- 23 Ekim 2022
- 903
- 1.614
- 28
-
- Konu Sahibi Melek04140
- #41
Haklı. Bazı mahluklar genç kızı bırakın bebeğe neler yapıyorlar görüyoruz. Niye kendini riske atsın ki? Belki iyidir eşiniz ama aynı evi istememekte kızınız son derece haklı.
Haklı. Bazı mahluklar genç kızı bırakın bebeğe neler yapıyorlar görüyoruz. Niye kendini riske atsın ki? Belki iyidir eşiniz ama aynı evi istememekte kızınız son derece haklı.Hayır onu hiç görmeden tanımadan evlenirsen aynı evde kalmam sizinle dedi
Şu an ergenlik çağında. Tepkileri de bu yüzden büyük. Bir uzmandan yardım alın mutlaka ama eğer tekrar anne olmak istiyorsanızda bence olun. Tabi ki ilk çocuğunuzu da duruma alıştırarakArkadaşlar ilk evliliğim iki yıl sürdü ve o evlilikten bir kızım var. Şu an 15 yaşında. Kızım bu yaşa gelene kadar evlilik düşünmedim. Ancak gerek toplum baskısı gerek iş hayatında bile yalnız bir kadın olduğunda yaşanan zorluklar, kısacası hayat beni çok yordu. Karşıma çocuğu olmayan, çok düzgün bir insan çıktı, sevdim de onu, ancak evlenmek istediğimde kızım buna çok karşı çıktı. Kıyametleri kopardı. Bana çok bağlı olduğu için beni kimseyle paylaşmak istemiyor. İleride beni anlayacağını düşünerek bu yaz evlendim. Evlendikten sonra da kızım bizimle yaşamayacağını söyleyince bir ev alıp bana yakınlarda anneannesi ile birlikte yaşaması için onlara ev düzenledim. Eşim ona ne kadar baba gibi yaklaşsa da o beni kız arkadaşlarımla bile paylaşamayan biri olarak beni ondan kopardığını düşünerek eşime çok kinli, yüzüne bile bakmıyor. Şimdilik bunu zamana bırakıyoruz. Yeni eşim çok iyi bir insan ve baba olmayı, yaşı geçmeden bir çocuk sahibi olmayı da çok istiyor. Kızım ise bugün bana şunu söyledi: "eğer benden başka bir çocuğun daha olursa beni hayatının sonuna kadar göremezsin" gibi cümleler sarf etti. 39 yaşındayım, yaşım geçmeden ben de bir daha anne olmak istiyorum. Ama çok ikilemde kaldım. Sizce kızımı kaybeder miyim böyle bir durumda? Ona kulak vermeli miyim?
Çok bencil davranıyor, sevmek sevilmek aile olmak benim de hakkım değil mi? Hayat içerisinde yaşadığım bütün zorluklara bizzat kendi şahit oldu oysa ki...
Cocugunuzun 15 yasinda ve tam da ergenlik doneminde oldugunu unutuyorsunuz. Kizinizin yaotigi simariklik dahi olsa once onun nabzini tutmalisiniz. Bu kiz 15 degil de bi 20 yasinda olsaydi eminim bakis acisi da farkli olurdu. Tabiki mutlu olmak tekrar evlenmek sevmek sizin de hakkiniz fakat kizinizi gucendirmeden.benim de annem ve babam ayrildi zamaninda. Fakat benim uni ye baslamami beklediler evleri ayirmak icin. Onlar icin eminimki cok zordu. Ve hic kiziniz gb tepkiler vermedim ben de anneme asiri duskunum.. suan 33 yasinda bir kadinin ve bu durum beni hic ama hic etkilemedi. Bilmiyorum kizinizla iletisiminiz nasil ama nolursa olsun bu kiz 15 yasinda bunu unutmayin lutfen.. suanda hersey onun icin hayatin sonu..Arkadaşlar ilk evliliğim iki yıl sürdü ve o evlilikten bir kızım var. Şu an 15 yaşında. Kızım bu yaşa gelene kadar evlilik düşünmedim. Ancak gerek toplum baskısı gerek iş hayatında bile yalnız bir kadın olduğunda yaşanan zorluklar, kısacası hayat beni çok yordu. Karşıma çocuğu olmayan, çok düzgün bir insan çıktı, sevdim de onu, ancak evlenmek istediğimde kızım buna çok karşı çıktı. Kıyametleri kopardı. Bana çok bağlı olduğu için beni kimseyle paylaşmak istemiyor. İleride beni anlayacağını düşünerek bu yaz evlendim. Evlendikten sonra da kızım bizimle yaşamayacağını söyleyince bir ev alıp bana yakınlarda anneannesi ile birlikte yaşaması için onlara ev düzenledim. Eşim ona ne kadar baba gibi yaklaşsa da o beni kız arkadaşlarımla bile paylaşamayan biri olarak beni ondan kopardığını düşünerek eşime çok kinli, yüzüne bile bakmıyor. Şimdilik bunu zamana bırakıyoruz. Yeni eşim çok iyi bir insan ve baba olmayı, yaşı geçmeden bir çocuk sahibi olmayı da çok istiyor. Kızım ise bugün bana şunu söyledi: "eğer benden başka bir çocuğun daha olursa beni hayatının sonuna kadar göremezsin" gibi cümleler sarf etti. 39 yaşındayım, yaşım geçmeden ben de bir daha anne olmak istiyorum. Ama çok ikilemde kaldım. Sizce kızımı kaybeder miyim böyle bir durumda? Ona kulak vermeli miyim?
Çok bencil davranıyor, sevmek sevilmek aile olmak benim de hakkım değil mi? Hayat içerisinde yaşadığım bütün zorluklara bizzat kendi şahit oldu oysa ki...
Evet çocuk annesine olması gerekenden farklı bir bağlandı ya da her dediği yapılarak şımartıldıysa bunlar çözülmeden, ayrı evde yaşayacağı şekilde bir evliliğin olması doğru değil. Hiç evlenmesim, neden evlendi değil zaten mesele.Şimdi zaten sorunlar silsilesi var ortada. Hiçbiri çözülmeden yenileri eklenmiş.
Kadın diyor ki beni arkadaşlarımdan kıskanıyor. Bu bir sorun mesela. Şimdi bu çözülmeden üvey baba çıkıyor. E sonra bir de üvey kardeş mevzusu kapıda.
Yani bu işin sonunda kızını kaybedebilir konu sahibi. Evet yeni kocası çok iyi biridir, bebekleri de olunca mutlu bir aile olabilirler. Ama işte ilk çocuğu savrulursa o zaman kendini tam hissedecek mi?
Siz burda büyük bir hata yapmışsınız mesela. Çocuğunuza hayatında hiç görmediği bir adamla pat diye evleneceğinizi söylemişsiniz. Önce arkadaşınız gibi tanıştırıp beraber vakit geçirir, alıştırdıktan sonra sevgiliniz olduğunu söyler, bu durumu kabullenince evlenecez derdiniz. Her şeyin bir sırası var. Pat diye evlenicem derseniz çocuk dumura uğrar.Hayır onu hiç görmeden tanımadan evlenirsen aynı evde kalmam sizinle dedi
Kızınızı çok şımarık yetiştirmişsiniz gibi geldi. Psikolog desteği alabilirsiniz kızınızla birlikte. Dünya kendi etrafında dönüyor zannediyor ama malesef hayat her zaman böyle değil. Şu an sorun yaşamasa ileride başka ilişkilerinde sorun yaşayacakArkadaşlar ilk evliliğim iki yıl sürdü ve o evlilikten bir kızım var. Şu an 15 yaşında. Kızım bu yaşa gelene kadar evlilik düşünmedim. Ancak gerek toplum baskısı gerek iş hayatında bile yalnız bir kadın olduğunda yaşanan zorluklar, kısacası hayat beni çok yordu. Karşıma çocuğu olmayan, çok düzgün bir insan çıktı, sevdim de onu, ancak evlenmek istediğimde kızım buna çok karşı çıktı. Kıyametleri kopardı. Bana çok bağlı olduğu için beni kimseyle paylaşmak istemiyor. İleride beni anlayacağını düşünerek bu yaz evlendim. Evlendikten sonra da kızım bizimle yaşamayacağını söyleyince bir ev alıp bana yakınlarda anneannesi ile birlikte yaşaması için onlara ev düzenledim. Eşim ona ne kadar baba gibi yaklaşsa da o beni kız arkadaşlarımla bile paylaşamayan biri olarak beni ondan kopardığını düşünerek eşime çok kinli, yüzüne bile bakmıyor. Şimdilik bunu zamana bırakıyoruz. Yeni eşim çok iyi bir insan ve baba olmayı, yaşı geçmeden bir çocuk sahibi olmayı da çok istiyor. Kızım ise bugün bana şunu söyledi: "eğer benden başka bir çocuğun daha olursa beni hayatının sonuna kadar göremezsin" gibi cümleler sarf etti. 39 yaşındayım, yaşım geçmeden ben de bir daha anne olmak istiyorum. Ama çok ikilemde kaldım. Sizce kızımı kaybeder miyim böyle bir durumda? Ona kulak vermeli miyim?
Çok bencil davranıyor, sevmek sevilmek aile olmak benim de hakkım değil mi? Hayat içerisinde yaşadığım bütün zorluklara bizzat kendi şahit oldu oysa ki...
Niye mi beklesin? Çocuğu için. Mesela kızı 7-10 yaşlarında olsa evlense böyle sorunlar yaşamazdı, çocuk evliliği benimser aile olduğunu kanıksardı. Yada 18inde bi genç artık kendi yolunu çizeceği için annede kendi hayatına bakabilirdi. Tutup ergenliğe yeni girmiş bi çocuk heleki annesine bağımlı bir çocuk şuan bu yaşadıklarını bambaşka yorumlar. Annesinin kendinden ayrı bir ailesi kocası tekrar bebeği olduğunda kendine bu ailede yer bulamaz ve savrulabilir. Hatalı davranışlara düşebilir, ergenlerin kafası bambaşka çalışıyor.Yahu niye beklesin? Neden zaten yarısı gitmiş ömrünün 3-5-10 yılını daha heba etsin?
Ya bir de kız adamı hiç tanımamış ki konu sahibinin dediğine göre. Tanımadığı biriyle aynı evde yaşamak istememiş doğal olarak.Evet çocuk annesine olması gerekenden farklı bir bağlandı ya da her dediği yapılarak şımartıldıysa bunlar çözülmeden, ayrı evde yaşayacağı şekilde bir evliliğin olması doğru değil. Hiç evlenmesim, neden evlendi değil zaten mesele.
Bu süreçte mutlaka uzman yardımı almalıydı. En azından şimdiden sonrası için yapmalı bunu, çocuk düşüncesinden önce.
Aynen ya ben de şok oldum! Evlenmiş kızı da postalamış şimdi bir de yeni bebek yapıp kızı tam yalnızlığa itecek.Yani çocuk peşinen istemiyorum demiş, başka kardeş de istemem demiş neden ısrarla genç, evlenmemiş bir adamla evlendinizBir de gitsin diye ev mi aldınız? Ergen çocuk bu bilmiyorum farkında mısınız hırçın olması normal, istememesi de normal. Kendi babasız büyümüş, şimdi kardeşi olacak ve onun babalı büyümesini izleyip iyice eksik hissedecek, ızdırap çekecek olması normal değil mi? Bir de ustune ben ille de evlenicem, begenmezsen sen git diye kovalamissiniz.
Arkadaşlar ilk evliliğim iki yıl sürdü
Çok bencil davranıyor, sevmek sevilmek aile olmak benim de hakkım değil mi? Hayat içerisinde yaşadığım bütün zorluklara bizzat kendi şahit oldu oysa ki...
Nasıl yani? Görüp tanımadığınız biriyle mi evlendiniz? Burasını anlamadım ben?Hayır onu hiç görmeden tanımadan evlenirsen aynı evde kalmam sizinle dedi
Evet o kısmı da yeni gördüm.Ya bir de kız adamı hiç tanımamış ki konu sahibinin dediğine göre. Tanımadığı biriyle aynı evde yaşamak istememiş doğal olarak.
Neden öncesinde tanıştırıp vakit geçirtmemiş ki?
Konu sahibi her şey hızlı olsun, bir anda olsun derken başına iş açmış.
Siparişle gelmiyor ya koca adayı ondan olabilir mi zamanlama acaba?Niye mi beklesin? Çocuğu için. Mesela kızı 7-10 yaşlarında olsa evlense böyle sorunlar yaşamazdı, çocuk evliliği benimser aile olduğunu kanıksardı. Yada 18inde bi genç artık kendi yolunu çizeceği için annede kendi hayatına bakabilirdi. Tutup ergenliğe yeni girmiş bi çocuk heleki annesine bağımlı bir çocuk şuan bu yaşadıklarını bambaşka yorumlar. Annesinin kendinden ayrı bir ailesi kocası tekrar bebeği olduğunda kendine bu ailede yer bulamaz ve savrulabilir. Hatalı davranışlara düşebilir, ergenlerin kafası bambaşka çalışıyor.
Beklerken yine tek olmayacak ki mevcut ilişkisi devam edecekti zaten. Neden yıllarını feda ediyor olsun
hayır, daha evleneceği kişiyi tanıma fırsatı bile vermeden, ben istemiyorum demiş kızı. ondan bahsediyor, tanımayı reddetmiş yani.Nasıl yani? Görüp tanımadığınız biriyle mi evlendiniz? Burasını anlamadım ben?
Benimkiler hala evliler ama bu yaşımda bile annem ya da babam tanımadığım biriyle evlense bir tuhaf olurdum.Evet o kısmı da yeni gördüm.
Daha en başından bu süreci doğru yönetememiş.
Kızı evlilik lafından önce eşini tanısaydı farkli olabilirdi bu durum belki.
Çocuğa pat diye ben evlenicem derse mutlu olmaz, karşı çıkar elbette. Bu gibi durumlarda her seyi düşünüp hareket etmek gerekirdi.
Birde bunun üstüne ayrı ev gibi bir şeyin alternatif olup uygulanması, her şey normal gibi ikinci çocuğu düşünmesi. Faturayı da bencil diye kızına kesmesi daha da yazılır yani.
Evlenirken konuşmasıdiniz mi eşinizle ? Baba olmak en doğal hakkı.Arkadaşlar ilk evliliğim iki yıl sürdü ve o evlilikten bir kızım var. Şu an 15 yaşında. Kızım bu yaşa gelene kadar evlilik düşünmedim. Ancak gerek toplum baskısı gerek iş hayatında bile yalnız bir kadın olduğunda yaşanan zorluklar, kısacası hayat beni çok yordu. Karşıma çocuğu olmayan, çok düzgün bir insan çıktı, sevdim de onu, ancak evlenmek istediğimde kızım buna çok karşı çıktı. Kıyametleri kopardı. Bana çok bağlı olduğu için beni kimseyle paylaşmak istemiyor. İleride beni anlayacağını düşünerek bu yaz evlendim. Evlendikten sonra da kızım bizimle yaşamayacağını söyleyince bir ev alıp bana yakınlarda anneannesi ile birlikte yaşaması için onlara ev düzenledim. Eşim ona ne kadar baba gibi yaklaşsa da o beni kız arkadaşlarımla bile paylaşamayan biri olarak beni ondan kopardığını düşünerek eşime çok kinli, yüzüne bile bakmıyor. Şimdilik bunu zamana bırakıyoruz. Yeni eşim çok iyi bir insan ve baba olmayı, yaşı geçmeden bir çocuk sahibi olmayı da çok istiyor. Kızım ise bugün bana şunu söyledi: "eğer benden başka bir çocuğun daha olursa beni hayatının sonuna kadar göremezsin" gibi cümleler sarf etti. 39 yaşındayım, yaşım geçmeden ben de bir daha anne olmak istiyorum. Ama çok ikilemde kaldım. Sizce kızımı kaybeder miyim böyle bir durumda? Ona kulak vermeli miyim?
Çok bencil davranıyor, sevmek sevilmek aile olmak benim de hakkım değil mi? Hayat içerisinde yaşadığım bütün zorluklara bizzat kendi şahit oldu oysa ki...