eşim ilk bulusmamiza geldiginde sanirim bekar evinde yasiyor olmanin vermesi sebebi ile turuncumsu pacalari yere surunmekten parcalanmis bir pantolonla yakisi bagri kaymis bir tisortle geldi hic ses etmedim benim icin giyim onemlidir ancak pahali seyler degil renk uyumu ütüsü yamalida olabilir ama duzenli olmali yani 1 2 hafta sonra benim bulusmaya nekadar ozenli gittigimi farkedince bana alisveris yapalim mi giyecek hic bir seyim yok dedi ki ben bu kelimeden once dogum gunumde guzel bir gomlek alip hediye etmistim
alisverisini yaptik magazalari ben secmedim butcesi nereye uygunsa oraya girer nasil olsa diye girdigi yerlerden kiyafet sorununu hallettim
disleri fircalniyordu ama cay kahveden sanirim azda olsa sararmisti hic ihtiyacim yokken dislerimi yikattim birlikte gidip 1 hafta sonra kendi dislerini yikatmak istedigini soyledi mesela bunlar halledilmeyecek seyler degil onemli olan kirmadan yapmak
insanligi karakteri hayat gorusunuz uyuyorsa gerisi hallolur dis gorunusune bakarak insanlari elemek cok yanlis onun cabaladigi kadar sizde cabalayin bence
dürüsttü efendiydi bana değer veriyordu beni dinliyordu beni merak ediyordu yanimda mutluydu seviyordu benim için çabaliyorduIşte öyle görünce karşımda elimde olmadan soğuyorum çok yanlış biliyorum kendime kızıyorum ama yok. Sizi ne çekti peki eşinizin nesini sevdiniz??
Çok güzel anlatmışsınız maşallah..dürüsttü efendiydi bana değer veriyordu beni dinliyordu beni merak ediyordu yanimda mutluydu seviyordu benim için çabaliyordu
bir gun bir isim düşmüştu tabiri caizse iki eli kandaydi yinede geldi hemde hiç düsünmeden geldi
beni kalabalikta yanina giderken gorunce gozlerinin isiltisini gorurdum
birlikte gülebiliyorduk bazen paramiz kalmazdi evden ekmek arasi atardik cantamiza posetimize oyle bulusurduk bir duvarin ustune oturur yerdik acikinca ikimizde keyif alirdik bundan en pahali restorantlarin yemeginden bile tatli gelirdi
halada oyle bazen yoka düşüyoruz bir paket makarna haşlayip yiyoruz bir onceki hafta yedigimiz iskenderden bile o tadi alamiyoruz desem yeridir ayni hisleri paylasmak cok onemli
Piskolojim alt üst oldu o kadar huzursuzum ki yardımınıza fikirlerinize çok fazla ihtiyacım var.
25 yaşındayım. Üniversite mezunuyum 2 yıldır kpss çalışıyorum başarılı olamıyorum. İş arıyorum olmuyor. Bu yaşıma kadar sevdiğim, sevildiğim her şey güzel olan bi ilişkim olmadı(çok fazla ilişkim oldu) ama hiç birinde dengeyi kuramadım benim çok sevdiğim kişiler üzdü amacı başka oldu, beni çok sevenlerde ben hep bi kusur buldum her ne kadar kendimi zorlasamda sevemedim.
Yaşadığım kültür de 25 yaş artık evliliğin zamanının geldiğini düşündükleri bi yaş. Piskolojik baskıyı tahmin edebiliyorsunuz.
Yaklaşık 6 ay kadar önce sosyal hesaptan birisi ile tanıştım. İşte dedim yıllardır ben bunu beklemişim her anlamıyla istediğim şeyler onda var. Zor bi karekteri rahat olamıyorum bi erkeğin ilgisizliği güvensiz birisi olması vs bunlara sabırlı olamam ama bu kişi hiç öyle değildi. Benimle tanıştığı günden itibaren asla bi yalan bi açık görmedim her şeye çok özen gösterdi sadakati ilgisi saygısı sevgisi muhabeti çok güzeldi akıllı nerde ne konuşacağını bilen biriisiydi ayaklarım yerden kesildi resmen taaki ilk karşı karşıya gelene kadar kafamda oluşturduğum o profili karşımda göremedim.
Çekingen, sesiz, özgüvensiz, bakımsız denebilecek kadar özensiz giyimli, oturuşu, duruşu, bakışı vs hiç bir şey beni çekmedi etkilenmedim çok üzüldüm o gün içim burkuldu yanındayken. Ama uzakta da olunca kafam allak bullak oldu bi türlü tam anlamıyla çözemiyordum onu. Ayda bir görüştük 6 ay boyunca tereddütlerle geçirdim ilk aylar telefondan çok iyi anlaştığımız güzel muhabet ettiğimiz için hoşlanıyordum mutluydum ama onunla her görüşmemde bi şey eksildi çünkü çok bakımsız geldi yanıma ben gösterişli sayılabilecek birisiyim önemlidir böyle ayrıntılar benim için ter kokusundan tutun özensiz eskimiş kalitesiz giyinmeler bi Cafe ye girince kasılarak oturmalar ve sessiz duruşlar vs böyle böyle kafamdaki karizması yok oldu.
Bu zaman aralığında sabır gösterdim ufak ufak değiştirdim onu kırmamaya özen göstererek daha güzel giyinebileceğini ima ettim giyimi tarzı vs değişti gayet iyi oldu son buluşmada tanıyamadım hatta parfüm, kıyafet vs beğendiğim şeyleri hediye ettim. (parası yok değil polis ve ailesiyle yaşıyor)
Gelelim meseleye ben bu insanla çok mutlu oldum aslında başlarda ruhen kafa yapısı olarak ruh ikizimi bulduğumu düşündüm (ya da ben kafamda o profile soktum onu) bilemiyorum.
Karekteri bu devrin erkeklerine oranla çok iyi bu kadar zamanda anlayamazsın diyeceksiniz yeterince tecrübem oldu ve onu da çok denedim ama hiç çizgisini bozmadı benimle evlenmek istiyo(dediğim gibi çok iyi anlaşıyoruz çünkü oda bunun farkında)
Ama ben artık başlardaki gibi değilim içim içime sığmıyor modum yokböyle yürümesi duruşu rahatsız ediyor ne yapayım sizce?? Evlilik için anlaşmak çok daha önemli mi? Yoksa hep böyle heyecan dolu olmam mı gerekli??
Birde olumlu yönleri belirteyim, çok sadık, asla yalan söylemez (şimdiye kadar görmedim) bana yaklaşımı niyeti tam da istediğim gibi (ciddi çünkü belirsiz ilişkiler yaşayamıyorum) benimle evlenmek için her türlü fedakarlığa hazır ve katlanıyorda, efendi, ağzı bozuk değil. olayları, yönetebilen akıllı mantıklı biriisi. Sorun olduğunda anlatıyor ve dinliyor yapıcı. Aile yapımız kültürümüz aynı. Hayattan beklentilerimiz aynı evinde eşiyle ailesiyle mutlu olmayı isteyen bundan zevk alan bi karekter.
Sonuç olarak ben bu insanla anlaşıyorum, mutlu olmam için emek veriyor, yakınlaştığımızda ki bunu özellikle yaptım nasıl hissedicem diye içimin almaması gibi bi şey olmadı gayet arzuladım sorun olmadı.
Evlilik nasıl bi şey bilmiyorum gençlik heveslerine kapılıp heyecan aşk diye cahilce kararlar almaktan korkuyorum nolur bana bi şeyler diyin bi akıl fikir verin.
Teşekkür ederim şimdiden.
Ben buradaki bazı yorumları doğru bulmadım.Işte böyle diyenler çok fazla ilk defa biriyle bu kadar anlaştım ama kendimi zorluyorum sanırım beğenmediğim şeyler var aklımla hareket etsem evlenirdim bu kişiyle çünkü daha önce hiç bu kadar ahlaklı birini tanımadım
Tek sorun adamın giyim tarzı duruşu ise zaten evlenince o işler hep size bakıyor. Benim eşim 6 senedir bensiz bir iğne almaz kendine (ben kendisinin çıkıp alışveriş yapmasını istediğim halde) parfümünü bile birini beğendiyse bana koklatır nasıl çok beğendim diye burun kıvırırsam anında bırakır sen seç der. Yani ister istemez bu işleri siz yönetiyosunuz evlilikte. Kafan uyuyosa kalben sevdiğine inanıyosan çok mutlu olursun heyecan geçici bir heves sadecePiskolojim alt üst oldu o kadar huzursuzum ki yardımınıza fikirlerinize çok fazla ihtiyacım var.
25 yaşındayım. Üniversite mezunuyum 2 yıldır kpss çalışıyorum başarılı olamıyorum. İş arıyorum olmuyor. Bu yaşıma kadar sevdiğim, sevildiğim her şey güzel olan bi ilişkim olmadı(çok fazla ilişkim oldu) ama hiç birinde dengeyi kuramadım benim çok sevdiğim kişiler üzdü amacı başka oldu, beni çok sevenlerde ben hep bi kusur buldum her ne kadar kendimi zorlasamda sevemedim.
Yaşadığım kültür de 25 yaş artık evliliğin zamanının geldiğini düşündükleri bi yaş. Piskolojik baskıyı tahmin edebiliyorsunuz.
Yaklaşık 6 ay kadar önce sosyal hesaptan birisi ile tanıştım. İşte dedim yıllardır ben bunu beklemişim her anlamıyla istediğim şeyler onda var. Zor bi karekteri rahat olamıyorum bi erkeğin ilgisizliği güvensiz birisi olması vs bunlara sabırlı olamam ama bu kişi hiç öyle değildi. Benimle tanıştığı günden itibaren asla bi yalan bi açık görmedim her şeye çok özen gösterdi sadakati ilgisi saygısı sevgisi muhabeti çok güzeldi akıllı nerde ne konuşacağını bilen biriisiydi ayaklarım yerden kesildi resmen taaki ilk karşı karşıya gelene kadar kafamda oluşturduğum o profili karşımda göremedim.
Çekingen, sesiz, özgüvensiz, bakımsız denebilecek kadar özensiz giyimli, oturuşu, duruşu, bakışı vs hiç bir şey beni çekmedi etkilenmedim çok üzüldüm o gün içim burkuldu yanındayken. Ama uzakta da olunca kafam allak bullak oldu bi türlü tam anlamıyla çözemiyordum onu. Ayda bir görüştük 6 ay boyunca tereddütlerle geçirdim ilk aylar telefondan çok iyi anlaştığımız güzel muhabet ettiğimiz için hoşlanıyordum mutluydum ama onunla her görüşmemde bi şey eksildi çünkü çok bakımsız geldi yanıma ben gösterişli sayılabilecek birisiyim önemlidir böyle ayrıntılar benim için ter kokusundan tutun özensiz eskimiş kalitesiz giyinmeler bi Cafe ye girince kasılarak oturmalar ve sessiz duruşlar vs böyle böyle kafamdaki karizması yok oldu.
Bu zaman aralığında sabır gösterdim ufak ufak değiştirdim onu kırmamaya özen göstererek daha güzel giyinebileceğini ima ettim giyimi tarzı vs değişti gayet iyi oldu son buluşmada tanıyamadım hatta parfüm, kıyafet vs beğendiğim şeyleri hediye ettim. (parası yok değil polis ve ailesiyle yaşıyor)
Gelelim meseleye ben bu insanla çok mutlu oldum aslında başlarda ruhen kafa yapısı olarak ruh ikizimi bulduğumu düşündüm (ya da ben kafamda o profile soktum onu) bilemiyorum.
Karekteri bu devrin erkeklerine oranla çok iyi bu kadar zamanda anlayamazsın diyeceksiniz yeterince tecrübem oldu ve onu da çok denedim ama hiç çizgisini bozmadı benimle evlenmek istiyo(dediğim gibi çok iyi anlaşıyoruz çünkü oda bunun farkında)
Ama ben artık başlardaki gibi değilim içim içime sığmıyor modum yokböyle yürümesi duruşu rahatsız ediyor ne yapayım sizce?? Evlilik için anlaşmak çok daha önemli mi? Yoksa hep böyle heyecan dolu olmam mı gerekli??
Birde olumlu yönleri belirteyim, çok sadık, asla yalan söylemez (şimdiye kadar görmedim) bana yaklaşımı niyeti tam da istediğim gibi (ciddi çünkü belirsiz ilişkiler yaşayamıyorum) benimle evlenmek için her türlü fedakarlığa hazır ve katlanıyorda, efendi, ağzı bozuk değil. olayları, yönetebilen akıllı mantıklı biriisi. Sorun olduğunda anlatıyor ve dinliyor yapıcı. Aile yapımız kültürümüz aynı. Hayattan beklentilerimiz aynı evinde eşiyle ailesiyle mutlu olmayı isteyen bundan zevk alan bi karekter.
Sonuç olarak ben bu insanla anlaşıyorum, mutlu olmam için emek veriyor, yakınlaştığımızda ki bunu özellikle yaptım nasıl hissedicem diye içimin almaması gibi bi şey olmadı gayet arzuladım sorun olmadı.
Evlilik nasıl bi şey bilmiyorum gençlik heveslerine kapılıp heyecan aşk diye cahilce kararlar almaktan korkuyorum nolur bana bi şeyler diyin bi akıl fikir verin.
Teşekkür ederim şimdiden.
Ben buradaki bazı yorumları doğru bulmadım.
Zaten evlilik daha çok akıl ve mantıkla yapılan bir şey olmalı.
Evet aşk tutku vs.onemli ama sırf o yüzden evlenenler de pat diye düşüyorlar havadan yere malesef.
Benim 5 yıllık evlilikten cikardigim sonuçlar şunlar:
Birkere hanımcı olacak önce karımın mutluluğu diyecek .
Anasına danasina suna buna ezdirmeyecek sizi.
Rafine zevkleri olacak hayattan keyif almasını bilecek.
Vicdanlı ve merhametli olacak.
Böyle bi adamla yüzden doksan hiçbir kadın mutsuz olmaz diye düşünüyorum
Ha tabi bir de cinsel çekim de çok önemli tabi ki.
Bir de siz çok detaycisiniz okurken bana fenalık geldi sizde kolay biri değilsiniz bence.
Dominant bi karakteriniz var gibi sanki.
O nedenle bi tik onun pasif olması falan dengeler aslında.
Bende esimin pasif olmasından şikayetciydim başlangıçta ama şimdi dengemizi bulduk.Iki tarafta baskın ve gösterişli olunca ilişki sıkıntılı oluyor.
Kusura bakmayın ama çok sebepler buluyorsunuz evlenince terlemeyecek mi bu adam :)Dişleri çok güzel bakımlı bu konuda hatta sürekli bi sakızı var yanında ama bi iki kez ter kokusu geldi bana ve bi insandab soğumama çok yeter bu sebep.
Bazen çok sinirleniyorum parası var imkanı var ben çantam da parfümümü deorantimı taşıyorum oda gayet arabasına koyabilir. Yeni kıyafetler alabilir bi gün geldiğinde hadi benimle alışverişe gel sen seç diyebilir.
İnsanlar kendi ediyor ne ediyorsa.
Neyse bu sorunları aştık büyük oranda.
Evlendikten sonra bende eşimle isteği yönünde biraz değiştim oda benim isteğimle ilgili degistiPiskolojim alt üst oldu o kadar huzursuzum ki yardımınıza fikirlerinize çok fazla ihtiyacım var.
25 yaşındayım. Üniversite mezunuyum 2 yıldır kpss çalışıyorum başarılı olamıyorum. İş arıyorum olmuyor. Bu yaşıma kadar sevdiğim, sevildiğim her şey güzel olan bi ilişkim olmadı(çok fazla ilişkim oldu) ama hiç birinde dengeyi kuramadım benim çok sevdiğim kişiler üzdü amacı başka oldu, beni çok sevenlerde ben hep bi kusur buldum her ne kadar kendimi zorlasamda sevemedim.
Yaşadığım kültür de 25 yaş artık evliliğin zamanının geldiğini düşündükleri bi yaş. Piskolojik baskıyı tahmin edebiliyorsunuz.
Yaklaşık 6 ay kadar önce sosyal hesaptan birisi ile tanıştım. İşte dedim yıllardır ben bunu beklemişim her anlamıyla istediğim şeyler onda var. Zor bi karekteri rahat olamıyorum bi erkeğin ilgisizliği güvensiz birisi olması vs bunlara sabırlı olamam ama bu kişi hiç öyle değildi. Benimle tanıştığı günden itibaren asla bi yalan bi açık görmedim her şeye çok özen gösterdi sadakati ilgisi saygısı sevgisi muhabeti çok güzeldi akıllı nerde ne konuşacağını bilen biriisiydi ayaklarım yerden kesildi resmen taaki ilk karşı karşıya gelene kadar kafamda oluşturduğum o profili karşımda göremedim.
Çekingen, sesiz, özgüvensiz, bakımsız denebilecek kadar özensiz giyimli, oturuşu, duruşu, bakışı vs hiç bir şey beni çekmedi etkilenmedim çok üzüldüm o gün içim burkuldu yanındayken. Ama uzakta da olunca kafam allak bullak oldu bi türlü tam anlamıyla çözemiyordum onu. Ayda bir görüştük 6 ay boyunca tereddütlerle geçirdim ilk aylar telefondan çok iyi anlaştığımız güzel muhabet ettiğimiz için hoşlanıyordum mutluydum ama onunla her görüşmemde bi şey eksildi çünkü çok bakımsız geldi yanıma ben gösterişli sayılabilecek birisiyim önemlidir böyle ayrıntılar benim için ter kokusundan tutun özensiz eskimiş kalitesiz giyinmeler bi Cafe ye girince kasılarak oturmalar ve sessiz duruşlar vs böyle böyle kafamdaki karizması yok oldu.
Bu zaman aralığında sabır gösterdim ufak ufak değiştirdim onu kırmamaya özen göstererek daha güzel giyinebileceğini ima ettim giyimi tarzı vs değişti gayet iyi oldu son buluşmada tanıyamadım hatta parfüm, kıyafet vs beğendiğim şeyleri hediye ettim. (parası yok değil polis ve ailesiyle yaşıyor)
Gelelim meseleye ben bu insanla çok mutlu oldum aslında başlarda ruhen kafa yapısı olarak ruh ikizimi bulduğumu düşündüm (ya da ben kafamda o profile soktum onu) bilemiyorum.
Karekteri bu devrin erkeklerine oranla çok iyi bu kadar zamanda anlayamazsın diyeceksiniz yeterince tecrübem oldu ve onu da çok denedim ama hiç çizgisini bozmadı benimle evlenmek istiyo(dediğim gibi çok iyi anlaşıyoruz çünkü oda bunun farkında)
Ama ben artık başlardaki gibi değilim içim içime sığmıyor modum yokböyle yürümesi duruşu rahatsız ediyor ne yapayım sizce?? Evlilik için anlaşmak çok daha önemli mi? Yoksa hep böyle heyecan dolu olmam mı gerekli??
Birde olumlu yönleri belirteyim, çok sadık, asla yalan söylemez (şimdiye kadar görmedim) bana yaklaşımı niyeti tam da istediğim gibi (ciddi çünkü belirsiz ilişkiler yaşayamıyorum) benimle evlenmek için her türlü fedakarlığa hazır ve katlanıyorda, efendi, ağzı bozuk değil. olayları, yönetebilen akıllı mantıklı biriisi. Sorun olduğunda anlatıyor ve dinliyor yapıcı. Aile yapımız kültürümüz aynı. Hayattan beklentilerimiz aynı evinde eşiyle ailesiyle mutlu olmayı isteyen bundan zevk alan bi karekter.
Sonuç olarak ben bu insanla anlaşıyorum, mutlu olmam için emek veriyor, yakınlaştığımızda ki bunu özellikle yaptım nasıl hissedicem diye içimin almaması gibi bi şey olmadı gayet arzuladım sorun olmadı.
Evlilik nasıl bi şey bilmiyorum gençlik heveslerine kapılıp heyecan aşk diye cahilce kararlar almaktan korkuyorum nolur bana bi şeyler diyin bi akıl fikir verin.
Teşekkür ederim şimdiden.
Karekteri bu devrin erkeklerine oranla çok iyi bu kadar zamanda anlayamazsın diyeceksiniz yeterince tecrübem oldu ve onu da çok denedim ama hiç çizgisini bozmadı benimle evlenmek istiyo(dediğim gibi çok iyi anlaşıyoruz çünkü oda bunun farkında)