Sanırım o noktaya geldik zaten bana tahammülü kalmadı artıkAnladığım kadarıyla benim de pek sevmediğim ama bazı ailelerinin çok sevdiği yakınlıkta bir aile eşinizin ailesi. Yani hepsi birbirini işten alıyor, arıyor soruyor vs. Bana göre saçma ama demek ki böyle bir aile. Eşiniz de yengesini bir kardeş olarak görüyor bazı muhafazakar ailelerde fazla sahiplenme durumu da oluyor. Ama sizin kaynınız böyle değil. Açıkcası evet eşinizi bunaltmanız yanlış ama size bir geçmiş olsun denmeyen yerde eşinizin de bir tavır göstermesi gerekirdi diye düşünüyorum. Ama diyorsunuz ki ailesi arayıp soruyor çok da takılmayın. Sonuçta sormuyorlarsa sormuyorlar, beklentiye girip kavga çıkarmanız size sorun oluyor. Diyelim eşiniz sizden nefret edip boşandı ne elde edeceksiniz ki?
Ulaşım çok mu sıkıntı niye sürekli birbirinizi alıyorsunuz? Ya da sizin aile yapınız öyle diyelim illa gelinleri birileri alıp bırakıyorsa ve eş de yengeyi teyzeye,oraya buraya bırakııp özel şoförlüğünü yapıyorsa o zaman konu sahibi işten geç çıktığında da abinin banane demeyip gidip alması gerekirdi. Kardeşim benim eşim için 1-2 defa fedakarlık yapsa ben de onun eşinin işi düştüğünde hemen yardımcı olurdum. Bir de kendi yaşlı anne babasını yollamış küçük gelini alsın diye.Bu açıdan bakınca konu sahibi eşinin peşinde koşturduğu abi ve yenge tarafından yok sayılmış gibi oluyor ve kendi açısından haklı, abi ve yenge bencil eş de ailenin sömürülmeyi seven kişisi gibi duruyor. Konuyu ilk okuyunca konu sahibi drama queen gibi görünüyor çok abartmış ama eşim sürekli beni sevmeyen yengenin peşinde koştursa ben de rahatsız olurdum gibi geldi. Belki de birlikte baş başa zaman geçirecekken abi çalışıyor ve bir anda yengenin teyzeye götürülmesi gerekiyor, eş konu sahibini bırakıp yengeyi bırakmaya gidiyor.Hayır izin almıyor işten çalisma saatleri daha uygun olduğu için genelde erken çıkıyor hafta sonları nöbeti falan olduğu zaman gelemiyor sadece beni almaya onun dışında hergun eşim zaten kendisi geliyor
Ay sizene kaynınızdan oturup keyfinize bakacağınız yerde dert arıyorsunuz, eş ailesi ne kadar uzak o kadar iyi , evliliğinize bakın herkesi boşverin, bırakın eşiniz kimi ararsa arasın, suç sizde boş yere kıskançlık yapıp evliliğinizi mahvetmissiniz...Eşimle severek evlendik ve ben ona çok güvendim evlenmeden önce tartışmalarımız oluyordu fakat evlendikten sonra özellikle balayı zamanı rüya gibi geçti bizim için çok mutluyduk daha sonra sıkıntılarımız başladı ama sorunların çoğu benden kaynaklı oluyordu ve olmaya da devam ediyor eşimden yana rahatsız olduğum belli başlı noktalar vardı eşim elinden geldiğince bunları düzeltmeye çalıştı yaşadığımız sorunlardan sonra ciddi anlamda olumlu yönde değişiklik gösterdi fakat ben değişemedim değişemiyorum eşim de ailesi de çok iyi insanlar ve eşim ailesine çok düşkün birisidir bende fazlasıyla alıngan bir insanım çok girişken birisi değilim hep karşı taraftan adım atmasını beklerim eşimle abisinin karakterleri çok farklı mesela eşim sürekli yengesini düşünür arar sorar abisi beni arayıp sormadığında buda benim zoruma gidiyor kendimi dışlanmış hissediyorum sen ara sor diyor onu da ben yapamıyorum sırf yengesiyle konuşuyor diye çok kavga ettim senin abin beni düşünmüyor umursamıyor sen neden onu arayıp soruyorsun diye çok büyük kavgalar ettim hep ailesini sucladim sevmiyorlar beni dusunmuyorlar sende arayıp sormicaksin ben yanında olmadan konusmicaksin diye kavgalar ettim onlar her konuştuğunda içimde bir huzursuzluk bak esin seni değil onu dusunuyor bak abisi seni umursamıyor arayıp sormuyor bile iki senedir abisi bir gün bile arayıp sormadı beni artık kavganın boyutunu arttırdım suçlayarak konuşuyorum sinir krizleri geçiriyorum konuştuk dediği her gün ve en son ettimiz kavgada da benden vazgeçtiğini artık istemediğini söyledi topla eşyalarını git istemiyorum seni dedi lütfen beni yargılamadan yol gösterin napicagimi bilmiyorum eşime guveniyorum ve ben onu kaybetmek istemiyorum ama bu olumsuz düşünceler ve sinir krizleri benim yakamı da bırakmıyor
Bence hepsinden uzak olun, herkes rahat etsin ...Haftalık olarak arayıp soruyor genelde yeğenleri var onları özlüyor onları soruyor temeli öyle aslında benim ailenin beni benimsemedigini hissetmem daha doğrusu mesela ben hasta oluyorum annesi babası arıyor soruyor işten geç çıkıyorum gelip beni alıyorlar ama abisi yengesi beni aramıyor birgün isten geç çıkacaktım babası abisine demiş gidip isten sen al bugün diye yok demiş babasına ben gitmem sen al ama yengesi biyere gidicegi zaman eşim tembihliyor mutlaka beni ara diye hasta olduğunda hemen arayıp soruyor geçen gün bana dedi yengem hastalanmış diye banane dedim ben bir hafta hasta yattım bir gün arayıp sorular mi beni dedim sen niye atıyorsun ki hemen diye kavga ettim
Hasta olunca herkesin birbirini araması da garip geldi bana biraz. Ne hastalığı? Mesela ben grip olsam, eşimin annesi, babası, abisi, yengesi hepsi neden beni arayıp geçmiş olsun desin ki? Ancak hastaneye yatıp ameliyat fln olursam beklerim onu.
gercekten sen mi sorunlusun yada eşin ve çevresimi sana bu hissi veriyor yengeyle ne muhabbet edilir ki birlikte yaşamış ve küçüklüğünden beri tanıdığım kaynımla bile sohbet etmem öyle bayram seyran dışında o zaman da evime gelinir yine telefon etmeyiz birbirine çok bağlı bir aileyiz üstelikEşimle severek evlendik ve ben ona çok güvendim evlenmeden önce tartışmalarımız oluyordu fakat evlendikten sonra özellikle balayı zamanı rüya gibi geçti bizim için çok mutluyduk daha sonra sıkıntılarımız başladı ama sorunların çoğu benden kaynaklı oluyordu ve olmaya da devam ediyor eşimden yana rahatsız olduğum belli başlı noktalar vardı eşim elinden geldiğince bunları düzeltmeye çalıştı yaşadığımız sorunlardan sonra ciddi anlamda olumlu yönde değişiklik gösterdi fakat ben değişemedim değişemiyorum eşim de ailesi de çok iyi insanlar ve eşim ailesine çok düşkün birisidir bende fazlasıyla alıngan bir insanım çok girişken birisi değilim hep karşı taraftan adım atmasını beklerim eşimle abisinin karakterleri çok farklı mesela eşim sürekli yengesini düşünür arar sorar abisi beni arayıp sormadığında buda benim zoruma gidiyor kendimi dışlanmış hissediyorum sen ara sor diyor onu da ben yapamıyorum sırf yengesiyle konuşuyor diye çok kavga ettim senin abin beni düşünmüyor umursamıyor sen neden onu arayıp soruyorsun diye çok büyük kavgalar ettim hep ailesini sucladim sevmiyorlar beni dusunmuyorlar sende arayıp sormicaksin ben yanında olmadan konusmicaksin diye kavgalar ettim onlar her konuştuğunda içimde bir huzursuzluk bak esin seni değil onu dusunuyor bak abisi seni umursamıyor arayıp sormuyor bile iki senedir abisi bir gün bile arayıp sormadı beni artık kavganın boyutunu arttırdım suçlayarak konuşuyorum sinir krizleri geçiriyorum konuştuk dediği her gün ve en son ettimiz kavgada da benden vazgeçtiğini artık istemediğini söyledi topla eşyalarını git istemiyorum seni dedi lütfen beni yargılamadan yol gösterin napicagimi bilmiyorum eşime guveniyorum ve ben onu kaybetmek istemiyorum ama bu olumsuz düşünceler ve sinir krizleri benim yakamı da bırakmıyor
Aslında bende kendi yetistigim aileye göre kendimce yorumladigim ve yadirgadigim icin bu kadar sıkıntı yaşıyorum benimde abim evli fakat eşi bize karşı çok soğuk ve mesafeli hastalık vs birakin bayram seyranlarda dahi arayip sormaz ben kadın olduğum halde yengemle muhabbetim yokken onların öyle bir samimiyet kurması aile yapısı olarak düşündüm fakat bana karşı gösterilmeyince kendimi dışlanmış ve değersiz hissettimAslinda bakarsaniz burada hepimiz kendi evliligimize gore yorumluyoruz. Hasta olunca herkesin birbirini aramasi garip degil bana gore. Haberleri yoktur kari koca en ufak seyde butun aileye duyurmuyordur o zaman aramak zorunda degiller evet ama bu ailede isler pek oyle degil sanki. Bana gore herkesin birbirini bir yere goturup getirmesi garip. Ben cok hasta oldugumda, yerimden kalkamadigimda bile esimi ararim. Niye beni esimin ailesi bir yere goturup getirsin ama konu sahibi ve ailesinde anladigim kadari bu durum normal. Biraz muhafazakar bir aile cevreden dolayi icleri rahat etmiyor diye yazmis zaten.
Aslında bende kendi yetistigim aileye göre kendimce yorumladigim ve yadirgadigim icin bu kadar sıkıntı yaşıyorum benimde abim evli fakat eşi bize karşı çok soğuk ve mesafeli hastalık vs birakin bayram seyranlarda dahi arayip sormaz ben kadın olduğum halde yengemle muhabbetim yokken onların öyle bir samimiyet kurması aile yapısı olarak düşündüm fakat bana karşı gösterilmeyince kendimi dışlanmış ve değersiz hissettim
Evet sevgilim ve nişanlılık döneminde bu samimiyet çok daha fazlaydı evlendikten sonra biraz olsun azaldı o değişir diye düşünmedim ben alışırım diye düşündüm ama olmadıBakin ben boyle bir ailenin oglu ile evli olsaydim acik konusayim yapamazdim ve bu sebeple es secimimi de kendi aile yapima uygun biri ile yaptim. Bu adam aksam yatip sabah kalkinca bu hale gelmemistir. Sevgililik ve nisanlilik suresinde de bunlar vardir. Siz goz gore gore evlendiyseniz herhalde degisir diyerek evlendiniz. Adam gordugunuz gibi hala ayni ve size kapiyi gostermis. Siz de hala aynisiniz ama siz ayrilmak istemiyorsunuz. O zaman ne istediginizi iyice dusunun ona gore davranin.
Evet sevgilim ve nişanlılık döneminde bu samimiyet çok daha fazlaydı evlendikten sonra biraz olsun azaldı o değişir diye düşünmedim ben alışırım diye düşündüm ama olmadı
Evet ben evliliğimi kurtarmak için elimden geleni yapmaya razıyım ama eşim buna ikna olur mu bilmiyorum çünkü bu konular üzerine çok kavga ettik ve her defasında o biseyler duzelttikce ben başa sardım şimdi kendimi nasıl ispatlayabilirim bilmiyorumKendinizi kontrol etmeyi öğrenmek tüm sorunlarınızı çözebilir gibi geldi yani bir şeye kırılmak, kızmak, üzülmek çok normal de bunu kırıcı ve yıkıcı ifade etmek evliliği zedeleyen şey oluyor. Bunu nasıl aşabilirim diye soruyorsunuz ya düşüncelerinizi aşmanız şart değil yani bunları nazikçe, "ben dili" ile, karşıdakini suçlamadan (çünkü abisi öyle yapıyorsa bu eşinizin suçu değil zaten ortada suç da yok da) ifade etseniz bu kadar sorun yaşamazsınız. Davranışınızı değiştirmek sihirli değnekle olmuyor, çaba ile oluyor. Ayrıca böyle yaparak kendinize de zarar veriyorsunuz. Zamanla düşünceleriniz de değişir. Ayrıca yok travma yaşamışsınız eşinizden çıkarıyorsunuz yok onlar size şöyle yapmış vb. bunlar hep boş laf yani, duygularınızı düzenlemek ve kendinizi kontrol etmek için psikoterapiden fayda görebilirsiniz ama yaptıklarınızın sorumluluğunu almak ve çabalamak gerek
Evet sevgilim ve nişanlılık döneminde bu samimiyet çok daha fazlaydı evlendikten sonra biraz olsun azaldı o değişir diye düşünmedim ben alışırım diye düşündüm ama olmadı
Evet ben evliliğimi kurtarmak için elimden geleni yapmaya razıyım ama eşim buna ikna olur mu bilmiyorum çünkü bu konular üzerine çok kavga ettik ve her defasında o biseyler duzelttikce ben başa sardım şimdi kendimi nasıl ispatlayabilirim bilmiyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?