İkinci evliliğimi kabullenemeyen kızım

Siparişle gelmiyor ya koca adayı ondan olabilir mi zamanlama acaba?
Kudra varmış ya sevgilisi işte bu evlendiği adamdan bahsediyorum😄
Adamla evlenmeden süreci farklı yönetebilirdi, sırf çocuk doğurmak için imzayı atmış. Koskoca kadın aşk yaşamasın, tek kalsın kızının başını beklesin demiyor kimse zaten.
Mesela en başta sevgilisiyle kızını tanıştırmalı kaynaştırmalıydı bi uzmandan destek almalıydı.
 
Adami bosayacak haliniz yok. Iliskinizi toparlamak icin kizinizla beraber terapiye gidin, uzman önerisi dahilinde davranin. Su an ah vah etmek hiçbir isinize yaramaz. Cocugu suclamayi birakin. Siz nasıl ki mutlulugu hakettifinizi dusunuyorsaniz oda anne babasyla yasamayi hakettigini dusunuyordur. Ikinizde kendinizce haklisiniz ancak sizin haksiz oldugunuz taraflar var. Yetiskin olarak dusunerek yardim alarak daha saglam adimlar atmaniz gerekirken kizinizi ayri eve koymuşsunuz. Benim bu konuda kabullenemedigim tek sey cocugun sizinle yasamamasi. Sizin caba gostermek yerine kolaya kacmaniz
 
Koskoca kadın aşk yaşamasın, tek kalsın kızının başını beklesin demiyor kimse zaten.
Yok tam olarak böyle söylüyor ilk sayfadaki yorumlar 😄 sonra tepkiler farklılaşınca yorumlar da biz evlenme, çocuk yapma demiyoruz ama süreci yanlış yönetmişsine döndü.
 
Arkadaşlar ilk evliliğim iki yıl sürdü ve o evlilikten bir kızım var. Şu an 15 yaşında. Kızım bu yaşa gelene kadar evlilik düşünmedim. Ancak gerek toplum baskısı gerek iş hayatında bile yalnız bir kadın olduğunda yaşanan zorluklar, kısacası hayat beni çok yordu. Karşıma çocuğu olmayan, çok düzgün bir insan çıktı, sevdim de onu, ancak evlenmek istediğimde kızım buna çok karşı çıktı. Kıyametleri kopardı. Bana çok bağlı olduğu için beni kimseyle paylaşmak istemiyor. İleride beni anlayacağını düşünerek bu yaz evlendim. Evlendikten sonra da kızım bizimle yaşamayacağını söyleyince bir ev alıp bana yakınlarda anneannesi ile birlikte yaşaması için onlara ev düzenledim. Eşim ona ne kadar baba gibi yaklaşsa da o beni kız arkadaşlarımla bile paylaşamayan biri olarak beni ondan kopardığını düşünerek eşime çok kinli, yüzüne bile bakmıyor. Şimdilik bunu zamana bırakıyoruz. Yeni eşim çok iyi bir insan ve baba olmayı, yaşı geçmeden bir çocuk sahibi olmayı da çok istiyor. Kızım ise bugün bana şunu söyledi: "eğer benden başka bir çocuğun daha olursa beni hayatının sonuna kadar göremezsin" gibi cümleler sarf etti. 39 yaşındayım, yaşım geçmeden ben de bir daha anne olmak istiyorum. Ama çok ikilemde kaldım. Sizce kızımı kaybeder miyim böyle bir durumda? Ona kulak vermeli miyim?
Çok bencil davranıyor, sevmek sevilmek aile olmak benim de hakkım değil mi? Hayat içerisinde yaşadığım bütün zorluklara bizzat kendi şahit oldu oysa ki...
Kızınız ergenlik çağında ve hırçın davranışları son derece normal. Size gelince, hiç evlenmemiş çocuksuz bir adamla evlenmişsiniz ve bu adamın sizinle empati kurabileceğini sanmıyorum. Çocuk yapmak konusunda bu kadar aceleci davranmanıza da anlayamadım, belki adam beklediğiniz gibi biri olmayacak ve bir çocukla daha boşanmak zorunda kalacaksınız. Kısacası, bu durumdaki bir annenin önceliği çocuğu olmalı.
 
Kudra varmış ya sevgilisi işte bu evlendiği adamdan bahsediyorum😄
Adamla evlenmeden süreci farklı yönetebilirdi, sırf çocuk doğurmak için imzayı atmış. Koskoca kadın aşk yaşamasın, tek kalsın kızının başını beklesin demiyor kimse zaten.
Mesela en başta sevgilisiyle kızını tanıştırmalı kaynaştırmalıydı bi uzmandan destek almalıydı.
7-10 yaşlarındayken yokmuş işte. Şimdi varmış. 4 sene sonra kızın tamam diyeceğinin de garantisi yok. Neden beklesin sonu belli olmayan bir şey için?

Kadının hayat görüşünü bilmiyoruz ki. Belki sevişebilmek için evlenmesi gerekiyor. Belki sadece 2. Çocuk istediği için evleniyor vs. Ama bu sadece kadının kararı. Kızı ikna etse, ya da destek alarak ilerlese şahane olurmuş. Ama sırf ergen kaprisi yüzünden evlenme kararından vazgeçmesi ya da ertelemesi bana anlamsız geliyor.
 
Arkadaşlar ilk evliliğim iki yıl sürdü ve o evlilikten bir kızım var. Şu an 15 yaşında. Kızım bu yaşa gelene kadar evlilik düşünmedim. Ancak gerek toplum baskısı gerek iş hayatında bile yalnız bir kadın olduğunda yaşanan zorluklar, kısacası hayat beni çok yordu. Karşıma çocuğu olmayan, çok düzgün bir insan çıktı, sevdim de onu, ancak evlenmek istediğimde kızım buna çok karşı çıktı. Kıyametleri kopardı. Bana çok bağlı olduğu için beni kimseyle paylaşmak istemiyor. İleride beni anlayacağını düşünerek bu yaz evlendim. Evlendikten sonra da kızım bizimle yaşamayacağını söyleyince bir ev alıp bana yakınlarda anneannesi ile birlikte yaşaması için onlara ev düzenledim. Eşim ona ne kadar baba gibi yaklaşsa da o beni kız arkadaşlarımla bile paylaşamayan biri olarak beni ondan kopardığını düşünerek eşime çok kinli, yüzüne bile bakmıyor. Şimdilik bunu zamana bırakıyoruz. Yeni eşim çok iyi bir insan ve baba olmayı, yaşı geçmeden bir çocuk sahibi olmayı da çok istiyor. Kızım ise bugün bana şunu söyledi: "eğer benden başka bir çocuğun daha olursa beni hayatının sonuna kadar göremezsin" gibi cümleler sarf etti. 39 yaşındayım, yaşım geçmeden ben de bir daha anne olmak istiyorum. Ama çok ikilemde kaldım. Sizce kızımı kaybeder miyim böyle bir durumda? Ona kulak vermeli miyim?
Çok bencil davranıyor, sevmek sevilmek aile olmak benim de hakkım değil mi? Hayat içerisinde yaşadığım bütün zorluklara bizzat kendi şahit oldu oysa ki...
1.si kızınız sizinle yaşamak istemediğini söylese dahi, yine de ben senin annenim ve senden vazgeçmem diyip yeni düzene onu alıştırmanız gerekirdi, anneannesi ile yaşaması onda resmen travma sebebi. şu an kızınız istenmiyorum diye hissediyor. 15 yaşındaki gençler bağırır kızar öfkelenir ama burda hemen vazgeçmek değil mücadele etmek gerekir. bunu yapmadığınız için bence hata sizde.

2.si aynı evde yaşasalardı 2 yönden sorun olabilirdi. kızınız başta sorun çıkarıp huzurunuzu kaçırabilirdi. hem bir anne hem de yeni evlenmiş bir kadın olarak tüm her şeyi kabullenmeniz yine burada çözüm yollarına gitmeniz gerekirdi. eğer ki güvenli bi ortam varsa kızınız eninde sonunda alışırdı ve kabullenirdi. diğer sorun da yabancı bir adamla genç kızınızın bir arada yaşamasına olanak verdiğiniz de eşinizi de tanımış olurdunuz çünkü güvenilir biriyse kızınıza aynı evin içinde nasıl oldugunu da gözlemlerdiniz. belki de ona o kadar güvenmediniz kim bilir ?

ve bir de habire evlendiğiniz adamı açtıgınız konu boyunca övmeniz biraz ilginç geldi. kızınız tarafından bakın olaya. o bencillik yapmıyor sizi çok seviyor ve paylaşmak zor geliyor. hani evlenmeyin demiyorum mutlu olmak sizin de hakkınız ama kızınıza nasıl bencil dersiniz , o daha çocuk yetişkin değil ki. onun hayat tecrübesi ne ki sizi hemen anlasın.
olgun olması gereken , her şeyi rayına oturtması gereken sizdiniz. evleri ayırmak yanlış bilginiz olsun.

bu arada benim de annem ben 12 yaşındayken 2. evliliğini yaptı. o zaman kızınız gibi hırçın değildim. ama içimde ne fırtınalar kopmuştu. annemi nasıl kıskanmıştım , onu kaybedeceğim diye düşünmüştüm. oysa o evlendiğinde her zaman benim onun değerlisi oldugumu eşine binlerce defa söylemiştir. ve başta eşini sevmesem de yıllar içinde alıştım baba gibi oldu. biz de başlarda sorunlar yaşadık ama anneme o yıllarda desem ben anneannemde kalıcam, kafayı yer asla bırakmazdı.
 
Konu sahibi 15 yıl durmuş sonra plansız,yangından mal kaçırır gibi davranmışsiniz,Ne oldu adam hemen evlenelim diye baskı mi yaptı???? İnsan hiç 15 yaşındaki kızına" dan" diye ben evleniyorum der mi??? Siz öyle deyince tabi ki tanımak istemez , birde o adamla aynı eve sokacaktınız kızı, akıllı kız istememiş.Anlamiş anası durtulerle hareket ediyor kaptırıp yaldır yaldır gidiyor....Çocuk evlilik şokunu atlatamadan bebek istiyorum, doguracam diye tutturmuşsunuz, kıza kafayı yedireceksiniz.Artik Instagram'da paylaşırsınız bebeği , kocayı evli mutlu çocuklu diye.... Süreci iyi yönetmemis suçu bencil diye kızına atmış,sonra benim hayatım ,benim hayallerim,ah zorlu hayatim diye kendinize acıya acıya bir hâl olmuşsunuz,adam kız gelmesin dese çok eminim iletişimi kesersiniz......
 
Koca için kızınızdan vazgeçmişsiniz. Yeni kocanıza çocuk doğurup evcilik oynayın, kızınızda başka evde ötelenmiş şekilde büyür gider. Koca çok önemli aman sakın kaybetmeyin.
Hayat içerisinde yaşadığınız zorluklardan kızınız sorumlu değil, siz ne yaşadıysanız oda yaşadı. Ona böyle bi hayat sunan sizsiniz babasını seçen sizsiniz, doğuran sizsiniz. Bunun yükünü kızınıza yükleyip manipülatif davranamazsınız. Genç bir kızı tanımadığı yabancı bir adamla yaşamaya zorlamışsınız oda sizle yaşamak istememiş kabul etmişsiniz. Çocuktan çoktan vazgeçmişsiniz ne kadar üzüldüğünü neler yaşadığını tahmin bile edemiyorum.
Bende boşanmış çiftin çocuğu olarak o kadar empati yapabiliyorum ki kızınızla. Sizin gibi kadınları gördükçe annemin elini ayağını öpesim geliyor.
O kadar beklemişsiniz bari reşit olsaydıda öyle evlenseydiniz üniversiteye giderdi oda kendi yolunu çizerdi.

Aslinda bu. Daha evlenmeden uzman destegi ile kizi ile ilerleyebilirdi. Ama "careyi" evden göndermekte bulmus. Simdi bebek de gelir. Ve konu sahibi: senin En büyük sorumlulugun var olan cocuguna karsi. Ne sonradan gelen kocana, nede dogmayan bebeklere. Kizina üzüldüm.
 
Yok tam olarak böyle söylüyor ilk sayfadaki yorumlar 😄 sonra tepkiler farklılaşınca yorumlar da biz evlenme, çocuk yapma demiyoruz ama süreci yanlış yönetmişsine döndü.
Bende sert bi yorum yaptım ilk sayfada ve hala arkasındayım mirta. Konu sahibi cümlesini bile bitirirken kızım bencil, benim “aile “olmaya hakkım yok mu diyor. Aile=kendisi,kocası, bebeği. Bu tabloda kızı yok, bunu hissetmiyor mu sanıyosunuz. Bu tepkiyi 20-25 yaşında biri verse bence çocuk bencil tabiki sende hayatını kur derdim tüm samimiyetimle söylüyorum ama 15 yaşında ergenliğe girmiş bir kız, koca için böyle dışarı itilemez. Konu sahibi şimdiki eşiylede anlaşamazsa ne olacak peki? Hemen bebek istiyor, sütten ağzım yandı yoğurdu üfleyerek yiyeyim demiyor bodoslama gidiyor.
Bu kız bunalıma girse bunu kaldıramasa ne olacak? Ergenler herşeyi içselleştirir bu yüzden biraz daha bekleseydin yorumları var.
Bu yüzden uzman desteği almalıydın yorumları var.
 
Ay bu ne koca merağıdır Allah aşkına
O çocuğu doğuran sizsiniz, babasını seçende sizsiniz. Bir zahmet çocuğunuz üniversiteye gidip ergenliğini atana kadar bekleseydiniz.
Evlenmek için çocuğunuzla ayrı kalmayı göze almışsınız şimdide silmeyi göze alacaksınız. Hayret doğrusu.
Git güzelce çocuk yap aman sakın yaşın geçmesi ilk çocuk çok hayır gördü ikincisinde sıra
 
aile olmak benim de hakkım değil mi?
her şey tamam da kızınızla aile değil miydiniz
inşallah şu lafı ona söylememişsinizdir
iyi sizinki göremezsin demiş benimki öldürürüm ikinizi de evlenirsen diyor
kardeş sözkonusu bile değil
ben de yalnız büyüttüm kızımı anne babamı bile evde istemiyor değil ki yabancı birini
 
Şuan bosanma surecindeyim
Yeniden evlilik mi ? Ayyyy düşünemiyorum gerçekten. 2 kızımı da yanıma aldım
Hemen ev tuttum
Okula nakli yapıldı.

Kızınız aslında küçük değil
Ama kıskançlık var belli

Bilemiyorum asla da büyük konuşmak istemiyorum ama, evde hem üvey baba
Hem başka birinden olan Bi kız çocuğu varken
İyi cesaret diyorum size.
 
Hayır sanki kendini kapat aşksız mesksiz kal dedik. Yav gez dolaş takıl tatillere git eğlen.
İlla çoluk çocuk aynı eve evlenmeniz mi gerek yahu.
Aşk eşittir evlilik değil.
İlişkinizi yasasaydınız bir gezip dolaşsaydınız sorumluluk almak çok kolay sanki. Olan çocuğa olmuş gitti anneanneye dört duvar arasında doyun kocanıza şimdi
 
Negatif yorum yapıp konu sahibini üzmek istemiyorum . Büyük de konuşmak istemiyorum . Hayat gerçekten çok zor olabiliyor . Herkes kendi yaşadığını kendi bilir .
Ama çocuğu zaten evden postalamışsınız. Ben kendimi düşündüm 15 yaşında bir yabancı erkeğin yanımda yaşamasını istemezdim . Çok rahatsız olurdum . Genç kız neticede . Evde hareketleriniz kısıtlanır . Düşünsenize evde sevişseniz kız duyar . Yaşından dolayı çok rahatsız olacaktır . Küçük çocuk değil . Falan falan . Bir de ne bileyim kız kabullenemediğini bildiğiniz için ayrı ev açmışsınız. Belki Biraz da kendiniz için yaptınız bunu başbaşa bu adamla olmak hoşunuza gidiyor gibime geldi . Böylesi sizede uydu . Yoksa ikna etmeden evlenmezdiniz . Çocuğu evden göndermek ne oluyor .
Şimdi başka çocuk istiyorsunuz . Ki kızınız için bu durumda şok . Vicdan rahatlatmak için kızınızdan onay almaya çalışıyorsunuz . Siz o kızcağızı rafa kaldırmışsınız . Çok iyi adam çok iyi baba diye övüp durduğunuz adamın derdindesiniz . Keşke kızınız da bu konuya katılabilse onun da görüşlerini duysak . Bu forumda Bazı konularda böyle hissediyordum . Diğer tarafın konuşma hakkı olsa bambaşka şeyler duyacağız . Bence Durum anlattığınız gibi değil . Yanılıyorsam özür dilerim.
Mükemmel ötesi erkeğim , bencil kızım, çok haklı ben . Yok bu konu öyle değil . Keşke kızınızı da dinleyeibilsek.
 
Son düzenleme:
hayatımda böyle bencil yorumlar okumadım. herkes kızı düşünüyor, anneyi düşünen var mı?
Kesinlikle! Sinir oldum yorumları okurken. Kız birkaç sene sonra üniversite ile ayrılıp belki de hiç dönmeyecek tatiller dışında. Bu süreç uzman psikolog eşliğinde belki de kimseyi kırıp dökmeden ilerletilebilirdi en azından denenmeliydi. Onun dışında 15 yaşındaki çocuk mu yönlendirecek annesini, ne kadar mantıklı sağlıklı düşünebilir ve karar aldırabilir o yaşta o tecürbeyle. Pes!
 
Tek yanlışınız kızınızı yanınızdan ayırmak olmuş,kızınız ayrı yaşayınca nasıl huzurlu oluyorsunuz...durumunuz iyi gibi anladım, kizinizin da rahat edeceği büyükce bir eve geçersiniz..Mutlu olmak sizin de hakkınız ..biraz çaba ve uzman desteği ile bunu anlatabilirsiniz belki.Rahmetli Kayahanin hanımı ipek de ,sonradan yine evlendi, kadın 47 yaşında tekrar anne oldu,kizi da hepsi de gayet mutlu görünüyor..önemli olan kızınıza sizin de herkes gibi tek bir hayatınız olduğunu ,bunu yaşamak istediğinizi, önceliğinizin yine hep kızınızın olacağını hissettirmelisiniz..
 
7-10 yaşlarındayken yokmuş işte. Şimdi varmış. 4 sene sonra kızın tamam diyeceğinin de garantisi yok. Neden beklesin sonu belli olmayan bir şey için?

Kadının hayat görüşünü bilmiyoruz ki. Belki sevişebilmek için evlenmesi gerekiyor. Belki sadece 2. Çocuk istediği için evleniyor vs. Ama bu sadece kadının kararı. Kızı ikna etse, ya da destek alarak ilerlese şahane olurmuş. Ama sırf ergen kaprisi yüzünden evlenme kararından vazgeçmesi ya da ertelemesi bana anlamsız geliyor.
İşte ileride kızı tamam demesede bu aksiyonu alabilirdi onu diyorum. Aynı etkiyi bırakmazdı. Evlat her şeyden önce gelir, bi adamla rahat sevişecem diye de kızını bunalıma sürükleyemez.
Bu kadar kendi hayatını yaşamak isteyen biri hiç anne olmamalıydı. Çocuk doğuran bir kadın çocuğu belli olgunluğa gelene kadar ona bakmak zorunda. Çocuklu bir kadınla evlenen adamda bazı şeyleri bilerek kabul ederek atmalıydı o imzayı. Çocuğun başka yerde yaşamak istemesi herkesin işine gelmiş.
 
X