1 senedir nişanlıyım, kayınvalidemi 4 senedir tanıyorum. severim kayınvalidemi. sessiz bi kadındır. oğlundan çok kayınpederimi kıskanır :) çok iyi anlaşırız kayınpederimle
düşüncelerime çok saygılıdır, her zaman destekler. arada birlik olup kayınvalideme takılırız şakayla.
nişanlım asker şuan. birliğe teslim etmeye gittik, ettik dönüyoruz artık. kayınpederim ne yemek istersin dedi, ağlamaktan içim dışıma çıkmış, moral berbat ne yemeği. yok baba sağol bir an önce gidelim dedim. olur mu senin için durcam dedi ( sigara içtiğimi biliyor, aç karna içmemem için yemek yememi istiyor) ben ısrarla istemiyorum falan derken kayınvalidem, ''aaa acıktık valla ben açım pideciye götür beni'' dedi, kayınpederimle gülmeye başladık tabi.
geçenlerde annemle alışverişe gittim, elbiseler falan aldım, bize geldiler muhabbet ediliyor, konu konuyu açtı işte elbiselere geldi konu bakayım merak ettim dedi. odama geçtik gösteriyorum falan. bi tanesi arkadan önden derin V şeklinde işte üst kısmı dantelden falan değişik bişey. o elbiseyi öyle giymeyeceğimi çok iyi bildiği halde ''ayy bu çok açıkmış, giyilmez bu, oğlumda kızar hem'' demeye başladı. annem giymez zaten bu şekilde falan diyor ki bu zamana kadar ne annem ne babam kılığıma kıyafetime karışmış insan değiller. sustum sustum baktım olmuyor gülerek cevabımı verdim, '' hanımlar, kimse kusura bakmasın, 23 yaşındayım, bu zamana kadar kimse kılığıma-kıyafetime karışmadı, karıştırtmadım, bu saatten sonrada izin verceğimi hiiiç düşünmüyorum'' dedim.
işte toplam 5 senede bu gibi küçücük şeyler oldu, bence bunlar sorun bile değil. saygılı bi şekilde cevap verdiğim zaman susuyor, anlıyor hatasını. seviyorum onları ya, anne baba gibi değil ama insan olarak seviyorum