Söyle bir şey var evlilik kaderdir. Kimileri için ödül kimisine de büyük bir imtihandır. Öncelikle kendinize değerli olduğunuzu söyleyin hep. Sonra da evlilikten ne istiyorum diye bir sorun. Karşınızdakini iyi gözlemleyin. Çalışıyor mu sorumluluk sahibi mi bunlara hep bakın.
Anlıyorum sizi ex eşimi tanıyana kadar ben de bu yüzden bir çok insani reddettim. Ex eşimde de heyecanı aski yaşamıştım. Ama onlar hep gitti. Geriye çalışmak istemeyen bir eş ve yaşadığım kötü günler kaldı.Genel düşündüğümde eli yüzü düzgün (bi çoğuna göre yakışıklı), mesleği var, aile yapısı düzgün kardeşleri annesi babası ahlaksız illegal işler yapan insanlar değil, evliliğe hazır, lafı sözü yerinde olan bi insan kimine göre eee daha ne istiyosun böyle yaparsan evde kalırsın diyebilir.
Ama ben içimdeki sıkıntıyı yok edemiyorum
Üzüldüm sizin adınızaAnlıyorum sizi ex eşimi tanıyana kadar ben de bu yüzden bir çok insani reddettim. Ex eşimde de heyecanı aski yaşamıştım. Ama onlar hep gitti. Geriye çalışmak istemeyen bir eş ve yaşadığım kötü günler kaldı.
Fazla mı inceliyorsunuz. Yani görüşme sıklığınız nedir şimdiye kadar kaç kere görüştünüz? Ter kokusu vs olabilecek şeyler.
Biraz daha zaman verin gözlemleyin.
Ben esimle tanıştığımda pek olumlu değildim. Eşimin fazla kilosu vardı o da farkındaydı. Bsy demedim kırmadım. Sonra askere gitti 14 kilo verdi. Geldiğinde tanıyamadı kimse. Fiziksel şeyler değişebilir. Bana ilgisi davranışları değişmedi. Hala alttan alan surpriz yapan odur.
İlla ki adını koyalım diye baskı altında hissetmeyin kendinizi. Kesin karar verince bir nisan 2 aya da düğün yaparsınız. İlla ki isteme olsun nisan olsun diye acele etmeyin.
Tanıdıkça sevgi oluşuyor bence, siz ne kadardır berabersiniz?
O kalp carpintisi yani -icinin icine sigmama hissi -evlenince geciyor canim. Adam evlenilip mutlu olunacak bir adama benziyor.
Giyimini kusamini yavas yavas degistirirsin evlendiginde.
Emin ol anlasabilmek, ayni seylerden zevk almak, saygi, durustluk, sadakat, huzur vs. bunlar evlilikte kalp carpintisindan cok daha onemli..
ilk zamanlardaki o his omur boyu sursun diye beklersen hayal kirikligina ugrarsin.
dürüsttü efendiydi bana değer veriyordu beni dinliyordu beni merak ediyordu yanimda mutluydu seviyordu benim için çabaliyordu
bir gun bir isim düşmüştu tabiri caizse iki eli kandaydi yinede geldi hemde hiç düsünmeden geldi
beni kalabalikta yanina giderken gorunce gozlerinin isiltisini gorurdum
birlikte gülebiliyorduk bazen paramiz kalmazdi evden ekmek arasi atardik cantamiza posetimize oyle bulusurduk bir duvarin ustune oturur yerdik acikinca ikimizde keyif alirdik bundan en pahali restorantlarin yemeginden bile tatli gelirdi
halada oyle bazen yoka düşüyoruz bir paket makarna haşlayip yiyoruz bir onceki hafta yedigimiz iskenderden bile o tadi alamiyoruz desem yeridir ayni hisleri paylasmak cok onemli
Diyorum ya kader hiç bir engel çıkmadan. Evet deyip evleniyorsunuz. Nasip böyleymişÜzüldüm sizin adınızabi mesajımda bütün bunların farkındayım ama başa gelmeden anlayamıyorum işte dedim yine aynı durum sizde bunları yaşamadan böyle düşünmüyordunuz. İnş sizinde sorunlarınız geçer
surekli parasiz kalsak ne olur bilemem tabi ben uzun suren yoklugu pek tatmadim tatli olan kismi cebimizdeki liralari dokup ona gore yaşayabilmek biz paramiz varken yiyen yokken susan tipleriz allah kimseye yokluk gostermesin tabiBu da fazla fakir edebiyati olmamis mi yahu?
Bir onceki hafta iskender yiyip sonraki hafta makarna yiyince noluyor da iskenderden o tadi alamiyorsunuz.Bir sene et gormeseniz ve o makarnayi hergun yemek zorunda kalsaniz pek romantik olacagini sanmiyorum
Devamli parasiz degilsen arada olan bu şeyler zor gelmeyebilir ama ciddi bir yokluga düşünce hiç oyle minnoş olacagini sanmiyorum.
Eşimle oturup kaldirimda pogaca da yedik, otoban kenarinda da şekerleme yaptik yol üstü cok eglendik ama cebimizde para vardi istedigimiz zaman cekip bir cafeye restorana otele gidebilirdik. Cebimizde para olmasa ve tercih degilde mecbur kalsak hiçte keyif olmazdi o kadar.
Kisaca cepte para varken ya da parasizlik durumu geciciyken fakir romantizmi yapmak kolay oluyor.
o kaç yaşında peki hani yaşlarınız yakın mıPiskolojim alt üst oldu o kadar huzursuzum ki yardımınıza fikirlerinize çok fazla ihtiyacım var.
25 yaşındayım. Üniversite mezunuyum 2 yıldır kpss çalışıyorum başarılı olamıyorum. İş arıyorum olmuyor. Bu yaşıma kadar sevdiğim, sevildiğim her şey güzel olan bi ilişkim olmadı(çok fazla ilişkim oldu) ama hiç birinde dengeyi kuramadım benim çok sevdiğim kişiler üzdü amacı başka oldu, beni çok sevenlerde ben hep bi kusur buldum her ne kadar kendimi zorlasamda sevemedim.
Yaşadığım kültür de 25 yaş artık evliliğin zamanının geldiğini düşündükleri bi yaş. Piskolojik baskıyı tahmin edebiliyorsunuz.
Yaklaşık 6 ay kadar önce sosyal hesaptan birisi ile tanıştım. İşte dedim yıllardır ben bunu beklemişim her anlamıyla istediğim şeyler onda var. Zor bi karekteri rahat olamıyorum bi erkeğin ilgisizliği güvensiz birisi olması vs bunlara sabırlı olamam ama bu kişi hiç öyle değildi. Benimle tanıştığı günden itibaren asla bi yalan bi açık görmedim her şeye çok özen gösterdi sadakati ilgisi saygısı sevgisi muhabeti çok güzeldi akıllı nerde ne konuşacağını bilen biriisiydi ayaklarım yerden kesildi resmen taaki ilk karşı karşıya gelene kadar kafamda oluşturduğum o profili karşımda göremedim.
Çekingen, sesiz, özgüvensiz, bakımsız denebilecek kadar özensiz giyimli, oturuşu, duruşu, bakışı vs hiç bir şey beni çekmedi etkilenmedim çok üzüldüm o gün içim burkuldu yanındayken. Ama uzakta da olunca kafam allak bullak oldu bi türlü tam anlamıyla çözemiyordum onu. Ayda bir görüştük 6 ay boyunca tereddütlerle geçirdim ilk aylar telefondan çok iyi anlaştığımız güzel muhabet ettiğimiz için hoşlanıyordum mutluydum ama onunla her görüşmemde bi şey eksildi çünkü çok bakımsız geldi yanıma ben gösterişli sayılabilecek birisiyim önemlidir böyle ayrıntılar benim için ter kokusundan tutun özensiz eskimiş kalitesiz giyinmeler bi Cafe ye girince kasılarak oturmalar ve sessiz duruşlar vs böyle böyle kafamdaki karizması yok oldu.
Bu zaman aralığında sabır gösterdim ufak ufak değiştirdim onu kırmamaya özen göstererek daha güzel giyinebileceğini ima ettim giyimi tarzı vs değişti gayet iyi oldu son buluşmada tanıyamadım hatta parfüm, kıyafet vs beğendiğim şeyleri hediye ettim. (parası yok değil polis ve ailesiyle yaşıyor)
Gelelim meseleye ben bu insanla çok mutlu oldum aslında başlarda ruhen kafa yapısı olarak ruh ikizimi bulduğumu düşündüm (ya da ben kafamda o profile soktum onu) bilemiyorum.
Karekteri bu devrin erkeklerine oranla çok iyi bu kadar zamanda anlayamazsın diyeceksiniz yeterince tecrübem oldu ve onu da çok denedim ama hiç çizgisini bozmadı benimle evlenmek istiyo(dediğim gibi çok iyi anlaşıyoruz çünkü oda bunun farkında)
Ama ben artık başlardaki gibi değilim içim içime sığmıyor modum yokböyle yürümesi duruşu rahatsız ediyor ne yapayım sizce?? Evlilik için anlaşmak çok daha önemli mi? Yoksa hep böyle heyecan dolu olmam mı gerekli??
Birde olumlu yönleri belirteyim, çok sadık, asla yalan söylemez (şimdiye kadar görmedim) bana yaklaşımı niyeti tam da istediğim gibi (ciddi çünkü belirsiz ilişkiler yaşayamıyorum) benimle evlenmek için her türlü fedakarlığa hazır ve katlanıyorda, efendi, ağzı bozuk değil. olayları, yönetebilen akıllı mantıklı biriisi. Sorun olduğunda anlatıyor ve dinliyor yapıcı. Aile yapımız kültürümüz aynı. Hayattan beklentilerimiz aynı evinde eşiyle ailesiyle mutlu olmayı isteyen bundan zevk alan bi karekter.
Sonuç olarak ben bu insanla anlaşıyorum, mutlu olmam için emek veriyor, yakınlaştığımızda ki bunu özellikle yaptım nasıl hissedicem diye içimin almaması gibi bi şey olmadı gayet arzuladım sorun olmadı.
Evlilik nasıl bi şey bilmiyorum gençlik heveslerine kapılıp heyecan aşk diye cahilce kararlar almaktan korkuyorum nolur bana bi şeyler diyin bi akıl fikir verin.
Teşekkür ederim şimdiden.
o kaç yaşında peki hani yaşlarınız yakın mı
o kaç yaşında peki hani yaşlarınız yakın mı
Hakkınızda hayırlısı ne ise o olsunBen 25 o 24 yaşında :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?