Kimse kimseyi katletmemişAllah.m ne kadar şuursuz yorumlar var hayret ediyorum ya
Çocuğu katletmişsin gibi bi algı yaratılsa da ben seni haklı buldum, çocuğa vurmamışsın ki, eşinde evde ya saracak yer arıyor sanırım baya saçmalıyor , ama eşinin tutumu zaten baştan yanlışşş, çocuklara davranışı dengesiz senin anlattıklarına göRe. Sana gelip tokat atması gerçekten büyük sıkıntı, bu olayı hemenn kapatma derim, sen hatalı olsan dahi yolu bu değil, tokat atmak değil. Gelen tokata karşılık tokat atman, bende olsam aynısını yapardım. Kendini bi halt sanmasın.
Yaptım buraya yansıyan halinizi yorumlayabiliyoruz detayını bilemeyiz maalesef. bende bir anneyim çocuk bakımı sabır ister kim ne derse desin anneler yoruluyor heleki üst üste hamilelik. 2 yaşındaki bebek doğal sürecini yaşıyor ama eşiniz sıkılmış sanırım neyseki eşitlenmişsiniz şu saatten sonra daha sabırlı olmaktan ve hareketlerinize dikkat etmekten başka çareniz yok 3 bebek ortayı tutturamayan baba bilemedim Allah kolaylık versin1- İlk iki hamileliğim böyle zor geçmedi
2- Bu yaşadığımız ilk olaydı. Çevremdeki herkes çok sabırlı ve sakin bir anne olduğumu söyler. Hatta eleştirirler fazla yumuşak olduğum için.
3- Kızıp küsmek söz konusu dahi olamaz yorumunuza saygı duyuyorum ama biraz daha empati yapabilmiş olmanızı isterdim.
Teşekkürler
siz cocuga siddet uygulamissiniz esinizde size guclu olan gucsuze... Umarim anlamissinizdir siddetin iyi bir sey olmadigini cozum olmadigini!!Konuyu açıp açmamakta çok kararsız kaldım ama sonunda yazmaya ve fikir almaya karar verdim.
Öncelikle bir iki ön bilgi geçmeliyim.
Eşim ev işlerinde yardımcı çocuklarıyla ilgili bir baba. Benimle de ilgili diyebilirim.
Son zamanda ev temizliği sorumluluğu eşimde.
Ben yemek yapıyorum çocuklarla ilgileniyorum,kendimi iyi hissedersem bulaşıkları toparlıyorum. Düzenimiz değişti biraz riskli bir gebelik geçiriyorum.
Eşim hep destekçi oldu bu süreçte hiç gocunmadı hakkını yiyemem. Ama içten içe evden de çıkmamanın verdiği stresle bunaldığını hissediyordum.
Çocuklarına fazla otoriter davranır bazen. Bazen de çok yüz verir. Tam dengeyi tutturmuş değil bu konuda. Ben daha dengeli davrandığımı düşünüyorum.
Konuya gelelim.
Dün iftar sonrası küçük oğlumun elinde abisine yeni sipariş ettiğimiz kitap vardı. Benim gözetimimde biraz inceledi kitabı. Bu oğlum 2 yaşında. Sonra kitabı hırpalamaya başladı bende elinden alıp beraber bakmayı teklif ettim. Bu ara 2 yaş sendromu dönemi malum,fazla hırçınlaştı. Kendini yere attı,bağıra bağıra ağladı. Güç bela odasına götürüp sakinleştirmeye çalıştım. Kitaba beraber bakmaya ikna etmek istedim o sırada eşim niye ağlatıyorsun çocuğu diye seslendi varan 1 buydu.
Sonra içeri geçtik eşimin yanına ve durumu anlattım. Ver ne olcak baksın yırtarsa da bir şey olmaz dedi. Bende o an daha fazla inatlaşmak ve uğraşmak istemedim. Çünkü oğlumun gözünde eşim sayesinde ben denileni yapmayan gaddar anne konumundaydım.
Oğluma hadi otur koltuğa kitabı vereyim bak dedim ama iyice yüz aldığı için bunu söylediğimi bile anlamadı çıldırmış gibi kendini yerlere attı,kafasına vurdu kitap elinde olmasına rağmen.
Bende eşimin bana müdahale ettiğinden kaynaklı böyle olduğunu düşündüğüm için iyice sinirlendim ve sinirle oğlumu yerden alıp kanepeye bıraktım. Biraz sert bıraktığım için elindeki kitap kafasına çarpmış o an ama ben fark etmedim. Aldım kitabı iki kere de poposuna vurup sana kitap felan yok dedim çıktım odadan. Arkamdan bağırdı eşim gittim ve ona bana karışmasaydın böyle olmayacaktı diye kızdım.
O da bana çıkıştı çocuk nefesini alamıyor nasıl fırlattın koltuğa diye arkasına tokat attı ve bende o şokla kendisine tokat attım. Sonrada nefes alamıyor diyorsun alıp çocuğu sakinleştirmiyorsun bile diye diye aldım oğlumun elini yüzünü yıkadım,sakinleştirdim.
Arkasına bir iki sözlü dalaşımız oldu. Çocuklar daha fazla etkilenmesin diye konuyu uzatmadık. Sonra ben ağrım olduğu ve hala tokat şokunu atlatamadığım için odaya gittim ve ağlarken uyumuşum biraz.
Kalktığımda çocukları yatırmış içeride oturuyordu. Hiç yanına gitmedim. Gece yatmaya veya bir özür dilemeye hiç bir şey için gelmedi yanıma.
Sabah oldu hala konuşmuyoruz.
Çocuklarıma asla şiddetle yaklaşan bir anne olmadım hiç. Dün eşimin yaklaşımı ve hamileliğin de vermiş olduğu psikolojiyle böyle sert davrandım keşke hiç yaşanmasaydı böyle bir olay çok üzülüyorum dünden beri.
Eşim daha sinirli ve serttir çocuklara karşı ama ben ağlatınca kıyamadı galiba anlam veremedim. Kendisine de hiç karıştırmaz bu arada. Kızar ceza verir ama beni asla karıştırmaz.
Evet ne düşünüyorsunuz?
Tavrım nasıl olmalı ?
Yavruma davranışımı lütfen yargılamayın ilk ve sondu.
Eşimle olan mevzuya yorumunuz nedir ?
Sizde çok şuurlu bir yorum yapmamışsınız kimse kimseyi katletmiyorda sarsılmış bebek sendromundan haberiniz var mı? Alıp sertçe koltuğa atmış kitap çocuğun kafasına gelmiş nefessiz kalmış diyor çocuk beyin sarsıntısından gidebilir ve bu tür sarsıcı hareketler fiziksel istismardır sonucu çok tehlikeli. Baba neden bu kadar sinirlendi birde o kısımı ona sormak lazım. Gerçi birazdan yumuşatmak için aldım koydum yazılabilirde neyse.Allah.m ne kadar şuursuz yorumlar var hayret ediyorum ya
Çocuğu katletmişsin gibi bi algı yaratılsa da ben seni haklı buldum, çocuğa vurmamışsın ki, eşinde evde ya saracak yer arıyor sanırım baya saçmalıyor , ama eşinin tutumu zaten baştan yanlışşş, çocuklara davranışı dengesiz senin anlattıklarına göRe. Sana gelip tokat atması gerçekten büyük sıkıntı, bu olayı hemenn kapatma derim, sen hatalı olsan dahi yolu bu değil, tokat atmak değil. Gelen tokata karşılık tokat atman, bende olsam aynısını yapardım. Kendini bi halt sanmasın.
Ben anne değilim. Ama çocukların insanın sabrını bazen çok zorladığını biliyorum. Yeğenlerim var. Bi tanesi çok geçimsiz bir çocuktu. Kolay büyümedi.
Annesi namaz kılıyor diye yanında avazı çıktığı kadar cırlıyor, kendini yerlere atıyor, topuklarını yere vuruyor. Gözleri kıpkırmızı soluksuz kalıyor. Komşular polisi arayacak diye endişe ediyordum.
Yani ne oluyordu anlamıyordum. Alıp ilgisini dağıtmak filan kesinlikle mümkün değil. Çocuk kendisinden geçmiş bir durumda .
Zaten ona doğru yaklaşınca hepten azgınlığı perde perde yükseliyor.
Insan caresiz kalıyor.
Tam da bu noktada zaten dağılmış olan bir sabırla anne öfkeli davranıyor. Bunda anlaşılmayacak Bi sey yok.
Dövdüm deseniz haksiz olurdunuz. Zira 2 yaşında daha...ama dövmemissiniz. Sert davranmak dövmek değildir.
Olabilir. Ben anne değilken anlıyorum sizi. Keske anneler de anlabilseydi.
Ben anne ile çocuğu bir kefeye koymadığım için esinizin tavrini "siz de çocuğu hırpaladaniz, eşiniz de sizi. Tamam esitlendi" diyemeyeceğim.
Uzun süre konusmamanizi barismamanizi öneririm.
Madem çok darlaniyor cocuklari azarlamaniza çocuk kitap diye cırlarken yerinden zahmet edebilirdi...oturduğum yerden ben de çok şey istiyorum ama olmuyor.
Bu konuda yapılacak baska bi sey de yok zaten.
En fazla ciddi bir uzak durma cezasi verebiliyoruz. Zira boşanmam demişsiniz. Zateb boşanin da diyemem.
Ama yanina da kalmasin yani
2 yaş sendromu çocuğun nefes alamıyor gibi ağlayıp morardığı tepindiği bir şey zaten. Oysaki hiç bir sorun yok. Gün içinde buna 3 kez maruz kalsanız 4.de ya kendinizi ya çocuğu tokatlama ihtimaliniz yüksek. Ortalama üstü bir sabır istiyor gerçekten.2 yaşındaki çocuğu itip kakıp hamileyim diye masum olmuyorsunuz. Ne yaptıysanız artık nefes alamamış. Eşiniz de size vurmuş siz ona vurmuşsunuz. Niyeyse yine özür bekleyen hamileyim diye kapris yapan sizsiniz. Hamileliği kaldıramıyorsanız evdeki çocuğa eziyet edecekseniz kalmayın mümkünse.
Cnm yazini okurken esimde merak etti ve sesli okudum oda kndince yorumladi ona gore esin hakliymis bna gorede sen bildigin kucuk capli bi tartisma yasadik.
Bn senin hamileligin ve stresli bi donem yuzunden bole oldugunu bunaldigini dusundugun icin bole tepki verdigini dusunuorum aslinda cok buyuk degil tepkin ama daha temkinli olmalisin 2 yasinda minnak bisi sonucda esim ise senin esin icin hakli oldugunu soluo nedeni ise şu iş stresi gecim stresi vs belki basit gorunebilir ama bizleri cok yipratio dio ve ekledi hamilelik durumu bile olsa cocuguna bu sekilde tepki vermemeli dio yani bizim cocugumuz olurda bn de bole tepki versek buyuk bi tartismamiz olacak onu anladim su an .
Sanirim tum erkekler ayni seyi dusunuo sadece tokat atman bn dedi yani bunalmis oldugu icinmi bole buyuk tepki verdi esin bilmiorum ama sakin kal ikinizde hatalisiniz . Sen git bu sefer yanina ve sorununu anlat ancak birlikde konusarak cözebilirsiniz.
Ha bu arada esi tokat atmis iyi bisey degil dedim ve esim dediki oda esine vurmus onuda dusunsun dedi. Cok garip.
Rabbim yardimcin olsun cnm ve ilerde banada yardimci olsun cunku ayni seyi yasama ihtimalim yuksek .
En doğru yorumYazmayım dedim ama duramadım
Daha 2 yaşında bebe var onun da abisi var
E 3. Cocuk?
Sürekli hamilelik sürekli bebek bakımı sinirlerinizi yipratmis
Ben aile planlaması tavsiye edeceğim
Bu eşin içinde geçerli miDöversen döv dayak bazen iyidir" dedi.
Bu eşin içinde geçerli mi
Öyleyse devamke (modaya bende uyayım )
Ya siz biraz şımarırsanız kapris falan yaparsanızŞimarip kendini yerden yere atarsa onu da doverim.
Ya siz biraz şımarırsanız kapris falan yaparsanız
Eşimin söylemi bu yönde ama nefes alamama gibi bir durum söz konusu değil. Ağlamasını abarttı eşim. Yaptığım tek şey alıp sert bir şekilde koltuğa bırakmak oldu. Neyse daha fazla açıklama yapmayacağım size. Karşısındakini anlayacak birisi izlenimi almadım sizden.
2 yaş sendromu çocuğun nefes alamıyor gibi ağlayıp morardığı tepindiği bir şey zaten. Oysaki hiç bir sorun yok. Gün içinde buna 3 kez maruz kalsanız 4.de ya kendinizi ya çocuğu tokatlama ihtimaliniz yüksek. Ortalama üstü bir sabır istiyor gerçekten.
Size sinirlendiğinde kendini odaya kilitliyor ama siz çocuğa sinirlendiğinizde dayak iyidir diyor5 bucuk yillik evliyiz. Bana karşi aşırı sinirlendigini 2 defa gordum eşimin, onda da kendini başka odaya kapatmisti.