O da bana bir iki tokat attı, ayrıca itti başımı çarptım bayıldım. Neden herkes sadece beni yargılıyor?İyi de niye? Kadın adamı dövmüş resmen, adam zapt edememiş ne yapsın tutmuş mecbur.
Ne yapmasını beklerdiniz garsonu mu dövseydi? Ben olsam direkt ikimiz birlikte mekandan çıkıp başka yere otururdum. Ama siz olayları başka noktaya taşımışsınız adamın sizi öpmekten başka bi suçu yok olaydaHayır sadece sarıldı yanağımdan öptü. Eşim tamam diyip benden uzaklaştı bu da bana kendimi çok kötü hissettirdi.
Destek göremeyince eklediniz şu an çünkü bu dediklerinizi. Az önce sadece bileklerinizi sıkmıştı. Lütfen tekrar hekime başvurunO da bana bir iki tokat attı, ayrıca itti başımı çarptım bayıldım. Neden herkes sadece beni yargılıyor?
Dövmedim ayrıca kollarımı sıkmadan canımı yakmadan önce ona dokunmuyordum bile. Yalnızca kendime zarar veriyordum. Lütfen dikkatli okuyarak yorum yapın ya da okumak istemiyorsanız yorum da yapmayın.O da bana bir iki tokat attı, ayrıca itti başımı çarptım bayıldım. Neden herkes sadece beni yargılıyor?
kinayeli demiştim bunu ama diğer mesajlarıma denk gelmediniz sanırım böyle pek anlaşılmamış :) bu kadar dramaya, şımarıklığa şikayetçi olmak yakışırdı diye dedimİyi de niye? Kadın adamı dövmüş resmen, adam zapt edememiş ne yapsın tutmuş mecbur.
Abla sen boşan iyice de bir tedavi olun. Eşine normal diyen olmadı ki o da normal değil. Öfke krizleri geçiriyormuş. Birbirinizi dövüp öldürmektense boşanmak daha hayırlı duruyor.Dövmedim ayrıca kollarımı sıkmadan canımı yakmadan önce ona dokunmuyordum bile. Yalnızca kendime zarar veriyordum. Lütfen dikkatli okuyarak yorum yapın ya da okumak istemiyorsanız yorum da yapmayın.
Evet herkes beni yargılayınca eklemek durumunda kaldım, zaten konu çok uzun olduğu için çoğunlukla kendi yaptıklarıma değinmeye çalıştım, belki biri yardımcı olur diye, yargılanmak için konuyu açmadım.Destek göremeyince eklediniz şu an çünkü bu dediklerinizi. Az önce sadece bileklerinizi sıkmıştı. Lütfen tekrar hekime başvurun
Yanlış düşünüyorsun. En yakıninin desteği bı yere kadar yaptığın hiç bir şey normal değil çocugum yapsa kendine zarar verecek diye bı yere bağlarım. Sevgi de bi yere kadar sonuçta. Sağlıklı düşünemiyorsun kendine doktorluk yapıyorsun. Eşinin yaşadıkları da kolay değil sana nasıl destek çıksın cok zor. Kendine zarar verirken ölsen eşine hesap soracak herkes. Adamın da başını belaya sokacaksin.
Siz kendinizi yumruklarken kimse size sarılıp çocuk teselli eder gibi durdurmaya çalışmaz. Kendinize vuruyorsanız bunun yolu ellerinizi tutmaktır ki biraz durun sakinleşin. Canınızı siz yakarken adam sizi engellemeye çalışmış. Yalnızca kendime zarar veriyordum nasıl bir savunma anlayamadım o kısmı, bırakınca da kendinizi öldürmeye çalışıyorsunuz tutunca da canımı yaktı diyorsunuz. Kafanızda bi şey var: Bana sarılmalıydı. Onun dışındaki her şey size absürt geliyor ama asıl beklentiniz absürtDövmedim ayrıca kollarımı sıkmadan canımı yakmadan önce ona dokunmuyordum bile. Yalnızca kendime zarar veriyordum. Lütfen dikkatli okuyarak yorum yapın ya da okumak istemiyorsanız yorum da yapmayın.
Siz kendinizi yumruklarken kimse size sarılıp çocuk teselli eder gibi durdurmaya çalışmaz. Kendinize vuruyorsanız bunun yolu ellerinizi tutmaktır ki biraz durun sakinleşin. Canınızı siz yakarken adam sizi engellemeye çalışmış. Yalnızca kendime zarar veriyordum nasıl bir savunma anlayamadım o kısmı, bırakınca da kendinizi öldürmeye çalışıyorsunuz tutunca da canımı yaktı diyorsunuz. Kafanızda bi şey var: Bana sarılmalıydı. Onun dışındaki her şey size absürt geliyor ama asıl beklentiniz absürt
Kim konuşuyorÇok büyük konuşuyorsunuz umarım aynı durum başınızdan geçmez.
Ne yapmasını beklerdiniz kendini kaybeden biri karşısında, hem bilinçli yapmıyorsanız sarılınca geçecegini nasil dusunuyorsanız o anda ?Hayır sadece sarıldı yanağımdan öptü. Eşim tamam diyip benden uzaklaştı bu da bana kendimi çok kötü hissettirdi.
Ne yapmasını beklerdiniz kendini kaybeden biri karşısında, hem bilinçli yapmıyorsanız sarılınca geçecegini nasil dusunuyorsanız o anda ?
Kendi kendinize teşhis koymasanız mı? Tepkileriniz çok uç noktada ve eşiniz o anda ne yapacağını şaşırmış olabilir. Bu şekilde bir evlilik yürütemeyeceğinizin siz de farkındasınız. Adam bir çeker, iki çeker üçüncü de çeker gider.Yatışın insanları iyileştirdiğini değil sadece kendileri gibi hasta olan insanlarla birlikte bir yere hapsedilip toplumdan soyutlama amacı taşıdığını düşünüyorum. Benim akıl sağlığım yerindeyken bir çok hasta insana şahit oldum ailesinin sevgisiyle ve doğru tedaviyle hepsi iyileştiler. Başına gelmeyen anlamaz, yatışın sonuçları çok daha ağır olur. Ben zaten tedavi olmam gerektiğinin farkındayım ancak sadece yakınlarımın desteğine ihtiyacım var.
Hanımefendi kendinize vururken bileklerinizi tutmuş adam. Eşiniz bileklerinizi tutarken siz armut toplamadıysanız elinizi çekmeye çalıştınız muhtemelen bu da can yakıcı bi şey. Canınızı yakan sizsiniz, eşiniz değil.Absürt mü? Canımı yakması normal olan ama sarılması mı absürt. Bence siz de tedavi olmalısınız. Biri yanlış bir davranış yapıyor diye diğeri onun canını yakmak zorunda değil ! Üstelik ona bir zararım olmadığı kendime zarar verdiğim halde.
Eşiniz iyi sabırlıymıs. Siz hiç ama hiç normal değilsiniz. Ya kendinizi toplayın ya da adam sizden bosansın. Bu ne yahu . Gereksiz ağlamalar sinir krizleri. Bir de fa lokantada insanlar şikayet etmiş saçma yere. Siz niye eşinize kızıyorsunuz onu hiç anlamadım. Tek basınıza niye kalkıp gidiyorsunuz bu olayı alevlendirmektir yatıstırmak değil. Ha kalktınız da ne oldu yine gereksiz ağlamalar krizler. İlgi delisi falan mısınız. Şikayet gelmiş tat kacmıs beraber kalkıp başka yere gidip devam etmelisiniz. Eşiniz ne yapsınki. Adam yine iyi ilgilenmiş sizinle. Siz esinzie suç bulmayı bırakın kurban rolünden bir çıkın. Esinizde öfke problemi de yok ayrıca camdan atlamaya cal8san kadınla aynı evde yasıyor. Hayır atlayacağınız da yok zaten atlamayın da ama pl9f yani. Gerekli ilgiyi bulamamak. Ambulansı da boş yere meşgul etmişsiniz. Eşiniz sizden bisansın ya da nazlamadın bence siz naz aradığınızdan dozu artırarak ilerliyorsunuz.Merhabalar. Kendimi o kadar çaresiz ve tükenmiş hissediyorum ki lütfen yargılayıcı üslupla yorumlar yapmayın, okumaya gücüm olduğunu zannetmiyorum.
Eşimle yaklaşık bir yıldır evliyiz. Evliliğimin ilk yılı bu gibi olaylar yüzünden tam bir cehennem azabına dönüştü diyebilirim. Tam her şey çok güzel gidiyor, çok mutluyum derken bir anda patlayan kavgalar, kavga değil de savaş mı demeliyim bilemiyorum. Aramız iyiyken beni mutluluktan havalara uçuran, beni çok sevdiğini düşündüğüm eşim kavga sırasında tam bir düşmana dönüşüyor. Sanki karşısında kendimi parçalasam veya ölsem öylece izler, ya da yok olmama yardım eder. Girişi biraz uzattığımın farkındayım, ama yaşadıklarımı, hissettiklerimi tam olarak ifade etmem için yeterli bile değil. Şimdi dün geceki olayı anlatmaya başlıyorum.
Bir süredir her şey gayet güzel ilerliyordu, artık o tam bir felaket olan kavgalarımızın son bulduğunu düşünmeye başlayacaktım ki çok geçmeden bir yenisi daha eklendi. Birkaç gündür havalar da güzelleştiğinden eve kapanmayalım, hava alalım diye iş çıkışlarında eşimle sahile gidiyorduk. Dün gece sahilde bir kafeye oturduk bir şeyler yiyecektik. Eşimle karşılıklı oturuyorduk. Bir ara kalkıp yanıma geldi, bana sarıldı ve eğilerek yanağımdan öptü. Öpmesiyle birlikte yanımıza tesisin güvenliği geldi, etrafta çocuklar ve aileler olduğu için şikayet aldıklarını, eşimin bana sarılıp öpmesinden rahatsız olduklarını söylediler. Önce masa değiştirdik, daha sakin kalabalık olmayan bir yere geçelim dedik. Sonra benim çok moralim bozuldu, o gerginlikle eşimle tartışmaya başladık ve olay büyümesin diye ben masadan kalkıp kafeden ayrıldım. Kafenin tam karşısında bir kumsal vardı oraya oturup ağlamaya başladım. Bu arada ben ağır bir depresyon geçiriyorum ve tedavi görmekteydim. Fakat ilaçlarım yan etki yaptığı için tedavimi de yarım bırakmak durumunda kaldım. Böyle olunca da daha öfkeli ve agresif, bir o kadar alıngan ve hassas bir yapıya büründüm bu sıralar. Eşim de benimle birlikte depresyon ve öfke kontrolsüzlüğü için seansa geldi ancak ilaçlarını kullanmadı. Ben olayın etkisiyle hüngür hüngür ağlamaya başladım. Eşim beni aradığında telefonda var sesimle bağırdım. Etraftaki bazı insanlar beni sakinleştirmek için geldiler, su getirdiler biraz sakinledim. Ardından eşim de geldi. Benimle biraz konuştu sakinleştirmeye çalıştı. Oradan da kalkıp sakince evimize geldik. Buraya kadar bir problem kalmadığını düşünüyordum ki evde sebepsiz yere bir tartışma daha çıktı. Nasıl çıktığını bile anlamadım, yani bana evde niye tartışmaya başladınız deseniz inanın buna hiçbir cevap veremem. Ben sinirlendikçe ve hakim olamadıkça kendi alnıma, kafama vurmaya başladım. Eşim de ben vurdukça sert bir şekilde bileklerimden tutup, koltuğa yatırarak beni durdurmaya çalıştı. Ben bileklerimi sıkma, bana böyle davranma daha kötü oluyorum dedikçe dinlemedi beni ite kaka, bileklerimi sıka sıka durdurmaya devam etti. Ben de bu defa eşime vurmaya başladım. Ben vurdukça o da bana sert davranmaya devam etti, beddualar etmeye başladı. Halbuki sadece sarılsaydı belki anında yatışıp duracaktım. Sonra da ne halin varsa gör diyip beni kendi halime bıraktı. Ben kendime zarar vermeye devam ettim. En sonunda dayanamayıp AMBULANSI aradım beni bu durumdan kurtarsınlar istedim. Çünkü kendimi asla durduramıyordum. Bu şekilde aradan bir saat geçti, bir saat boyunca kendime zarar verdim işkence ettim, eşim de ya öylece izledi ya da zorbalıkla beni durdurmaya çalıştı. En son bundan kurtulamayacağımı ve ambulansın da gelmediğini gördüm, eşim de “aradığın ambulans bile seni kurtarmaya gelmedi, benim başıma bela olma da ne yapıyorsan yap” şeklinde konuşmaya başlayınca ölmek istedim, salonun penceresine hızla çıktım ve kendimi aşağıya atacaktım. Çıktığımda polisleri ve AMBULANSI aşağıda gördüm, eşim de beni arkamdan yakaladı içeri doğru çekip yere düşürdü. Ardından ambulans görevlileri ve polisler yukarıya geldi, bana bişeyler sordular ancak ne sorduklarını bile hatırlamıyorum. Deli gibi vücudum titremeye başladı ve kaskatı kesildim. Ambulansla hastaneye kaldırdılar. Hastanede sakinleştirici iğne ve serum yaparak beni bir süre uyutup daha sonra taburcu ettiler. Eşim bu sırada yanımdaydı ama bana karşı buz gibiydi iyi misin diye bile sormadı. Taksiyle eve döndük. Evde biraz kendime gelmiştim ama öfkem hâlâ tam olarak geçmemişti. Eşime bu defa bana kötü davranarak beni hastanelik ettin, iyi misin diye bile sormadın diye saldırmaya başladım. Birkaç kez ittim omzuna falan vurdum. O da beni bir kere sertçe iterek koltuğa düşürdü. Koltuğun kenarına başımı çarpıp sersemledim. Yanıma gelip kolonya ile beni kendime getirmeye çalıştı, iyi misin bayıldın mı diye sorduğunu hatırlıyorum. Ben de defol dedim ve öylece uyuyup kaldım ya da bayıldım tam olarak hatırlamıyorum. Sabah işe gidemedim, o gitti. Beni öğleye kadar birkaç kez aramış, öğlen arasında da yemek getirdi yedirip tekrar işe gitti. İkimizin de psikolojisi bozuk tedavi olmamız gerekiyor, yaptıklarım için özür dilerim. Böyle olmasını istemedim dedi. Ama ben hâlâ kendimi berbat hissediyorum eşimi görmek istemiyorum. Beni sevmediğini düşünüyorum, belki bana biraz sevgiyle yaklaşsaydı benim öfkem bu noktalara gelmezdi diye düşünüyorum. Ama kavga sırasında özellikle ben öfkelenip kendime zarar verdiğimde tam bir düşman kesiliyor. Engel olmaya çalışmıyor ya da engel olsa bile bunu canımı yakarak yapıyor. Belki o an bir kere bile sarılsa bunların hiçbiri olmaz, sinirlerim bu denli bozulmaz ve bu noktalara gelmezdi. Öfkem günden güne daha korkunç bir hale geliyor ve o kadar umutsuzum ki çözümü yalnızca ölmekte görüyorum açıkçası. Yaşadığım sürece böyle devam edecek gibi görünüyor.
Uzun olduğunun farkındayım. Okuyan herkese yorumları ve tavsiyeleri için şimdiden teşekkür ederim. Umarım beni yargılamaz ya da sert bir üslup kullanarak konuşmazsınız çünkü gerçekten bu tarz şeyleri şu an okumaya hiç ama hiç gücüm yok.