- 11 Mayıs 2009
- 27.926
- 15.243
Çocuk istiyo. Istemiyorum desemde dinlemez
Şimdi ban yemek istemiyorum ama ağır saçmalamışsınız..benim ark ilk eşinden boşandı ve dul olmanın sıkıntısını çok çekti 2 ciye evlendi ve şimdi diyorki yastık degişir kader degişmezmiş şimdi daha beter halim herkes için hayırlısı olsun bir yuva kolay kurulmuyorr
Al bende de o kadar herşey hızlı gelişiyor sankiBu konuda beni rahatsoz eden bir şeyvar ama çözemedim
Al bende de o kadar herşey hızlı gelişiyor sanki
Bana da çok inandırıcı gelmiyor .konu sahibine göre ses kaydı adamın elini kolunu bağladı ama oturmayan şeyler varYani hasta nunarası yaptı ki eşi babaevine göndersin tedaviye..
Madem evden öykece çıkıp gidemeyecek kadar korkunç bir eş
Nasıl paşa paşa boşanmayı kabul ettiler hemen.
Bilemiyorum altan...
benim yorumlarımı okuduysan yoruma yorumla karşılıgıda okumuşsursun bu.benim fikrimm benim yorumuma cevap vermek zorunda degilsin bana konu sahibi yazsınn seninle aynı fikirde olmak zorunda degilim sizin yüzünüzden engeli ben yiyorum işinize bakın derimmŞimdi ban yemek istemiyorum ama ağır saçmalamışsınız..
diğer yorumlarınızı da okudum. Gerçekten akıl alır gibi değil, bir kadın bir kadına bunu nasıl söyler.. 2. ile de anlaşamadı genemi boşanacak vs.
eveet anlaşamıyorsa boşanacak. evlenmek kadar boşanmakta basit..
Bende evlendim ayrıldım tekrar evlendim. 2. evliliğimden hiç pişman değilim.. bence arkadaşınız da sorun var kusura bakmayın ama.. insan biraz da çuvaldızı kendine batırsın..
konu sahibi yaşadığı durumu, iğrençlikleri anlatıyor. Bu kadar şeye rağmen o evde gururunu ayaklar altına alıp kalmasına ne gerek var onu anlayamadım ? bir insan analı kocalı üzerime gelecek.. beni saymayacak, sevmeyecek, aileme laf edecek küfür edecek.. bende hiçbirşey yok gibi her akşam onunla aynı yastığa baş koyacağım öylemi..
10 kadından 7sinin ne midesi ne de mezhebi kabul eder bunu kusura bakmayın.. düşünceniz çok sığ.
ayrıca boşananlar dul değil bekar..
bakış açınızı hiç beğenmedim.
Kimse kurduğu yuvasını bozmak istemez kimse boşanmak için evlenmiyor ama şiddetin her türlüsü ( psikolojik, ekonomik, fiziksel, cinsel ) kabul edilir şey değildir.
arkadşaın burda gördüğü de psikolojik şiddet resmen.. bugün sineye çekse yarın gene aynıs olacak öbür gün gene aynı.
çocuk oldugun da peki ???
o çocuk ne olacak? onun vebalini kim alacak.. öyle bir aile ortamında öyle bir evde mümkün mü bu ? sonra o tür ailede büyüyen çocuklar yarın öbür gün, hırsız oluyor, hayvana eziyet ediyor, cezaevine giriyor vs vs vs ...
mantıklı düşünün!
İspat edilmesi mümkün olmayan davalının suçlamaları kabul etmeyeceği durumlarda hakim geçerli sayiyormus su an aynısı benim basımdada var hocam telefon konuşmalarını ve web gecmisimi hepsini kayıt altina almış mahkede delil olarak sunacağını söylüyor ve danistigim avukat böyle durumlarda madur olmamak delil toplamak için hakim özel hayatın gizliligi kapsamına almiyomusses kaydı almak yasak değil mi ?
çok sayfa olmuş kaçırmış olabilirim detayları da ?
Yazık degilmi sana boşver ya çağır babanı gelsin alsın seni o manyaklardan yani kusura bakma ama koskoca kadınsın o nasi bir koca ya nasıl bir anne onun annesi hicmi kızı yok varsa aynisi onların başına gelsin sen üzme kendini ban bende üzüldün hem kendin dedim sarıldı midem bulandı diye bitir artık katlanmak zorunda değilsinMerhaba. Biliyorum burda her biriniz çok çok fazla belki benden de büyük sıkıntıları var. Hatta bazılarınız bu mu yani diyeceksiniz. Ama ben yine d içimi dökmek ve büyüklerinden akıl almak istiyorum. Ben şuan 22 yaşındayım. Evleneli 4 ay oldu. Ama sanki 4 yıllık evliyiz. Kayın validemle beraber oturuyorum. Eşim imam. Bi dağın başında, hiç bir hayat belirtisi olmayan bi yerde yaşıyoruz. Daha 2 haftalık evliyken tartışmalarımız başladı. (kayın validen istanbulda. Yeni olduğumuz için bizi 2 ay yalnız bıraktılar.) daha 2 haftalıkken her tartışmamızın sonu ayrılığa geliyordu. Yapamıyorsan babanın evine gidebilirsin. Asla dur demem. Yalvarmam. Nazını çekmem bilmem ne falan.. (bu arada eşim yetim kalmış 2 yaşında. Ve bu yüzden hem ailem hem ben her türlü kolaylığı sağladık. Bekar evinde yaşıyorum suan onun. Bi oda dolusu çeyizim var hiçbirini kullanamıyorum. Hepsi istanbulda.) neyse. 2 ay böyle kavga gürültü devam etti. Tabi ben diyorum li belki annesi burda olsa böyle kavga etmeyiz. O yüzden her annesiyle konuşmamda çağırıyorum anne gel diue. (2 ay boyunca her gün aradım konuştuk. Şimdiki aklım olsa ne aricam banane.) en sonunda bayram geldi ve gittik istanbula. Annesi falan üçümüz yaşıyoruz. Ama annesi çok her şeye karışan bi kadın. Yaptığı her şeyi söyleyen, kendi başına iş yapamayan bi kadın. Şunu söyle mi yapsan bunu böyle mı koysan vsvs. Sürekli başımda. He naptın oldu mu cart curt. Bende fazla baskıyı sevmem. Kocama dedim ki annen sürekli yanımda ben de kendi başıma bi iş yapayım. Sonuçta kendi evim evliyim artık. Her şeyi sorarak hesap vererek yapmak istemiyorum dedim. Vay efendim sen daha bir hafta oldu annemle yapamıyorsun falan. Ama neyse annesine söyledi anne kız rahat olmak istiyor diye. (ya gece kocamla dışarı çıkıyoruz biraz yürüyelimde annem uyusun diye. Hatta bir gün dedim ki anne sen uyu biz geç geliriz anahtarı aldım dedim. Sonuçta evliyiz dimi. Yat uyu. Yok. Saat 4 oldu. Bi geldik gözlerinden uyku akıyo ama yine de uyumamış.) sonra görev yerine geldik. Ama tabi Anne sorjnu başladı. Anneme niye böyle baktın niye söyle yaptın. Sürekli böyle. Her gün saatlerce nutuk çekiyor. Anneme söyle davran. Böyle davran. O 1 kere alttan alıyorsa sen 30 kere alacaksın. Bana giden yol annemden geçer. Annemi sevmiyorsan beni hiç sevme. Sen annemi istemiyosan ben seni hiç istemiyorum vsvs. Artık o kadar bunaldım ki daha yer kalmadı bende. Sonra baya bi tartıştık annesiyle falan. O tartışmadan 4 5 gün sonra annem babam geldi o dağın başına 1 haftalığına. Ama hiç bişeyden haberleri yok ben söylemem öyle onlara üzülmesinler diye. Bi gün ben annemle mutfakta konuşurken kaynanam duymuş. Demiştim ki her şeyime karışıyor. O kadar da kısık sesle söyledim ki. Bide diyoki ben hiç bişe duymuyorum. Külahıma anlat. Neyse gitmiş oğluna söylemiş. Baktım suratı asık. çektim kenara. Neyin var deidm sen daha iyi bilirsin dedi. Dedim 4 gün sabret babamlar gitsin sonra ne olacaksa olsun dedim. Ama hala bana diyoki annemle anlaşamıyorsan cehennemin dibine kadar yolun var diyo. Tbai bne kendimi odadan dışarı zor attım. Gittim mutfakta ağladım. Babaların yanına gittim. Anladılar sanırım. Ne oldu dediler yok bişe dedim. Baya zorladılar ve ben dhaa tutamadım kendimi başladım ağlamaya. Sonra çok tartışıldı. Falan. Kavga gürültü yine benim ailem alttan aldı o an kapandı. Hatta babam dediki bunları unutuyoruz sıfırdan başlıyoruz. Kim bidhaa bu konuyu açarsa onu hakkım hiç bi şekilde helal değil dedi. Ama kocam akşamına başladı. Babamlar hala bizdeyken. Niye yaptın niye ettin. Bidhaa babanlar bizim sorunlarımızı duyarsa biter bu iş. İstersen şimdi git. Yine diyorum cehennemin dibine kadar yolun var diye. Neyse ben hep sustum. Babamlar gitti. Ama annem babam ben ağlıyoruz normal olarak ayrıldığımız için. Gittiler. Hemen başladılar. Ne ağlıyorsun 20 gün sora gitcen bilmem ne.. Şuan aradan 1 2 hafta geçti. Kocam her akşam beni odaya yolluyo sen git ben gelcem diyo. Sabah namazına kadar annesiyle konuşuyorlar fısır fısır. (bu olaylardan öncede böyle oluyodu. Yani kaynanam ilk geldiği günden beri. Bu sorunlar olmadan) 3 gün önce sordum kocama ne konuşuypsunuz o kadar diye. Kapıyıda kapatıyorsunuz. Senin hakkında konuşmuyoruz. Seni kötülemiuoruz merak etme. Havadan sudan muhabbet açılıyor işte dedi. Ama tabi inanmadım. En sonunda telefonumu yanlarında bıraktım. Ses kaydını açıp. Dün gece dinledim. Allahım bu nasıl bi rezillik. Nasıl sövüyor kocam. O annesi nasıl dolduruyor. Teee nişanlıyken çerez meselesini bile konuşuyorlar. Ve bi yerde kanım dondu. Babama şerefsiz bilmem ne daha ağzıma alamadığım neler. Ya anneme. Nasıl küfürler ediyo. İnsan kendi annesinin yanında o kelimeleri nasıl kullanır. Ya da sen benim anama babama o küfürleri nasıl edersin. Hem bana diyo anneme saygılı ol diye hem kendi ne yapıyo. Benim arkamdan da anne takma şu kızı otur üstüne ne derse desin. Hikaya onlar. Ben takmıyorum falan diyo. Yani daha anlatamam. Neler neler.. Ama sabah uyanınca her şey çok normal. Sanki gece o küfürleri hiç etmemiş. O konuşmalar hiö olmamış. Ben ne yapcam. Dayanamıyorm. Şunları duyana kadar yine de seviyodm. Kocamın evi ne olursa olsun diyodum. Annesi haklıdır diyordum. Ama anneme babama saydıkları artık bana dur dedittiriyor.ne yapacağımı nasıl hareket edeceğimi şaşırdım. Geliyo arada sarılınca midem bulanıyor.. Bugun ağzıma bi lokma attım. Kocaman oldu yutamadım. Ne olr bana bi akıl verin. Ne yapayım ben
Sence o bir baba düşünBana sürekli diyor ki baban seni 2 gün bakar sonra üvey evlat muamelesi görürsün diyor.
Çook çok uzun olmuş. Hakkınızı helal edin
[/QUOTEu
Umarım hamile değilsin dir
Severek mi evlendinMerhaba. Biliyorum burda her biriniz çok çok fazla belki benden de büyük sıkıntıları var. Hatta bazılarınız bu mu yani diyeceksiniz. Ama ben yine d içimi dökmek ve büyüklerinden akıl almak istiyorum. Ben şuan 22 yaşındayım. Evleneli 4 ay oldu. Ama sanki 4 yıllık evliyiz. Kayın validemle beraber oturuyorum. Eşim imam. Bi dağın başında, hiç bir hayat belirtisi olmayan bi yerde yaşıyoruz. Daha 2 haftalık evliyken tartışmalarımız başladı. (kayın validen istanbulda. Yeni olduğumuz için bizi 2 ay yalnız bıraktılar.) daha 2 haftalıkken her tartışmamızın sonu ayrılığa geliyordu. Yapamıyorsan babanın evine gidebilirsin. Asla dur demem. Yalvarmam. Nazını çekmem bilmem ne falan.. (bu arada eşim yetim kalmış 2 yaşında. Ve bu yüzden hem ailem hem ben her türlü kolaylığı sağladık. Bekar evinde yaşıyorum suan onun. Bi oda dolusu çeyizim var hiçbirini kullanamıyorum. Hepsi istanbulda.) neyse. 2 ay böyle kavga gürültü devam etti. Tabi ben diyorum li belki annesi burda olsa böyle kavga etmeyiz. O yüzden her annesiyle konuşmamda çağırıyorum anne gel diue. (2 ay boyunca her gün aradım konuştuk. Şimdiki aklım olsa ne aricam banane.) en sonunda bayram geldi ve gittik istanbula. Annesi falan üçümüz yaşıyoruz. Ama annesi çok her şeye karışan bi kadın. Yaptığı her şeyi söyleyen, kendi başına iş yapamayan bi kadın. Şunu söyle mi yapsan bunu böyle mı koysan vsvs. Sürekli başımda. He naptın oldu mu cart curt. Bende fazla baskıyı sevmem. Kocama dedim ki annen sürekli yanımda ben de kendi başıma bi iş yapayım. Sonuçta kendi evim evliyim artık. Her şeyi sorarak hesap vererek yapmak istemiyorum dedim. Vay efendim sen daha bir hafta oldu annemle yapamıyorsun falan. Ama neyse annesine söyledi anne kız rahat olmak istiyor diye. (ya gece kocamla dışarı çıkıyoruz biraz yürüyelimde annem uyusun diye. Hatta bir gün dedim ki anne sen uyu biz geç geliriz anahtarı aldım dedim. Sonuçta evliyiz dimi. Yat uyu. Yok. Saat 4 oldu. Bi geldik gözlerinden uyku akıyo ama yine de uyumamış.) sonra görev yerine geldik. Ama tabi Anne sorjnu başladı. Anneme niye böyle baktın niye söyle yaptın. Sürekli böyle. Her gün saatlerce nutuk çekiyor. Anneme söyle davran. Böyle davran. O 1 kere alttan alıyorsa sen 30 kere alacaksın. Bana giden yol annemden geçer. Annemi sevmiyorsan beni hiç sevme. Sen annemi istemiyosan ben seni hiç istemiyorum vsvs. Artık o kadar bunaldım ki daha yer kalmadı bende. Sonra baya bi tartıştık annesiyle falan. O tartışmadan 4 5 gün sonra annem babam geldi o dağın başına 1 haftalığına. Ama hiç bişeyden haberleri yok ben söylemem öyle onlara üzülmesinler diye. Bi gün ben annemle mutfakta konuşurken kaynanam duymuş. Demiştim ki her şeyime karışıyor. O kadar da kısık sesle söyledim ki. Bide diyoki ben hiç bişe duymuyorum. Külahıma anlat. Neyse gitmiş oğluna söylemiş. Baktım suratı asık. çektim kenara. Neyin var deidm sen daha iyi bilirsin dedi. Dedim 4 gün sabret babamlar gitsin sonra ne olacaksa olsun dedim. Ama hala bana diyoki annemle anlaşamıyorsan cehennemin dibine kadar yolun var diyo. Tbai bne kendimi odadan dışarı zor attım. Gittim mutfakta ağladım. Babaların yanına gittim. Anladılar sanırım. Ne oldu dediler yok bişe dedim. Baya zorladılar ve ben dhaa tutamadım kendimi başladım ağlamaya. Sonra çok tartışıldı. Falan. Kavga gürültü yine benim ailem alttan aldı o an kapandı. Hatta babam dediki bunları unutuyoruz sıfırdan başlıyoruz. Kim bidhaa bu konuyu açarsa onu hakkım hiç bi şekilde helal değil dedi. Ama kocam akşamına başladı. Babamlar hala bizdeyken. Niye yaptın niye ettin. Bidhaa babanlar bizim sorunlarımızı duyarsa biter bu iş. İstersen şimdi git. Yine diyorum cehennemin dibine kadar yolun var diye. Neyse ben hep sustum. Babamlar gitti. Ama annem babam ben ağlıyoruz normal olarak ayrıldığımız için. Gittiler. Hemen başladılar. Ne ağlıyorsun 20 gün sora gitcen bilmem ne.. Şuan aradan 1 2 hafta geçti. Kocam her akşam beni odaya yolluyo sen git ben gelcem diyo. Sabah namazına kadar annesiyle konuşuyorlar fısır fısır. (bu olaylardan öncede böyle oluyodu. Yani kaynanam ilk geldiği günden beri. Bu sorunlar olmadan) 3 gün önce sordum kocama ne konuşuypsunuz o kadar diye. Kapıyıda kapatıyorsunuz. Senin hakkında konuşmuyoruz. Seni kötülemiuoruz merak etme. Havadan sudan muhabbet açılıyor işte dedi. Ama tabi inanmadım. En sonunda telefonumu yanlarında bıraktım. Ses kaydını açıp. Dün gece dinledim. Allahım bu nasıl bi rezillik. Nasıl sövüyor kocam. O annesi nasıl dolduruyor. Teee nişanlıyken çerez meselesini bile konuşuyorlar. Ve bi yerde kanım dondu. Babama şerefsiz bilmem ne daha ağzıma alamadığım neler. Ya anneme. Nasıl küfürler ediyo. İnsan kendi annesinin yanında o kelimeleri nasıl kullanır. Ya da sen benim anama babama o küfürleri nasıl edersin. Hem bana diyo anneme saygılı ol diye hem kendi ne yapıyo. Benim arkamdan da anne takma şu kızı otur üstüne ne derse desin. Hikaya onlar. Ben takmıyorum falan diyo. Yani daha anlatamam. Neler neler.. Ama sabah uyanınca her şey çok normal. Sanki gece o küfürleri hiç etmemiş. O konuşmalar hiö olmamış. Ben ne yapcam. Dayanamıyorm. Şunları duyana kadar yine de seviyodm. Kocamın evi ne olursa olsun diyodum. Annesi haklıdır diyordum. Ama anneme babama saydıkları artık bana dur dedittiriyor.ne yapacağımı nasıl hareket edeceğimi şaşırdım. Geliyo arada sarılınca midem bulanıyor.. Bugun ağzıma bi lokma attım. Kocaman oldu yutamadım. Ne olr bana bi akıl verin. Ne yapayım ben
Seninle aynı fikir de Zaten değilim ama olmak zorunda da değilim bunu sana sormuyorum ? Herkesin tabi ki fikri kendine .. doğru veya yanlış sizinkiler nasıl kendi fikriniz ise benim size yazdığım da kendi fikirlerim pranga mı vuracaksınız anlayamadım pardon ? Sizin yorumunuza konu sahibi deil isteyen herkes cevap verebilir zira burası açık bir platform sizde aynı görüşte olmadığımız içiN böyle hiddetlenmene gerek yok canımm.. sonuçta herkesin fikri kendine değil mi .. teşekkürlerrrrrrrbenim yorumlarımı okuduysan yoruma yorumla karşılıgıda okumuşsursun bu.benim fikrimm benim yorumuma cevap vermek zorunda degilsin bana konu sahibi yazsınn seninle aynı fikirde olmak zorunda degilim sizin yüzünüzden engeli ben yiyorum işinize bakın derimm
Ve ben size ‘siz’ diye hitap etmeme rağmen , sizin hiç tanımadığınız ömrünüz de 1 kez bile karşılaşmadığınız insanlara ‘sen’ diye hitap etmek .. seviye yerlerde .. saygılarbenim yorumlarımı okuduysan yoruma yorumla karşılıgıda okumuşsursun bu.benim fikrimm benim yorumuma cevap vermek zorunda degilsin bana konu sahibi yazsınn seninle aynı fikirde olmak zorunda degilim sizin yüzünüzden engeli ben yiyorum işinize bakın derimm
o zaman benim fikrimi alıntı yapmadan kendi fikrini paylaşşşSeninle aynı fikir de Zaten değilim ama olmak zorunda da değilim bunu sana sormuyorum ? Herkesin tabi ki fikri kendine .. doğru veya yanlış sizinkiler nasıl kendi fikriniz ise benim size yazdığım da kendi fikirlerim pranga mı vuracaksınız anlayamadım pardon ? Sizin yorumunuza konu sahibi deil isteyen herkes cevap verebilir zira burası açık bir platform sizde aynı görüşte olmadığımız içiN böyle hiddetlenmene gerek yok canımm.. sonuçta herkesin fikri kendine değil mi .. teşekkürlerrrrrrr
siz ne sen ne sonucta sen degilmisin kende fikrini kendin paylaşşş ugraşma benleeeVe ben size ‘siz’ diye hitap etmeme rağmen , sizin hiç tanımadığınız ömrünüz de 1 kez bile karşılaşmadığınız insanlara ‘sen’ diye hitap etmek .. seviye yerlerde .. saygılar