• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

yeni evliyim boşanmalı mıyım

herkese merhaba çok içimin dolup taştığı kimseye anlatamadığım bir süreçten geçiyorum. uzun yazıcam biraz. eşimle 5 yıllık birliktelik sonrasında evlendik yaklaşık 9 aydır evliyiz ama düğün arifesinde sorunlar kendini göstermeye başladı bi anda uzaklaşma beraber vakit geçirme azaldı. ufak şeylerden sorunlar büyüdü. hatta düğünden 1 ay önce saçma sebeplerden bi tartışma çıktı ve yine ayrılık eşiğine geldik. hepsinde de yapıcı olmaya çalıştım stres vardır maddi kaygılar olabilir dedim hep. ve klasik düğün öncesi aman yeter ki mutlu olalım diyip çoğu şeyi istemedim yapabildiğim kadarıyla da elimi taşın altına koydum. çünkü hayatı paylaşmaktı amacım her zaman da ilişkide daha çok verici taraf oldum bu süreçte de almayı unuttum denge orda bozuldu. bu arada ailesinin hakkını yiyemem onlar da ne gerekiyorsa yapmaya gayret ettiler. ama eşimin ilk sorunu şu annesiyle bağlı değiller bağımlılar annesi her şeyi eşimle yapmış düğün öncesinde annesinin de çok negatif etkileri oldu. evlendiğimiz ilk hafta balayı dönüşünde tartıştık 1 hafta küs kaldık derken derken bu böyle devam etti beraber zaman geçirmiyoruz ne istediğimin bir önemi yok çok insani şeyler bekliyorum aslında beraber bi film izlemek mesela bi pazar dışarı çıkmak gibi ama yok. ev arkadaşı gibiyiz ayrı odalarda sadece yemek yerken ne kadar muhabbet edersek ediyoruz o kadar , her tartışmamızda da hemen boşanmayı öne sürüyor ve sevgim bitti sevmiyorum diyebiliyor. aralık ayında dipsiz kuyuda gibiydik eşyalarımı toplama aşamasına geldim ama yapamadım o da yapamadı tam düzeldik dedik ama bu sırada yine ev arkadaşlığı devam etti sadece tartışmalarımız bitti daha sakin bi hal aldık. 20 gün önce yine absürt şekilde tartıştık ve konuşmuyoruz hiç tartışırken çok kırıcı oluyor. dediğim gibi başlarda alışma sürecidir vs dedim ama bizim tartışmalarımız fikir çatışması veya adapte olmaktan kaynaklı değil alışma süreciyle bir alakası yok bana kalırsa. kendimi çok yalnız hissediyorum aynı evin içinde sanki sevgisi gerçekten bitmiş hatta düğünden önce bitmiş ama vicdan yapmış gibi düğün yazın oldu geçen sene marttan beri soğukluk var işte o zamanlar görmek istememişim hep biterse biter modunda evliliğe ben zorlamışım gibi bi tavırda evet sevgim bitmedi ama hissizleştim yoruldum görülmeye çalışmaktan. ona kalırsa bir şey yok ortada ben büyütüyorum ama normal değil normalleşmeye başladı. şimdi de konşmuyoruz ama aynı şeyleri konuşmak istemiyorum bitiyosa bitsin diyor işte sadece
Evliliğin ilk zamanları çok kavgalar oluyor.
Tepkini koydun mu? Böyle devam ederse boşanabileceğinizi ciddi bir şekilde dedin mi hiç?
 
Sürekli yalnız kalmak, anlaşılmamak ve sevgisizlik içinde yaşamak yerine, kendinize bir çıkış yolu çizmek artık bir ihtiyaç haline gelmiş. Bu ilişki, sizi büyütmüyor; aksine her geçen gün daha fazla tüketiyor. Şimdi kendiniz için bir adım atmanın ve duygusal olarak iyileşmenin zamanıdır. Gerçekten sevgi dolu, değer gördüğünüz bir hayatı hak ediyorsunuz. Ve bunun başlangıcı, artık görmezden gelmemek olabilir.
Kesinlikle öyle 🙏🏻🙏🏻🙏🏻
 
Evliliğin ilk zamanları çok kavgalar oluyor.
Tepkini koydun mu? Böyle devam ederse boşanabileceğinizi ciddi bir şekilde dedin mi hiç?
Ben demeden kendisi diyor zaten :) ben söylediğimde de tamam aç davayı diyor ya bu kadar cepte gördüğünden bu rahatlık ya da çoktan bitti özetle kaybetme korkusu yok. Ben de ilk kez çabalamıyorum bunun farkındadır eminim
 
Evliliğin ilk zamanları zor olur kavga olur vs diye kim çıkarttı anlamıyorum. Banada diyolardı alışma süreci bilmem ne kavga olur diye, hiçte olmadı. Aksine ilk zamanlar en güzel en ateşli zamanlar, sonra bu kişiler bak canım cicim ayı bitsin gör dediler ,oda bitti ee yine aynı, çocuk olsun esas o zaman başlıyo dediler çocukta yaptık yine aynı.
Yine eşim beni öpmeden işe gitmez yine evde sırnaşmadan durmaz, yine bi şarkı açarda beni dansa kaldırır aynı adamın baba olduğu versiyonunu tanıyorum sadece hayatımın bu evresinde.
4 senelik evliyim yeni evli sayılırım,bu söylenenleri hiç takmadım. Her evlilikte olur diye geçmesini beklemek, tek taraflı çabalamak çok yıpratıcı, çok haksızlık.
 
Ben demeden kendisi diyor zaten :) ben söylediğimde de tamam aç davayı diyor ya bu kadar cepte gördüğünden bu rahatlık ya da çoktan bitti özetle kaybetme korkusu yok. Ben de ilk kez çabalamıyorum bunun farkındadır eminim
O zaman dediğini yap. Evi terket.
O cümle ağzına yapışmış demek.
 
herkese merhaba çok içimin dolup taştığı kimseye anlatamadığım bir süreçten geçiyorum. uzun yazıcam biraz. eşimle 5 yıllık birliktelik sonrasında evlendik yaklaşık 9 aydır evliyiz ama düğün arifesinde sorunlar kendini göstermeye başladı bi anda uzaklaşma beraber vakit geçirme azaldı. ufak şeylerden sorunlar büyüdü. hatta düğünden 1 ay önce saçma sebeplerden bi tartışma çıktı ve yine ayrılık eşiğine geldik. hepsinde de yapıcı olmaya çalıştım stres vardır maddi kaygılar olabilir dedim hep. ve klasik düğün öncesi aman yeter ki mutlu olalım diyip çoğu şeyi istemedim yapabildiğim kadarıyla da elimi taşın altına koydum. çünkü hayatı paylaşmaktı amacım her zaman da ilişkide daha çok verici taraf oldum bu süreçte de almayı unuttum denge orda bozuldu. bu arada ailesinin hakkını yiyemem onlar da ne gerekiyorsa yapmaya gayret ettiler. ama eşimin ilk sorunu şu annesiyle bağlı değiller bağımlılar annesi her şeyi eşimle yapmış düğün öncesinde annesinin de çok negatif etkileri oldu. evlendiğimiz ilk hafta balayı dönüşünde tartıştık 1 hafta küs kaldık derken derken bu böyle devam etti beraber zaman geçirmiyoruz ne istediğimin bir önemi yok çok insani şeyler bekliyorum aslında beraber bi film izlemek mesela bi pazar dışarı çıkmak gibi ama yok. ev arkadaşı gibiyiz ayrı odalarda sadece yemek yerken ne kadar muhabbet edersek ediyoruz o kadar , her tartışmamızda da hemen boşanmayı öne sürüyor ve sevgim bitti sevmiyorum diyebiliyor. aralık ayında dipsiz kuyuda gibiydik eşyalarımı toplama aşamasına geldim ama yapamadım o da yapamadı tam düzeldik dedik ama bu sırada yine ev arkadaşlığı devam etti sadece tartışmalarımız bitti daha sakin bi hal aldık. 20 gün önce yine absürt şekilde tartıştık ve konuşmuyoruz hiç tartışırken çok kırıcı oluyor. dediğim gibi başlarda alışma sürecidir vs dedim ama bizim tartışmalarımız fikir çatışması veya adapte olmaktan kaynaklı değil alışma süreciyle bir alakası yok bana kalırsa. kendimi çok yalnız hissediyorum aynı evin içinde sanki sevgisi gerçekten bitmiş hatta düğünden önce bitmiş ama vicdan yapmış gibi düğün yazın oldu geçen sene marttan beri soğukluk var işte o zamanlar görmek istememişim hep biterse biter modunda evliliğe ben zorlamışım gibi bi tavırda evet sevgim bitmedi ama hissizleştim yoruldum görülmeye çalışmaktan. ona kalırsa bir şey yok ortada ben büyütüyorum ama normal değil normalleşmeye başladı. şimdi de konşmuyoruz ama aynı şeyleri konuşmak istemiyorum bitiyosa bitsin diyor işte sadece
O boşanlım dediğinde siz de tamam artık boşanalım derseniz nasıl bi tepki verir acaba. Geri adım mı atar yoksa işine mi gelir
 
Bu adamın zoru neymis 9 ay nedir ki en kötü evliliklerde bile canım cicim ayları cinselliğin aşkın en çok olduğu zamanlar ne bu dede gibi yirmi gün küs kalmak hemen boşanma lafı etmek. Aldatıyor gibi sizi başkası olabilir
 
Bu adamın zoru neymis 9 ay nedir ki en kötü evliliklerde bile canım cicim ayları cinselliğin aşkın en çok olduğu zamanlar ne bu dede gibi yirmi gün küs kalmak hemen boşanma lafı etmek. Aldatıyor gibi sizi başkası olabilir
Aşırı anneci olduğu için böyle bence. Annelerinin paşaları iki zorluğa gelince kaçıyorlar. Çünkü anneleri tarafından hep memnun edilmiş, bir lafları ikiletilmemiş, ayaklarına çoraplarına kadar giydirilmiş, hizmet edilmiş erkeğimsilerin kaybedecek bir şeyleri olmuyor. Şimdi koşarak gitse annesi eliyle besleyecek biliyor. Evlilik hazırlıklarını her aşamayı annesine soran erkek aslında çok büyük ipucu ama kızlarımız ben değiştiririm ben düzeltirim diyorlar. Her şeyi her tartışmayı her olumsuzluğu alttan alıyorlar ve bunu da marifet sanıyorlar.
eşimin ilk sorunu şu annesiyle bağlı değiller bağımlılar
 
Valla kimse kusura bakmasın geçende bir konuya yazmıştım şimdi adını hatırlamadığım bir yorumcu arkadaş lincledi beni ama üzgünüm hayatın bir gerçeği var
Ben tezimin arkasındayım bir erkege öyle 5 yıl 8 yıl 10 yıl verilmez sonrasında bu oluyor 5 yıl nedir ya 5 yılda evlenilmediyse zaten o kişiler evlenmemeli demek bu
5 yıla yazık bakın bitiyor o süreçte erkek tarafından cepte görülme olsun ilişkinin anlamsizlasmasi olsun ben flört aşamasında olup evlilik düşünen kızlarımıza sesleniyorum maksimum 3 yıl o da çok çok elzem işte parasızlık vs gibi durumda onun haricinde bir erkek beni seviyorsa benimle evlenmek istiyorsa tabii bunu bende istiyorsam 3 yıla hem o hazır olacak hem ben bu bir mucize değil 3 yılda neler olur isteyen nasıl başarır defalarca örneğini gördüm bu arada şunu da eklemek isterim ki nisablilikda dahil uzamayacak süreç uzun nisanlilikda zaten olmaması gereken bir şey
 
Back
X