Doğuma Gelmek İsteyen Kayınvalide

Sezeryanliyken bebekle rahat ilgilenemezsiniz esiniz ne anlar bez degismekten cok onyargilisiniz zaten ilk basta ihtiyaciniz var sonra degil torunu tabiki oglunun bebeği resim atmasi falan normal siz kadini sevmediginiz icin bahane ariyorsunuz oylede bir yardima ihtiyaciniz olacakki sasarsiniz
 
Bir hafta kalmaz en az 4 hafta kalır, öyle gönderilebilecek biri değil maalesef eşim de asla destek vermez bu konuda. Zaten biz senin düzenini bozmayalımın altındaki mesajı anlayamaz o ya d anlamazdan gelir. Biz eşimle ben için bir aileyiz dediğimde o ne demek asıl biz bir aileyiz demişti. Yani eşimle beni ayrı saymaz bile. Beni kendi büyük ailelerine dahil olmuş biri olarak görüyor.
o zaman maddi imkan varsa bakıcı isteyeceksiniz eşinizden
ya da eşinize ikimiz bakacağız yemek vs işini iyi kötü halledersin diyeceksiniz

siz kolay sanıyorsunuz dikiş ile bebek gaz uykusuzluk bir de besleme ihtiyacı vs niz olacak
 
Size de aynı soruyu sorayım deneyimliyseniz eğer, hastanede yanımda olursa, daha evvelden doğum yapmış arkadaşlarım hep hemşirelerin gelip alttan bir iki kez tedavi yaptıklarından falan bahsetti ister istemez yanında kalanlar görür dediler. Böyle bir durum var mı acaba ben her yerim görünsün istemiyorum ona da dediğim gibi kendimi yakın hissetmiyorum.
Öncesinde eşinizi bu konu hakkında bilgilendirin hemşire muayeneye geldiğinde eşin hadi biz dışarda bekleyelim desin ve hemşire ile sizi yalnız bıraksınlar. Eşinizle işbirliğiniz çok önemli.
 
Ben de ayaklarımın üzerinde durmak ve o dönemi kolay atlatmak için önden doğum sonrasına hazırlık yapmak istiyorum. Neler yapıp hazır edebilirim yiyecek vs olarak? Ayrıca sizce iyi mi ediyorum, sonraki dönemi en azından 5-7 gün eşimle geçirmek zor mu olur? Yalnız kalmak istemem sıkıntı çıkarır mı acaba? Bu dönemi yalnız geçirenler var mı?

Kayınvalideyle ilişki dinamiklerinizi bilemem. Sadece, henüz gebeliğimin başındayım ama benim bakışım şu; doğum sonrası her türlü yardıma açık olacağım. Siz sezeryan olacaksınız dikişleriniz olacak ağrı olabilir. En azından eşiniz sizinle ilgilenirken o bebekle ilgilenebilir hani ne kadar faydalanabilirim ne kadar rahatlatır beni diye bir pencereden baksanız belki fikriniz değişebilir. Ama dediğim gibi dinamiğinizi bilmiyorum, negatif etki bırakacaksa hiç olmasın tabii ki öncelik sizin ve bebişin huzurlu olması. Sağlıklı bir doğum diliyorum. :nazar:
 
İnsan kendi konforunu istiyor, eşiyle baş başa ilk günleri gecirmek istiyor ancak ne yazik ki doğum sonrasi ilk 2 hafta cok cok zor. Gercekten faydasi olacaksa ne mutlu. Zaten elbet gelecek görmeye bari en sıkıntılı dönemde gelsin. Yenidoğan bebeğe bakmak zaten cok zor gece gündüz birbirine karışıyor bi de üstüne sezeryan acısı. Size bi yemek yapsa, bebeğin altını alsa yine faydasi olur. Eşinin babalik izni bitecek işe dönecek. Sen el kadar bebekle bi başına kalacaksin
 
Peki hastanede yanımda olursa, daha evvelden doğum yapmış arkadaşlarım hep hemşirelerin gelip alttan bir iki kez tedavi yaptıklarından falan bahsetti ister istemez yanında kalanlar görür dediler. Böyle bir durum var mı acaba ben her yerim görünsün istemiyorum ona da dediğim gibi kendimi yakın hissetmiyorum.
Ben sezaryen olduğum için alttan tedavi hiç olmadım ama öyle bi durumda arkasını döner görmez. Hastane dönemi ve sonrasındaki 3 gün gerçekten zor oluyor. Tecrübeli birinin olmasını tavsiye ederim. Ama asla istemiyorsanız da siz bilirsiniz tabi.
 
3 çocuk doğurdum. 2 sezeryan bir normal. Kimseye haber vermedim gittik doğurdum geldik. Çocukları da götürdük hatta. En son doğumum 1 sene önce sezeryan oldu. Bazı sebeplerden kimse yoktu akraba vs İstanbulda. Gittik doğurdum. Kocam 10 gün bana da çocuklara da paşalar gibi baktı. Yemek hazırlamak nedir Allah aşkına? Bir de bu halinizle siz mi hazırlık yapacaksınız? Kocam 2 küçük çocuk 1,5 yaş 5,5 yaş hem onlarla ilgilendi, hem bana baktı, hem gece yeni bebeğimizi gezdirdi, hem yardımcımız memlekete gitmişti evi temizledi hem de kahvaltı yemek her şeyi yaptı etti. Yani işini bırakması mümkün değildi ama kardeşine emanet etti iş yerini de.
Yani bir erkek karısına da bakamayacaksa pes diyorum. Sonra annem geldi İstanbula yanımda kaldı biraz gitti.
 
hastanede doğumdan önce ve sonra yanınızda olur sonra eve dönmesini de problem olarak görmeyin.
kuzeniniz veya başka bir yakınınız arkadaşınız varsa eşiniz annesini bırakırken size eşlik eder.
2. gün gelmesine gerek yok. eşiniz kalsın yanınızda o siz yokken evi toparlar yemek yapar.
eve çıktığınızda da ilk zamanlar düzen kurmak zor oluyor.
sütün var mı yok mu muhabbeti hep olur.
bana da mama ver doymuyor diye baskı yaptılar evet etkilendim moralim bozuldu ama eşimin "doktor mama ver diyene kadar vermeyeceğiz" demesiyle sustu herkes.

bana sorarsanız başlangıçta yanınızda olsun.
2 hafta sonra dönebilir. siz de iş başa düşünce alışıyorsunuz zaten bir düzen kuruyorsunuz.
 
Sezeryanliyken bebekle rahat ilgilenemezsiniz esiniz ne anlar bez degismekten cok onyargilisiniz zaten ilk basta ihtiyaciniz var sonra degil torunu tabiki oglunun bebeği resim atmasi falan normal siz kadini sevmediginiz icin bahane ariyorsunuz oylede bir yardima ihtiyaciniz olacakki sasarsiniz
Ben torununu atmasın demiyorum tabii atacak da 30 kişilik akraba whatsaap gruplarına yeni doğmuş bebeği atmaları mantıksız. Çok kardeşliler bir de attıkları da ona buna atıyor. Dallanıp budaklanıyor bir maşallah bile demeyen insanlar. Neden ufacık bebeği görsün ki bu kadar kişi doğduğu gibi üstelik.
 
Peki hastanede yanımda olursa, daha evvelden doğum yapmış arkadaşlarım hep hemşirelerin gelip alttan bir iki kez tedavi yaptıklarından falan bahsetti ister istemez yanında kalanlar görür dediler. Böyle bir durum var mı acaba ben her yerim görünsün istemiyorum ona da dediğim gibi kendimi yakın hissetmiyorum.
hemşirelerden rica edeceksiniz odayı boşalttıracak.
bende öyle olmuştu.
emzirirken de yapabilirsiniz. anne bebek başbaşa olsunlar vs diyorlar hemşireler..
 
Herkese merhaba. 37 haftalık hamileyim. Kayınvalidemle aramız hep mesafeli. Hamile kaldığım ilk zamanlar annemi arayıp sen mi gideceksin ben mi demiş doğum için. Annem de çok yaşlı ve kanser hastası bir ablam var ona bakıyor evde. Gelemeyeceğini belirtmiş, kaynanam da ama onlar yapamaz bebek falan bakmaktan anlamazlar demiş.

Sonrasında benim aradığım bir gün de bana normal doğum olursan çok rahat sezaryen olursan da napalım el mecbur artık bakacağız sana, işimiz yok ne de olsa burada gelir sana bakarız dedi.

Ben bana baksın vs istemiyorum, öyle bir beklentim de yok. Hayatta ne o benden bir şey beklesin ne ben ondan. Çünkü sonrasında başa kakma gibi durumları da çok olan biri. Gelme amacı da zaten bana yardım vs değil oğlunun çocuğu doğduğu için heves, fotoğraf çekip tüm aile gruplarına vs atacak oğlumun diye, hep her şeyi öyle yapan biri. Beni sayıp sevmez. Planlarından beni arayıp bana bahsetmedi bile zaten.

Eşimle konuşmuştum. Annen en azından doğumdan bir hafta sonra gelsin demiştim. O da kabul etmişti. Şimdi eşimin aklını çelmiş, sezaryen doğum olacağım, doğumdan 2 gün evvel orada olacağım bana tarih verin diyor. Zaten hastanede onun yatacağı kalacağı vs yer de yok. Bebekle ve benimle eşim ilgilenecek, bir de onu eve bırakmak almak gibi sorunlar olacak, hastane zaten evimizden çok uzak.

Bir de ben en azından biraz alışmak, dikişlerimin iyileşmesini istiyorum. İlk emzirme deneyimimde falan negatif davranma ihtimali olan birini yanımda istemiyorum.

Eşimse dün dedi ki yemeğimizi vs yapardı annem, bir hafta evde ne yiyeceğiz vs dedi. Annem çok hevesli çok istekli bebek için vs dedi.

Ben de ayaklarımın üzerinde durmak ve o dönemi kolay atlatmak için önden doğum sonrasına hazırlık yapmak istiyorum. Neler yapıp hazır edebilirim yiyecek vs olarak? Ayrıca sizce iyi mi ediyorum, sonraki dönemi en azından 5-7 gün eşimle geçirmek zor mu olur? Yalnız kalmak istemem sıkıntı çıkarır mı acaba? Bu dönemi yalnız geçirenler var mı?

Bu dönemi yalnız geçiren eşiyle baş başa çözebilen elbet vardır ama sezeryan kolay bir şey değil, evde işe güce bakacak size alan açacak biri olması iyi gelebilir. Kendi anneniz gelebilse isteyecektiniz gelmesini değil mi. Kv nize bir şans verin, hastane, ameliyat süreci, yeni annelik kolay bir dönem değil bırakın yardım etsin. Kv tü kaka düşüncesinden çıkın, o eşinizin annesi kendi anneniz kadar yanınızda olma hakkı var, oğlu baba oluyor bu heyecanları yaşamak birlikte aile olmak güzel bir şeydir, insanları kendinizden uzaklaştırmayın. Gelir yardım eder gidişata göre bakarsınız sizi üzerse eşiniz çözer zaten
 
Lohusa eşine bir haftalığına yemek hazırlayamayan koca... Annesi hevesli ise siz de anne oluyorsunuz, huzurlu olmaya hakkınız yok mu? Annesine yaranmak, yemek hazırlamamak vesaire bebeğini doğuracak kadının huzurundan önemli mi? Doğum yapan birinin huzurlu olması gerektiğini bilmiyor mu? Sakince konuşun onunla, sinirlenmeden. Artık baba olduğunu kavrayıversin. Ama bu erkek kişisiyle lohusalık atlatamayacaksanız, ve kadında da oğlunun sevdiği şeyler yerine, lohusaya uygun yemek koyacak kadar vicdan varsa gelsin. Abla bir de haddim değil ama ikinciyi yapmasan daha iyi olur gibi.
Eger sezaryan olacaksa dogum. Esin hastanede kalmasi gerekiyor, cunku tuvalete bile gidemiyor insan. Ben 6 gun kaldim hastanede cok kan kaybettim diye. Esim hep yanimdaydi ama evde benim annem vardi. O ortaligi toparladi yemek yapti.
Bir de sonrasinda eve gecince, belki esi ise baslamak zorunda kalabilir o durumda yine cok zor olur konu sahibinin kendisine. Kesinlikle birilerinin evde olmasi lazim. 20 gun falan aglayarak tuvaletimi yaptim ben. Kalkip da bebegi yerimden alamadim. Birinin cok net olmasi lazim.
Cok zor bir durum ama elde kv var ise mecbur ona tutunacaksin. Bu noktada esi annesini dizginlemesi lazim.
 
kendinizi negatife odaklamayın.
hep değişik bir hikaye olur.
benim annem ilk doğumuma zor yetişti. babaannem vefat etti. cenazeyi memlekete götürdüler. duası vs. annem olmasa kimse altından kalkamazdı mecbur gitti.
kayınvalidem vardı benim yanımda.
ikincisi sezaryendi büyük çocuğum geceden 40 derece ateşlendi. ödümüz koptu bebeğe bir şey bulaşacak diye.
annem benimleydi bu sefer kayınvalidemler evde hasta çocuğumla ilgilendi yemek yaptı.
kayınvalidemle ilişkim kötü değil ama anne kız gibiyizdir diye bir şey yok. başlangıçta beni pek benimsemeseler de sonrasında dozunda bir iletişimimiz var.
mesafeyi ayarlarsınız. canınızı öyle baştan sıkmayın. bir şey olursa da eşinize nazlanırsınız.
ama siz de büyütmeyin üzerinde durmayın gülün geçin. hiç o dönemi tatsızlaştırmaya gerek yok..
 
Herkese merhaba. 37 haftalık hamileyim. Kayınvalidemle aramız hep mesafeli. Hamile kaldığım ilk zamanlar annemi arayıp sen mi gideceksin ben mi demiş doğum için. Annem de çok yaşlı ve kanser hastası bir ablam var ona bakıyor evde. Gelemeyeceğini belirtmiş, kaynanam da ama onlar yapamaz bebek falan bakmaktan anlamazlar demiş.

Sonrasında benim aradığım bir gün de bana normal doğum olursan çok rahat sezaryen olursan da napalım el mecbur artık bakacağız sana, işimiz yok ne de olsa burada gelir sana bakarız dedi.

Ben bana baksın vs istemiyorum, öyle bir beklentim de yok. Hayatta ne o benden bir şey beklesin ne ben ondan. Çünkü sonrasında başa kakma gibi durumları da çok olan biri. Gelme amacı da zaten bana yardım vs değil oğlunun çocuğu doğduğu için heves, fotoğraf çekip tüm aile gruplarına vs atacak oğlumun diye, hep her şeyi öyle yapan biri. Beni sayıp sevmez. Planlarından beni arayıp bana bahsetmedi bile zaten.

Eşimle konuşmuştum. Annen en azından doğumdan bir hafta sonra gelsin demiştim. O da kabul etmişti. Şimdi eşimin aklını çelmiş, sezaryen doğum olacağım, doğumdan 2 gün evvel orada olacağım bana tarih verin diyor. Zaten hastanede onun yatacağı kalacağı vs yer de yok. Bebekle ve benimle eşim ilgilenecek, bir de onu eve bırakmak almak gibi sorunlar olacak, hastane zaten evimizden çok uzak.

Bir de ben en azından biraz alışmak, dikişlerimin iyileşmesini istiyorum. İlk emzirme deneyimimde falan negatif davranma ihtimali olan birini yanımda istemiyorum.

Eşimse dün dedi ki yemeğimizi vs yapardı annem, bir hafta evde ne yiyeceğiz vs dedi. Annem çok hevesli çok istekli bebek için vs dedi.

Ben de ayaklarımın üzerinde durmak ve o dönemi kolay atlatmak için önden doğum sonrasına hazırlık yapmak istiyorum. Neler yapıp hazır edebilirim yiyecek vs olarak? Ayrıca sizce iyi mi ediyorum, sonraki dönemi en azından 5-7 gün eşimle geçirmek zor mu olur? Yalnız kalmak istemem sıkıntı çıkarır mı acaba? Bu dönemi yalnız geçirenler var mı?
Eğer yardım edeceğine inanıyorsanız gelsin. Bebeğin bütün bakımlarını siz üstlenin. Geri kalan yemektir temizliktir vs. işlerinde kv destek versin. İlk 1 hafta hormonların etkisi vs, ameliyat yarası toparlanma süreci biraz yorucu olabiliyor. Yalnız kalmak çok daha zor oluyor, yaşayan bilir. Eşinizden göreceğiniz destek asla yeterli olmayacaktır, eşimi var diye güvenmeyin. Uyuyacağınız 1 saatlik uyku bile çok kıymetli. Bebek emdi, memeyi tuttu, kilo aldı almadı, süt sağma vs. konularında evde birinim olması işinizi kolaylaştırır. Kv negatif biriyse, sizi üzen durumlarda cevabınızı verin, "lohusa her zaman haklıdır". Kimse lohusadan alçak gönüllülük anlayış beklemesin. Siz bebeğe ve kendinize odaklanın, şimdiden kendinizi strese sokmayın. Bebeğin bakımını bizzat siz üstlenin, altını siz açın, uyumasını siz sağlayın, yorulduğunuz noktada destek isteyin. Kv gittiğinde bebekle baş başa kalacaksınız, bocalamayın. Hayırlı sağlıkla doğum diliyorum. Her şey gönlünüzce olsun. Olumsuz durumlardan ziyade, bebişle geçireceğiniz güzel günlere odaklanın😊
 
Size de aynı soruyu sorayım deneyimliyseniz eğer, hastanede yanımda olursa, daha evvelden doğum yapmış arkadaşlarım hep hemşirelerin gelip alttan bir iki kez tedavi yaptıklarından falan bahsetti ister istemez yanında kalanlar görür dediler. Böyle bir durum var mı acaba ben her yerim görünsün istemiyorum ona da dediğim gibi kendimi yakın hissetmiyorum.
Hemşireler mahremiyete önem veriyorlar, benim kanamama bakacakları zaman herkesi odadan çıkardılar, ilk emzirmede çıkardılar, epidurali çekerken çıkardılar. Baktınız hemşire unuttu bu durumu, kulağına eğilip söyleyin. Mahremiyet istiyorum diyin. Bunun ayıbı yok. Ulu orta öyle şeyler yapmıyorlar. İçiniz rahat olsun.
 
Herkese merhaba. 37 haftalık hamileyim. Kayınvalidemle aramız hep mesafeli. Hamile kaldığım ilk zamanlar annemi arayıp sen mi gideceksin ben mi demiş doğum için. Annem de çok yaşlı ve kanser hastası bir ablam var ona bakıyor evde. Gelemeyeceğini belirtmiş, kaynanam da ama onlar yapamaz bebek falan bakmaktan anlamazlar demiş.

Sonrasında benim aradığım bir gün de bana normal doğum olursan çok rahat sezaryen olursan da napalım el mecbur artık bakacağız sana, işimiz yok ne de olsa burada gelir sana bakarız dedi.

Ben bana baksın vs istemiyorum, öyle bir beklentim de yok. Hayatta ne o benden bir şey beklesin ne ben ondan. Çünkü sonrasında başa kakma gibi durumları da çok olan biri. Gelme amacı da zaten bana yardım vs değil oğlunun çocuğu doğduğu için heves, fotoğraf çekip tüm aile gruplarına vs atacak oğlumun diye, hep her şeyi öyle yapan biri. Beni sayıp sevmez. Planlarından beni arayıp bana bahsetmedi bile zaten.

Eşimle konuşmuştum. Annen en azından doğumdan bir hafta sonra gelsin demiştim. O da kabul etmişti. Şimdi eşimin aklını çelmiş, sezaryen doğum olacağım, doğumdan 2 gün evvel orada olacağım bana tarih verin diyor. Zaten hastanede onun yatacağı kalacağı vs yer de yok. Bebekle ve benimle eşim ilgilenecek, bir de onu eve bırakmak almak gibi sorunlar olacak, hastane zaten evimizden çok uzak.

Bir de ben en azından biraz alışmak, dikişlerimin iyileşmesini istiyorum. İlk emzirme deneyimimde falan negatif davranma ihtimali olan birini yanımda istemiyorum.

Eşimse dün dedi ki yemeğimizi vs yapardı annem, bir hafta evde ne yiyeceğiz vs dedi. Annem çok hevesli çok istekli bebek için vs dedi.

Ben de ayaklarımın üzerinde durmak ve o dönemi kolay atlatmak için önden doğum sonrasına hazırlık yapmak istiyorum. Neler yapıp hazır edebilirim yiyecek vs olarak? Ayrıca sizce iyi mi ediyorum, sonraki dönemi en azından 5-7 gün eşimle geçirmek zor mu olur? Yalnız kalmak istemem sıkıntı çıkarır mı acaba? Bu dönemi yalnız geçirenler var mı?
İlk çocuk olduğu için bence ihtiyacınız olacak çünkü yenidoğan öyle filmlerde gördüğün gibi bir şey değil. İkinci çocuk olsaydı gelmese de olur derdim de
 
Eğer yardım edeceğine inanıyorsanız gelsin. Bebeğin bütün bakımlarını siz üstlenin. Geri kalan yemektir temizliktir vs. işlerinde kv destek versin. İlk 1 hafta hormonların etkisi vs, ameliyat yarası toparlanma süreci biraz yorucu olabiliyor. Yalnız kalmak çok daha zor oluyor, yaşayan bilir. Eşinizden göreceğiniz destek asla yeterli olmayacaktır, eşimi var diye güvenmeyin. Uyuyacağınız 1 saatlik uyku bile çok kıymetli. Bebek emdi, memeyi tuttu, kilo aldı almadı, süt sağma vs. konularında evde birinim olması işinizi kolaylaştırır. Kv negatif biriyse, sizi üzen durumlarda cevabınızı verin, "lohusa her zaman haklıdır". Kimse lohusadan alçak gönüllülük anlayış beklemesin. Siz bebeğe ve kendinize odaklanın, şimdiden kendinizi strese sokmayın. Bebeğin bakımını bizzat siz üstlenin, altını siz açın, uyumasını siz sağlayın, yorulduğunuz noktada destek isteyin. Kv gittiğinde bebekle baş başa kalacaksınız, bocalamayın. Hayırlı sağlıkla doğum diliyorum. Her şey gönlünüzce olsun. Olumsuz durumlardan ziyade, bebişle geçireceğiniz güzel günlere odaklanın😊
Çok teşekkür ederim. :)
 
Herkese merhaba. 37 haftalık hamileyim. Kayınvalidemle aramız hep mesafeli. Hamile kaldığım ilk zamanlar annemi arayıp sen mi gideceksin ben mi demiş doğum için. Annem de çok yaşlı ve kanser hastası bir ablam var ona bakıyor evde. Gelemeyeceğini belirtmiş, kaynanam da ama onlar yapamaz bebek falan bakmaktan anlamazlar demiş.

Sonrasında benim aradığım bir gün de bana normal doğum olursan çok rahat sezaryen olursan da napalım el mecbur artık bakacağız sana, işimiz yok ne de olsa burada gelir sana bakarız dedi.

Ben bana baksın vs istemiyorum, öyle bir beklentim de yok. Hayatta ne o benden bir şey beklesin ne ben ondan. Çünkü sonrasında başa kakma gibi durumları da çok olan biri. Gelme amacı da zaten bana yardım vs değil oğlunun çocuğu doğduğu için heves, fotoğraf çekip tüm aile gruplarına vs atacak oğlumun diye, hep her şeyi öyle yapan biri. Beni sayıp sevmez. Planlarından beni arayıp bana bahsetmedi bile zaten.

Eşimle konuşmuştum. Annen en azından doğumdan bir hafta sonra gelsin demiştim. O da kabul etmişti. Şimdi eşimin aklını çelmiş, sezaryen doğum olacağım, doğumdan 2 gün evvel orada olacağım bana tarih verin diyor. Zaten hastanede onun yatacağı kalacağı vs yer de yok. Bebekle ve benimle eşim ilgilenecek, bir de onu eve bırakmak almak gibi sorunlar olacak, hastane zaten evimizden çok uzak.

Bir de ben en azından biraz alışmak, dikişlerimin iyileşmesini istiyorum. İlk emzirme deneyimimde falan negatif davranma ihtimali olan birini yanımda istemiyorum.

Eşimse dün dedi ki yemeğimizi vs yapardı annem, bir hafta evde ne yiyeceğiz vs dedi. Annem çok hevesli çok istekli bebek için vs dedi.

Ben de ayaklarımın üzerinde durmak ve o dönemi kolay atlatmak için önden doğum sonrasına hazırlık yapmak istiyorum. Neler yapıp hazır edebilirim yiyecek vs olarak? Ayrıca sizce iyi mi ediyorum, sonraki dönemi en azından 5-7 gün eşimle geçirmek zor mu olur? Yalnız kalmak istemem sıkıntı çıkarır mı acaba? Bu dönemi yalnız geçirenler var mı?
Gerçekten yazdıklarınız üzücü, eşinizin annesi de babanne olacak torunu dünyaya gelecek, ve incelik edip sormuş annenize sen mi gideceksin ben mi diye. Büyük bir ameliyat geçireceksiniz eşiniz de ilk defa baba olacak bir yandan da eşi ameliyattan çıkmış olacak. yok niye yemek yapamıyormuş yok neden eşine bakamıyormuş size verilen cevaplar da kötü. Olaylara müdahale etmeyi bırakın doğumunuza ve kendinize odaklanın, gelen gelsin insanların hevesini kırmayın.
 
X