- 7 Kasım 2023
- 1.733
- 2.925
- 40
-
- Konu Sahibi kirmizi8416
- #61
Kızınız babasız büyüyor zaten. Babayı ben göremedim... Boşanmış gibisinŞu an aklımda tek düşünce bu, ama kızımın babasız büyümesini hiç istemiyorum. Kafam allak bullak.
Yani şansını değerlendirdi ama kırgınlık devam mı ediyor, yoksa şansını değerlendiremedi mi? Benim anladığım kocanız aynı tas aynı hamam.Merak etmeyin onu da yaptım. Son bir şans verdim ama kırgınlık bitmiyor.
Bi kadın vardi, eşinin eski eşinden bir cocugu vardı bir tane de ortak çocukları vardı. Eski es demişti ki, yeni karin iyi kazanıyor, o sizin çocuğa ve eve baksın sen de bizim çocuğu özel okula gönder maasinlaadam da tamam demişti. Ondan sonra okuduğum en saçma konulardan biri bu. Hani lohusalik falan kafanız karıştıysa rahatça dışarıdan nasıl görünüyor durum görün istedim.
Bazen ailelerin de elinden bir şey gelmiyor katip. Diretseler boşandırsalar yarın öbür gün suçlu olurlar. Sizin yüzünüzden boşandım. Ben kocasız kaldım çocuğum babasız kaldı diye suçlanırlar.Beni bütün sülale sıra dayağına çekmişti şimdiye.Ben böyle vakalarda en çok ailenin sakinliğine şaşıyorum, sen kızını elin herifini beslesin diye mi okuttun ne bu sakinlik?
Valla kocayı da peşinden babasının evine getirenleri gördüğüm için acaba boşanmayıp çekmeye devam mı etseler zaten bi şekilde gönüllülük oluyor diye düşünmekten kendimi alamıyorum. Burda bir kızcaz vardı, beceriksiz kocası evi kapatıp köye anasının yanına sürükledi, sonra anasıyla bir oldu kızı elinde çocukla attı sokağa. Kız babasının evine gitti, adam napmış etmiş gönlünü almış yerleşmiş kayın aile evine. 2.çocuğu da patlatmışlar arada derede. Konu sahibi umarım aklını başına tez alır.Bazen ailelerin de elinden bir şey gelmiyor katip. Diretseler boşandırsalar yarın öbür gün suçlu olurlar. Sizin yüzünüzden boşandım. Ben kocasız kaldım çocuğum babasız kaldı diye suçlanırlar.
Kör ölür badem gözlü olur.
Konudaki aile boşansın istiyormuş ama konu sahibi ı ıhh.
Boşanmış bir çiftten tek farkınız aynı soyadi kullanmanız.Merhaba. Biraz uzun olacak ama içinden çıkamadığım durumlar var, belki bir akıl veren olur
Eşimle severek evlendik, ben şehir değiştirdim. Eşim esnaf, çok büyük paralar kazanmıyor. Ben maaşlı, sosyal hakları iyi bir işte çalışıyorum. Eşim evlenmeden önce işyerine 5 – 6 gün giderdi. Pandemiden sonra bu süreler azaldı. Kuzeninin vefatından sonra iyice saldı, haftada 1 belki. Online satış da yapıyor ancak bir ev geçindirmek için yeterli değil. Ailesi varlıklı ancak onlardan bir beklentim hiç olmadı. Evlenirken oturduğumuz evi bile neredeyse onlar seçti, mobilyaları, yatak odamın rengini vs. Çok içime attığım şeyler oldu ama sustum. Haziranda doğum yaptım. Bu arada bebek odasını ben ödedim, doğum masraflarını ben karşıladım. Bir de eşim doğum günü için kombine bilet istedi, onu da aldım. Kayınvalidem bakacaktı güya çocuğa, yardımcı da tutacaktık. 3 gün hastanede yattım doğumdan sonra. Sezaryen sonrası hemen miyom ameliyatı olmuştum. Tansiyonumu dengeleyemediler, bebeğimde de sarılık riski vardı. Eşimin sülalesi fündüz gelip yiyor içiyor, gece bütün derdi sıkıntıyı annem çekiyordu. Babam o ara ev alışverişimi bile yapıyordu. Eşim ise yıkanıp kahve içmeye gider, kargo varsa onu götürürdü. Hastaneden çıktığımız gün bitik haldeyim, annem de yorgun, kanamam var. Kv, kp, eltim, kayınbiraderler bize geldiler yediler içtiler. Bir tas çorba bile görmedim. Ertesi gün de kaçar gibi yazlıklarına gittiler. Annem, benimle bebekle, yemekle,evle başbaşa kaldı. Çünkü ben yerimden zor kalkıyordum. Bir hafta sonra bayramdı ve eşim de 2 gün bayramda yazlığa gitti. Dayanamadım, ben de annemlerle doğduğum şehre döndüm. Halen ordayım, işe başladım. Bebeğim 10 aylık ve annem bakıyor. İşe başlama zorundaydım çünkü bakıcı tutacak kadar ekonomik rahatlığımız yok. Eşim benim üzerimden sigortalı, yani çalışmasam açıkta kalacağız. Eşim, benim yanıma geldiğinde ben ağrıdan kıvranırken havuza bile gitti. Şimdi bir şeyleri düzeltmeye çalışıyor belki ama hala sorumsuzluk var. Bir ihtiyacın var mı diye sorduğun yok diyorum, haklısın düşünemedim diyor bir sefer soruyor tekrarı yok. Onun olduğu şehirdeki kiralık evimizin yıllarca kirasını ödedim, geçen ay yine benden istedi. Faturalar da bende. Tüm gün çalışıyorum, akşam bebeğimle ilgileniyorum. Haftasonları geliyor ya da ben gidiyorum önceden yaşadığımız şehre. Çocuk kreşe gidene kadar annem bakacak, sonra döneceğim diye konuştuk, yoksa boşanacaktık. Ama benim dönesim yok. Bu haftasonu yine gideceğim, çocuğun bir ihtiyacı var mı alayım mı demiyor da çocuğu annemlerde yıkayalım mı onlar da görmek istiyormuş diyor. Patladım yine her zamanki gibi. Bazen ciddi ciddi boşanmayı düşünüyorum, çünkü o benim şu an yaşadığım şehre gelmeyi kabul etmiyor. Soğudum, kırgınım. Bazı şeyler nasıl düzelir bilmiyorum.
Çok uzun oldu, kusura bakmayın ;(
Kırılmakta çok haklısınızMerhaba. Biraz uzun olacak ama içinden çıkamadığım durumlar var, belki bir akıl veren olur
Eşimle severek evlendik, ben şehir değiştirdim. Eşim esnaf, çok büyük paralar kazanmıyor. Ben maaşlı, sosyal hakları iyi bir işte çalışıyorum. Eşim evlenmeden önce işyerine 5 – 6 gün giderdi. Pandemiden sonra bu süreler azaldı. Kuzeninin vefatından sonra iyice saldı, haftada 1 belki. Online satış da yapıyor ancak bir ev geçindirmek için yeterli değil. Ailesi varlıklı ancak onlardan bir beklentim hiç olmadı. Evlenirken oturduğumuz evi bile neredeyse onlar seçti, mobilyaları, yatak odamın rengini vs. Çok içime attığım şeyler oldu ama sustum. Haziranda doğum yaptım. Bu arada bebek odasını ben ödedim, doğum masraflarını ben karşıladım. Bir de eşim doğum günü için kombine bilet istedi, onu da aldım. Kayınvalidem bakacaktı güya çocuğa, yardımcı da tutacaktık. 3 gün hastanede yattım doğumdan sonra. Sezaryen sonrası hemen miyom ameliyatı olmuştum. Tansiyonumu dengeleyemediler, bebeğimde de sarılık riski vardı. Eşimin sülalesi fündüz gelip yiyor içiyor, gece bütün derdi sıkıntıyı annem çekiyordu. Babam o ara ev alışverişimi bile yapıyordu. Eşim ise yıkanıp kahve içmeye gider, kargo varsa onu götürürdü. Hastaneden çıktığımız gün bitik haldeyim, annem de yorgun, kanamam var. Kv, kp, eltim, kayınbiraderler bize geldiler yediler içtiler. Bir tas çorba bile görmedim. Ertesi gün de kaçar gibi yazlıklarına gittiler. Annem, benimle bebekle, yemekle,evle başbaşa kaldı. Çünkü ben yerimden zor kalkıyordum. Bir hafta sonra bayramdı ve eşim de 2 gün bayramda yazlığa gitti. Dayanamadım, ben de annemlerle doğduğum şehre döndüm. Halen ordayım, işe başladım. Bebeğim 10 aylık ve annem bakıyor. İşe başlama zorundaydım çünkü bakıcı tutacak kadar ekonomik rahatlığımız yok. Eşim benim üzerimden sigortalı, yani çalışmasam açıkta kalacağız. Eşim, benim yanıma geldiğinde ben ağrıdan kıvranırken havuza bile gitti. Şimdi bir şeyleri düzeltmeye çalışıyor belki ama hala sorumsuzluk var. Bir ihtiyacın var mı diye sorduğun yok diyorum, haklısın düşünemedim diyor bir sefer soruyor tekrarı yok. Onun olduğu şehirdeki kiralık evimizin yıllarca kirasını ödedim, geçen ay yine benden istedi. Faturalar da bende. Tüm gün çalışıyorum, akşam bebeğimle ilgileniyorum. Haftasonları geliyor ya da ben gidiyorum önceden yaşadığımız şehre. Çocuk kreşe gidene kadar annem bakacak, sonra döneceğim diye konuştuk, yoksa boşanacaktık. Ama benim dönesim yok. Bu haftasonu yine gideceğim, çocuğun bir ihtiyacı var mı alayım mı demiyor da çocuğu annemlerde yıkayalım mı onlar da görmek istiyormuş diyor. Patladım yine her zamanki gibi. Bazen ciddi ciddi boşanmayı düşünüyorum, çünkü o benim şu an yaşadığım şehre gelmeyi kabul etmiyor. Soğudum, kırgınım. Bazı şeyler nasıl düzelir bilmiyorum.
Çok uzun oldu, kusura bakmayın ;(
O sonra bir daha siteye girmedi. Herkes meraktaYeni eş bunu kabul etti mi?
O adam sırf eski karısı koca bulmasın diye sahiplenme duygusu ile yapıyordu bence. Bu böyle değişse gelin beni bulun. Özel okuldan vazgeçilmişti, bi denedi adam, ı ıh yemedi.O sonra bir daha siteye girmedi. Herkes merakta
Kesinlikle ya başka bir açıklaması yok. Adamın aklı çıkıyordur eski es evlenecek diye.O adam sırf eski karısı koca bulmasın diye sahiplenme duygusu ile yapıyordu bence. Bu böyle değişse gelin beni bulun. Özel okuldan vazgeçilmişti, bi denedi adam, ı ıh yemedi.Şansını fazla zorladığını anladı g.tüm g.tüm çekildi oturdu yerine.
Sizin çocuğu kocayı daha rahat beslemek için yaptınız sanırım. Kendi duygusal açlıklarınızı”çocuğum babasız kalmasın” bahanesine sığdırmayın (annesi babası ayrı biri olarak yazıyorum kafadan sallama değil yani) . Para vermeyi kesin sonra izleyin tiyatroyu biraz erkek olsun asalak gibi yaşıyor böyleleri lafa gelince de mangalda kül bırakmaz. Boşanamam kocasız yaşayamam derseniz ki şuan zaten koca yok ortada o halde kavga dövüş devam.Merhaba. Biraz uzun olacak ama içinden çıkamadığım durumlar var, belki bir akıl veren olur
Eşimle severek evlendik, ben şehir değiştirdim. Eşim esnaf, çok büyük paralar kazanmıyor. Ben maaşlı, sosyal hakları iyi bir işte çalışıyorum. Eşim evlenmeden önce işyerine 5 – 6 gün giderdi. Pandemiden sonra bu süreler azaldı. Kuzeninin vefatından sonra iyice saldı, haftada 1 belki. Online satış da yapıyor ancak bir ev geçindirmek için yeterli değil. Ailesi varlıklı ancak onlardan bir beklentim hiç olmadı. Evlenirken oturduğumuz evi bile neredeyse onlar seçti, mobilyaları, yatak odamın rengini vs. Çok içime attığım şeyler oldu ama sustum. Haziranda doğum yaptım. Bu arada bebek odasını ben ödedim, doğum masraflarını ben karşıladım. Bir de eşim doğum günü için kombine bilet istedi, onu da aldım. Kayınvalidem bakacaktı güya çocuğa, yardımcı da tutacaktık. 3 gün hastanede yattım doğumdan sonra. Sezaryen sonrası hemen miyom ameliyatı olmuştum. Tansiyonumu dengeleyemediler, bebeğimde de sarılık riski vardı. Eşimin sülalesi fündüz gelip yiyor içiyor, gece bütün derdi sıkıntıyı annem çekiyordu. Babam o ara ev alışverişimi bile yapıyordu. Eşim ise yıkanıp kahve içmeye gider, kargo varsa onu götürürdü. Hastaneden çıktığımız gün bitik haldeyim, annem de yorgun, kanamam var. Kv, kp, eltim, kayınbiraderler bize geldiler yediler içtiler. Bir tas çorba bile görmedim. Ertesi gün de kaçar gibi yazlıklarına gittiler. Annem, benimle bebekle, yemekle,evle başbaşa kaldı. Çünkü ben yerimden zor kalkıyordum. Bir hafta sonra bayramdı ve eşim de 2 gün bayramda yazlığa gitti. Dayanamadım, ben de annemlerle doğduğum şehre döndüm. Halen ordayım, işe başladım. Bebeğim 10 aylık ve annem bakıyor. İşe başlama zorundaydım çünkü bakıcı tutacak kadar ekonomik rahatlığımız yok. Eşim benim üzerimden sigortalı, yani çalışmasam açıkta kalacağız. Eşim, benim yanıma geldiğinde ben ağrıdan kıvranırken havuza bile gitti. Şimdi bir şeyleri düzeltmeye çalışıyor belki ama hala sorumsuzluk var. Bir ihtiyacın var mı diye sorduğun yok diyorum, haklısın düşünemedim diyor bir sefer soruyor tekrarı yok. Onun olduğu şehirdeki kiralık evimizin yıllarca kirasını ödedim, geçen ay yine benden istedi. Faturalar da bende. Tüm gün çalışıyorum, akşam bebeğimle ilgileniyorum. Haftasonları geliyor ya da ben gidiyorum önceden yaşadığımız şehre. Çocuk kreşe gidene kadar annem bakacak, sonra döneceğim diye konuştuk, yoksa boşanacaktık. Ama benim dönesim yok. Bu haftasonu yine gideceğim, çocuğun bir ihtiyacı var mı alayım mı demiyor da çocuğu annemlerde yıkayalım mı onlar da görmek istiyormuş diyor. Patladım yine her zamanki gibi. Bazen ciddi ciddi boşanmayı düşünüyorum, çünkü o benim şu an yaşadığım şehre gelmeyi kabul etmiyor. Soğudum, kırgınım. Bazı şeyler nasıl düzelir bilmiyorum.
Çok uzun oldu, kusura bakmayın ;(
Tespitleriniz o kadar doğru ki. Kadınlar bazen gereksizce her şeyi yüklenmeye çalışıyor, sonra da üzülen yine kadın oluyor...Yanlış anlamayın ama bence siz buna sebep olmuşsunuz. Güçlü olup mücadele verdiğinizi ve bazı şeyleri içinize attığınızı gördükten sonra üzerinize gelmiş. Eski sevgililerim ben kadın halimle stabil maaşım olsun diye uğraşırken bana gaz verip kendileri hiçbir sınava hazırlanmıyordu erkekler mücadeleci güçlü kadin görünce aradan çekiliyorlar şu aşamada boşanmanızı önermen ama diğer evi finanse etmeyin ya çocuğa baksın ya da sizin gibi tam zamanlı çalışsın param kalmadı bebeğe gitti diyin bahane bulun
Peki sonuç? Tespitler doğru, yani aksiyon alacak mısınız?Tespitleriniz o kadar doğru ki. Kadınlar bazen gereksizce her şeyi yüklenmeye çalışıyor, sonra da üzülen yine kadın oluyor...
Size büyü falan mı yapıldı? Efsunlandınız mı? Bi baksanıza dışarıdan kendinize.Aksine annem neden bugüne kadar bize söylemedin diye kızıyor ve surat asıyor. Ona kalsa hemen boşanmam lazım, kandi hhayatımı yaşamam lazım. Ama nedense o cesaretim yok. Ben ki asla susmayan gerekirse çataçat kavga eden bir insanım. Ama şu an sadece bebeğim var diye vicdan yapıyorum.
Ben de çok hatırlamıyorum ama özel okul mevzusunun kapandığı aklımda kalmış. Adam kadına evi bırakmış gelmiş, mahkeme 2 bin demiş, adam maaşının yarısını veriyordu. Kalan yarısı da özel okula gidecek, eee oradaki çocuk da burdaki mısır sübeği mi ne alaka bu kadar yağdırma? Bu kadar birbirlerine meraklılardı, boşanmasalarmış. Kolay kolay sinirlenmem, o konu delirtmişti beni.Kesinlikle ya başka bir açıklaması yok. Adamın aklı çıkıyordur eski es evlenecek diye.
Ya adamın bu evden yollandigini hatırlıyorum hayal meyal. Kadın bizim yorumlardan sonra bi kendine gelip evden kovmustu. Bence barıştılar ama ders olmuştur.
Yani bazı şeyler var gelip buraya sormak bile saçma, bu konu da aynen öyle. Ben dogacam, babam beni öyle bırakıp yüzmeye gidecek anasının yanına.. e büyümeyeyim öyle babayla.