- 19 Mayıs 2020
- 46.504
- 208.254
-
- Konu Sahibi kirmizi8416
- #201
Bakalım adam için gereksiz mi cinsellik? Neden onun adına da karar verdi hiç anlamadım. Ona lazım değil diye kestirmeyecek adam sonuçta.
Bakalım adam için gereksiz mi cinsellik? Neden onun adına da karar verdi hiç anlamadım. Ona lazım değil diye kestirmeyecek adam sonuçta.Aldatılma ihtimaline de uçkur uçkur yazıp durmuş. Cinsellik zaten gereksiz. Çocuk olmuş işte arada derede. Evliliğin devamına bahane lazım tabi. Başka bir açıklama bulamasi yok.
Çünkü kamera var asdfghBakalım adam için gereksiz mi cinsellik? Neden onun adına da karar verdi hiç anlamadım. Ona lazım değil diye kestirmeyecek adam sonuçta.Onu anlatmaya çalışıyoruz ruhumuz soldu, umrunda değil. Evde yapmıyor o kutsal mabedde, ona yeter.
Eşinize annelik yapmayı bırakın ya da boşanın...Merhaba. Biraz uzun olacak ama içinden çıkamadığım durumlar var, belki bir akıl veren olur
Eşimle severek evlendik, ben şehir değiştirdim. Eşim esnaf, çok büyük paralar kazanmıyor. Ben maaşlı, sosyal hakları iyi bir işte çalışıyorum. Eşim evlenmeden önce işyerine 5 – 6 gün giderdi. Pandemiden sonra bu süreler azaldı. Kuzeninin vefatından sonra iyice saldı, haftada 1 belki. Online satış da yapıyor ancak bir ev geçindirmek için yeterli değil. Ailesi varlıklı ancak onlardan bir beklentim hiç olmadı. Evlenirken oturduğumuz evi bile neredeyse onlar seçti, mobilyaları, yatak odamın rengini vs. Çok içime attığım şeyler oldu ama sustum. Haziranda doğum yaptım. Bu arada bebek odasını ben ödedim, doğum masraflarını ben karşıladım. Bir de eşim doğum günü için kombine bilet istedi, onu da aldım. Kayınvalidem bakacaktı güya çocuğa, yardımcı da tutacaktık. 3 gün hastanede yattım doğumdan sonra. Sezaryen sonrası hemen miyom ameliyatı olmuştum. Tansiyonumu dengeleyemediler, bebeğimde de sarılık riski vardı. Eşimin sülalesi fündüz gelip yiyor içiyor, gece bütün derdi sıkıntıyı annem çekiyordu. Babam o ara ev alışverişimi bile yapıyordu. Eşim ise yıkanıp kahve içmeye gider, kargo varsa onu götürürdü. Hastaneden çıktığımız gün bitik haldeyim, annem de yorgun, kanamam var. Kv, kp, eltim, kayınbiraderler bize geldiler yediler içtiler. Bir tas çorba bile görmedim. Ertesi gün de kaçar gibi yazlıklarına gittiler. Annem, benimle bebekle, yemekle,evle başbaşa kaldı. Çünkü ben yerimden zor kalkıyordum. Bir hafta sonra bayramdı ve eşim de 2 gün bayramda yazlığa gitti. Dayanamadım, ben de annemlerle doğduğum şehre döndüm. Halen ordayım, işe başladım. Bebeğim 10 aylık ve annem bakıyor. İşe başlama zorundaydım çünkü bakıcı tutacak kadar ekonomik rahatlığımız yok. Eşim benim üzerimden sigortalı, yani çalışmasam açıkta kalacağız. Eşim, benim yanıma geldiğinde ben ağrıdan kıvranırken havuza bile gitti. Şimdi bir şeyleri düzeltmeye çalışıyor belki ama hala sorumsuzluk var. Bir ihtiyacın var mı diye sorduğun yok diyorum, haklısın düşünemedim diyor bir sefer soruyor tekrarı yok. Onun olduğu şehirdeki kiralık evimizin yıllarca kirasını ödedim, geçen ay yine benden istedi. Faturalar da bende. Tüm gün çalışıyorum, akşam bebeğimle ilgileniyorum. Haftasonları geliyor ya da ben gidiyorum önceden yaşadığımız şehre. Çocuk kreşe gidene kadar annem bakacak, sonra döneceğim diye konuştuk, yoksa boşanacaktık. Ama benim dönesim yok. Bu haftasonu yine gideceğim, çocuğun bir ihtiyacı var mı alayım mı demiyor da çocuğu annemlerde yıkayalım mı onlar da görmek istiyormuş diyor. Patladım yine her zamanki gibi. Bazen ciddi ciddi boşanmayı düşünüyorum, çünkü o benim şu an yaşadığım şehre gelmeyi kabul etmiyor. Soğudum, kırgınım. Bazı şeyler nasıl düzelir bilmiyorum.
Çok uzun oldu, kusura bakmayın ;(
Açıkçası aldatma konusunda yarası olduğunu düşünüyorum, çok gereksiz yükseldi ve uzattıkça uzattı. Muhtemel aldatıldı/aldatılıyor, kendisi de biliyor. "Kocam da kocam" cı tayfadan olduğundan yapışmış bırakmıyor adamı, adam da istediği gibi at koşturuyor, maşallah konya ovası gibi meydan..Ya bak gerçek hayatta tanısam ellemem, elleyeni öpsünler. Senin kocamda gözün var diye üstüne yürür bu. Aldatma şüphesi nasıl da yaktı içini, 1 saattir çırpınıyor, acıdım ya.
Çok yorucu olmalı hem anne, hem baba olmak çocuklara ve eşinize. Allah sbaır versin. Hayırlısı neyse o gelsin başınıza.Merhaba. Biraz uzun olacak ama içinden çıkamadığım durumlar var, belki bir akıl veren olur
Eşimle severek evlendik, ben şehir değiştirdim. Eşim esnaf, çok büyük paralar kazanmıyor. Ben maaşlı, sosyal hakları iyi bir işte çalışıyorum. Eşim evlenmeden önce işyerine 5 – 6 gün giderdi. Pandemiden sonra bu süreler azaldı. Kuzeninin vefatından sonra iyice saldı, haftada 1 belki. Online satış da yapıyor ancak bir ev geçindirmek için yeterli değil. Ailesi varlıklı ancak onlardan bir beklentim hiç olmadı. Evlenirken oturduğumuz evi bile neredeyse onlar seçti, mobilyaları, yatak odamın rengini vs. Çok içime attığım şeyler oldu ama sustum. Haziranda doğum yaptım. Bu arada bebek odasını ben ödedim, doğum masraflarını ben karşıladım. Bir de eşim doğum günü için kombine bilet istedi, onu da aldım. Kayınvalidem bakacaktı güya çocuğa, yardımcı da tutacaktık. 3 gün hastanede yattım doğumdan sonra. Sezaryen sonrası hemen miyom ameliyatı olmuştum. Tansiyonumu dengeleyemediler, bebeğimde de sarılık riski vardı. Eşimin sülalesi fündüz gelip yiyor içiyor, gece bütün derdi sıkıntıyı annem çekiyordu. Babam o ara ev alışverişimi bile yapıyordu. Eşim ise yıkanıp kahve içmeye gider, kargo varsa onu götürürdü. Hastaneden çıktığımız gün bitik haldeyim, annem de yorgun, kanamam var. Kv, kp, eltim, kayınbiraderler bize geldiler yediler içtiler. Bir tas çorba bile görmedim. Ertesi gün de kaçar gibi yazlıklarına gittiler. Annem, benimle bebekle, yemekle,evle başbaşa kaldı. Çünkü ben yerimden zor kalkıyordum. Bir hafta sonra bayramdı ve eşim de 2 gün bayramda yazlığa gitti. Dayanamadım, ben de annemlerle doğduğum şehre döndüm. Halen ordayım, işe başladım. Bebeğim 10 aylık ve annem bakıyor. İşe başlama zorundaydım çünkü bakıcı tutacak kadar ekonomik rahatlığımız yok. Eşim benim üzerimden sigortalı, yani çalışmasam açıkta kalacağız. Eşim, benim yanıma geldiğinde ben ağrıdan kıvranırken havuza bile gitti. Şimdi bir şeyleri düzeltmeye çalışıyor belki ama hala sorumsuzluk var. Bir ihtiyacın var mı diye sorduğun yok diyorum, haklısın düşünemedim diyor bir sefer soruyor tekrarı yok. Onun olduğu şehirdeki kiralık evimizin yıllarca kirasını ödedim, geçen ay yine benden istedi. Faturalar da bende. Tüm gün çalışıyorum, akşam bebeğimle ilgileniyorum. Haftasonları geliyor ya da ben gidiyorum önceden yaşadığımız şehre. Çocuk kreşe gidene kadar annem bakacak, sonra döneceğim diye konuştuk, yoksa boşanacaktık. Ama benim dönesim yok. Bu haftasonu yine gideceğim, çocuğun bir ihtiyacı var mı alayım mı demiyor da çocuğu annemlerde yıkayalım mı onlar da görmek istiyormuş diyor. Patladım yine her zamanki gibi. Bazen ciddi ciddi boşanmayı düşünüyorum, çünkü o benim şu an yaşadığım şehre gelmeyi kabul etmiyor. Soğudum, kırgınım. Bazı şeyler nasıl düzelir bilmiyorum.
Çok uzun oldu, kusura bakmayın ;(
Eşinizin ebeveyni olmuşsunuz. Ebeveynler böyle alan tanıyıp harçlık verir. Çocuk gibi gelmiş havuza girmis filan. Eşi böylesine maddi olarak rahata alıştırmaya karşıyım. Hastalık sağlık durumu değil bu. Esiniz calisamiyor değil, rahatsız değil,kaza yapmış vs değil. Hayat müşterektir siz herseyi goguslemissiniz o halde bu adamla evli kalma motivasyonunuz nedir?Hadi maddiyati geçtik diyelim enazindan sizin paranızla size ilgili olsa bari ama oda yok. Eşi mecbur babaliktan da diskalifiye etmişsiniz. Yabancı gibi gelip çocuğunu ziyaret edip gitmekle babalık olmaz. Sürekli de adamla kavgaya tutusmayin zorla ilgi alaka dilenmeyin. Siz kavga edip enerjinizi düşürurken bile lohusa halinizle ne kadar yıpranmış oluyorsunuz boş yere farkına varın. Sessiz ve sakin olup boşanmaya bakın derim. Sizce bu adam sizin söylediklerinizi anlıyacak kapasitede mi?Merhaba. Biraz uzun olacak ama içinden çıkamadığım durumlar var, belki bir akıl veren olur
Eşimle severek evlendik, ben şehir değiştirdim. Eşim esnaf, çok büyük paralar kazanmıyor. Ben maaşlı, sosyal hakları iyi bir işte çalışıyorum. Eşim evlenmeden önce işyerine 5 – 6 gün giderdi. Pandemiden sonra bu süreler azaldı. Kuzeninin vefatından sonra iyice saldı, haftada 1 belki. Online satış da yapıyor ancak bir ev geçindirmek için yeterli değil. Ailesi varlıklı ancak onlardan bir beklentim hiç olmadı. Evlenirken oturduğumuz evi bile neredeyse onlar seçti, mobilyaları, yatak odamın rengini vs. Çok içime attığım şeyler oldu ama sustum. Haziranda doğum yaptım. Bu arada bebek odasını ben ödedim, doğum masraflarını ben karşıladım. Bir de eşim doğum günü için kombine bilet istedi, onu da aldım. Kayınvalidem bakacaktı güya çocuğa, yardımcı da tutacaktık. 3 gün hastanede yattım doğumdan sonra. Sezaryen sonrası hemen miyom ameliyatı olmuştum. Tansiyonumu dengeleyemediler, bebeğimde de sarılık riski vardı. Eşimin sülalesi fündüz gelip yiyor içiyor, gece bütün derdi sıkıntıyı annem çekiyordu. Babam o ara ev alışverişimi bile yapıyordu. Eşim ise yıkanıp kahve içmeye gider, kargo varsa onu götürürdü. Hastaneden çıktığımız gün bitik haldeyim, annem de yorgun, kanamam var. Kv, kp, eltim, kayınbiraderler bize geldiler yediler içtiler. Bir tas çorba bile görmedim. Ertesi gün de kaçar gibi yazlıklarına gittiler. Annem, benimle bebekle, yemekle,evle başbaşa kaldı. Çünkü ben yerimden zor kalkıyordum. Bir hafta sonra bayramdı ve eşim de 2 gün bayramda yazlığa gitti. Dayanamadım, ben de annemlerle doğduğum şehre döndüm. Halen ordayım, işe başladım. Bebeğim 10 aylık ve annem bakıyor. İşe başlama zorundaydım çünkü bakıcı tutacak kadar ekonomik rahatlığımız yok. Eşim benim üzerimden sigortalı, yani çalışmasam açıkta kalacağız. Eşim, benim yanıma geldiğinde ben ağrıdan kıvranırken havuza bile gitti. Şimdi bir şeyleri düzeltmeye çalışıyor belki ama hala sorumsuzluk var. Bir ihtiyacın var mı diye sorduğun yok diyorum, haklısın düşünemedim diyor bir sefer soruyor tekrarı yok. Onun olduğu şehirdeki kiralık evimizin yıllarca kirasını ödedim, geçen ay yine benden istedi. Faturalar da bende. Tüm gün çalışıyorum, akşam bebeğimle ilgileniyorum. Haftasonları geliyor ya da ben gidiyorum önceden yaşadığımız şehre. Çocuk kreşe gidene kadar annem bakacak, sonra döneceğim diye konuştuk, yoksa boşanacaktık. Ama benim dönesim yok. Bu haftasonu yine gideceğim, çocuğun bir ihtiyacı var mı alayım mı demiyor da çocuğu annemlerde yıkayalım mı onlar da görmek istiyormuş diyor. Patladım yine her zamanki gibi. Bazen ciddi ciddi boşanmayı düşünüyorum, çünkü o benim şu an yaşadığım şehre gelmeyi kabul etmiyor. Soğudum, kırgınım. Bazı şeyler nasıl düzelir bilmiyorum.
Çok uzun oldu, kusura bakmayın ;(
İyide siz bosanmissiniz adam sizi paraniz icin yaninda tutuyorMerhaba. Biraz uzun olacak ama içinden çıkamadığım durumlar var, belki bir akıl veren olur
Eşimle severek evlendik, ben şehir değiştirdim. Eşim esnaf, çok büyük paralar kazanmıyor. Ben maaşlı, sosyal hakları iyi bir işte çalışıyorum. Eşim evlenmeden önce işyerine 5 – 6 gün giderdi. Pandemiden sonra bu süreler azaldı. Kuzeninin vefatından sonra iyice saldı, haftada 1 belki. Online satış da yapıyor ancak bir ev geçindirmek için yeterli değil. Ailesi varlıklı ancak onlardan bir beklentim hiç olmadı. Evlenirken oturduğumuz evi bile neredeyse onlar seçti, mobilyaları, yatak odamın rengini vs. Çok içime attığım şeyler oldu ama sustum. Haziranda doğum yaptım. Bu arada bebek odasını ben ödedim, doğum masraflarını ben karşıladım. Bir de eşim doğum günü için kombine bilet istedi, onu da aldım. Kayınvalidem bakacaktı güya çocuğa, yardımcı da tutacaktık. 3 gün hastanede yattım doğumdan sonra. Sezaryen sonrası hemen miyom ameliyatı olmuştum. Tansiyonumu dengeleyemediler, bebeğimde de sarılık riski vardı. Eşimin sülalesi fündüz gelip yiyor içiyor, gece bütün derdi sıkıntıyı annem çekiyordu. Babam o ara ev alışverişimi bile yapıyordu. Eşim ise yıkanıp kahve içmeye gider, kargo varsa onu götürürdü. Hastaneden çıktığımız gün bitik haldeyim, annem de yorgun, kanamam var. Kv, kp, eltim, kayınbiraderler bize geldiler yediler içtiler. Bir tas çorba bile görmedim. Ertesi gün de kaçar gibi yazlıklarına gittiler. Annem, benimle bebekle, yemekle,evle başbaşa kaldı. Çünkü ben yerimden zor kalkıyordum. Bir hafta sonra bayramdı ve eşim de 2 gün bayramda yazlığa gitti. Dayanamadım, ben de annemlerle doğduğum şehre döndüm. Halen ordayım, işe başladım. Bebeğim 10 aylık ve annem bakıyor. İşe başlama zorundaydım çünkü bakıcı tutacak kadar ekonomik rahatlığımız yok. Eşim benim üzerimden sigortalı, yani çalışmasam açıkta kalacağız. Eşim, benim yanıma geldiğinde ben ağrıdan kıvranırken havuza bile gitti. Şimdi bir şeyleri düzeltmeye çalışıyor belki ama hala sorumsuzluk var. Bir ihtiyacın var mı diye sorduğun yok diyorum, haklısın düşünemedim diyor bir sefer soruyor tekrarı yok. Onun olduğu şehirdeki kiralık evimizin yıllarca kirasını ödedim, geçen ay yine benden istedi. Faturalar da bende. Tüm gün çalışıyorum, akşam bebeğimle ilgileniyorum. Haftasonları geliyor ya da ben gidiyorum önceden yaşadığımız şehre. Çocuk kreşe gidene kadar annem bakacak, sonra döneceğim diye konuştuk, yoksa boşanacaktık. Ama benim dönesim yok. Bu haftasonu yine gideceğim, çocuğun bir ihtiyacı var mı alayım mı demiyor da çocuğu annemlerde yıkayalım mı onlar da görmek istiyormuş diyor. Patladım yine her zamanki gibi. Bazen ciddi ciddi boşanmayı düşünüyorum, çünkü o benim şu an yaşadığım şehre gelmeyi kabul etmiyor. Soğudum, kırgınım. Bazı şeyler nasıl düzelir bilmiyorum.
Çok uzun oldu, kusura bakmayın ;(
Sizin durumunuz noldu acabaİyi o zaman eğlendiysen çekilebilirisn