ha bir de annem namazinda abdestinde birisi buldugum adam ne Türk ne Müslüman. eminim büyük kavgalar cikacak çünkü annemi tanıyorum ama buna hazirim da (sevgilim de hazir, daha bu yola cikmadan - sadece takilirken bile annemin nasil mudahaleci biri olduğunu bilirdi)
ben susup oturup sevgilimi annemin tatsiz davranislarina müdahil etsem, defalarca cocukla kavga ettigimiz halde hala annem ona saygisizca davransa ve ben hala orada yali bostani gibi dikilsem - olay anindaki rahatsiz edici durumlarda susup sonradan "annemle konustum, konustum" diye gazini alsam, es adayim "dayanamiyorum artik" diye aglama patlama noktasina gelince ben de onla ezik ezik aglasam eminim beni terkeder. çünkü kendisine saygisi olan insanin yapmasi gereken budur.