Çocuklu bir erkekle sevgiliyim ve sizce onunla evlenmeli miyim?

Merhaba arkadaşlar, derdimi kimseye anlatamadığım için sizlerden yardım almak istedim. Daha önce bu konu da bir çok şey okudum ama yine de fikrinize ihtiyacım var. Ben 30 yaşında bir kadınım(hiç evlenmedim) ve erkek arkadaşım 38 yaşında daha önce evlenmiş ve bir çocuğu var. İlişkimiz 3 senedir devam ediyor. Ve ben artık hem yaşım itibariyle hem de ilişkimizin de belli bir seviyeye gelmesinden dolayı evlenmek istiyorum. Ama erkek arkadaşım istemiyor. Oysa ki ilk tanışmamız da tekrar evlenmek ve çocuk sahibi olmak istediğini de söylemişti çünkü ben ilerde bunları istiyorum ve sen tekrardan bunları yaşamak istemiyorsan hiç ilişkiye başlamayalım demiştim. Meğer o zamanlar beni elde etmek için yalan söylemiş, itiraf etti. Zaten aslında zamanla bunu anlamıştım ama onu sevdiğim için bu zamana kadar ilişkiyi devam ettirdim. Ben artık sonu olmayan bir ilişkiyi daha fazla sürdürmek istemiyorum. Sizce bu konu da haklı mıyım?
Sevgilimle konuştum ve ona bunu söyledim. Çok iyi düşün ve karar ver yoksa ilişkimiz bitebilir dedim. Size biraz ilişkimizi de anlatayım; her konuda çok uyumluyuz. Aynı filmleri,kitapları,yemekleri severiz. İkimiz de eğlenceliyiz, gezeriz vs. Ama ilişkimizin başından beri çocuğu yüzünden sürekli planlarımız iptal olur,bana bağırdığı anlar da olur. Eski eşi çok tembel,agresif ve sürekli her şeyi eski eşinden bekleyen biri. Haftanın 4 günü çocuğunu erkek arkadaşım okula götürüyor getiriyor ve ardından her gün akşam 8-9 a kadar ilgileniyor sonra eve bırakıyor. Buna rağmen hafta sonu iki gün yine öğlen çocuğunu alıp akşam 10 gibi annesine bırakıyor. Hal böyle olunca ben de en azından haftasonu sadece 1 gün çocuğunu alma ve bütün günü bana ayır diyorum. Bunu bazı haftalar yaptı ve yapıyor ama yaparken de kırk takla atıyorum. Onu ziyerete evine gidiyorum ve çoğu gün 3 gece erkek arkadaşımla kalacaksam 1 günün yarısı onu görmüyorum,diğer gün de akşam 10-11 de görüyorum. Çünkü ben evinde olsam da çocuğu alıyor ve gezmeye veya kendi annesine gidiyor. Erkek arkadaşımla tartışmalarımız her zaman çocuğu yüzünden görüşemeyişlerimiz vb. sebepler oldu. Yani tüm bunları düşününce evlendiğimizde de ben sanırım 1 hafta balayı tatili bile yapamayacağım. Çünkü eski eşi sürekli çocuğunu erkek arkadaşıma gönderme derdinde ve erkek arkadaşım ona bazen ''planım var o gün çocuğu alamam'' dese bile bunu çok sık yapmıyor. Çünkü kadın nedense her seferinde tartışma çıkarıyor. Bu arada ben erkek arkadaşımın çocuğu ile tanıştım, çokça oyun oynayıp ödev bile yaptırdım. (Çocuk çok şımarık, uyumsuz ama bunları çok sorun etmiyorum.) Ama bu konuda da erkek arkadaşım ile tartıştım. Sebep şuydu; içimden geliyor ve çocuğuyla saatlerce oynuyorum, ona çok sıcak davranıyorum, ona yemek yapıyorum vs. ama erkek arkadaşım asla bana bir kez bile teşekkür etmedi. Dedim yani tavrımdan,emeğimden dolayı keşke bir kere ''sağ ol aşkım ya'' deseydin diye ve hemen bana bağırdı,sanki bunları yapmak zaten görevimmiş gibi davrandı. ''sen de yapmasaydın banane'' bile dedi. Şimdi tüm bunlara rağmen nedense ona çok aşığım ve evlenmeyi düşünüyorum. Ailem bile bu evliliği onaylamaz onu da göze aldım. Sizce böyle biriyle evlenmeli miyim, evlenirsem mutsuz olur muyum, ailemi üzmeme değer mi? Ve asla tekrar çocuk istemiyormuş ama ben hiç evlenmedim ve bir çocuğum olsun isterdim. Bu isteğimden de onun için vazgeçsem sonra pişman olur muyum? İlişkimizde bana çok iyiliği dokundu,sadık kaldı, ilgi de gösterdi diye ondan vazgeçemiyorum. Bir daha böyle birini bulamam diye düşünüyorum(mutlu anlarımız geliyor aklıma hep) ve artık 30 yaşından sonra kimseyle tanışacak enerjimin de olmadığını hissediyorum. Sizce ben ne yapmalıyım? ÇOK UZUN YAZDIM ÖZÜR DİLERİM ARKADAŞLAR AMA DAHA ÖNCE HİÇ KİMSEYE BUNLARI ANLATAMADIM,HER ŞEYİ ANLATMAK İSTEDİM. HERKESE TEŞEKKÜRLER.
Evlenseniz bile bu evlilik uzun soluklu olmaz. Kesinlikle evlenmeyin. Adam hep evlenmek istemiyor hem çocuk istemiyor hem de size yalan söylemiş bu durumda sizin hiçbir beklentiniz karşılanmayacak. Üstelik birde ikinci planda olacaksınız çünkü çocuğu var. Kendinize böyle bir hayatı mı layık görüyorsunuz? Bence hiç evlilik yapmamış bir insan boşanmış çocuklu adamlarla evlenmesin çok iyi birisi olsaydı zaten karısı bırakmazdı. Ayrıl ve önüne bak..
 
Bütün bu yazdıklarını bir başkası yazmış gibi bi okur musunuz Allah aşkına ?
Nasıl hâlâ sizce olur mu diyebiliyorsunuz ? Kendinizi hiç mi sevmiyorsunuz ?
Ben artık bu kadınların kendilerini zorla ayaklar altına sermesine tahammül edemiyorum. Sırf adama yaranmak için çocuğu zorla benimsemiş takdir edilmek istemişsiniz; muhtemelen çocukluğunuzda takdir edilmediğiniz ve bu beklentide olduğunuz için yaşıyorsunuz şuan bunları.
Bu adamı başınızdan def edin ve gerekirse psikolojik destek alın. Yaşınız çok genç ayrıca, hayat yeni başlıyor.
Lütfen önce kendinizi sevin..
 
30 yaşındayken 60 yaşına gelmiş gibi kocasız kalacam tripleri nedir Allah aşkına. Evleninde görün gününüzü madem, elin çocuğuna bakıcılık yapar zor bela evliliğe ikna ettiğiniz adamdan sevgi dilenerek bir ömür geçirirsiniz.
Bazı kadınların bu ilgi açlığını hiç anlamıyorum gerçekten
 
Merhaba arkadaşlar, derdimi kimseye anlatamadığım için sizlerden yardım almak istedim. Daha önce bu konu da bir çok şey okudum ama yine de fikrinize ihtiyacım var. Ben 30 yaşında bir kadınım(hiç evlenmedim) ve erkek arkadaşım 38 yaşında daha önce evlenmiş ve bir çocuğu var. İlişkimiz 3 senedir devam ediyor. Ve ben artık hem yaşım itibariyle hem de ilişkimizin de belli bir seviyeye gelmesinden dolayı evlenmek istiyorum. Ama erkek arkadaşım istemiyor. Oysa ki ilk tanışmamız da tekrar evlenmek ve çocuk sahibi olmak istediğini de söylemişti çünkü ben ilerde bunları istiyorum ve sen tekrardan bunları yaşamak istemiyorsan hiç ilişkiye başlamayalım demiştim. Meğer o zamanlar beni elde etmek için yalan söylemiş, itiraf etti. Zaten aslında zamanla bunu anlamıştım ama onu sevdiğim için bu zamana kadar ilişkiyi devam ettirdim. Ben artık sonu olmayan bir ilişkiyi daha fazla sürdürmek istemiyorum. Sizce bu konu da haklı mıyım?
Sevgilimle konuştum ve ona bunu söyledim. Çok iyi düşün ve karar ver yoksa ilişkimiz bitebilir dedim. Size biraz ilişkimizi de anlatayım; her konuda çok uyumluyuz. Aynı filmleri,kitapları,yemekleri severiz. İkimiz de eğlenceliyiz, gezeriz vs. Ama ilişkimizin başından beri çocuğu yüzünden sürekli planlarımız iptal olur,bana bağırdığı anlar da olur. Eski eşi çok tembel,agresif ve sürekli her şeyi eski eşinden bekleyen biri. Haftanın 4 günü çocuğunu erkek arkadaşım okula götürüyor getiriyor ve ardından her gün akşam 8-9 a kadar ilgileniyor sonra eve bırakıyor. Buna rağmen hafta sonu iki gün yine öğlen çocuğunu alıp akşam 10 gibi annesine bırakıyor. Hal böyle olunca ben de en azından haftasonu sadece 1 gün çocuğunu alma ve bütün günü bana ayır diyorum. Bunu bazı haftalar yaptı ve yapıyor ama yaparken de kırk takla atıyorum. Onu ziyerete evine gidiyorum ve çoğu gün 3 gece erkek arkadaşımla kalacaksam 1 günün yarısı onu görmüyorum,diğer gün de akşam 10-11 de görüyorum. Çünkü ben evinde olsam da çocuğu alıyor ve gezmeye veya kendi annesine gidiyor. Erkek arkadaşımla tartışmalarımız her zaman çocuğu yüzünden görüşemeyişlerimiz vb. sebepler oldu. Yani tüm bunları düşününce evlendiğimizde de ben sanırım 1 hafta balayı tatili bile yapamayacağım. Çünkü eski eşi sürekli çocuğunu erkek arkadaşıma gönderme derdinde ve erkek arkadaşım ona bazen ''planım var o gün çocuğu alamam'' dese bile bunu çok sık yapmıyor. Çünkü kadın nedense her seferinde tartışma çıkarıyor. Bu arada ben erkek arkadaşımın çocuğu ile tanıştım, çokça oyun oynayıp ödev bile yaptırdım. (Çocuk çok şımarık, uyumsuz ama bunları çok sorun etmiyorum.) Ama bu konuda da erkek arkadaşım ile tartıştım. Sebep şuydu; içimden geliyor ve çocuğuyla saatlerce oynuyorum, ona çok sıcak davranıyorum, ona yemek yapıyorum vs. ama erkek arkadaşım asla bana bir kez bile teşekkür etmedi. Dedim yani tavrımdan,emeğimden dolayı keşke bir kere ''sağ ol aşkım ya'' deseydin diye ve hemen bana bağırdı,sanki bunları yapmak zaten görevimmiş gibi davrandı. ''sen de yapmasaydın banane'' bile dedi. Şimdi tüm bunlara rağmen nedense ona çok aşığım ve evlenmeyi düşünüyorum. Ailem bile bu evliliği onaylamaz onu da göze aldım. Sizce böyle biriyle evlenmeli miyim, evlenirsem mutsuz olur muyum, ailemi üzmeme değer mi? Ve asla tekrar çocuk istemiyormuş ama ben hiç evlenmedim ve bir çocuğum olsun isterdim. Bu isteğimden de onun için vazgeçsem sonra pişman olur muyum? İlişkimizde bana çok iyiliği dokundu,sadık kaldı, ilgi de gösterdi diye ondan vazgeçemiyorum. Bir daha böyle birini bulamam diye düşünüyorum(mutlu anlarımız geliyor aklıma hep) ve artık 30 yaşından sonra kimseyle tanışacak enerjimin de olmadığını hissediyorum. Sizce ben ne yapmalıyım? ÇOK UZUN YAZDIM ÖZÜR DİLERİM ARKADAŞLAR AMA DAHA ÖNCE HİÇ KİMSEYE BUNLARI ANLATAMADIM,HER ŞEYİ ANLATMAK İSTEDİM. HERKESE TEŞEKKÜRLER.
Ayrıl.
 
Evlenip evlenmeme kararı size bağlı değil ki evlensem mi diye niye soruyorsunuz? İstemiyorum seni de senden olacak çocuğu da demiş. Bence bunu başta da söyledi ama siz altından girer üstünden çıkar ikna ederim dediniz. Çocuğun ödevlerini bile yaptırıyormuşsunuz. Nasıl unuturum diye dert etmeyin, bir kez daha evlenelim deyince adam kapıyı gösterir size. Her gün okula götürmesinden size ne, annesi her gün götürünce yazık olmuyor mu kadına? Okuldan alıp ilgileniyormuş çocuğuyla. Vah vah, atsın annesinin başına her akşam sizle gezsin. Kadın eve tıkılsın ama babası istediği gibi planlar yapsın sevgilisiyle takılsın.
Çocuklu insanlar çocuksuzmuş gibi yaşayamaz. Gidin kendi denginizi bulun.
 
Merhaba arkadaşlar, derdimi kimseye anlatamadığım için sizlerden yardım almak istedim. Daha önce bu konu da bir çok şey okudum ama yine de fikrinize ihtiyacım var. Ben 30 yaşında bir kadınım(hiç evlenmedim) ve erkek arkadaşım 38 yaşında daha önce evlenmiş ve bir çocuğu var. İlişkimiz 3 senedir devam ediyor. Ve ben artık hem yaşım itibariyle hem de ilişkimizin de belli bir seviyeye gelmesinden dolayı evlenmek istiyorum. Ama erkek arkadaşım istemiyor. Oysa ki ilk tanışmamız da tekrar evlenmek ve çocuk sahibi olmak istediğini de söylemişti çünkü ben ilerde bunları istiyorum ve sen tekrardan bunları yaşamak istemiyorsan hiç ilişkiye başlamayalım demiştim. Meğer o zamanlar beni elde etmek için yalan söylemiş, itiraf etti. Zaten aslında zamanla bunu anlamıştım ama onu sevdiğim için bu zamana kadar ilişkiyi devam ettirdim. Ben artık sonu olmayan bir ilişkiyi daha fazla sürdürmek istemiyorum. Sizce bu konu da haklı mıyım?
Sevgilimle konuştum ve ona bunu söyledim. Çok iyi düşün ve karar ver yoksa ilişkimiz bitebilir dedim. Size biraz ilişkimizi de anlatayım; her konuda çok uyumluyuz. Aynı filmleri,kitapları,yemekleri severiz. İkimiz de eğlenceliyiz, gezeriz vs. Ama ilişkimizin başından beri çocuğu yüzünden sürekli planlarımız iptal olur,bana bağırdığı anlar da olur. Eski eşi çok tembel,agresif ve sürekli her şeyi eski eşinden bekleyen biri. Haftanın 4 günü çocuğunu erkek arkadaşım okula götürüyor getiriyor ve ardından her gün akşam 8-9 a kadar ilgileniyor sonra eve bırakıyor. Buna rağmen hafta sonu iki gün yine öğlen çocuğunu alıp akşam 10 gibi annesine bırakıyor. Hal böyle olunca ben de en azından haftasonu sadece 1 gün çocuğunu alma ve bütün günü bana ayır diyorum. Bunu bazı haftalar yaptı ve yapıyor ama yaparken de kırk takla atıyorum. Onu ziyerete evine gidiyorum ve çoğu gün 3 gece erkek arkadaşımla kalacaksam 1 günün yarısı onu görmüyorum,diğer gün de akşam 10-11 de görüyorum. Çünkü ben evinde olsam da çocuğu alıyor ve gezmeye veya kendi annesine gidiyor. Erkek arkadaşımla tartışmalarımız her zaman çocuğu yüzünden görüşemeyişlerimiz vb. sebepler oldu. Yani tüm bunları düşününce evlendiğimizde de ben sanırım 1 hafta balayı tatili bile yapamayacağım. Çünkü eski eşi sürekli çocuğunu erkek arkadaşıma gönderme derdinde ve erkek arkadaşım ona bazen ''planım var o gün çocuğu alamam'' dese bile bunu çok sık yapmıyor. Çünkü kadın nedense her seferinde tartışma çıkarıyor. Bu arada ben erkek arkadaşımın çocuğu ile tanıştım, çokça oyun oynayıp ödev bile yaptırdım. (Çocuk çok şımarık, uyumsuz ama bunları çok sorun etmiyorum.) Ama bu konuda da erkek arkadaşım ile tartıştım. Sebep şuydu; içimden geliyor ve çocuğuyla saatlerce oynuyorum, ona çok sıcak davranıyorum, ona yemek yapıyorum vs. ama erkek arkadaşım asla bana bir kez bile teşekkür etmedi. Dedim yani tavrımdan,emeğimden dolayı keşke bir kere ''sağ ol aşkım ya'' deseydin diye ve hemen bana bağırdı,sanki bunları yapmak zaten görevimmiş gibi davrandı. ''sen de yapmasaydın banane'' bile dedi. Şimdi tüm bunlara rağmen nedense ona çok aşığım ve evlenmeyi düşünüyorum. Ailem bile bu evliliği onaylamaz onu da göze aldım. Sizce böyle biriyle evlenmeli miyim, evlenirsem mutsuz olur muyum, ailemi üzmeme değer mi? Ve asla tekrar çocuk istemiyormuş ama ben hiç evlenmedim ve bir çocuğum olsun isterdim. Bu isteğimden de onun için vazgeçsem sonra pişman olur muyum? İlişkimizde bana çok iyiliği dokundu,sadık kaldı, ilgi de gösterdi diye ondan vazgeçemiyorum. Bir daha böyle birini bulamam diye düşünüyorum(mutlu anlarımız geliyor aklıma hep) ve artık 30 yaşından sonra kimseyle tanışacak enerjimin de olmadığını hissediyorum. Sizce ben ne yapmalıyım? ÇOK UZUN YAZDIM ÖZÜR DİLERİM ARKADAŞLAR AMA DAHA ÖNCE HİÇ KİMSEYE BUNLARI ANLATAMADIM,HER ŞEYİ ANLATMAK İSTEDİM. HERKESE TEŞEKKÜRLER.
Daha şimdiden çocukla yarışa girmişsin sen bu ilişkide hastanelik olursun ki kendi kendine gelin güvey olmussun adamın sana umut verdigi yok.
 
Çocuğu hakkıyla yetiştirmeye çalışmak çok yorucu. Her anlamda öncelik çocuk oluyor. Olmak da zorunda. Ve bunun getirdiği somut / soyut her şey yoruyor, ister istemez eş ile tartışmalara da neden olabiliyor. Yani biyolojik anne - baba olarak bile bir evlilikte bunlar yaşanabiliyorken, çocuksuz bir insanın, çocuklu bir insanı kaldırabileceğini pek sanmıyorum ben.
 
Bazen okuduklarım şaka mı diyorum ya da bir ilişki bi durum içerisinde olunca insan olup biteni göremiyor mu diyorum anın büyüsü mü alışkanlıklar mı bilemiyorum bu böyle uzar gider …
Şunu düşünün başkasının çocuğuna annelik yapacaksınız (istenmediğiniz bir yerde ) ve karşınızdaki adamın da donlarını ütüleyip yemeğini pişireceksiniz sevgi sıfır olacak (yazdıklarınıza göre )
Siz böyle bir hayatı kendinize uygun görüyor musunuz
Cevabınız ama seviyorum ama alıştım ise buyurun evlenin .
Herkes nihayetinde kendi değerini belirler .
 
Merhaba arkadaşlar, derdimi kimseye anlatamadığım için sizlerden yardım almak istedim. Daha önce bu konu da bir çok şey okudum ama yine de fikrinize ihtiyacım var. Ben 30 yaşında bir kadınım(hiç evlenmedim) ve erkek arkadaşım 38 yaşında daha önce evlenmiş ve bir çocuğu var. İlişkimiz 3 senedir devam ediyor. Ve ben artık hem yaşım itibariyle hem de ilişkimizin de belli bir seviyeye gelmesinden dolayı evlenmek istiyorum. Ama erkek arkadaşım istemiyor. Oysa ki ilk tanışmamız da tekrar evlenmek ve çocuk sahibi olmak istediğini de söylemişti çünkü ben ilerde bunları istiyorum ve sen tekrardan bunları yaşamak istemiyorsan hiç ilişkiye başlamayalım demiştim. Meğer o zamanlar beni elde etmek için yalan söylemiş, itiraf etti. Zaten aslında zamanla bunu anlamıştım ama onu sevdiğim için bu zamana kadar ilişkiyi devam ettirdim. Ben artık sonu olmayan bir ilişkiyi daha fazla sürdürmek istemiyorum. Sizce bu konu da haklı mıyım?
Sevgilimle konuştum ve ona bunu söyledim. Çok iyi düşün ve karar ver yoksa ilişkimiz bitebilir dedim. Size biraz ilişkimizi de anlatayım; her konuda çok uyumluyuz. Aynı filmleri,kitapları,yemekleri severiz. İkimiz de eğlenceliyiz, gezeriz vs. Ama ilişkimizin başından beri çocuğu yüzünden sürekli planlarımız iptal olur,bana bağırdığı anlar da olur. Eski eşi çok tembel,agresif ve sürekli her şeyi eski eşinden bekleyen biri. Haftanın 4 günü çocuğunu erkek arkadaşım okula götürüyor getiriyor ve ardından her gün akşam 8-9 a kadar ilgileniyor sonra eve bırakıyor. Buna rağmen hafta sonu iki gün yine öğlen çocuğunu alıp akşam 10 gibi annesine bırakıyor. Hal böyle olunca ben de en azından haftasonu sadece 1 gün çocuğunu alma ve bütün günü bana ayır diyorum. Bunu bazı haftalar yaptı ve yapıyor ama yaparken de kırk takla atıyorum. Onu ziyerete evine gidiyorum ve çoğu gün 3 gece erkek arkadaşımla kalacaksam 1 günün yarısı onu görmüyorum,diğer gün de akşam 10-11 de görüyorum. Çünkü ben evinde olsam da çocuğu alıyor ve gezmeye veya kendi annesine gidiyor. Erkek arkadaşımla tartışmalarımız her zaman çocuğu yüzünden görüşemeyişlerimiz vb. sebepler oldu. Yani tüm bunları düşününce evlendiğimizde de ben sanırım 1 hafta balayı tatili bile yapamayacağım. Çünkü eski eşi sürekli çocuğunu erkek arkadaşıma gönderme derdinde ve erkek arkadaşım ona bazen ''planım var o gün çocuğu alamam'' dese bile bunu çok sık yapmıyor. Çünkü kadın nedense her seferinde tartışma çıkarıyor. Bu arada ben erkek arkadaşımın çocuğu ile tanıştım, çokça oyun oynayıp ödev bile yaptırdım. (Çocuk çok şımarık, uyumsuz ama bunları çok sorun etmiyorum.) Ama bu konuda da erkek arkadaşım ile tartıştım. Sebep şuydu; içimden geliyor ve çocuğuyla saatlerce oynuyorum, ona çok sıcak davranıyorum, ona yemek yapıyorum vs. ama erkek arkadaşım asla bana bir kez bile teşekkür etmedi. Dedim yani tavrımdan,emeğimden dolayı keşke bir kere ''sağ ol aşkım ya'' deseydin diye ve hemen bana bağırdı,sanki bunları yapmak zaten görevimmiş gibi davrandı. ''sen de yapmasaydın banane'' bile dedi. Şimdi tüm bunlara rağmen nedense ona çok aşığım ve evlenmeyi düşünüyorum. Ailem bile bu evliliği onaylamaz onu da göze aldım. Sizce böyle biriyle evlenmeli miyim, evlenirsem mutsuz olur muyum, ailemi üzmeme değer mi? Ve asla tekrar çocuk istemiyormuş ama ben hiç evlenmedim ve bir çocuğum olsun isterdim. Bu isteğimden de onun için vazgeçsem sonra pişman olur muyum? İlişkimizde bana çok iyiliği dokundu,sadık kaldı, ilgi de gösterdi diye ondan vazgeçemiyorum. Bir daha böyle birini bulamam diye düşünüyorum(mutlu anlarımız geliyor aklıma hep) ve artık 30 yaşından sonra kimseyle tanışacak enerjimin de olmadığını hissediyorum. Sizce ben ne yapmalıyım? ÇOK UZUN YAZDIM ÖZÜR DİLERİM ARKADAŞLAR AMA DAHA ÖNCE HİÇ KİMSEYE BUNLARI ANLATAMADIM,HER ŞEYİ ANLATMAK İSTEDİM. HERKESE TEŞEKKÜRLER.
1)adam açık açık sana yalan söyledim demiş kriterlerini böylelikle karşılamıyor ayrılman lazım.

2)eski eşi hakkında ne anlatıyorsa bil ki kadın boşanmada haklıdır.

3)adam evli çocuğu var. Kendine neden değrier verip eşit şartlarda olabileceğin birini bulmuyorsun? Ayrıca çocuğu en başında bilerek bu ilişkiye başlamışsın şimdi çocuğu yüzünden görüşemiyoruz, işi gücü çocuğu diyemezsin. Ayrıl o zaman derler insana.

4)ben de bekarken evlenip ayrılmış çocuklu adamla 2 sene beraber olmuştum. Ve hep aklımda onun hayatında her ama her zaman ikinci olacağım fikri vardı. Sen de öyle olacaksın. Karşında evlenmeye hevesli, o evlilik hazırlığı telaşını yaşayan biri olmayacak. Sen heyecandan yerinde duramazken o zaten bunları yaşamış olacak. Sen hamile kalsan çok sevineceksin belki ama o senin kadar aevinmeyecek. Çünkü her şeyi senden önce yaşadı tüketti. Sıfır kilometre araç değil yani. O yüzden sana tavsiyem, ayrıl.
 
Allah aşkına kendinize gareziniz mi var ya? Şimdi mutlu musunuz ki evlenince mutlu olasınız. Ve herkes söylemiş, siz de söylemişsiniz, adam istemiyor.
Çok iyi bir babaymış ama ne zaman sevgilisiniz ki? Adam 7/24 çocuğuyla. Uyumadan uyumaya yanınıza geliyor. Lütfen yaşınıza uygun, size zaman ayıran, size bağırmayan, size değer veren biriyle birlikte olun. Bu adam size değer vermiyor çünkü.
 
babalık görevi filan denmiş ama benim evli olduğum çocuklarımın babası bu kadar vakit geçirmiyor çocuklarla. okuldan alıp 8-9’a kadar vakit geçiriyorsa, çocuk anne ile vakit geçirmiyordur herhalde çünkü zaten 9’da yatıyor bebeler. hafta sonu da keza sabahtan öğlene 3-4 saat anne ile vakit geçiriyor demektir.

neyse konu sahibi. evlenmeli miyim diye sormuşsunuz ama adamın evlilikten haberi var mı ki zaten?
 
Evlendikten sonra da oğluyla ilgilenmeye devam edecek. Zaten olması gereken de bu. Çocuk sık sık gelip sizde kalacak, sonuçta babasının evi. Yeri geldiğinde çocuk için eski eşle irtibat kuracaklar. En önemlisi de evlenirseniz siz hiçbir zaman anne olamayacaksınız çünkü sevgiliniz istemiyor. Tüm bunları göze alıyorsanız evlenin ne diyim.
 
Merhaba arkadaşlar, derdimi kimseye anlatamadığım için sizlerden yardım almak istedim. Daha önce bu konu da bir çok şey okudum ama yine de fikrinize ihtiyacım var. Ben 30 yaşında bir kadınım(hiç evlenmedim) ve erkek arkadaşım 38 yaşında daha önce evlenmiş ve bir çocuğu var. İlişkimiz 3 senedir devam ediyor. Ve ben artık hem yaşım itibariyle hem de ilişkimizin de belli bir seviyeye gelmesinden dolayı evlenmek istiyorum. Ama erkek arkadaşım istemiyor. Oysa ki ilk tanışmamız da tekrar evlenmek ve çocuk sahibi olmak istediğini de söylemişti çünkü ben ilerde bunları istiyorum ve sen tekrardan bunları yaşamak istemiyorsan hiç ilişkiye başlamayalım demiştim. Meğer o zamanlar beni elde etmek için yalan söylemiş, itiraf etti. Zaten aslında zamanla bunu anlamıştım ama onu sevdiğim için bu zamana kadar ilişkiyi devam ettirdim. Ben artık sonu olmayan bir ilişkiyi daha fazla sürdürmek istemiyorum. Sizce bu konu da haklı mıyım?
Sevgilimle konuştum ve ona bunu söyledim. Çok iyi düşün ve karar ver yoksa ilişkimiz bitebilir dedim. Size biraz ilişkimizi de anlatayım; her konuda çok uyumluyuz. Aynı filmleri,kitapları,yemekleri severiz. İkimiz de eğlenceliyiz, gezeriz vs. Ama ilişkimizin başından beri çocuğu yüzünden sürekli planlarımız iptal olur,bana bağırdığı anlar da olur. Eski eşi çok tembel,agresif ve sürekli her şeyi eski eşinden bekleyen biri. Haftanın 4 günü çocuğunu erkek arkadaşım okula götürüyor getiriyor ve ardından her gün akşam 8-9 a kadar ilgileniyor sonra eve bırakıyor. Buna rağmen hafta sonu iki gün yine öğlen çocuğunu alıp akşam 10 gibi annesine bırakıyor. Hal böyle olunca ben de en azından haftasonu sadece 1 gün çocuğunu alma ve bütün günü bana ayır diyorum. Bunu bazı haftalar yaptı ve yapıyor ama yaparken de kırk takla atıyorum. Onu ziyerete evine gidiyorum ve çoğu gün 3 gece erkek arkadaşımla kalacaksam 1 günün yarısı onu görmüyorum,diğer gün de akşam 10-11 de görüyorum. Çünkü ben evinde olsam da çocuğu alıyor ve gezmeye veya kendi annesine gidiyor. Erkek arkadaşımla tartışmalarımız her zaman çocuğu yüzünden görüşemeyişlerimiz vb. sebepler oldu. Yani tüm bunları düşününce evlendiğimizde de ben sanırım 1 hafta balayı tatili bile yapamayacağım. Çünkü eski eşi sürekli çocuğunu erkek arkadaşıma gönderme derdinde ve erkek arkadaşım ona bazen ''planım var o gün çocuğu alamam'' dese bile bunu çok sık yapmıyor. Çünkü kadın nedense her seferinde tartışma çıkarıyor. Bu arada ben erkek arkadaşımın çocuğu ile tanıştım, çokça oyun oynayıp ödev bile yaptırdım. (Çocuk çok şımarık, uyumsuz ama bunları çok sorun etmiyorum.) Ama bu konuda da erkek arkadaşım ile tartıştım. Sebep şuydu; içimden geliyor ve çocuğuyla saatlerce oynuyorum, ona çok sıcak davranıyorum, ona yemek yapıyorum vs. ama erkek arkadaşım asla bana bir kez bile teşekkür etmedi. Dedim yani tavrımdan,emeğimden dolayı keşke bir kere ''sağ ol aşkım ya'' deseydin diye ve hemen bana bağırdı,sanki bunları yapmak zaten görevimmiş gibi davrandı. ''sen de yapmasaydın banane'' bile dedi. Şimdi tüm bunlara rağmen nedense ona çok aşığım ve evlenmeyi düşünüyorum. Ailem bile bu evliliği onaylamaz onu da göze aldım. Sizce böyle biriyle evlenmeli miyim, evlenirsem mutsuz olur muyum, ailemi üzmeme değer mi? Ve asla tekrar çocuk istemiyormuş ama ben hiç evlenmedim ve bir çocuğum olsun isterdim. Bu isteğimden de onun için vazgeçsem sonra pişman olur muyum? İlişkimizde bana çok iyiliği dokundu,sadık kaldı, ilgi de gösterdi diye ondan vazgeçemiyorum. Bir daha böyle birini bulamam diye düşünüyorum(mutlu anlarımız geliyor aklıma hep) ve artık 30 yaşından sonra kimseyle tanışacak enerjimin de olmadığını hissediyorum. Sizce ben ne yapmalıyım? ÇOK UZUN YAZDIM ÖZÜR DİLERİM ARKADAŞLAR AMA DAHA ÖNCE HİÇ KİMSEYE BUNLARI ANLATAMADIM,HER ŞEYİ ANLATMAK İSTEDİM. HERKESE TEŞEKKÜRLER.
Evlenme sen yapamazsın bu sekilde
 
X